دکتر کاترین پادوک
ترجمة هامیک رادیان
بر مبنای تصور رایج زنان باید به دلیل احتمال زایمان زودرس در دوران بارداری از ورزش خودداری کنند. در هر حال این دیدگاه تغییر یافته است. اکنون، مطالعه‌ای که به مرور و آنالیز شواهد موجود می‌پردازد، آنچه را که مطالعات متعدد دریافته‌اند تأیید می‌کند – ورزش در دوران حاملگی ایمن است و می‌تواند هم برای مادر و هم برای کودک مفید باشد.
تحقیق مزبور در ژورنال زنان و زایمان آمریکا / American Journal of Obstetrics & Gynecology منتشر شده است.
نویسندة ارشد مقاله وینچنزو برگلا، استاد دانشگاه تامس جفرسن در فیلادلفیاٰ و مدیر بخش طب مادر – جنین این دانشگاه می‌گوید:
"تفکر سابق مبنی بر این بود که ورزش نوراپی‌نفرین را در بدن کاهش می‌دهد، و نوراپی‌نفرین یک مادة شیمیایی است که می‌تواند باعث تحریک انقباضات رحمی شود و بنابراین منجر به زایمان زودرس گردد."
برگلا و همکارانش مطالعات موجود در 9 مطالعة کنترل شدة تصادفی‌سازی شده را تلفیق و آنالیز کردند.
در کل، آنالیز انجام شده داده‌های مربوط به 2059 زن را شامل می‌شد: در حدود نیمی از این زنان در گروه ورزش ایروبیک و نیم دیگر در گروه کنترل قرار داشتند.
زنان گروه ورزش تمرینات ایروبیک را به مدت 35 تا 90 دقیقه سه یا چهار بار در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند – یا حداکثر تا هنگام وضع حمل خود. زنان گروه کنترل هیچ ورزشی انجام نمی‌دادند.
افزایشی در ریسک زایمان زودرس مشاهده نشد
نتایج مطالعه نشان داد که هیچ تفاوت مهمی در میان گروه ورزش و گروه کنترل از نظر بروز وضع حمل زودرس (پیش از 37 هفتة کامل بارداری) وجود نداشت.
همچنین محققان در مقایسة دو گروه دریافتند که میزان کمتری از وقوع دیابت بارداری و نیز میزان کمتری از فشار خون بالا در گروه ورزش وجود داشت.
در بررسی وضعیت نوزادان، محققان هیچ تفاوتی در وزن کم هنگام تولد و متوسط وزن هنگام تولد بین گروه ورزش و گروه کنترل مشاهده نکردند.
تمامی زنان باردار مورد آنالیز فرزند تک قلو داشتند و در هنگام آغاز بارداری از وزن نرمال برخوردار بودند. همچنین هیچ مشکل مرتبط به سلامت که مانع ورزش کردن آنها شود وجود نداشت.
حمایت از دستورعمل‌های موجود برای ورزش در دوران بارداری
پروفسور بارگلا می‌گوید نتایج مطالعه از دستورعمل کنونی کنگره زنان و زایمان آمریکا (ACOG) حمایت می‌کند که خود توصیة مراکز کنترل و پیشیگیری از بیماری‌ها (CDC) مبنی بر انجام حداقل 150 دقیقه فعالیت نیمه سنگین ایروبیک در هر هفته را به کار می‌بندد.
دکتر بارگلا اعلام می‌دارد در هر حال "دلایل زیادی برای عدم انجام ورزش در طول دورة بارداری از سوی زنان وجود دارد – عدم آرامش، افزایش خستگی و احساس کمبود نفس با فعالیت اندک."
ورزش ایروبیک فعالیتی است که عضلات بزرگ بدن– مانند عضلات پاها و بازوها – را به حالتی موزون به حرکت وامی‌دارد (برای مثال همانند شنا و پیاده‌روی).
فعالیت با شدت متوسط به این معنی است که ورزش ضربان قلب و شروع تعریق بدن را بالا می‌برد. ضرب‌المثل "می‌توانی حرف بزنی اما نمی‌توانی آواز بخوانی" راه مناسبی برای فکر کردن به این موضوع است.
مثال‌های فعالیت ایروبیک نیمه سنگین شامل شنا، پیاده‌روی سریع و باغبانی متعارف (مانند فعالیت‌های وجین، هرس و کندن) است.
در هر حال دستورعمل ACOG همچنین توصیه می‌کند که زنان باردار حتی در صورت برخورداری از سلامت، وضعیت خود را توسط پزشک یا تیم مراقبت از سلامت خود در طول ویزیت‌های دوران اولیة بارداری مورد بررسی قرار دهند و در این مورد که چه نوع ورزش برای آنها سالم و مناسب است توصیه‌های لازم را بگیرند.
فرد می‌تواند 150 دقیقه تمرین هفتگی را با انجام 30 دقیقه تمرینات ایروبیک در طول 5 روز هفته انجام دهد. این درست هم‌اندازة 10 دقیقه فعالیت جسمی شدید به مدت 2 تا 3 بار در هفته مؤثر است./
