• علایم تاندونیت مچ دست
• علل تاندونیت مچ دست
• مداوای خانگی برای تاندونیت مچ دست
• گزینه‌های درمانی برای تاندونیت مچ دست
• پیشگیری از تاندونیت مچ دست
• دورنما
تاندونایتیس مچ دست [تاندونیت مچ دست] التهاب یک تاندون در مچ دست است. تاندون‌ها الیاف فیبروزی مستحکمی هستند که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند.
تاندونیت به عنوان نتیجه آسیب دیدگی یا حرکت تکراری، که باعث می‌شود تا تاندون به یک بافت بدنی دیگر مثل استخوان ساییده شود، بروز می‌کند.
مچ دست انسان دارای تاندون‌های متعددی است. روی هم رفته این تاندون‌ها امکان حرکات مچ دست، دست و انگشتان را ایجاد می‌کنند. تاندونیت ممکن است در هر یک از تاندون‌های مچ دست بر اثر صدمه یا کاربرد بیش از حد (بیش‌کاربرد) بروز کند.
علایم تاندونیت مچ دست
شایع‌ترین علامت تاندونیت مچ دست درد است. این درد ممکن است حالت مبهم داشته باشد، و با حرکت دادن دست بدتر شود.
دیگر علایم بالقوه تاندونیت مچ دست شامل موارد زیر است:
• گرما و سرخی
• ورم و التهاب، که می‌تواند دامنه حرکت‌پذیری مچ دست را کاهش داده و انجام حرکات مستلزم تکرار مثل نوشتن یا تایپ کردن را دشوارتر کند
• حس سابیده شدن یا صدای شکستگی در زمان حرکت دادن مچ دست
• ضعف کف دست
علل تاندونیت مچ دست
شایع‌ترین علت تاندونیت مچ دست حرکات تکراری و بیش‌کاربرد است که مثال‌هایی از آنها عبارتند از:
• تایپ کردن و استفاده از ماوس کامپیوتر
• انجام بازی‌های ویدیویی
• پیامک نوشتن
• نوشتن با قلم و کاغذ
• انجام فعالیت‌های جسمانی تکراری مثل چکش‌کاری یا چوب‌بری
• انجام ورزش‌های نیازمند استفاده از مچ دست
عوامل زیر نیز می‌توانند باعث تقویت احتمال تاندونیت مچ دست شوند:
• سن
• حالت ضعیف قرارگیری مچ
• عدم تنظیم مفاصل
• آسیب دیدگی حاد ناشی از سقوط یا دیگر ضربات
• دیابت
مداوای خانگی برای تاندونیت مچ دست
مردم ممکن است بتوانند موارد خفیف تاندونیت مچ دست را در خانه درمان کنند.
برخی درمان‌های بالقوه برای تاندونیت مچ دست شامل موارد زیر است:
• اجتناب از هر فعالیت تکراری که باعث ایجاد یا تقویت اختلال مورد بحث شود
• استفاده از یخ برای مچ دست با هدف کاهش التهاب (سرمادرمانی)
• استفاده از عضوبند برای به حداقل رساندن حرکت مچ دست و پیشگیری از صدمات بیشتر
• استفاده از مسکن‌های درد غیر نسخه‌ای و داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی برای کاهش درد
مردم در صورت عدم بهبود تاندونیت مچ دست یا در صورت وجود ظن به آنکه تاندونیت مچ دست نتیجه یک آسیب‌دیدگی است، باید به پزشک مراجعه کنند. پزشک می‌تواند شدت تاندونیت را ارزیابی کرده و گزینه‌های درمانی تکمیلی را توصیه کند.
گزینه‌های درمانی برای تاندونیت مچ دست
چند گزینه درمانی بالقوه برای تاندونیت مچ دست وجود دارد. نوع درمان مورد توصیه پزشک به علت و شدت اختلال مرتبط است.
برخی گزینه‌های درمانی غیر جراحی برای تاندونیت مچ دست عبارتند از:
• تمرینات کششی ملایم
• استفاده از عضوبند برای مچ با هدف کاهش حرکت و پیشگیری از صدمه بیشتر
• داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی برای کاهش درد و ورم
• تزریق داروی استروئیدی به داخل مچ برای کاهش التهاب
• کاردرمانی برای کمک به مردم مشغول به کارهایی که از جهات دیگر ممکن است برای انجام آنها دچار مشکل باشند
اگر این درمان‌ها مؤثر نباشند یا اگر تاندون دچار آسیب شده باشد، شخص برای تصحیح تاندونیت مچ دست نیاز به عمل جراحی دارد. نوع خاص تاندونیت مبتلابه شخص تعیین می‌کند که آیا وی کاندیدای عمل جراحی است، زیرا عمل جراحی تاندونیت مچ دست در مورد تمامی مبتلایان مناسب نیست.
در طول عمل جراح برش کوچکی در مچ دست ایجاد کرده و تاندون آسیب دیده را تنظیم می‌کند. جراح به طور معمول صفحه اطراف تاندون را آزاد می‌کند. این اقدام جراحی دارای کمترین رویکرد تهاجمی عموماً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌گیرد. به هر حال موارد پیچیده‌تر تاندونیت مچ دست ممکن است نیاز به بیهوشی عمومی داشته باشند.
پیشگیری از تاندونیت مچ دست
نکات برشمرده در زیر به پیشگیری از تاندونیت مچ دست کمک می‌کنند:
• در صورت امکان، اجتناب از فعالیت‌های تکراری که می‌توانند باعث ایجاد یا تقویت تاندونیت مچ دست شوند
• ایجاد وقفه‌های منظم در طول حرکات تکراری مستلزم استفاده از مچ دست
• استفاده از عضوبند در زمان انجام کارهای مستلزم حرکات تکراری مثل تایپ کردن یا دیگر فعالیت‌هایی که ممکن است بر مچ دست فشار بیاورند
• انجام ورزش‌هایی برای قدرت بخشی مچ دست
دورنما
تاندونیت مچ دست به التهاب تاندون مچ دست اشاره دارد. این اختلال به طور معمول باعث ایجاد درد و ورم می‌شود، و ممکن است به کاهش طیف حرکتی مچ دست منجر گردد.
مردم به طور معمول با اندکی درمان مثل حرکات کششی، استفاده از عضوبند و سرمادرمانی می‌توانند علایم تاندونیت مچ دست را کاهش دهند. داروهای غیر نسخه‌ای نیز می‌توانند به کاهش درد و ورم ایجاد شده کمک کنند.
مردم می‌توانند برای اجتناب از ابتلاء به تاندونیت مچ دست از اقدامات پیشگیرانه استفاده کنند. این اقدامات شامل ورزش دادن مچ دست و ایجاد وقفه منظم در حرکات تکراری نیازمند استفاده از مچ دست است.
اگر درمان خانگی باعث تخفیف تاندونیت مچ دست نشود، شخص باید به دکتر مراجعه کند. پزشک مچ را بررسی کرده و گزینه‌های درمانی تکمیلی را توصیه می‌کند. در موارد نادر ترمیم تاندونیت مچ دست نیاز به عمل جراحی دارد.
تاندونیت ممکن است به مرور زمان کاملاً از بین برود اما برخی مردم ممکن است نیاز به آموزش مدیریت تاندونیت مزمن داشته باشند./
• دکتر تیموتی گاست،جِنا فلچر
• ترجمه هامیک رادیان
Source:
Medical News Today
What to know about wrist tendonitis
Medically reviewed by Timothy Gossett, M.D.
On January 3, 2020
New —
Written by Jenna Fletcher
