• جینا فلچر، دکتر جیل سلیدی - شولمن
• ترجمه هامیک رادیان
کلادوسپوریوم یک کپک قارچی شایع است که میتواند به درون و بیرون خانۀ هر کسی آسیب برساند.
بسیاری از مردم داستانهای ترسناک مربوط به بیماری‌های عجیبی را که کپکها مسبب آن بودهاند، شنیدهاند. وقتی فردی به وجود کپک در خانۀ خود پی میبرد، بر اثر این داستانهای وحشت‌انگیز دچار نگرانی می‌شود.
اغلب انواع کلادوسپوریوم برای نوع بشر خطرناک نیستند، اما گاهی از اوقات آنها منجر به بروز آلرژی میشوند و نیز می‌توانند سبب تشدید علایم آسم شوند. در موارد نادر کپک قارچی میتواند سبب بروز انواع عفونت شود.
مطالب این مقاله:
• انواع
• علایم
• درمان
• کپکزدایی
• دورنما
انواع
کلادوسپوریوم یک نوع منفرد کپک قارچی نیست. کلادوسپوریوم بیشتر یک گونه کپک قارچی است که شامل بیش از 40 نمونۀ مشخص قارچ است.
برخی انواع کلادوسپوریوم می‌توانند در محیط داخل خانه رشد کنند در حالی که این رشد برای بقیۀ آنها در محیط خارج از خانه صورت میگیرد. در هر دو حالت این کپک در محیط‌های نمناک یا مکانهای مرطوب ظاهر می‌شود.
جاهایی در محیط داخل خانه که کلادوسپوریوم را میتوان در آنجاها یافت شامل موارد زیر است:
• زیرزمین یا سرداب
• حمام
• زیر سینکها
• اطراف شیرهای آب
• روی فرش
• در لابلای پرده
• روی رومبلی‌ها
• در نزدیکی دستگاه‌های گرمایشی و سرمایشی
• اتاقک زیر شیروانی
در محیط خارج از خانه کلادوسپوریوم را میتوان در جاهای زیر دنبال کرد:
• درختان در حال پوسیدگی
• گیاهان مرده
• بدنۀ درختها
کلادوسپوریوم به صورت خوشه‌ای از نقطههای به رنگ سیاه، زرد و سبز ظاهر می‌شود. این نقطهها در صورت عدم نظافت به سرعت گسترش پیدا میکنند. به هر جهت، شناسایی کلادوسپوریوم از طریق بصری تقریباً غیر ممکن است.
فرد دچار مشکل وجود کپک قارچی در محیط خانه برای شناسایی صحیح آنها باید با یک فرد خبره در تست کپک مشورت کند.
علایم
اغلب انواع کلادوسپوریوم سبب ایجاد بیماری در انسان نمیشوند. به هر جهت، مجاورت درازمدت با مقدار زیادی کپک قارچی شامل کلادوسپوریوم میتواند سبب بروز عوارض جانبی برای سلامت انسان شود که از جملۀ آنها میتوان به علایم آلرژی و آسم اشاره کرد.
دیگر ناخوشیهای ناشی از کلادوسپوریوم میتواند شامل موارد زیر باشد:
• عفونت‌های چشم
• عفونت‌های گوش
• مشکلات پوستی
• عفونت‌های سینوس
مشکلات سلامت شایع مربوط به مجاورت با کلادوسپوریوم ایجاد آلرژی و آسم یا شدت گرفتن آنها است.
تماس با کلادوسپوریوم به طرق مختلفی به مردم صدمه میزند. برخی از مردم بر اثر تماس با کلادوسپوریوم اصلاً دچار آسیبی نمیشوند. دیگران ممکن است نسبت به کلادوسپوریوم دچار آلرژی شوند که میتواند با علایم زیر همراه باشد:
• عطسه
• خشکی پوست
• کهیر
• خارش گلو و چشم
• نمدار شدن چشم
• سرفه
• گرفتگی یا آبریزش بینی
• آبریزش از قسمت عقب بینی
در برخی موارد مردم درمان نشده در مورد آلرژیهای کپک قارچی و دارای تماس درازمدت با قارچها دچار سینوزیتهای آلرژیک قارچی میشوند.
این نوع سینوزیت بر اثر تماس درازمدت با یک مادۀ آلرژی‌زا مثل کلادوسپوریوم، که به سادگی در هوا معلق می‌شود، ایجاد میگردد. مادۀ آلرژی‌زا سبب می‌شود که مواد زائد قارچی در حفرههای سینوس فرد رشد کنند.
در این موارد، فرد دچار سینوزیت آلرژیک قارچی ناشی از کلادوسپوریوم ممکن است دچار علایم فهرست زیر شود:
• احتقان درازمدت بینی
• آبریزش از قسمت عقب بینی
• سردردهای برگشت کنندۀ سینوسی
در دیگر موارد، مردم دچار آلرژیهای کلادوسپوریوم ممکن است دچار علایم آسم ناشی از تحریک با کپک قارچی شوند. در این موارد، فرد ممکن است در کنار علایم آلرژی خود دچار علایم آلرژیک مندرج در فهرست زیر شود:
• خس خس
• احساس سفتی در قفسۀ سینه
• سرفه
• تنگی نفس
مجاورت با کلادوسپوریوم گاهی از اوقات میتواند محرک حملات آسم شود که علایم آن در زیر فهرست شده است:
• تنگی نفس شدید
• دشواری تنفس
• درد و سفتی قفسۀ سینه
• علایمی که به داروها‌های استنشاقی سریعالاثر پاسخ نمیدهند
هر کسی که دچار حملات شدید آسم شود باید به اورژانس پزشکی مراجعه کند.
درمان
چند راه مختلف برای درمان آلرژیهای ناشی از کلادوسپوریوم وجود دارد که از جمله شامل موارد زیرند:
• محدود کردن تماس با کلادوسپوریوم از طریق جمع کردن آن و پیشگیری از تماس با آن
• استفاده از داروهای غیر نسخهای مقابله با آلرژی
• استفاده از داروهای نسخهای مقابله با آلرژی
• ایمنیدرمانی
• آبکشی یا شستشوی بینی
داروهای متعددی وجود دارد که ممکن است پزشک آنها را برای فرد دچار آلرژی کلادوسپوریوم تجویز کند. این داروها می‌توانند شامل فهرست زیر باشند:
• اسپری‌های بینی نسخهای یا غیر نسخهای
• آنتیهیستامینها
• دکونژستانتهای خوراکی یا بینی
مردم دچار سینوزیت آلرژیک قارچی ممکن است برای برداشتن اجزاء کپک و انسداد ایجاد شده در حفرههای سینوس خود نیازمند انجام عمل جراحی باشند.
برای مردم دچار آسم ممکن است وسایل استنشاقی امدادی یا استروئیدهای استنشاقی برای کاهش علایم آسم تجویز شود.
کپکزدایی
اگر کلادوسپوریوم در حال رشد در فضای داخل خانه باشد، برای پیشگیری از مشکلات بیشتر باید به جمع کردن آن اقدام کرد. یک ناحیۀ کوچک محل تجمع کپک قارچی را میتوان با استفاده از محلول سرکه یا بلیچ پاکسازی کرد.
افراد درگیر آلودگی سطح وسیعی از داخل خانه با کلادوسپوریوم باید در این زمینه با یک متخصص دفع مواد زائد مشورت کنند.
اگر فردی بر آن شود که سطح وسیعی را که با کپک قارچی پوشیده شده است خود به شخصه پاکسازی کند،باید به یاد داشته باشد که جمع کردن و زدودن کپک قارچی نیاز به وقت و کوشش زیادی دارد.
برای دفع کپک قارچی نیاز به عاملهای ضد قارچ و بلیچ هست. افراد باید لباس‌های محافظ به تن کنند که شامل ماسک و دستکش می‌شود.
در مرحلۀ بعد فرد باید ناحیۀ مورد پاکسازی را با ورقههای پلاستیک قرنطینه کند و برای پیشگیری از گسترش کپک از یک دستگاه هوامنفی استفاده نماید.
فرد باید تمام قسمتهای آسیب دیدۀ دیوار، فرش یا مبل را که توسط کپک آسیب دیده است جدا کرده و بلافاصله دور بیندازد. نواحی باقی مانده باید به طور کامل و با استفاده از عاملهای ضد قارچ و بلیچ تمیز شود و پیش از هر گونه ترمیم و بازسازی باید اجازه داد که سطوح کار شده به طور کامل خشک شوند.
خلاص شدن از دست کپک بسیار چالشبرانگیزتر از پیشگیری از رشد یا گسترش آن در محل اولیه است. برای متوقف کردن کلادوسپوریوم یا دیگر کپکها از شکل‌گیری، فرد باید نکات زیر را مراعات کند:
• راهاندازی یک دستگاه خشک کنندۀ هوا در زیر زمین یا دیگر محلهای مرطوب خانه
• رفع تمامی نشتی‌ها در اولین فرصت ممکن
• نصب دستگاه نشتیاب
• استفاده از رنگهای ضد قارچ برای متوقف کردن رشد کپک روی دیوارها
• حفظ تمامی اتصالات در وضعیت مناسب
• اجتناب از پوشاندن سطوحی از خانه با فرش که امکان رطوبت گرفتن آنها وجود دارد
• استفاده از فیلترهای هوای دارای قابلیت بالا برای به دام انداختن کپک
دورنما
وقتی فرد کلادوسپوریوم را از محیط خانۀ خود روفته و دور کرده باشد امکان رفع علایم آلرژی در وی وجود خواهد داشت.
اگرچه ممکن است اجتناب کامل از تماس با کپک امکانپذیر نباشد، مردم دچار آلرژی یا آسم می‌توانند علایم بیماری خود را از طریق مصرف دارو و پیشگیری از رشد کپک در محیط خانه مدیریت کنند./
Source:
What is Cladosporium and what are its health effects?
Last reviewed Sun 17 December 2017
By Jenna Fletcher
Reviewed by Jill Seladi-Schulman, PhD
