ترجمه هامیک رادیان
بر مبنای مطالعة تازه‌ای که در نشریة نورولوژی منتشر شده است، هپتاکلر اپوکساید – آفت‌کشی که تا دهة 1980 به کار می‌رفت و در همان زمان در شیر یافت شد – ممکن است با نشانه‌های بیماری پارکینسون در مغز مرتبط باشد.
بر مبنای اعلام «آژانس محافظت محیطی» (EPA) هپتاکلر از دهة 1970-1960 برای کشتن موریانه‌ها و توسط کشاورزان برای کشتن حشرات موجود در غلات مزرعه مخصوصاً ذرت به کار می‌رفت.
هپتاکلر از دهة 1970 از رده خارج شد و در 1988، فروش تجاری آن در ایالات متحد آمریکا ممنوع گردید.
کاربرد آن اکنون به کنترل مورچه‌های آتش در ترانسفورماتورهای قوی محدود می‌شود.
اطلاعات اندکی در مورد اثرات سلامت در انسان از ناحیة هپتاکلر اپوکساید در دست است، اما EPA ذکر می‌کند که مطالعات بر روی حیوانات بیان می‌دارد که در معرض قرار گرفتن درازمدت می‌تواند به کبد و کلیه آسیب برساند و سبب ایجاد تومور و تشنج شود. در مدل‌های موش صحرایی، هپتاکلر سبب باروری مشکوک و مسائل مرتبط به رشد شد.
بیماری پارکینسون یک اختلال به آرامی رشد یابنده است که به حرکت، کنترل و توازن عضلات آسیب می‌رساند. مرگ سلولی در مغز اتفاق می‌افتد، به طور مشخص در یک تودة سلولی که به نام سابستنتیا نیگرا شناخته می‌شود، که در کنترل حرکت و هماهنگی دخیل است.
ارتباط میان فرآورده‌های لبنی و پارکینسون
مطالعات پیشین ارتباطی میان فرآورده‌های مورد مصرف روزانه و بیماری پارکینسون یافته‌اند، اما این مطالعه به طور مشخص روی شیر و نشانه‌های پارکینسون در مغز تمرکز کرده است.
دکتر آر. دی. ابوت، از دانشگاه علوم پزشکی شیگا در اُستو، ژاپن، و همکاران، 449 مرد آمریکایی – ژاپنی را که در مطالعة روی سالخوردگی هونولولو دخیل بودند مورد پیگیری قرار دادند.
مشارکت کنندگان در مطالعه که به طور متوسط 54 سال سن داشتند برای مدت بیش از 30 سال تا زمان مرگشان مورد پیگیری قرار گرفتند.
پس از مرگ برای دریافتن اینکه آیا آنها سلول‌های مغزی خود را در ناحیة سوبستانتیا نیگراي مغز از دست داده بودند، اتوپسی انجام شد.
از دست دادن سلول‌های مغزی در این ناحیه یکی از مشخصات بیماری پارکینسون است و می‌تواند دهه‌ها پیش از آغاز نشانگان بیماری شروع شود.
محققان همچنین مقدار باقی ماندة هپتاکلر اپوکساید را در 116 مغز اندازه‌گیری کردند.
مواد شیمیایی در سطوح بالا در شیر عرضه شده در هاوایی در دهة 80 یافت می‌شد، که در آنجا در صنعت تولید آناناس برای کشتن حشرات استفاده می‌شد. این ماده در همان زمان در ایالات متحد آمریکا از رده خارج شد. این ماده همچنین ممکن است در آب چاه یافت شود.
رسوب هپتاکلر و ارتباط آن با از دست دادن سلول‌های مغزی
رسوب هپتاکلر اپوکساید در 90٪ افرادی که بیشترین شیر را نوشیده بودند یافت شد، در مقایسه با 63٪ آنهایی که هیچ شیری ننوشیده بودند.
در آن محدوده غیر سیگاری‌هایی که روزانه بیش از دو فنجان شیر می‌نوشیدند 40٪ سلول‌های مغزی کمتری نسبت افرادی داشتند که روزانه کمتر از 2 فنجان شیر می‌نوشیدند.
در میان آنهایی که بعضی اوقات سیگار می‌کشیدند، هیچ پیوستگی میان شیر مصرفی و از دست دادن سلول‌های مغزی نبود، که از داده‌های مطالعات پیشین در مورد اینکه سیگاری‌ها در ریسک کمتری برای توسعة بیماری پارکینسون قرار دارند حمایت می‌کند.
محدودیت‌های مطالعه شامل فقدان شواهدی دال بر این است که شیر مورد مصرف مشارکت کنندگان در مطالعه حاوی هپتاکلر اپوکساید بوده است. مطالعه نشان نداد که آفت‌کش‌ها یا شیر مصرفی سبب بیماری بودند؛ مطالعه فقط وجود ارتباطی میان آنها را نشان داد.
دکتر هانگلی چان از انستیتو ملی علوم سلامت محیط و عضو آکادمی نورولوژی آمریکا، در یک سرمقالة مرتبط افزود: «چندین توضیح ممکن شامل شانس برای وابستگی مزبور وجود دارد. نیز مصرف شیر فقط یک بار در آغاز مطالعه اندازه‌گیری شد، و ما مجبوریم فرض کنیم که این اندازه‌گیری عادت‌های اضافی غذایی روزانة مشارکت کنندگان را نشان می‌دهد.»
دکتر چن تحقیق را به عنوان مثالی برای این موضوع تفسیر کرد که چگونه مطالعات اپیدمیولوژیک می‌توانند در جستجوی علل بیماری پارکینسون کمک کنند./
نظرات (0)