استخوان / اُرتوپدی

بورسیت اغلب به مرور زمان بهبود می‎یابد، بنابراین درمان به طور معمول با هدف تسکین علایم انجام می‎شود.

بورسیت زانو (بورسایتیس زانو) التهاب یک کیسک* پر از مایع (بورسا یا بِرسا / bursa) است که در مجاورت مفصل زانو قرار دارد. برسا باعث کاهش سایش میان استخوان‎ها شده و همانند حایلی میان استخوان‎ها، تاندون‎ها و پوست ناحیۀ مجاور مفاصل عمل می‎کند. هر یک از برساهای زانو ممکن است ملتهب شود اما بورسیت زانو اغلب اوقات بالای کاسه زانو یا روی سمت داخلی زانو و زیر مفصل بروز می‎کند. بورسیت زانو می‎تواند باعث درد شود و محدودیت حرکتی ایجاد کند. درمان بورسیت زانو اغلب شامل ترکیبی از مراقبت‌های شخصی و درمان‎های تجویز شده توسط پزشک برای تخفیف درد و التهاب است.

فتق دیسک باعث تحریک عصب‎های مجاور و در نتیجه سبب درد، بی‎حسی یا بروز ضعف در دست یا پا می‎شود.

فتق دیسک به مشکلی در یکی از بالشتک‎های لاستیک مانند انعطاف‌پذیر بین مهره‎های ستون فقرات اشاره دارد. دیسک ستون فقرات کمی شبیه به یک دونات ژله‎ای است که دارای مرکزی نرم‏تر احاطه شده با یک حاشیۀ خارجی سفت‎ است. فتق دیسک که برخی از اوقات زیر عنوان لغزش دیسک یا پارگی دیسک به آن اشاره می‎شود هنگامی رخ می‎هد که بخشی از قسمت نرم‎تر دیسک بیرون زده وارد بخش خارجی سفت‎تر می‎شود. فتق دیسک باعث تحریک عصب‎های مجاور و در نتیجه سبب درد، بی‎حسی یا بروز ضعف در دست یا پا می‎شود. از سوی دیگر، بسیاری از مردم بر اثر فتق دیسک دچار علامتی نمی‎شوند. بسیاری از مردم مبتلاء به این مشکل برای رفع یا تصحیح مشکل نیازی به عمل جراحی ندارند.

اسکولیوز ممکن است در هر سنی بروز کند اما اغلب از سن 10 تا 12 سالگی یا در دوران نوجوانی خود را نشان می‎دهد، و در عین حال گاهی از اوقات علایم آن در نوزادان دیده می‌شود.

اسکولیوسیس [اسکولیوز] باعث ایجاد انحراف به پهلو در ستون فقرات می‎شود. اسکولیوز می‎تواند مبتلابۀ هر بخشی از ستون فقرات گردد اما بیشترین شیوع آن در سطح قفسه سینه و قسمت کمر به چشم می‎خورد. اسکولیوز اغلب در کودکان ایجاد می‎شود. در بیشتر موارد به درمان نیازی نیست زیرا انحنای مورد اشاره با رشد کودک خود به خود از بین می‎رود. به هر حال، بسته به میزان انحراف و سن کودک اغلب ترکیبی از عضوبند و فیزیوتراپی توصیه می‎شود. تعداد بسیار کمی از بیماران دچار اسکولیوز ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. عوارض اسکولیوز شامل درد مزمن، کمبودهای تنفسی، و کاهش قابلیت ورزشی بیماران است.

آسیب دیدگی تاندون اختلال نسبتاً شایعی است و در اغلب موارد ترمیم آن نیاز به عمل جراحی دارد.

دکترها عمل جراحی ترمیم تاندون را برای برطرف کردن آسیب‌دیدگی تاندون انجام می‎دهند. تاندون‎ها بافت‌های محکم و کشسانی هستند که عضلات را به استخوان‎ها متصل می‎کنند. وظیفه تاندون‎ها ایجاد امکان حرکت برای بدن و انتقال وزن است. تاندون‎ها در عین حال وظیفه محافظت از مفاصل را بر عهده دارند. دو نوع اصلی تاندون وجود دارد: تاندون‎های فلکسور. این تاندون‎ها از طریق سفت شدن برای کشیده شدن روی استخوان کار می‎کنند. یک مثال در مورد تاندون فلکسور زمانی است که کسی دستش را مشت می‎کند. تاندون‎های اکستانسور. این تاندون‎ها از طریق کشیده شدن در هنگامی که بخشی از بدن نیاز به حرکت به سمت بیرون دارد کار می‎کنند. یک مثال در این مورد ایستادن روی انگشتان پا یا باز کردن انگشتان دست است.

ورم زانو به طور معمول نتیجۀ آسیب‎دیدگی یا وجود یک اختلال مزمن در سلامت است

ورم زانو زمانی بروز می‎کند که مایع اضافی درون مفصل زانو یا اطراف آن انباشته می‎شود. پزشک ممکن است به این وضعیت زیر عنوان افیوژن مفصل زانو اشاره کند. برخی از مردم اختلال مورد بحث را "آب آوردن زانو" می‎نامند. ورم زانو ممکن است نتیجۀ تروما، آسیب‌دیدگی ناشی از کاربرد بیش از حد یا وجود نوعی اختلال یا بیماری زیربنایی باشد. برای تعیین علت ورم زانو پزشک ممکن است نیاز داشته باشد تا از مایع جمع شده درون زانو برای تعیین عفونت، بیماری یا آسیب‎دیدگی موجب وضعیت، نمونه‎برداری کند. در عین حال خارج کردن مقداری از مایع مورد بحث به کاهش درد و خشکی مرتبط به تورم کمک می‎کند. وقتی دکتر علت زیربنایی ورم زانو را تعیین کرده باشد، امکان آغاز درمان مناسب وجود خواهد داشت.

در حدود 70 درصد بیماران دارای تشخیص سرطان اولیه استخوان، به مدت یک سال یا بیشتر زنده می‎مانند و بیش از 50 درصد این بیماران این امکان را پیدا می‎کنند که به مدت 5 سال یا بیشتر به زندگی ادامه دهند

مهم‎ترین علت بروز درد در استخوان سرطان استخوان است. این بیماری بیشترین شیوع را در استخوان‎های دراز قسمت بالای دست یا پا دارد اما در عین حال ممکن است هر استخوانی در بدن به آن مبتلا شود. وقتی سرطان در سلول‎های خود استخوان شکل گرفته باشد سرطان استخوان اولیه نامیده می‎شود. درد ناشی از سرطان استخوان ممکن است با علایم فهرست زیر همراه شود: حس حساسیت و فروافتادگی اولیه در استخوان،  افزایش درد اولیه به درد مداوم در ناحیۀ آسیب دیده یا دردی که به صورت متناوب بروز کرده و از بین می‎رود، احساس درد مداوم در طول شب و در زمان استراحت.