• گرفتگی پا در شب چیست؟
• علل و ریسک فاکتورهای گرفتگی پا در شب
• درمان گرفتگی پا در شب
• پیشگیری از گرفتگی پا در شب
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• خلاصه
گرفتگی پا در شب [گرفتگی پا در خواب] یا کرامپهای شبانه پا، شایع است و میتواند بر اثر عدم فعالیت در طول روز، خستگی عضلات یا برخی اختلالات پزشکی بروز کند. گرفتگی پا، که "اسبهای چارلی" نیز نامیده میشود، اسپاسمهای غیر قابل کنترل در عضلات پا هستند که ممکن است دردناک باشند. آنها به طور معمول در عضلات ماهیچه ساق پا بروز میکنند اگرچه امکان ایجاد آنها در قسمت ران یا روی پا وجود دارد.
در بیشتر موارد حرکات کششی ساده میتوانند به فروکش گرفتگی عضلانی کمک کنند. در عین حال درمانهای و روشهای پیشگیری دیگری نیز هست که میتوان آنها را امتحان کرد. هر کسی که به شکل مداوم با مشکل گرفتگی پا مواجه باشد باید برای تشخیص کامل علت به پزشک مراجعه کند.
گرفتگی پا در شب چیست؟
دچار شدن به گرفتگیهای پا در شب نسبتاً شایع است. بر مبنای یک گزارش در "پزشک خانواده آمریکایی" در حدود 60 درصد بزرگسالان و 7 درصد کودکان دچار گرفتگی پا در شب میشوند.
گرفتگی پا اسپاسمهای غیر ارادی عضله در هر قسمتی از پا است اما بیشترین شیوع آن در قسمت ماهیچه ساق پا مشاهده میشود. عضله دچار تنش شده باعث ناراحتی یا درد متوسط تا شدید و گرفتگی در ناحیه مورد اشاره میگردد.
گرفتگی شبانه پا همچنین به مشکلات دیگری منجر میشود. این گرفتگیها میتوانند خواب را مختل کرده و چرخه خواب شخص را با مشکل مواجه سازند، که این باعث میشود تا شخص در طول روز بعد دچار حالت لتارژی بوده یا احساس خستگی کند. گرفتگی یا کرامپ پا میتواند باعث دشواری به خواب رفتن شود و این میتواند با گذشت زمان به بروز مشکلاتی مثل اینسومنیا منجر گردد.
مردم ممکن است گرفتگی شبانه پا را با سندرم پای بیقرار اشتباه بگیرند.
در حالی که بعضی منابع علت گرفتگی شبانه پا را کمبود مواد معدنی میدانند، شواهد اندکی در مورد درست بودن این نظریه در دست است. تحقیقات عنوان میکنند که مصرف مکملهای مواد معدنی مثل کلسیم، منیزیم، یا ویتامین B12 نمیتوانند در اغلب مردم باعث تخفیف گرفتگی پا در شب شوند.
علل و ریسک فاکتورهای گرفتگی پا در شب
خستگی عضلات
بر مبنای یک مرور در مورد گرفتگی شبانه عضلات پا، تحقیقات در دسترس عنوان میکنند که خستگی مفرط عضله یک علت اولیه است. ورزشکان در صورت اقدام به انجام فعالیتهای سنگینتر از میزان معمول بیشتر در معرض دچار شدن به مشکل مورد بحث هستند.
بیشکاربرد، مثل ورزش عضلانی با شدت زیاد در یک دوره طولانی میتواند باعث شود که برخی از مردم بعدتر در طول روز با کرامپ بیشتری مواجه شوند.
ایستادن به مدت طولانی در طول روز که در مورد برخی مشاغل عمومیت دارد میتواند به خستگی مفرط عضلات منجر گردد. عضلات در طول روز خسته میشوند و احتمال دچار شدن به کرامپ در طول شب افزایش پیدا میکند.
عدم فعالیت در طول روز
یک نظریه پیشرو دیگر این است که نشستن به مدت طولانی مثل موارد مربوط به کار پشت میز میتواند به مرور زمان باعث کوتاه شدن عضلات شود.
این عدم فعالیت جسمانی وقتی شخص برای مدتی برای عضلات خود از حرکات کششی استفاده نکند میتواند به افزایش خطر بروز کرامپ منجر شود و این مشکل عموماً در بستر خواب شبانه بروز میکند.
کسی که برای عضلات خود از حرکات کششی کمک نمیگیرد یا منظماً ورزش نمیکند ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلاء به گرفتگی پا در شب قرار داشته باشد. عضلات افرادی که از نظر جسمانی کمتر فعال هستند ممکن است کوتاهتر شوند که این باعث افزایش خطر کرامپ یا اسپاسم میشود.
حالت قرارگیری بدن
نشستن یا دراز کشیدن در حالات خاص که باعث ایجاد محدودیت حرکت جریان خون به پاها میشوند، مثل حالت قرار دادن یک پا روی دیگری یا ایجاد حالت متقاطع در پاها، میتواند به کرامپ منجر شود.
مردم میتوانند خوابیدن در وضعیتهای بازتری را امتحان کنند تا ببینند که آیا علایم کرامپ شبانه پا در آنان فروکش میکند.
سالمندی
وقتی مردم پا به سن میگذارند احتمال دچار شدن به گرفتگی پا در شب در آنان افزایش مییابد. بر مبنای یک مرور منتشر شده در ژورنال BMC Family Practice، تا 33 درصد مردم سنین بالای 50 سال دچار کرامپهای شبانه پا به شکل مزمن هستند.
بارداری
ممکن است ارتباطی میان بارداری و گرفتگی پا در شب وجود داشته باشد. دلیل این موضوع افزایش نیازهای غذایی یا تغییرات هورمونی بدن در طول بارداری است.
عوارض جانبی داروها
در توضیحات مربوط به بسیاری از داروها کرامپ عضله به عنوان یک عارضه جانبی فهرست شده است. تعداد کمی از این داروها به شکل مستقیم با کرامپ پا مرتبطند اما برخی از آنها عبارتند از:
• سوکروز آهن داخل وریدی
• ناپروکسن
• تریپاراتید (فروتیو)
• رولاکسیفن (اویستا)
• لوالبوترول (زوپینکس)
• البوترول / ایپراتروپیوم (کامبیونت)
• استروژنهای کونژوگه
• پریگابالین (لیریکا)
اختلالات پزشکی
برخی اختلالات پزشکی مزمن نیز میتوانند خطر دچار شدن به کرامپ مزمن پا را در شخص افزایش دهند که از جملۀ آنها میتوان موارد زیر را نام برد:
• بیماری قلبی عروقی
• دیابت
• اختلال مصرف الکل (الکلیسم)
• نارسایی کلیه
• نارسایی کبد
• استنوزیز مجرای لومبار
• صافی کف پا
• هیپوتیروئیدیسم
• استئوارتریت
• صدمه دیدن عصب
• اختلالات عصب
هر کسی که فکر میکند ممکن است ابتلاء به یکی از اختلالات نام برده عامل بروز کرامپ در پای وی باشد باید به پزشک مراجعه کند.
درمان گرفتگی پا در شب
درمان گرفتگی پا در شب در زمان بروز آنها میتواند به افزایش میزان استراحت شخص کمک کند.
برخی از درمانها و مداواهای خانگی در این مورد عبارتند از:
• حرکات کششی ملایم برای عضله
• ماساژ دادن ناحیه با دست
• استفاده از غلتک فوم برای ماساژ دادن پا
• خم و راست کردن پا برای کمک به کشش عضلات پا
• گرما دادن به ناحیه دچار گرفتگی
مصرف داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن یا آسپیرین کمکی به رفع گرفتگی نمیکنند زیرا گرفتگیهای عضله به التهاب مرتبط نیستند. این داروها ممکن است به فروکش درد ناشی از کرامپ کمک کنند اما خود کرامپها را تخفیف نمیدهند.
در بعضی موارد، داروهایی مثل موارد زیر را برای درمان کرامپ مزمن پا تجویز میکنند:
• کاریسوپرودول (سوما)
• گاباپنتین
• دیلتیازم
• وراپامیل
• اُرفنادرین
مردم باید در مورد این داروها و عوارض جانبی مرتبط به آنها با پزشک مشورت کنند.
پیشگیری از گرفتگی پا در شب
پیشگیری از کرامپ پا در درازمدت در مورد برخی از مردم ممکن است بهترین گزینه باشد اگرچه این کار همیشه ممکن نیست.
ورزش سبک
بعضی از مردم متوجه میشوند که در صورت اقدام به ورزش سبک در انتهای روز چندان دچار کرامپ نمیشوند. این میتواند شامل فعالیتهایی مثل راهپیمایی یا گذراندن دقایقی به روی دوچرخه ثابت پیش از رفتن به بستر باشد.
نوشیدن آب فراوان
مایعات به انتقال مواد مغذی به داخل عضلات و خروج مواد زائد از آنها کمک میکنند. نوشیدن مایعات به ویژه آب در طول روز میتواند به پیشگیری از کرامپ با حفظ عملکرد مناسب عضلات کمک کند.
تعویض کفش
برخی از مردم ممکن است متوجه شوند که در صورت استفاده از کفشهای مناسب کمتر دچار کرامپ پا میشوند. هر کسی که در مورد حمایت پای خود از کفشش مطمئن نیست میتواند با یک پدیاتریست در این مورد مشورت کند.
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
کرامپ شبانه پا ممکن است ناراحت کننده بوده و سبب مشکلات خواب شود.
اگر کسی مکرراً دچار این مشکل شود، اگر مشکل مزبور باعث اختلال در زندگی روزمره شخص گردد یا اگر مداوای خانگی مفید نباشد، باید به پزشک مراجعه کند.
به همین منوال اگر کرامپ به عضلات دیگر سرایت کند یا تشدید شود، مردم میتوانند برای تشخیص کامل به پزشک مراجعه کنند.
دکتر میتواند اختلالات دیگر دارای علایم مشابه را ابتدا از تشخیص خارج کرده و سپس دیگر علل محتمل را تست کند.
خلاصه
دچار شدن گهگاهی به گرفتگی پا در شب نرمال است، و عموماً علتی برای نگرانی نیست. مداواهای ساده خانگی مثل ایجاد انعطاف در حالت قرارگیری پا، حرکات کششی برای ساق پا، یا ماساژ عضلات میتوانند در زمان بروز مشکل کمک کننده باشند.
هر کسی که مداوماً یا برای مدتی طولانی دچار گرفتگی پا در شب باشد باید برای تشخیص کامل به پزشک مراجعه کند. پزشک ممکن است دارو یا درمانهای دیگر را برای مدیریت کرامپ شبانه پا و کمک به بهبود خواب شخص تجویز کند./
• جون جانسون، دکتر گریگوری مینیس
• ترجمه محمدقاسم رافعی
Source:
Medical News Today
What to know about leg cramps at night
Last reviewed Thu 12 September 2019
By Jon Johnson
Reviewed by Gregory Minnis, DPT
نظرات (0)