• هانر وایتمن
• ترجمة نادر اکبری
مطالعة جدیدی که اخیراً در «کنگرة جهانی آنستزیولوژیست‌ها» در هنگ‌کنگ عرضه شد چنین عنوان می‌کند که ریسک افسردگی مادر ممکن است تحت تأثیر این موضوع قرار داشته باشد که وی پس از زایمان چقدر درد می‌کشد.
بر مبنای داده‌های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) در حدود 1 مادر از هر 8 مادر در ایالات متحد آمریکا دچار افسردگی پس از زایمان – یا افسردگی پس از وضع حمل – می‌شوند.
علایم افسردگی پس از زایمان عبارتند از: افزایش میزان گریه، کناره‌جویی از افرادی که زن دوستشان دارد، و احساس نگرانی یا گناه، بدواً در مورد بچه یا توانایی مراقبت از او.
استرس، تغییرات هورمونی پس از زایمان، مشکلات مالی، داشتن بچه‌ای با نیازهای خاص، و تاریخچة خانوادگی افسردگی، برخی از ریسک‌فاکتورهای شناخته شدة افسردگی پس از زایمان هستند.
اکنون، محققان سنگاپوری پس از فهم این مورد که مادران دچار درد در طول 4 هفته پس از زایمان بیشتر در معرض ابتلاء به افسردگی پس از زایمان هستند، عنوان می‌کنند که درد دورة پس از زایمان نیز باید به فهرست بالا اضافه شود.
نویسندة همکار مطالعه، وی دو / Wei Du دانشجوی پزشکی در دانشکدة پزشکی دوک – NUS در سنگاپور، و همکارانش پس از آنالیز 200 زن سالم، که تمامی آنها در مدت وضع حمل بچة اول خود مسکن‌های ضد درد اپیدورال گرفته بودند، به جمع‌بندی تحقیق خود رسیدند.
در طول 6 تا 8 هفتة پس از زایمان، نومادران یک نظرسنجی تلفنی را کامل می‌کردند، که در آن از آنها پرسیده می‌شد که آیا هنوز درد دارند، و اگر درد دارند، میزان آن چقدر است.
از پرسشنامة وضعیت اضطراب اسپیلبرگر (STAI) برای مشخص کردن میزان نگرانی استفاده شد و برای ارزیابی وجود افسردگی پس از زایمان مقیاس افسردگی پس از زایمان ادینبورگ (EPDS) به کار رفت.
نمرة EPDS برای زنان دچار درد مداوم زایمان بالاتر بود
محققان با استفاده از مدل‌سازی آماری برآورد کردند که آیا درد پس از زایمان می‌تواند با افسردگی پس از زایمان مرتبط باشد.
از 138 مادر مشمول تجزیه و تحلیل نهایی، 5.8 درصد در 4 هفتة پس از زایمان یا بعد از آن، دچار افسردگی پس از زایمان شده بودند – بر مبنای نمرة EPDS 12 یا بیشتر.
در مقایسه با زنانی که درد زایمان آنها در طول 4 هفته پس از وضع حمل رو به کاهش گذاشته بود و آنهایی که پس از زایمان دچار درد نبودند، زنانی که درد زایمان آنها بیش از 4 هفته دوام داشت دارای نمرات EPDS بالاتری بودند.
نمرة EPDS زنان دارای درد زایمان پایدار به طور متوسط 2.44 نمره بالاتر از زنانی بود که دردشان پس از 4 هفته از زایمان رفع شده بود و به طور توسط 4.07 نمره بالاتر از نمرة زنانی بود که به هیچ وجه دچار درد پس از زایمان نبودند.
محققان گزارش می‌دهند، نومادرانی که میزان استرس بالاتری داشتند، درد بیشتری را در طول وضع حمل تحمل کرده بودند و در طول 6 تا 8 هفته پس از زایمان نگرانی بیشتری داشتند نیز دارای نمرة EPDS بالاتری بودند.
در مجموع، دو و همکارانش بر این باورند که یافته‌هایشان نشان می‌دهد ادامة درد زایمان پس از وقوع آن – همچنین استرس، اضطراب و آسیب‌پذیری بیشتر در مقابل درد- می‌تواند ریسک افسردگی پس از زایمان را افزایش دهد./
