ترجمه دکتر شهریار عباسیان جهرمی
با توجه به نتایج حاصل از یک مطالعة جدید که به تازگی در کنگرة سرطان 2015 اروپا در وین پایتخت اتریش ارائه شد، آسپیرین ممکن است شانس زنده ماندن برای بیماران مبتلا به سرطان‌های دستگاه گوارش را تا دو برابر افزایش دهد!
این تحقیق که توسط دکتر مارتین فراؤز در مرکز پزشکی دانشگاه لیدن هلند انجام شد خاطرنشان می‌کند: «بنا به شواهد موجود آسپرین ممکن است در پیشگیری و درمان سرطان‌های در حال رشد مفید باشد.»
ماه گذشته، «اخبار پزشکی امروز» بر مبنای داده‌های یک مطالعه گزارش داد که آسپیرین ممکن است خطر سرطان رودة بزرگ را کاهش دهد، در حالی که یک مطالعة اخیر ادعا می‌کند آسپیرین پاسخ به درمان در بیماران مبتلا به سرطان پستان، پوست و روده را افزایش می‌دهد.
برای بررسی خود، دکتر فراؤز و همکارانش اثرات آسپیرین را در افزایش بقاء بیماران مبتلا به تومورهای دستگاه گوارش (GI) - یعنی راست روده، رودة بزرگ و مری مورد بررسی قرار دادند. بر مبنای ادعای نویسندگان، این اولین بار است که در یک مطالعه به طور همزمان موضوع بقاء در سرطان‌های بخش‌های مختلف دستگاه گوارش مورد بررسی قرار گرفته است.
این مطالعه شامل 13715 بیمار بود که تشخیص ابتلاء به سرطان دستگاه گوارش بین سال‌های 1998 تا 2011 در مورد آنان صورت گرفته بود. این بیماران به طور متوسط 6/48 ماه پیگیری شدند. از این بیماران، 8/42٪ دچار سرطان کولون، 4/25٪ سرطان رکتوم و 2/10٪ سرطان مری بودند.
برای تعیین اینکه چگونه استفاده از آسپرین پس از تشخیص سرطان دستگاه گوارش بقاء کلی این گروه از بیماران را تحت تأثیر قرار می‌دهد، محققان داده‌های بیماران را با اطلاعات انستیتو PHARMO در اُترخت هلند مرتبط کردند.
دکتر فراؤز می‌نویسد: "در این مطالعه ما پیش‌زمینة هر بیمار را به طور جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم، و در نتیجه ما قادر به دستیابی به یک برآورد دقیق‌تر از اثر آسپیرین بر بقاء بیماران سرطانی بودیم."
کاربران آسپرین پس از تشخیص سرطان دستگاه گوارش دو برابر شانس زنده ماندن دارند.
در مجموع، حدود 5/30٪ از بیماران قبل از تشخیص سرطان دستگاه گوارش و 3/8٪ پس از تشخیص آسپیرین استفاده می‌کردند، در حالی که 1/61٪ آنان از آسپیرین مصرف نمی‌کردند.
در تمام سرطان‌ها، حدود 28٪ از بیماران به مدت حداقل 5 سال عمر کردند.
بر مبنای نتایج در مقایسه با بیمارانی که قبل از تشخیص سرطان آسپرین استفاده می‌کردند و کسانی که از این دارو استفاده نمی‌کردند، بیمارانی که پس از تشخیص سرطان آسپیرین مصرف می‌کردند دو برابر احتمال زنده ماندن داشتند.
این یافته حتی پس از در نظر گرفتن عوامل مخدوش کنندة بالقوه نظیر سن، جنسیت، مرحلة پیشرفت سرطان، درمان آن و لحاظ کردن دیگر شرایط پزشکی به قوت خود باقی مانده است.
در حالی که مکانیسم دقیق اثر ضد سرطان آسپیرین نامشخص است، محققان پیشنهاد می‌دهند که این اثر می‌تواند مربوط به خواص ضد پلاکتی آسپیرین باشد. آنها توضیح می‌دهند که سلولهای تومور در گردش (CTCS) به استفاده از پلاکت - یک جزء از خون – عادت دارند تا خود را از سیستم ایمنی بدن ایمن نگه دارند. از آنجا که آسپیرین عملکرد پلاکت‌ها را سد می‌کند، این اثر ممکن است سلولهای تومور در گردش را در مقابل حملة سیستم ایمنی بدن بی‌دفاع کند.
هرچند دوز مطلوب و مدت زمان استفاده از آسپیرین و اثر آن بر سرطان‌های دستگاه گوارش نیاز به تحقیقات بیشتر دارد، این تیم معتقد است که آنها یک گزینة درمانی احتمالی را که می‌تواند تعداد گسترده‌ای از بیماران را در بر گیرد کشف کرده‌اند.
دکتر فراؤز می‌افزاید: «با توجه به اینکه آسپیرین ارزان، بی‌نیاز از حق ثبت و دارای عوارض جانبی نسبتاً کمی است، این یافته تأثیری بزرگ در سیستم مراقبت‌های بهداشتی و همچنین بیماران دارد.»
این تیم در حال حاضر مشغول انجام یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده با دارونما (پلاسبو) برای بررسی چگونگی تإثیر یک دوز 80 میلی‌گرمی آسپیرین بر سالمندان مبتلا به سرطان رودة بزرگ است.
آسپیرین مسکنی است که به طور گسترده استفاده می‌شود و از جمله داروهای ضد التهابی است، هرچند آن را به طور فزاینده‌ای به عنوان یک داروی ضد پلاکتی استفاده می‌کنند.
در ایالات متحد آمریکا «کارگروه خدمات پیشگیری» توصیه می‌کند که افراد بین سنین 50-59 سال روزانه برای کاهش خطر ابتلا به حملة قلبی و سکته آسپیرین مصرف کنند.
عوارض جانبی مصرف آسپیرین شامل تهوع، درد معده، استفراغ، سوزش سر دل و در موارد شدید، خونریزی روده است./
نظرات (0)