• هانر وایتمن
• ترجمه محمدقاسم رافعی
بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 گرفتن تست قند خون از نوک انگشت را برای کنترل دیابت امری کلیدی تلقی میکنند. اما بر مبنای یک تحقیق جدید، این تستها نامحتمل است برای بیمارانی که تحت درمان با انسولین قرار ندارند، مفید باشد.
محققان پی برده‌اند که پایش شخصی گلوکز خون (SMBG) به مدت یک سال در بهبود کنترل گلوکز خون یا کیفیت مرتبط به سلامت زندگی (HRQOL) بیماران دچار دیابت نوع 2 که تحت درمان با انسولین قرار ندارند، تأثیری ندارد.
نویسندۀ ارشد مطالعه دکتر کاترینا داناهو / Katrina Donahue، از دانشکدۀ پزشکی دانشگاه نورث کارولینا در چاپل هیل، و همکارانش معتقدند که یافتههای آنها باعث افزایش پرسش‌های مطرح در مورد ارزش SMBG برای بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 خواهد شد.
دکتر داناهو میگوید: "البته، بیماران و ارائه دهندگان خدمات پزشکی ناچارند هر موقعیت خاص را مورد ملاحظه قرار دهند زیرا آنها هستند که ارزشمندی پایش خانگی گلوکز خون را تأیید میکنند.
اما بیارزشی نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که پایش شخصی گلوکز خون در بیماران دیابت نوع 2 که تحت درمان با انسولین نیستند، فایدۀ ناچیزی دارد. برای اکثریت این بیماران هزینههای این کار بر فوایدش سنگینی میکند."
تیم تحقیق گزارش یافتههای خود را اخیراً در JAMA پزشکی داخلی منتشر کرده است.
دیابت نوع 2 و کنترل قند خون
دیابت نوع 2 شایعترین نوع دیابت است و در صورت عدم درمان می‌تواند به ایجاد مشکلات جدی برای سلامت مثل بیماری کلیوی، سکته مغزی، و صدمه به عصبها منجر گردد
در حالی که برخی از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نیاز به درمان با انسولین دارند، اکثریت این بیماران می‌توانند بیماری خود را از طریق رژیم غذایی، ورزش، و مصرف داروهایی مثل متفورمین مدیریت کنند.
دکتر داناهو و همکارانش مینویسند، بیشتر بیماران دچار دیابت نوع 2 که انسولین درمانی نمیگیرند، اغلب به توصیۀ دکتر خود SMBG انجام میدهند. SMBG اغلب شامل گرفتن نمونۀ خون از نوک انگشت در محیط خانه است که امکان خوانش سطح گلوکز خون را فراهم میکند.
SMBG معمولاً برای کنترل مناسب گلوکز خون به عنوان امری اساسی پذیرفته شده است، اما برخی محققان ارزش این کار را در مورد آن دسته از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که انسولین درمانی نمیگیرند زیر سؤال برده‌اند.
برای مطالعۀ اخیر دکتر داناهو و همکارانش بر آن شدند تا به درک بهتری در این مورد برسند که SMBG در آن گروه از بیماران دیابتی که تحت درمان با انسولین قرار ندارند، چگونه بر سطح هموگلوبین A1c – که یک شاخص کنترل درازمدت گلوکز خون محسوب می‌شود – و HRQOL تأثیر میگذارد.
SMBG روتین هیچ فایدۀ قابل ملاحظهای ندارد
تحقیق شامل 450 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 بود با متوسط سنی 61 سال
بود. هیچیک از این بیماران برای بیماری خود درمان انسولین نمیگرفت. در زمان آغاز مطالعه، در حدود 75 درصد بیماران SMBG انجام میدادند.
برای انجام این مطالعه بیماران به صورت تصادفی به مدت 12 ماه در سه گروه تقسیم شدند: یک گروه SMBG را روزانه یک بار انجام میداد؛ یک گروه انجام دهندۀ SMBG یک بار در روز، با پیامهای خودکار و دنبالهدار به استفاده از Telcare متر تشویق میشد، و گروه سوم اصلاً SBMG انجام نمیداد.
سطح هموگلوبین A1c هر بیمار در زمان آغاز مطالعه و یک سال بعد اندازه‌گیری شد، و HRQOL آنها در هر دو زمان مزبور از طریق استفاده از یک سری پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت.
محققان پی بردند که هیچ تفاوت معنیداری در سطح هموگلوبین A1c و HRQOl بین دو گروه انجام دهندۀ SBMG و آنهایی که این کار را نمیکردند، وجود ندارد.
به علاوه هیچ تفاوت معنیداری در میزان شیوع افت قند خون، یا هیپوگلیسمی، میزان بستری شدن بیماران در بیمارستان، یا مراجعه به بخش اورژانس در میان سه گروه وجود نداشت و در مورد نیاز بیماران به شروع درمان با انسولین در هر سه گروه نیز وضع به همین منوال بود.
بر مبنای نتایج به دست آمده محققان عنوان میکنند که متخصصان مراقبتهای بهداشتی باید توصیههای روتین در مورد SBMG برای بیماران دچار دیابت نوع 2 را که تحت انسولین درمانی قرار ندارند، مورد تجدید نظر قرار دهند.
نویسندگان مطالعه جمعبندی میکنند:
"پایش شخصی گلوکز خون روتین باعث بهبود قابل ملاحظۀ سطح A1c یا HRQOL در اغلب بیماران فاقد انسولین درمانی در دیابت نوع 2 نمی‌شود؛ بیماران و متخصصان بالینی باید وضعیت خاص هر بیمار را در هنگام تصمیم‌گیری برای انجام یا عدم انجام تست لحاظ کنند."
Source:
medicalnewstoday.com
Type 2 diabetes: Blood glucose testing of little value to some patients
By Honor Whiteman
Published: Sun 11 June 2017
نظرات (0)