• هانر وایتمن
• ترجمة محمد قاسم رافعی
اختلالات خوردن در میان زنان بیش از مردان شایع است. حال، یک مطالعة جدید شاید توانسته باشد دلایل عصبی این تفاوت را روشن کرده باشد. محققان متوجه شده‌اند که زنان بیش از مردان در معرض تجربة فعالیت‌های مرتبط به مغز بر اثر دریافت‌های منفی جسمانی قرار دارند.
رهبر مطالعه دکتر کاترین پرستون / Catherine Preston از دپارتمان روان‌شناسی دانشگاه یورک در انگلستان و همکارانش یافته‌های خود را در نشریة سربرال کورتکس / Cerebral Cortex منتشر کرده‌اند.
بر مبنای نظر انجمن ملی اختلالات خوردن (NEDA) در حدود 30 میلیون آمریکایی دچار یکی از اشکال اختلال خوردن و از این تعداد 20 میلیون زن هستند.
زمان درازی تصور عمومی مبنی بر این بوده است که زنان بیش از مردم نگران تصویر ظاهری خود هستند، و مطالعات پیشین نشان داده‌اند که ناخشنودی از جسم در زنان بیش از مردان شایع است.
محققان مطالعه می‌گویند: "بنابراین، این آسیب‌پذیری نسبت به ناخشنودی جسمانی ممکن است عامل مهمی در توضیح بنیادی میزان بالاتر اختلالات خوردن در زنان باشد."
وقتی پای درک منفی از ظاهر جسمانی به میان می‌آید، به نظر می‌رسد که فشار اجتماعی نقشی کلیدی بازی می‌کند. از آنجا که زنان به این گرایش دارند که در برابر چنین فشارهایی آسیب‌پذیرتر باشند، این ممکن است تا حدودی توضیح دهد که چرا اختلال خوردن بیش از مردان به زنان لطمه می‌زند.
به هر حال مطالعات پیشین نشان داده‌اند که در برخی از اختلالات خوردن، مشخصاً در آنورکسی، بیماران در مورد اندازه‌های جسمانی خود دچار مبالغه می‌شوند – که این بدان معنی است که آنها ابعاد جسمانی خود را بیش از آنچه در عالم واقع هست، تصور می‌کنند.
دکتر پرستون می‌گوید: "در جامعة غربی امروز، نگرانی در مورد سایز بدن و احساس منفی نسبت به بدن فرد هر دو بسیار شایع هستند. در هر حال، دانش کمی در مورد مکانیسم‌های عصبی نهفته در احساس منفی نسبت به بدن و چگونگی ارتباط درک از جسم و آسیب‌شناسی اختلال خوردن وجود دارد."
برای مطالعة خود، دکتر پرستون و تیمش بر آن بودند تا فعالیت‌های مغزی نهفته در کنه موضوع برداشت جسمانی را مشخص کنند.
استفاده از واقعیت مجازی برای ارزیابی پاسخ مغز به ظاهر جسمانی
تیم تحقیق 32 فرد – 16 مرد و 16 زن – را وارد مطالعه کرد. هیچ‌یک از نمونه‌ها تاریخچة اختلال خوردن نداشت و وزن و قد آنها در هنگام ورود به مطالعه اندازه‌گیری شد.
از هر نمونه خواسته می‌شد تا یک سربند (هدست) واقعیت مجازی را بپوشد که وقتی به پایین نگاه می‌کرد یک ویدیوی اول شخص از یک بدن "خوش‌اندام" یا "چاق" را به وی نشان می‌داد. به عبارت دیگر چنین به نظر می‌رسید که آن جسم تعلق به خود آن فرد است.
با هدف تقویت این خیال، محققان همزمان با ویدیو با استفاده از یک تکه چوب به نیم‌تنة سیخونک می‌زدند.
در طول آزمایش فعالیت مغز همة نمونه‌ها با استفاده از MRI پایش می‌شد.
وقتی نمونه‌ها به بدن‌های "چاق" خود نگاه می‌کردند، تیم تحقیق ارتباط مستقیمی میان فعالیت بخش مرتبط به درک جسمانی – لوب جداری – و فعالیت در قشر کمربندی داخلی را در مغز شناسایی کرد، بخش‌هایی از ذهن که به پردازش احساسات ذهنی نظیر ترس و عصبانیت مرتبط هستند.
به علاوه محققان متوجه شدند که این بخش از فعالیت‌های مغزی در زنان بیش از مردان برجسته است، که نشان می‌دهد "داشتن" یک بدن چاق احتمالاً باعث ناخشنودی جسمانی بیشتر در زنان می‌شود.
محققان می‌گویند یافته‌های آنها ممکن است به روشن شدن این موضوع کمک کند که چرا زنان در مورد اختلالات خوردن بیش از مردان آسیب‌پذیرند.
دکتر پرستون می‌گوید: "این تحقیق در آشکار کردن ارتباط میان درک از جسم و پاسخ‌های عاطفی نسبت به خشنودی از آن حیاتی است، و می‌تواند به توضیح بنیان نورولوژیک حساسیت اختلال خوردن در زنان کمک کند."
تیم تحقیق برنامه‌ای برای تحقیق در مورد چگونگی تأثیر عواطف بر درک جسمانی در آینده دارد./
