اختلالات خوردن

افراد دچار امساک ورزشی عموماً تمامی مقیاس‌های مربوط به دیگر اختلالات خوردن را دارند

شما شاید در مورد اختلال خوردن موسوم به آنورکسیا نرووسا شنیده باشید. افراد دچار آنورکسیا نرووسا به شکلی فاحش مقدار غذایی را که می‌خورند محدود می‌کنند. آنان دچار چشم‌اندازی تحریف شده از بدن خود و ترس شدید از افزایش وزن هستند. به مرور زمان این رفتار می‌تواند تبعات جدی به دنبال داشته باشد. آنورکسیا اتلتیکا [آنورکسیای ورزشی، آنورکسی ورزشی، امساک ورزشی] شبیه به نوعی اختلال خوردن است که دچار ورزشکاران می‌شود.

هیچ تستی برای تشخیص پیکا وجود ندارد

مردم دچار پیکا [ناخوراک‌خواری] از سر ناگزیری اقلامی را می‌خورند که فاقد هر گونه ارزش غذایی هستند. شخص دچار پیکا ممکن است چیزهای غیر خوراکی نسبتاً بی‌ضرر مثل یخ را بخورد؛ یا ممکن است به خوردن اقلام بالقوه خطرناک مثل پوست ور آمده یا رنگ خشک شده یا قطعات فلز روی بیاورد. در مورد اخیر، پیکا می‌تواند به پیامدهای جدی مثل مسمومیت سرب منجر شود. پیکا بیشترین شیوع را در میان کودکان و زنان باردار دارد. این اختلال عموماً گذرا و موقتی است. پیکا همچنین در مردم دچار ناتوانی‌های عقلایی بروز می‌کند. این اختلال اغلب در مردم دچار ناتوانی‌های رشد طولانی مدت‌تر و شدیدتر است.

بر مبنای نظر مایو کلینیک، تخمین‎هایی وجود دارد که عنوان می‎کنند احتمالاً تا 4 درصد جمعیت ایالات متحد آمریکا دچار اختلال پرخوری هستند

اختلال پرخوری به طور معمول شامل دوره‎های غذاخوردن بیش از حد است. به هر جهت فرد دچار اختلال پرخوری خلاف مورد بولیمی متعاقب غذا خوردن دست به خلاص کردن خود از غذای خورده شده (توسط استفراغ) نمی‎زند. اختلال پرخوری ممکن است به خودی خود بروز نماید یا در کنار دیگر اختلالات یا بیماری‎ها مثل اختلال پرایدر - وایلی، یا بروز ضایعه‎ای در غدۀ هیپوتالاموس ایجاد شود. پرخوری محرک توسعۀ فشار خون بالا (هیپرتانسیون)، چاقی، دیابت و بیماری قلبی است. گزینه‌های درمان به علت بروز این اختلال بستگی دارد.

همانند دیگر موارد اختلالات تغذیه و خوردن، ارتورکسیا نوعی اختلال روان‌شناختی است

خلاف دیگر اختلالات خوردن، ارتورکسیا اغلب موارد پیرامون کیفیت غذا و نه کمیت آن دور می‌زند. مردم دچار ارتورکسیا به طور معمول بر موضوع کاهش وزن متمرکز نمی‌شوند. غذا خوردن سالم می‌تواند به بهبود اساسی در سلامت و تندرستی منجر شود. به هر حال در مورد برخی از مردم تمرکز بر تغذیه سالم می‌تواند به یکی از اختلالات خوردن به نام ارتورکسیا (ارتورکسی) بینجامد. همانند دیگر موارد اختلالات تغذیه و خوردن، ارتورکسیا نوعی اختلال روان‌شناختی است، و برای غلبه بر آن در اغلب موارد یه یک پلن درمانی طراحی شده از سوی متخصصان مراقبت‌های سلامت نیاز است.

علت دقیق اختلالات خوردن مشخص نیست

اختلالات خوردن می‌توانند هر کسی را فارغ از اینکه دچار کمبود وزن است یا اضافه وزن، درگیر کنند. اختلال خوردن اصطلاحی است که طیفی از اختلالات شامل خوردن به شکل غیر نرمال یا دچار مشکل را در بر می‌گیرد. بر مبنای اعلام "انجمن ملی اختلالات خوردن" در حدود 10 میلیون مرد و 20 میلیون زن در ایالات متحد آمریکا در طول زندگی خود دچار یک مورد اختلالات خوردن می‌شوند. علت دقیق اختلالات خوردن مشخص نیست. به هر حال، کارشناسان معتقدند که عوامل اجتماعی فرهنگی، بیولوژیک، و روان‌‌شناختی نقشی در ایجاد این اختلالات بازی می‌کنند. بسیاری از مردم در هنگام پرداختن به اختلالات خوردن ممکن است به فکر آنورکسیا (آنورکسی) یا بولیمیا (بولیمی) بیفتند. 

در حدود یک‎دهم موارد آنورکسی نرووسا کشنده است. گذشته از اثرات فیزیکی تغذیۀ ضعیف، ریسک بالاتری برای خودکشی نیز مطرح است. از هر 5 مورد مرگ مرتبط به آنورکسی 1 مورد آنها ناشی از خودکشی است.

آنورکسیا نرووسا یک اختلال جدی روان‌شناختی و یکی از اختلالات بالقوه کشنده است. به هر جهت، در صورت درمان صحیح، بهبود در این بیماری امکان‎پذیر است. این اختلال معمول باعث بروز چالش‎های اخلاقی، ایجاد تصاویر غیر واقعی از شرایط جسمانی و بروز ترس مشدد از چاقی یا اضافه وزن می‎شود. آنورکسیا نرووسا در سال‎های نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می‎شود اما می‎تواند در سال‎های پیش از دورۀ نوجوانی نیز شکل بگیرد. این اختلال سومین بیماری مزمن شایع در میان نوجوانان محسوب می‎شود. اختلالات خوردن مبتلابه 30 میلیون مرد و زن آمریکایی است.