استئوما (استیوما)، تومور استخوان: انواع، علایم، علل و درمان

در این مقاله:
• انواع استیوما [استئوما]
• علایم استئوما
• علل استئوما
• درمان استئوما
• تشخیص استئوما
• پیامدهای استئوما
• چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم
• دورنما
• خلاصه

استیوماها [استئوماها] تومورهای خوش‌خیم استخوان هستند که به طور معمول روی جمجمه شکل می‌گیرند. بسته به محل بروز آنها، این تومورها گاهی از اوقات می‌توانند مشکلاتی مثل سردرد یا عفونت سینوس ایجاد کنند.
اگرچه استئوماها گرایشی به شکل‌گیری روی جمجمه از خود نشان می‌دهند، آنها ممکن است بر روی استخوان‌های دراز بدن مثل استخوان ماهیچه و ران نیز ایجاد گردند. استئوماهایی که روی استخوان‌های دراز بدن بروز می‌کنند استئوماهای استئوئید نامیده می‌شوند.

انواع استئوما
بر مبنای یک مقاله در سال 2013، سه نوع استئوما شناسایی شده است:
• استئومای متراکم. این استئوماها از مواد استخوانی بسیار پرچگالی تشکیل شده‌اند.
• استئومای اسفنجی. این نوع استئوماها شببیه به استخوان نرمال هستند و اغلب شامل مغز استخوانند.
• استئومای ترکیبی یا مخلوط. این توده‌ها کیفیات هر دو نوع پیشین را دارند.
استئوماها ممکن است تقریباً در هر جایی روی استخوان‌های جمجمه ظاهر شوند. بر مبنای یک مطالعه در سال 2013، آنها در ناحیه استخوان فک و سینوس‌های فرابینی (پارانازال) شایعند.

علایم استئوما
در بیشتر موارد استئوما فاقد علامت است. در واقع، شخص متوجه وجود استئوماها نمی‌شود تا اینکه پزشک جمجمه یا سینوس‌ها را در طول یک معاینه بالینی به علل دیگر بررسی می‌کند.
اندازه و محل شکل‌گیری استئوما ممکن است تقویت کننده علایم بالقوه آن باشد. برای مثال، توده‌های کوچک‌تر کمتر محتمل است که باعث ایجاد علایم شوند. توده‌های بزرگ بیشتر محتمل است که بر اساس محل شکل‌گیری خود باعث ایجاد علایم شوند.
موارد زیر برخی محدوده‌های بالقوه استئوماها محسوب می‌شوند:
• مجاور سینوس‌ها. وجود استئوما نزدیک سینوس‌ها می‌تواند باعث انسداد شود، که مانع از تخلیه مخاط شده به عفونت سینوس منجر می‌گردد.
• مجاور چشم. وجود یک مورد استئوما در نزدیکی چشم ممکن است باعث برجسته شدن چشم گردد. این وضعیت زیر عنوان پروپتوزیس شناخته می‌شود.
• پیشانی یا جمجمه. وجود استئوما روی پیشانی یا جمجمه می‌تواند باعث سردرد گردد.
• استخوان فک. وجود استئوما روی استخوان فک می‌تواند باعث ایجاد درد صورت یا درد در هنگام حرکت دهان گردد.
• گوش. وجود استئوما در گوش می‌تواند باعث ناشنوایی موقتی شود. این مورد عموماً در صورت درمان برطرف می‌گردد.
• استخوان‌های بلند. استئوما روی استخوان‌های بلند بدن استئوئید نامیده می‌شود. این استئوماها ممکن است روی استخوان تیبیا (استخوان ساق پا) و فمور (استخوان ران) ظاهر شوند.

علل استئوما
بر مبنای یک مرور مربوط به سال 2010، پزشکان هنوز علل ایجاد استئوما را به طور دقیق نمی‌دانند.
استئوما ممکن است نتیجه واکنش بدن به بیماری یا صدمات باشد.
در موارد نادر استئوما با سندرم گاردنر همراه است. سندرم گاردنر اختلالی نادر است که باعث ایجاد پولیپ‌های کولورکتال و انواع مختلفی از تومورهای خوش‌خیم و بدخیم می‌شود.

درمان استئوما
استئوماها همیشه نیاز به درمان ندارند. بر مبنای اعلام دانشکده پزشکی استنفورد، وقتی برای استئوما روی جمجمه به درمان نیاز باشد پزشک می‌تواند از اقدامات اندوسکپیک استفاده کند که در این مورد، به ورود ابزار تخصصی از طریق حفره بینی اشاره دارد.
وقتی استئوما نزدیک به سطح جمجمه بروز کرده باشد، پزشکان اغلب سوراخ‌های ریزی در پوست ایجاد می‌کنند تا توده مورد بحث را از بدن خارج کنند. به هر حال توده‌های بزرگ ممکن است به تکنیک‌های تهاجمی‌تری نیاز داشته باشند.
یک مطالعه در سال 2017 اشاره دارد که پزشک می‌تواند از قطع رادیوفرکانسی جلدی نیز برای درمان استئومای استئوئید استفاده کند. این تکنیک از امواج فرکانس رادیویی برای تخریب استئوما و پیشگیری از رشد مجدد آن استفاده می‌کند.

تشخیص استئوما
بر مبنای اعلام استنفورد پزشکی، CT اسکن استخوان‌ها اغلب برای تشخیص استئوما کافی است. در بسیاری موارد به بیوپسی نیازی نیست.
در هر حال، راه‌های دیگری شامل استفاده از MRI و اسکن‌های اشعه X برای تشخیص استئوما در دسترس است.

پیامدهای استئوما
استئوماها گاه ممکن است باعث ایجاد پیامدهایی شامل موارد زیر شوند:
• درد در اطراف محل توده
• پروپتوزیس، اگر استئوما در حدقه چشم بروز کرده باشد
• ناشنوایی به علت انسداد
استئوماها خوش‌خیم هستند، که به این معنی است که آنها سرطان‌زا نیستند و به بافت‌های مجاور گسترش پیدا نمی‌کنند.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
شخص ممکن است متوجه ابتلاء خود به استئوما نشود. در عوض، دکتر احتمال دارد که این توده یا غده را در طول یک معاینه متعارف تشخیص دهد.
در موارد دیگر شخص ممکن است علایم استئوما مثل درد یا توده مشهود را زیر پوست تجربه کند. افراد باید در مورد این علایم با پزشک مشورت کنند.
در برخی موارد، این علایم ممکن است نتیجه اختلال زمینه‌ای دیگری باشد که پزشک می‌توانند تشخیص دهد.

دورنما
استئوماها اغلب فاقد علامتند. وقتی علایمی در کار نباشند درمان ممکن است ضرورتی نداشته باشد و پزشک صرفاً پایش اختلال را در گذر زمان در دستور کار قرار خواهد داد.
وقتی درمان ضرورت یابد اغلب شامل خارج کردن استئوما خواهد بود.

خلاصه
استئوماها توده‌های خوش‌خیمی هستند که معمولاً در جمجمه یا استخوان فک بروز می‌کنند. به هر حال، امکان بروز آنها در جاهای دیگر بدن مثل استخوان‌های بلند وجود دارد.
استئوماها ممکن است باعث ایجاد علامتی نشوند و همیشه نیاز به درمان ندارند. وقتی درمان ضروری باشد، پزشک احتمالاً به خارج کردن توده اقدام خواهد کرد. در موارد دیگر پزشک می‌تواند توده را به مرور زمان پایش کرده و در صورت لزوم به درمان آن اقدام کند./

استئوما (استیوما)، تومور استخوان: انواع، علایم، علل و درمان
دکتر النا بیگرز، جِنا فلچر
ترجمۀ هامیک رادیان

Source:
Medical News Today
What is an osteoma?
Medically reviewed by Alana Biggers, M.D., MPH —
Written by Jenna Fletcher
On July 22, 2020