• مایو کلینیک
• ترجمه نادر اکبری سراوانی
آلرژی نیکل یک علت شایع درماتیت تماسی آلرژیک است، که در آن یک راش خارش‌دار در جایی که پوست با یک ماده معمولاً بی‌ضرر تماس پیدا میکند، ظاهر می‌شود.
آلرژی نیکل اغلب با گوشوارهها و دیگر جواهرات یا بدلیجات مرتبط است. اما نیکل در بسیاری از وسایل مورد استفاده روزمره مثل سکهها، زیپها، تلفنهای هوشمند و قاب عینک وجود دارد.
ممکن است تماس مکرر یا طولانی مدت با اقلام دارای نیکل به ایجاد آلرژی نیکل منجر شود. درمان می‌تواند به کاهش علایم این نوع آلرژی منجر گردد. به هر حال وقتی کسی دچار آلرژی نیکل شود، وی همیشه نسبت به این فلز دچار حساسیت بوده و نیاز به اجتناب از تماس با آن دارد.
[مطالب این مقاله:]
• علایم آلرژی نیکل
• علل آلرژی نیکل
• تشخیص آلرژی نیکل
• درمان آلرژی نیکل
علایم آلرژی نیکل
واکنش آلرژیک (درماتیت تماسی) معمولاً به فاصله چند ساعت تا چند روز پس از تماس با نیکل شروع می‌شود. واکنش مزبور ممکن است بین 2 تا 6 هفته ادامه داشته باشد. واکنش مزبور گرایشی به بروز در نقاطی دارد که با فلز در تماس قرار گرفتهاند اما امکان سرایت این واکنش به دیگر نقاط بدن وجود دارد.
نشانهها و علایم آلرژی نیکل عبارتند از:
• بروز راش یا برآمدگی روی پوست
• خارش، که ممکن است شدید باشد
• سرخی یا تغییراتی در رنگ پوست
• لکههای خشک روی پوست که ممکن است شبیه به سوختگی به نظر برسند
• تاول و ترشح مایعات در موارد شدید
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
اگر کسی دچار یک راش پوستی باشد که علت آن را نمیداند باید به پزشک مراجعه کند. اگر کسی پیشتر با تشخیص ابتلاء به آلرژی نیکل مواجه شده و مطمئن باشد که در حال واکنش نسبت به نیکل قرار دارد باید از داروهای غیر نسخهای یا مداواهای خانگی توصیه شده از سوی پزشک برای مداوای خود استفاده کند.
به هر حال در صورت عدم کارآیی این روشها باید به دکتر مراجعه کرد. اگر ظن به عفونی شدن ناحیه آسیب دیده مطرح باشد باید به پزشک مراجعه شود.
علل آلرژی نیکل
علت دقیق بروز آلرژی نیکل مشخص نیست. همانند دیگر موارد آلرژی، آلرژی نیکل هنگامی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی فرد نیکل را به عنوان یک ماده مضر تشخیص میدهد. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن فقط برای محافظت از بدن در برابر انواع باکتری، ویروس، یا مواد سمی واکنش نشان میدهد.
وقتی بدن واکنشی نسبت به یک عامل خاص (ماده آلرژی‌زا) ایجاد میکند، سیستم ایمنی همیشه نسبت به آن ماده (در این مورد نیکل) حساس خواهد بود. این بدان معنی است که در مراحل بعدی تماس با نیکل سیستم ایمنی بدن به این فلز به عنوان یک ماده آلرژی‌زا پاسخ خواهد داد.
حساسیت سیستم ایمنی بدن نسبت به نیکل ممکن است در اولین تماس با این ماده یا پس از تماسهای مکرر با آن ایجاد شود. حساسیت به نیکل تا حدودی نیز ممکن است وراثتی باشد.
منابع تماس با نیکل
اقلام رایج که ممکن است مردم را در تماس با نیکل قرار دهند عبارتند از:
• جواهرات مورد استفاده برای پیرسینگ بدن
• دیگر جواهرات شامل حلقهها، آویزها، گردنبندها و گیره یا قلاب جواهرات
• دستبند ساعت
• نگهدارندههای لباس مثل انواع زیپ، قفلها و عضوبندها
• تسمه کمربند
• قاب عینک
• سکهها
• ابزار فلزی
• سلفونها
• کلیدها
• پلاک نظامی
• نشانهگذارها
• دستگاههای پزشکی
• لپتاپ یا تبلت
• سیگارهای الکترونیکی
ریسک فاکتورهای آلرژی نیکل
برخی عوامل شامل موارد زیر میتوانند ریسک ایجاد آلرژی نیکل را افزایش دهند:
• سوراخ کردن گوش یا بدن. از آنجا که نیکل یکی از بدلیجات رایج است، آلرژی نیکل اغلب اوقات یا سوراخ کردن گوش و پیرسینگ جواهرات حاوی نیکل مرتبط است.
• کار با فلز. اگر کسی شاغل در کاری باشد که مستلزم تماس با نیکل است، در مقایسه با افرادی که کار آنها با فلزات سر و کار ندارد در ریسک بالاتری برای ابتلاء به آلرژی نیکل قرار خواهد داشت. به علاوه مردمی که در تماس مداوم با نیکل در کوران کار در "محیط خیس" قرار دارند - در نتیجه تعریق یا تماس مکرر با آب - ممکن است بیش از دیگران در معرض ابتلاء به آلرژی نیکل قرار داشته باشند.
این مردم متصدیان بار، مردمی که در برخی صنایع غذایی به کار اشتغال دارند و پاککنندههای مواد آرایشی را شامل می‌شود. دیگر افراد در معرض ریسک بالاتر برای ابتلاء به آلرژی نیکل شامل فلزکاران، خیاطان و آرایشگران است.
• جنس مؤنث. زنان بیش از مردان در معرض ابتلاء به آلرژی نیکل قرار دارند. دلیل این موضوع گرایش بیشتر زنان به استفاده از پیرسینگ است. یک مطالعه اخیراً انجام شده پی برده است که به نظر میرسد میزان شیوع آلرژی نیکل در زنان چاق بیشتر است.
• داشتن تاریخچه خانوادگی ابتلاء به آلرژی نیکل. این احتمال وجود دارد که فرد در معرض گرایشی ارثی به آلرژی نیکل قرار داشته باشد اگر حساسیت به نیکل در دیگر اعضاء خانواده نیز مشاهده شود.
• داشتن حساسیت نسبت به فلزات دیگر. مردمی که نسبت به دیگر فلزات دچار حساسیتند نیز ممکن است نسبت به نیکل آلرژی داشته باشند.
پیشگیری از آلرژی نیکل
بهترین راهکار برای پیشگیری از ابتلاء به آلرژی نیکل اجتناب از تماس درازمدت با اقلام حاوی این فلز است. اگر کسی دچار آلرژی نیکل باشد بهترین راه برای پیشگیری از واکنش آلرژیک خودداری از تماس با این فلز است.
به هر حال همیشه اجتناب از تماس با نیکل آسان نیست زیرا این فلز در بسیاری از محصولات مورد استفاده روزمره وجود دارد. کیتهای تست خانگی برای بررسی وجود نیکل در اقلام فلزی در دسترس است.
نکات راهنمای زیر می‌تواند به اجتناب از تماس با نیکل کمک کنند:
از جواهرات هیپوآلرژنیک استفاده کنید
از جواهرات دارای نیکل استفاده نکنید. جواهراتی را استفاده کنید که از مواد فاقد واکنش آلرژیک ساخته شده‌اند. به دنبال بدلیجاتی باشید که از فولاد ضد زنگ فاقد نیکل، فولاد ضد زنگ نوع جراحی، تیتانیوم، طلای زرد 18 عیار، یا طلای زرد فاقد نیکل و نقره استرلینگ ساخته شده باشند.
فولاد ضد زنگ گرید جراحی ممکن است مقداری نیکل داشته باشد اما این مورد برای اکثر مردم عموماً هیپوآلرژنیک تلقی می‌شود. در عین حال اطمینان حاصل کنید که ظروف غذای مورد استفاده شما از فلزات هایپوآلرژنیک ساخته شده باشد.
در انتخاب محل انجام پیرسینگ دقت به خرج دهید
در مورد انتخاب بهترین مرکز پیرسینگ مشورت‌های لازم را انجام دهید. پیش از انجام پیرسینگ مرکز انتخابی خود را از نزدیک بازدید کنید تا مطمئن شوید که استانداردهای لازم در آنجا مراعات می‌شود.
از فلزات جایگزین استفاده کنید
به دنبال جایگزینهای ایمن برای اقلام حاوی نیکل باشید:
• دستبند ساعت ساخته شده از چرم، پارچه یا پلاستیک
• زیپ یا قزن قفلی لباس ساخته شده از پلاستیک یا فلزات روکشدار
• قاپ عینک تیتانیوم یا پلاستیک
ایجاد حائل
اگر کسی در محل کار در معرض تماس با نیکل قرار داشته باشد ایجاد حائلی میان خود و نیکل می‌تواند مفید واقع شود. اگر کسی ناچار از لمس نیکل است می‌تواند در هنگام انجام این کار از دستکش استفاده کند.
تشخیص آلرژی نیکل
پزشک به طور معمول می‌تواند آلرژی نیکل را بر مبنای نمای ظاهری پوست و تماس اخیر فرد یا اقلام حاوی نیکل تشخیص دهد.
به هر حال اگر علت بروز راش در مورد فرد مشخص نباشد دکتر می‌تواند از تست پچ پوستی استفاده کند. احتمال ارجاع فرد به یک متخصص آلرژی (آلرژِیست) یا متخصص پوست برای انجام تست وجود دارد.
تست پچ
در طول این تست مقادیر بسیار اندکی ماده بالقوه آلرژی‌زا (شامل نیکل) به پوست مالیده و با پچهای کوچک پوشانده می‌شود. این پچ تا پیش از برداشته شدن توسط پزشک دو روز روی پوست باقی میماند. اگر کسی دچار آلرژی نیکل باشد، پوست زیر پچ دچار التهاب می‌شود.
به دلیل مقادیر اندک ماده آلرژیزای مورد استفاده تستهای پچ حتی برای مردم دچار آلرژی شدید ایمن محسوب میشوند.
درمان آلرژی نیکل
هیچ علاج قطعی برای آلرژی نیکل وجود ندارد. وقتی کسی نسبت به نیکل دچار حساسیت شود، در هر بار تماس با فلز مزبور دچار یک راش (درماتیت تماسی) خواهد شد.
دارودرمانی
پزشک ممکن است برای کاهش آزردگی و بهبود اختلال ناشی از راش بر اثر واکنش آلرژیک به نیکل داروهای زیر را تجویز کند:
• کرمهای کورتیکوستروئیدی مثل کلوبتازول و بتامتازون. استفاده درازمدت از این داروها باعث نازک شدن پوست می‌شود.
• کرمهای غیر استروئیدی مثل پیمکرولیموس و تاکرالیموس. شایع‌ترین عارضه جانبی این کرمها ایجاد حالت مور مور موقت در محل استفاده از کرم است.
• کورتیکوستروئید خوراکی مثل پردنیزون در صورتی که واکنش شدید بوده یا راش ایجاد شده ناحیه وسیعی را پوشانده باشد. این داروها میتوانند عاملی برای عوارض جانبی شامل افزایش وزن، نوسانات خلقی و افزایش فشار خون باشند.
• آنتیهیستامین خوراکی مثل فکسوفنادین و سیتریزین برای تسکین خارش. به هر حال این داروها ممکن است برای خارش پوست چندان مؤثر نباشند.
نوردرمانی
این درمان شامل قرار دادن پوست در معرض مقادیر کنترل شده نور ماوراء بنفش است. این درمان اغلب برای مردمی مورد استفاده قرار میگیرد که استروئیدهای موضعی یا خوراکی در مورد آنان مؤثر نبوده است. این احتمال وجود دارد که برای رسیدن به نتیجه در مورد نوردرمانی برای واکنش آلرژی نیکل به ماهها وقت نیاز باشد.
سبک زندگی و مدواهای خانگی
این احتمال هست که مردم برخی از درمانهای فهرست زیر را برای درمان درماتیت تماسی ناشی از آلرژی نیکل به کار ببرند. اگر درمانهای مزبور مؤثر نباشند یا راش تشدید شود، باید با دکتر تماس گرفت.
• استفاده از لوسیونهای تزریقی مثل لوسیون کالامین که می‌تواند باعث کاهش خارش شود.
• مرطوب نگه داشتن پوست. پوست دارای حائلی طبیعی است که در صورت واکنش به نیکل و دیگر آلرژیزاها امکان آسیب دیدن آن وجود دارد. استفاده از کرمها یا لوسیونهای مرطوب کننده مثل ژل پترولیوم یا روغن معدنی می‌تواند میزان نیاز به کورتیکوستروئیدهای موضعی را کاهش دهد.
• استفاده از کمپرس خیس. این نوع کمپرس می‌تواند در مورد خشک کردن تاول و کاهش خارش مفید باشد.
مردم باید از برخی پمادهای غیر نسخهای مثل کرمهای آنتیبیوتیک حاوی برخی ترکیبات به طور مشخص نئومایسین، که میتوانند باعث تشدید واکنش آلرژیک شوند، خودداری نمایند./
Source:
Nickel allergy
Mayo Clinic
Jan. 10, 2018
نظرات (0)