ترجمه هامیک رادیان
مطالعهای جدید میگوید که متفورمین – دارویی که برای درمان دیابت به کار میرود و برای زنان باردار ایمن تلقی میشود – قدرت پیشگیری یا درمان پره الامپسی، یکی از عوارض حاملگی را که میتواند تهدیدگر حیات بوده و در حال حاضر غیر قابل درمان است – را دارد.
زن باردار و دکتر
پس از بررسی اثرات آن بر روی بافتها و سلولها، محققان میگویند داروی دیابت متفورمین برای پیشگیری یا درمان پرهاکلامپسی، یک عارضة جدی بالقوه برای حاملگی، توانایی دارد.
محققان – از دانشگاه ملبورن و بیمارستان زنان مرسی ملبورن، یافتههای خود را در نشریة مامایی و ژنیکولوژی آمریکا منتشر کردند.
سردبیر نشریه، روبرتو رومرو میگوید، اکنون باید تحقیق گستردهتر و آزمونهای بالینی برای متفورمین به عنوان یک درمان برای پرهاکلامپسی و احتمالاً دیگر عوارض بارداری انجام شود.
پرهاکلامپسی وضعیت منحصر به فردی در بارداری است که پس از هفتة 20 بارداری و وقتی بروز میکند که فشار خون افزایش مییابد و پروتئین در اورة خون مادر ظاهر میشود.
مشکل وقتی بالا میرود که خون ناکافی رسیده به جفت سبب رها شدن سموم به درون جریان خون مادر میشود، که به فشار خون بالا و احتمال صدمه به مغز، کبد، کلیهها و دیگر ارگانها میانجامد.
پرهاکلامپسی به 5 تا 8٪ کل زنان باردار آسیب میرساند و سبب مرگ مادران میشود. در کل دنیا پرهاکلامپسی روزانه 500 زن را میکشد.
در وضعیتهای پرهاکلامپسی حاد، تنها درمان خارج کردن زودرس بچه است، که خطر ناتوانی و مرگ نوزاد را افزایش میدهد.
متفورمین زمان درازی است که برای درمان دیابت، هم در زنان غیر باردار و هم در زنان باردار، مورد استفاده قرار میگیرد، و در زنان باردار کاربرد آن ایمن تلقی میشود.
در سالهای اخیر، مطالعات همچنین مطرح کردهاند که متفورمین ممکن است فواید دیگری نیز داشته باشد. برای مثال، در سال 2014 مطالعهای منتشر شد که دریافته بود متفورمین میتواند طول عمر را هم در افراد دیابتی و هم در اشخاص غیر دیابتی افزایش دهد. همچنین عنوان شده است که متفورمین خواص ضد سرطانی دارد، اگرچه مطالعهای در اوایل سال 2014 مؤکداً به پرهیز از پذیرش این جمعبندی اصرار داشت چرا که مطالعة مزبور دریافته بود اثرات متفورمین بر تومورها لزوماً آنچه گمان میرفت نبوده است.
در همین زمینه بیشتر بخوانیم:
آنچه باید در مورد پرهاکلامپسی بدانیم

"متفورمین اختلال در عملکرد اندوتلیال را بهبود میبخشد
در دهههای اخیر زیستشناسان کشف کردند که در کوران پرهاکلامپسی جفت دو نوع سم به درون جریان خون مادر رها میکند – sFlt-1 و sENG.
در هر حال، اکنون هیچ دارو یا درمانی که بتواند به طور ایمن تأثیر این سموم را در بارداری کاهش دهد در دسترس نیست.
در مطالعة جدید، محققان یک سری آزمایش را با کاربرد بافتها سلولهای پروردة انسانی برای بررسی اثر متفورمین در هنگام رها شدن دو سم مورد اشاره انجام دادند.
محققان دریافتند که متفورمین نه فقط میزان تولید این دو سم را کاهش میدهد بلکه همچنین به نظر میرسد که به التیام رگهای خونی آسیب دیده کمک میکند؛ نویسندگان میگویند که متفورمین "اختلال در عملکرد اندوتلیال را بهبود میبخشد".
نتایج مطالعه همچنین عنوان میکند که متفورمین وازیدیلاسیون - تأخیر جریان خون شاهرگی - را بهبود میبخشد، که به نوبة خود فشار خون را کاهش میدهد – و باعث " آنژیوژنز" یا تشکیل رگهای خونی جدید میشود. نویسندگان چنین جمعبندی میکنند: "متفورمین پتانسیل پیشگیری از خطر پرهاکلامپسی را دارد."
دکتر رومرو میگوید یافتهها همچنین ممکن است دیگر عوارض بارداری مانند مرگ جنین، محدودیت رشد جنین و زایمان زودرس را درمان کند، زیرا مشکلات تشکیل رگهای خونی همچنین چهرة دیگری از این وضعیتها است.
دکتر رومرو میگوید اکنون نیاز فوری برای مرور تمامی آزمونهای بالینی تصادفی شده که زنان باردار دریافت کنندة متفورمین درگیر آنها بودهاند وجود دارد و برای آزمونهای تصادفی شدة جدید توصیة ویژه باید صورت گیرد تا بررسی شود که آیا متفورمین میتواند در پیشگیری از پرهاکلامپسی و دیگر عوارض بارداری مؤثر باشد.