استخوان / اُرتوپدی

ورم مچ پا علل متفاوت و متعددی دارد. در اغلب موارد ورم مزبور بر اثر آسیب‌دیدگی یا ادم (ادما) بروز می‌کند.

ورم مچ پا علل متفاوت و متعددی دارد. در اغلب موارد ورم مزبور بر اثر آسیب‌دیدگی یا ادم (ادما) بروز می‌کند. اصطلاح ادم به معنی ورم بر اثر انباشت مایع اضافی است. ادم مشخصاً در نواحی زیر زانوها، قوزک پا و سطح پا شایع است. شخص باید به دکتر مراجعه کند اگر: دچار گرمی یا سرخی در ناحیه متورم باشد، دچار ورمی باشد که بهبود نمی‌یابد یا بدتر می‌شود، تب، افزایش ناگهانی میزان ورم در طول بارداری، داشتن تاریخچه بیماری قلبی، کلیوی یا کبدی. بسیاری از موارد ادم، یا ورم قوزک پا، در صورت استفاده از درمان خانگی به طور کامل بهبود می‌یابند.

اگر گرفتگی گردن به طور ناگهانی بروز کند و با علایم دیگر همراه باشد، مردم نباید موضوع را نادیده بگیرند

گردن دارای چند عضله، تاندون، رباط‎ و استخوان‌ است. این اعضاء با یکدیگر برای حمایت از سر کار می‌کنند و امکان آن را به گردن می‎دهند که در جهات مختلف به حرکت درآید. گردن ممکن است بر اثر کاربرد بیش از حد یا آسیب دیدگی دچار گرفتگی یا دردناک شود. گرفتگی گردن اغلب هنگامی بروز می‎کند که یکی از عضلات گردن دچار کشیدگی، رگ به رگ شدگی یا تنش می‎شود. خشکی گردن در عین حال ممکن است بر اثر آسیب دیدگی یکی از مهره‌های گردن ایجاد شود. گرفتگی گردن ممکن است وقتی که فرد سعی دارد تا گردن یا سر خود را حرکت دهد درد ایجاد کند. به طور معمول گرفتگی گردن نتیجه یک آسیب دیدگی یا حادثه کوچک است. مردم اغلب می‎توانند گرفتگی مزبور را در محیط خانه مداوا کنند. به هر حال، در موارد نادر گرفتگی گردن می‎تواند نشانه‌ای از یک ناخوشی جدی باشد که نیاز به درمان پزشکی دارد.

ریکتس بیشترین شیوع را در کودکان سنین 6 تا 36 ماهه دارد.

ریکتس [که برای آن معادل فارسی نرمی استخوان در دسترس بوده و در متن‎های موجود بیشتر با املاء ریکتز آمده است] یک اختلال اسکلتی است که بر اثر کمبود ویتامین D، کلسیم یا فسفات ایجاد می‎شود. ریکتس بیشترین شیوع را در میان کودکان سنین 6 تا 36 ماهه دارد. در طول این دوره زمانی، کودکان اغلب رشدی سریع را تجربه می‌کنند. در این دوره زمانی بدن آنان برای قدرت گرفتن و توسعه استخوان‎های سالم به بیشترین مقدار کلسیم و فسفات نیاز دارد. مردم در صورتی که از رژیم گیاهخواری پیروی کنند و این رژیم فاقد ماهی، تخم مرغ یا شیر باشد در ریسک بالاتری برای ابتلاء به ریکتس قرار خواهند داشت. در عین حال خطر ابتلاء به ریکتس در افرادی که در گوارش شیر مشکل داشته یا دچار آلرژی به قند شیر (لاکتوز) باشند، بیشتر است. نوزادانی نیز که صرفاً از شیر پستان تغذیه می‌کنند ممکن است دچار کمبود ویتامین D شوند.

هر کسی ممکن است دچار کیست‎های گانگلیون شود اما بیشترین شیوع آنها مربوط به زنان سنین 20 تا 40 سال است.

کیست گانگلیون توده یا غده‌ای غیر سرطانی است که اغلب مواقع در امتداد تاندون‎های مفاصل مچ دست یا روی دست ایجاد می‎شود. احتمال ایجاد کیست گانگلیون در مچ پا و سطح آن وجود دارد. کیست‌ گانگلیون به طور معمول مدور یا تخم مرغی شکل بوده و درون آن با مایعی ژله‌ مانند پر شده است. کیست‌های گانگلیون ممکن است به کوچکی نخود باشد، حال آنکه انواع بزرگ‌تر آن در حدود 2.5 سانتی‎متر قطر دارند. در صورتی که این کیست‌ها بر یک عصب مجاور فشار بیاورند ممکن است دردناک باشند. محدوده قرارگیری آنها گاهی از اوقات ممکن در حرکت مفصل اختلال ایجاد کند. اگر کیست گانگلیون سبب بروز مشکلی برای شخص مبتلاء شود، پزشک ممکن است تخلیه کیست با استفاده از سوزن را پیشنهاد دهد. برداشتن کیست با استفاده از عمل جراحی نیز یک گزینه است. اما اگر شخص دچار علامتی نباشد به درمان نیز نیازی نخواهد بود. در بسیاری موارد این کیست‌ها خود به خود از بین می‎روند.

مردم سالمند در ریسک بالاتری برای شکستگی هیپ قرار دارند

شکستگی هیپ [شکستگی استخوان مفصل ران] یک آسیب دیدگی جدی است، با عوارضی که می‎توانند تهدیدی برای زندگی فرد باشند. خطر شکستگی هیپ با بالا رفتن سن افزایش می‎یابد. مردم سالمند در ریسک بالاتری برای شکستگی هیپ قرار دارند زیرا در این گروه از مردم استخوان‌ها با افزایش سن تضعیف می‎شوند (استئوپوروزیس). دارودرمانی با استفاده از داروهای متعدد، ضعف بینایی و مشکلات تعادل نیز احتمالاً سقوط یا افتادن را - که یکی از شایع‌ترین علل شکستگی هیپ به شمار می‎رود، در مردم سالمند افزایش می‎دهد. شکستگی هیپ تقریباً در تمامی موارد نیاز به ترمیم با عمل جراحی دارد که از طریق فیزیوتراپی پیگیری می‎شود. برداشتن گام‎هایی در راستای حفظ چگالی استخوان و اجتناب از سقوط می‎تواند به پیشگیری از شکستگی هیپ کمک کند.

کیفوز شدید می‎تواند سبب ایجاد درد و از شکل انداختن بدن شود. درمان کیفوز به سن فرد مبتلاء و علت و اثرات خمیدگی ایجاد شده بستگی دارد.

کیفوز [کایفوسیس] حالت گوژپشتی یافتن پشـت است. احتمال بروز کیفوز در هر سنی وجود دارد اما بیشترین شیوع آن مربوط به زنان پیر است. کیفوز مرتبط به سن اغلب به علت ضعف استخوان‎های ستون فقرات رخ می‎دهد که باعث می‎شود تا استخوان‎ها فشرده شده یا ترک بخورند. دیگر انواع کیفوز ممکن است در دوران نوزادی یا نوجوانی به علت دگرشکلی‎های ستون فقرات یا از هم جدا شدن استخوان‎های ستون فقرات به مرور زمان ایجاد شود. کیفوز خفیف مشکلات اندکی به دنبال دارد. کیفوز شدید می‎تواند سبب ایجاد درد و از شکل انداختن بدن شود. درمان کیفوز به سن فرد مبتلاء و علت و اثرات خمیدگی ایجاد شده بستگی دارد.