کاهش چشمگیر مرگ ناشی از سپسیس با چند گام سادة بیمارستانی

• دکتر کاترین پادوک
• ترجمة نادر اکبری

با تهیة چند ابزار ساده و آموزش کاربرد آنها به پرستاران، بیمارستانی در نوروژ میزان مرگ و میر ناشی از سپسیس را تا 40 درصد کاهش داد.
محققان در نشریة Critical Care تشریح می‌کنند که چگونه بیمارستان لوانگر در نورد – تروندلاگ نروژ، توانست با انجام چند عمل سادة مرتبط با سپسیس مثل افزایش آموزش پرستاران بخش و یک نمودار مشاهده‌ای مخصوص، تعداد مرگ ناشی از سپسیس را از 12.5 درصد به 7.1 درصد کاهش دهد.
پیشگام این موضوع بخشی از پروژة تحقیق نوروژ بود که اعضائی از مرکز تحقیقات سپسیس مید-نوروی در دانشگاه علوم و تکنولوژی نوروژیان (NTNU) را شامل می‌شد.
اریک سولیگارد / Erik Solligård، رییس مرکز تحقیقات سپسیس و استادیار NTNU، نویسندة ارشد مقاله است. می‌گوید:
"سپسیس یک عارضة شایع و بسیار جدی است که خیلی‌ها بر اثر آن می‌میرند. بیماران دچار بیماری‌های وابسته به سبک زندگی مثل دیابت یا سرطان به طور مشخص در ریسک این عارضه قرار دارند. در هر حال، سپسیس به اندازة کافی جلب توجه نمی‌کند."
سپسیس زمانی ایجاد می‌شود که بدن یک پاسخ مقهور کننده و تهدیدگر حیات به در برابر عفونت دارد.

میزان سپسیس احتمالاً افزایش می‌یابد
پروفسور سولیگارد می‌گوید، میزان سپسیس احتمالاً به دلیل افزایش بیماری‌های سبک زندگی و رشد مشکلات ناشی از مقاومت آنتی‌بیوتیکی، افزایش خواهد یافت.

سپسیس می‌تواند سبب صدمة بافتی، نارسایی ارگان‌های بدن و مرگ شود. سپسیس می‌تواند بسیار به سرعت گسترش یابد و در مراحل اولیه با اختلالات دیگر اشتباه گرفته شود، که این موضوع تشخیص آن را دشوار می‌کند.
در هر حال، وقتی سپسیس بروز می‌کند، زمان، حیاتی است – سپسیس یک فوریت پزشکی است – تشخیص و درمان فوری باعث نجات زندگی می‌شود.
علایم و نشانگان سپسیس شامل موارد زیر هستند:
لرز، تب، یا احساس سرمای خیلی شدید؛ پوست مرطوب و دچار تعریق؛ احساس درد بیش از حد یا عدم آرامش؛ تنگی نفس؛ حالت سردرگمی و گم‌گشتگی؛ و ضربان قلب بالا.
بر مبنای نظر منشور جهانی سپسیس، علی‌رغم پیشرفت‌های پزشکی مدرن در زمینة واکسیناسیون، آنتی‌بیوتیک‌‌ها و مراقبت‌های ویژه، سپسیس در خط مقدم مرگ ناشی از عفونت قرار دارد.
محققان می نویسند نرخ مرگ و میر ناشی از سپسیس در آمریکای شمالی و بخشی از اروپا بالغ بر 10 درصد است، و اینکه ریسک مرگ برای هر ساعتی که بیمار درمان آنتی‌بیوتیکی و تجویز مایعات دریافت نمی‌کند، افزایش می‌یابد.

"پرستاران در خط مقدم تشخیص سپسیس قرار دارند"
برای مطالعة خود تیم تحقیق فلوچارتی برای کمک به کارکنان بخش‌های بیمارستان برای شناسایی سپسیس و یک چارت مشاهده‌ای برای تعیین نمرة شدت کار پرستاران برای کاربرد آن در خلال تریاژ ابداع کرد.
به پزشکان بخش نیز مواردی برای مطالعه داده شد و پرستاران و دانشجویان رشتة پرستاری یک جلسة 4 ساعته آموزشی را گذراندند.
به علاوه دورة درمان سپسیس با دستورالعمل‌های شفاف برای پزشکان و پرستاران استانداردسازی شد.
محققان نتایج مربوط به گروه بیمارانی را پیش از انجام مراحل جدید با گروه دیگری که پس از انجام مراحل جدید در بیمارستان بودند مورد مقایسه قرار دادند.
نتایج نشان داد که در عین افزایش شانس بقا (اندازه‌گیری شده به مدت 30 روز)، برنامة جدید احتمال توسعة نارسایی شدید ارگان‌ها و متوسط زمان سپری شده در بخش مراقبت‌های ویژه را بالغ بر 3.7 روز کاهش می‌دهد.
محققان همچنین در مورد دیگر تفاوت‌های ایجاد شده نوشته‌اند: "پرستاران گروه پس از مداخله، فرکانس مشاهدة خود از تمامی علایم حیاتی را بهبود بخشیدند."
در مقالة خود محققان در تریاژ خاص سپسیس، برای فلوچارت هشدار، سیستم درمان بیماران بستری، و دادن مسؤولیت به پرستاران بخش "برای حضور در خط مقدم تشخیص سپسیس" اعتبارسازی کردند.
پروفسور سولیگارد می‌گوید: "این مطالعه نشان می‌دهد که پرستاران نقشی کلیدی در افزایش بقاء بیماران دچار عفونت‌های جدی دارند. استفاده از یک ابزار شفاف و مقرون به صرفه برای شناسایی سپسیس و نمره‌دهی شدت بیماری و نیز دورة درمانی استاندارد می‌تواند این مهم را به انجام برساند."/