عطش لمس چه معنی است؟

در این مقاله:
• عطش لمس [گرسنگی لمس]* به چه معنی است؟
• علل عطش لمس
• علایم عطش لمس
• پیامدهای روان‌شناختی عطش لمس
• مداوای عطش لمس
• چه زمانی در صدد کمک گرفتن باشیم
• خلاصه

عطش لمس به اشتیاق برای لمس شدن یا تماس جسمانی از سوی دیگر افراد اشاره دارد. عطش لمس معمولاً زمانی بروز می‌کند که شخص برای مدتی طولانی از تماس جسمانی محروم یا میزان این تماس بسیار کم بوده است.
نوع انسان موجودی بسیار اجتماعی است، و برخی پژوهش‌ها عنوان می‌کنند که بسیاری از مردم از تماس جسمانی به احساس راحتی، امنیت و رضایت می‌رسند. محرومیت از لمس فیزیکی ممکن است بر اثر دچار شدن مردم به احساسات منفی مثل احساس خلاء و تنهایی بروز کند.
این امکان وجود دارد که تعدادی روزافزون از مردم بر اثر پاندمی جهانی COVID-19 دچار عطش لمس شوند. فاصله‌گذاری اجتماعی (فاصله‌گیری فیزیکی) و محدودیت‌های اجتماعی برای محدود کردن گسترش ویروس SARS-CoV-2 مجاورت افراد با یکدیگر و تماس فیزیکی بین مردم را کاهش می‌دهند.
افراد ممکن است به عطش لمس زیر عنوان دپرسیون لمس، محرومیت از لمس، محرومیت از محبت، گرسنگی برای لمس، یا جوع پوستی اشاره کنند.

عطش لمس به چه معنی است؟
عطش لمس به اشتیاق برای تماس جسمانی اشاره دارد که مردم پس از کاهش یا فقدان فعل و انفعال فیزیکی با دیگران برای مدتی طولانی دچار آن می‌شوند. برخی از مردم ممکن است این مشکل را با میل به غذا در زمان گرسنگی مقایسه کنند.
تحقیق پی برده است که لمس کردن برای نوع انسان، زمانی که موضوع عواطف احساساتی و حفظ روابط در میان باشد، اهمیت دارد. مطالعات بسیاری بر اهمیت تماس اجتماعی در رشد و نمو انسان تأکید دارند.
لمس کردن می‌تواند نواحی خاصی را در مغز انسان فعال کند و بر فرآیند‌های تفکر، واکنش، و پاسخ‌های روان‌شناختی تأثیر بگذارد.
برای مثال تحقیق عنوانگر آن است که لمس محبت‌آمیز قشر اُربیتوفرونتال را در مغز فعال می‌کند. این ناحیه مغز در رفتارهای عاطفی و اجتماعی و نیز یادگیری و تصمیم‌گیری دخالت دارد.
لمس کردن در عین حال می‌تواند برای افراد دچار دیسترس آرام کننده و اطمینان‌بخش باشد. یک مطالعه مربوط به سال 2017 می‌نویسد که در آغوش کشیدن و نوازش کودکان در شرایط دیسترس تأثیری آرامش‌بخش دارد. یک مطالعه مربوط به سال 2015 حتی عنوان می‌کند که لمس انسان حتی به مقابله با انواع عفونت کمک می‌کند.
بنابراین، تجربه فقدان تماس جسمانی در برخی از افراد ممکن است به چیزی منجر گردد که به آن زیر عنوان عطش لمس اشاره می‌شود.

علل عطش لمس
عطش لمس می‌تواند احساس استرس، افسردگی، و اضطراب را افزایش دهد. به نوبه خود، این وضعیت می‌تواند محرک طیفی از اثرات فیزیولوژیک منفی گردد.
برای مثال، برای مقابله با استرس، بدن هورمون کورتیزول ترشح می‌کند. این هورمون می‌تواند ضربان قلب، فشار خون، تنفس، و تنش عضلانی را افزایش داده و گوارش و سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند که این می‌تواند به افزایش خطر عفونت منجر شود.
یک مطالعه مربوط به سال 2018 می‌نویسد که پوست می‌تواند محرک لمس منفی یا مثبت را به عصب‌های حسی مرتبط کند، که حس لمس را به مغز انتقال می‌دهند. در پاسخ به کمبود شدت تحریک پوستی، مثل مورد لمس یا نوازش کردن، بدن اکسی‌توسین، که برخی افراد آن را "هورمون عشق" می‌نامند، آزاد می‌کند.
اکسی‌توسین دارای فواید بالقوه متعدد مثل تقویت حس سلامت روزمره و کاهش استرس است. بنابراین، تماس منظم می‌تواند به حفظ سلامت کلی کمک کند در حالی که فقدان تماس فیزیکی ممکن است باعث تسهیل اثرات روان‌شناختی و فیزیولوژیکی منفی شود.

علایم عطش لمس
ممکن است درک دچار بودن به عطش لمس برای شخص دشوار باشد. بیشتر مواقع مردم با احساس مقهور کننده تنهایی مواجه می‌شوند. همچنین ممکن است شخص به موارد زیر نیز دچار گردد:
• استرس
• اضطراب
• احساس افسردگی
• کاهش رضایت
• مشکلات خواب
• خستگی مفرط
به علاوه مردم ممکن است به رفتارهایی برای تحریک لمس اقدام کنند. این می‌تواند شامل مواردی مثل دوش گرفتن یا حمام کردن طولانی مدت، پیچیدن پتو به دور خود یا در آغوش گرفتن حیوان خانگی یا کوسن باشد.

پیامدهای روان‌شناختی عطش لمس
احتمال آن هست که احساسات تنهایی و انزوای همراه عطش لمس به پیامدهای روان‌شناختی منفی منجر گردد. برای مثال، فقدان تماس فیزیکی ممکن است به افزایش استرس، اضطراب و افسردگی بینجامد.
یک مطالعه در سال 2017 این نکته را برجسته کرده است که لمس محبت‌آمیز باعث تقویت سلامت روانی می‌شود. بنابراین این امکان وجود دارد که فقدان تماس شخص را در خطر دچار شدن به مشکلات عاطفی و روانی قرار دهد.
یک مطالعه مربوط به سال 2020 می‌نویسد که لمس کردن در عین حال می‌تواند باعث کاهش احساس تنهایی گردد. بنابراین فقدان تماس جسمانی ممکن است در برخی افراد باعث تنهایی یا تشدید آن شود.
تحقیق همچنین می‌نویسد افرادی که خبر از تنهایی می‌دهند بیشتر دچار نزول عملکرد شناختی شده و با شانس بالاتری برای دچار شدن به اختلالات سلامت روانی مثل اضطراب و افسردگی مواجه می‌شوند.

مداوای عطش لمس
برخی روش‌ها شامل موارد فهرست شده در زیر وجود دارد که مردم می‌توانند برای کاهس حس عطش لمس امتحان کنند:
• استفاده از پتو. مردم ممکن است از پیچیدن پتو به دور خود به احساس آرامش برسند. به عنوان جایگزین آنان می‌تواند از پتوهای وزنه‌دار استفاده کنند. استفاده از این پتوها باعث مشابه‌سازی حس در آغوش گرفتن می‌شود، بنابراین ممکن است آنها به شخص حسی از آرامش و راحتی بدهند.
• خودماساژ‌دهی. مردم می‌توانند برای کاهش عطش لمس خودماساژ‌دهی را امتحان کنند. برای مثال، شخص می‌تواند برای تحریک عصب واگوس که به کاهش استرس کمک می‌کند گردن خود را ماساژ دهد.
• پاسخ مریدیان حسی خودگردان (ASMR). این مورد به حس لذتی که به بعضی از افراد در زمان گوش دادن به ویدیوهای ASMR دست می‌دهد اشاره دارد. این صداها ناحیه‌ای را در مغز فعال می‌کنند که به فرآیند لمس مرتبط است و می‌تواند به شخص در دستیابی به آرامش و سکون کمک کنند.
• یادآوری تماس پیشین. تحقیق می‌گوید که لمس کردن نقشی در حافظه ایفاء می‌کند. بنابراین، مردم می‌توانند مورد پیشین تماس جسمانی را به خاطر بیاورند و برای تجدید حیات آن متمرکز شوند.
• استفاده از بالش شبیه بدن. استفاده از چنین بالش‌هایی ممکن است د طول خواب به شخص احساس آرامش بیشتری بدهد. این مورد حتی ممکن است نوعی تقلید از حس در آغوش کشیدن را تداعی کند.
• در آغوش گرفتن. تحقیق می‌گوید حتی در آغوش گرفتن یک شیء بی‌جان مثل بالش می‌تواند در کاهش استرس مفید باشد. در صورت امکان شخص می‌تواند حیوان خانگی خود را نیز بغل کند. در واقع تحقیق می‌گوید که ارتباط با حیوانات می‌تواند به کاهش دیسترس و تنهایی منجر شود.
• ارتباط. در صورت امکان شخص باید کوشش کند تا با خانواده، دوستان، و دیگر عزیزان خود در تماس باشد. این کار را می‌توان از طریق رد و بدل کردن پیام، تماس با تلفن همراه یا مکالمه تصویری انجام داد. تحقیق گویای وجود ارتباط میان تماس ویدیویی و کاهش حس تنهایی و جداافتادگی اجتماعی است.
• ورزش. فعالیت جسمانی می‌تواند به بهبود عملکرد شناختی و حس سلامت منجر گردد. ورزش می‌تواند احساس استرس و افسردگی را کاهش داده و به بهبود خواب بینجامد.

چه زمانی در صدد کمک گرفتن باشیم
اگر کسی دچار علایم منفی در مورد سلامت روانی خود شود باید در صدد کمک گرفتن بربیاید. بدون درمان، سلامت روانی ممکن است به شکلی قابل توجه بدتر شود و بر کیفیت زندگی شخص تأثیر منفی بگذارد.
در هر حال این موضوع اهمیت دارد که افراد به فاصله‌گذاری اجتماعی احترام بگذارند و مقیاس‌های مرتبط به آن را مراعات کنند و سلامت دیگران را در معرض خطر قرار ندهند.
اگر کسی قادر به کمک گرفتن از شخص دیگر نیست می‌تواند تله‌تراپی را امتحان کند. تله‌تراپی شکلی از درمان از راه دور است که از تکنولوژی ارتباطی مثل تلفن، تماس ویدیویی و... برای کمک به ارتباط‌گیری درمانگر و درمان شونده استفاده می‌کند.

خلاصه
عطش لمس به حس اشتیاق برای تماس جسمانی اشاره دارد. نوع انسان موجودی اجتماعی است، و لمس کردن نقشی مهم در رشد و نمو و ارتباط ایفاء می‌کند. برای بعضی از افراد محرومیت از لمس انسان می‌تواند تبعات منفی برای سلامت روانی داشته باشد.
مردم می‌توانند روش‌های گوناگونی را برای تقلید حس تماس انسانی به کار ببرند یا راه‌هایی مثل ورزش و ارتباط منظم با نزدیکان خود را دنبال کنند.
اگر کسی بر اثر عطش لمس دچار اثرات منفی برای سلامت روانی شده باشد، باید در جستجوی کمک بربیاید./

توضیح مهرین – اخبار سلامت: نام اصلی مقاله "گرسنگی لمس" است و استفاده از "عطش" به جای "گرسنگی" از سوی ما انجام شده است.

عطش لمس چه معنی است؟
دکتر دِبرا رُز ویلسون، لوئیز مورالس-براون
ترجمۀ فرهنگ راد

Source:
Medical News Today
What does it mean to be 'touch starved'?
Medically reviewed by Debra Rose Wilson, Ph.D., MSN, R.N., IBCLC, AHN-BC, CHT —
Written by Louise Morales-Brown
On January 19, 2021