• دکتر کاترین پادوک
• ترجمة نادر اکبری
سرطان پستان سه‌گانة منفی نوعی بیماری مهاجمی است که چالش بالینی زیادی به همراه دارد. بیولوژی این سرطان در مقایسه با بسیاری از دیگر انواع سرطان به خوبی شناخته شده نیست و نیازی عاجل در مورد پیش‌آگهی دهنده‌ها و درمان آن وجود دارد. حالا، یک مطالعة جدید عنوان می‌کند که غربالگری بیماران برای گیرندة پرولاکتین می‌تواند یک قدم به جلو باشد.
مطالعه حاصل کار محققان دانشگاه مک‌گیل / McGill University کانادا است، که در نشریة گزارش‌های علمی / Scientific Reports انتشار یافته است.
تشخیص سرطان پستان سه‌گانة منفی به این معنی است که تومور فاقد سه نوع گیرندة شناخته شدة محرک رشد اغلب سرطان‌های پستان است. این گیرنده‌ها عبارتند از: گیرنده‌های استروژن، گیرنده‌های پروژسترون، و گیرندة 2 فاکتور رشد اپیدرمی انسان (HER2)
در حدود 15 درصد سرطان‌های پستان سه‌گانة منفی هستند. بدبختانه این نوع سرطان مشخصاً با میزان بالای عود و فرجام ضعیف برای بیمار همراه است.
سُهاد علی / Suhad Ali، استادیار پزشکی و نویسندة ارشد مطالعة جدید توضیح می‌دهد که درمان سرطان پستان سه‌گانة منفی بسیار دشوار است. در مقایسه با دیگر انواع سرطان پستان، گزینه‌های درمانی هدفمند محدود هستند و بیماران اغلب مجبورند تن به شیمی‌درمانی دهند و پیش‌آگهی ضعیفی دارند.
مطالعاتی که به کاوش در مورد بیولوژی سرطان پستان سه‌گانة منفی پرداخته‌اند عنوان می‌کنند که این سرطان یک بیماری واحد نیست بلکه طیفی از سرطان‌ها است که در بیماران مختلف رفتارهای مختلفی از خود نشان می‌دهد.
برای مثال، مطالعه‌ای که در سال 2011 منتشر شد و از نمایه‌های بیان ژنی استفاده کرده بود، عنوان کرده است که حداقل 6 زیرگروه از سرطان پستان سه‌گانة منفی وجود دارد.
در همین زمینه بیشتر بخوانیم:
کدام درمان‌های طبیعی برای مردم دچار سرطان پستان مفیدند؟
سلول‌های فاقد گیرندة پرولاکتین مهاجم‌ترند
پروفسور علی و همکارانش می‌نویسند، علی‌رغم این پیشرفت‌ها، هنوز نیاز به فهم بهتر بیولوژی سرطان پستان سه‌گانة منفی و مسیرهای مولکولی دخیل در آن وجود دارد.
برای مطالعة خود، محققان داده‌های مربوط به 580 زن مبتلاء به سرطان پستان سه‌گانة منفی را بررسی کردند و متوجه شدند که میزان بقاء بیماران در آن دسته از زنان که تومور آنها دارای بیان گیرندة پرولاکتین بوده، طولانی‌تر است.
محققان همچنین متوجه شدند که هورمون پرولاکتین توانایی سلول‌های سرطانی را برای تکثیر و تشکیل تومورهای تازه کاهش می‌دهد – که منجر به کاهش جنبة تهاجمی این سرطان می‌شود.
با استفاده از یک مدل پیش‌بالینی حیوانی، محققان دریافتند در مقایسه با زنانی که تومورهای آنها دارای گیرندة بیان پرولاکتین است، سلول‌های سرطانی در تومورهای فاقد گیرندة پرولاکتین نه فقط مهاجم‌ترند بلکه سریع‌تر نیز تقسیم می‌شوند و بیشتر حالت تهاجمی پیدا می‌کنند.
پروفسور علی می‌نویسد، نقش پرولاکتین در سرطان پستان هنوز به طور کامل فهمیده نشده است و موضوعی بحث‌برانگیز باقی می‌ماند. دانش بیشتر در مورد این هورمون می‌تواند بر نوع مشاورة پزشکان برای بیماران در معرض ریسک بالای سرطان پستان تأثیر بگذارد – برای مثال، در مورد استفاده از شیردهی از پستان برای محافظت در برابر بیماری.
در هر حال، پروفسور علی می‌گوید یافته‌های آنها از آن دسته از مطالعات که به نقش محافظتی پرولاکتین در مقابل سرطان پستان اشاره کرده‌اند، حمایت می‌کند و – از آنجا که شیردهی از پستان مادر یک راه طبیعی برای تولید هورمون پرولاکتین در مقادیر زیاد است – این کار ممکن است ریسک زنان برای ابتلاء به این بیماری را بسیار کاهش دهد.
پروفسور سهاد علی می‌گوید: "نتایج مطالعه نشان می‌دهد که غربالگری گیرندة پرولاکتین می‌تواند نشان دهد که کدام بیماران می‌توانند از درمان پرولاکتین به عنوان یک مورد منفرد یا در تلفیق با شیمی‌درمانی کمتر تهاجمی سود ببرند. ما فکر می‌کنیم که این می‌تواند یک مسیر انقلابی در توسعة درمان‌های جدید برای سرطان پستان باشد."/
نظرات (0)