نشانه‎های افسردگی خفیف کدامند؟

• جیمی کرافورد، دکتر تیموتی جی. لِگ
• ترجمۀ فرهنگ راد

تشخیص افسردگی خفیف ممکن است دشوار باشد. بسیاری از علایم امکان دارد که شبیه به پاسخ‎های عاطفی متعارف به نظر برسند.
اگرچه نام مرتبط بدان ممکن است چنین به ذهن متبادر کند که موضوع چندان جدی نیست، تغییرات خُلقی ممکن است تشدید شوند، و اغلب اوقات کمک می‌کنند تا افسردگی در مراحل اولیۀ آن هدف قرار گیرد.

[مطالب این مقاله:]
• علایم
• انواع
• تشخیص
• تغییرات سبک زندگی
• درمان
• چه کسی دچار افسردگی می‎شود؟
• دورنما

نشانه‌ها و علایم
تغییرات قابل ملاحظه در خلقیات و رفتار می‎تواند نشان دهندۀ افسردگی خفیف و نیز تشدید برخی حس‌های فیزیکی باشد.
علایم شایع عبارتند از:
• تحریک‎پذیری
• افکار منفی
• احساس خستگی به شکل نامعمول
• احساس ناامیدی
• احساس اندوه مقهور کننده
• مکرراً آمادۀ گریستن بودن
• احساس بیزاری از خود
• دشواری تمرکز
• احساس فقدان انگیزش
• میل به تنها بودن
• دچار شدن به دردها و آلام خفیف غیر قابل توجیه
• از دست دادن حس همدلی با دیگران
تغییرات رفتاری نیز می‎تواند نشانگر افسردگی باشد. احتمال تغییر الگوهای خواب وجود دارد و اشتهای فرد ممکن است دستخوش کاهش یا افزایش شود. مردم دچار افسردگی خفیف در عین حال ممکن است به میزان بیشتری از تقویت کننده‎های خُلق مثل سیگار، مواد مخدر، و مشروب الکلی استفاده کنند.

انواع افسردگی
در زیر شش نوع شایع افسردگی بر مبنای گزارش "دانشکده پزشکی هاروارد" تعریف شده است.
• اختلال افسردگی مداوم اغلب افسردگی خفـیف یا دیستیمیا نامیده می‎شود. فرد دارای تشخیص ابتلا به این اختلال به مدت دو سال دچار علایم فهرست شده در بالا بوده است. این افراد می‎توانند زندگی روزمرۀ خود را مدیریت کنند اما در این زندگی کمتر نشانی از سرگرمی یا لذت دیده می‎شود.
• افسردگی عمیق می‎تواند به خلقیات بسیار تیره و تار منجر شود، که می‎توانند سبب ایجاد میل به خودکشی گردند.
• اختلال آسیب زنندۀ موسمی اغلب در روزهای کوتاه‌تر پاییز یا زمستان تحریک می‎شود. فقدان نور آفتاب و تغییر الگوهای خواب می‎تواند تقویت کنندۀ این وضعیت باشد.
• افسردگی دوران بارداری و پس از زایمان می‎تواند به زنان در طول دوران بارداری و پس از آن لطمه بزند. این نوع افسردگی ممکن است خفیف یا شدید باشد.
• اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی شکلی شدید از سندرم پیش از قاعدگی است که عموماً زیر عنوان PMS شناخته می‎شود.
• اختلال دوقطبی ممکن است شامل علایم افسردگی خفیف یا شدید باشد. به هر جهت، این علایم پیش یا پس از دوره‎های انرژی بیش از حد و فعالیت از راه می‎رسند که زیر عنوان وضعیت مانیک یا هیپومانیک طبقه‌بندی می‎شوند.

افسردگی متوسط
تجربۀ افسردگی ممکن است در طول زمان دستخوش تغییر شود. علایم تازه مثل دوره‎های غم و اندوه یا بی‎خوابی ممکن است بروز کنند.
امکان تشدید علایم موجود نیز وجود دارد. هجوم هر از گاهی نگرانی ممکن است به تمرکز تقریباً پایدار بر موارد منفی چرخش کند. آزردگی مکرر در مورد دوستان ممکن است به یأس بی‌پایان تبدیل شود.
این انواع تغییرات ممکن است نشان دهندۀ انتقال از افسردگی خفیف به افسردگی متوسط باشند. اگر فردی شاهد بروز هر گونه تغییری در علایم مبتلابۀ خود باشد وی باید با پزشک مشورت کند.

افسردگی شدید
افسردگی شدید یا عمده گرایشی به قابل مشاهده بودن از سوی دیگران دارد. این وضعیت بسیار ناتوان کننده است و انجام فعالیت‎های معمول زندگی را برای فرد مبتلا بسیار مشکل می‎سازد.
افسردگی شدید اغلب علایمی مشابه اشکال خفیف‎تر افسردگی دارد. به هر حال فرد دچار افسردگی شدید ممکن است در عین حال موارد زیر را تجربه کند:
• انواع توهم
• انواع هذیان
• افکاری در مورد آزار رسانیدن به خود یا خودکشی
فرد دچار این وضعیت احتمالاً نیاز به مصرف دارو دارد و دکتر ممکن است نوعی گفتار درمانی را برای وی تجویز کند.
مهار کننده‎های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) داروهایی هستند که به شکل شایع برای موارد افسردگی شدید تجویز می‎شوند. مثال‎هایی در مورد این داروها عبارتند از:
• سیتالوپرام
• اسسیتالوپرام
• فلوکستین
• پاروکستین
• سرترالین
بنزودیازپین‎ها نیز در دسترسند اما آنها می‎توانند در صورت مصرف درازمدت اعتیادآور باشند. پزشکان این داروها را معمولاً هنگامی برای بیماران تجویز می‎کنند که دیگر داروها کارآیی نداشته باشند.
اگر بسیاری از دیگر اشکال دارو و درمان مؤثر نبوده باشند، دکتر ممکن است برای درمان موارد شدید افسردگی درمان الکتروشوک را پیشنهاد کند. این درمان شامل انتقال جریان الکتریکی به مغز بیمار در شرایط بیهوشی است. درمان مزبور را می‎توان دو تا سه بار در هفته انجام داد و نتایج در 6 تا 12 جلسه درمان خود را نشان می‎دهند.

در مورد افسردگی خفیف چه می‎توان کرد
مراجعه به پزشک در اغلب اوقات رویکرد اولیۀ مناسبی برای مقابله و مدارا با افسردگی محسوب می‎شود. دکتر می‎تواند به ارزیابی این موضوع بپردازد که آیا افسردگی سبب بروز علایم شده است یا خیر، و نیز درجه یا میزان پیشرفت بیماری را تعیین کند.
بسیاری از تست‎های عرضه شده به صورت آنلاین ادعای شناسایی افسردگی را دارند. تست PHQ-9* در سال 1999 توسعه داده شد و بر مبنای مقیاس تشخیصی حرفه‎ای سازمان یافته است. این تست فقط شامل 9 پرسش است که از سوی پزشکان در بسیاری از کشورها برای شناسایی وجود افسردگی و نوع آن مورد استفاده قرار می‎گیرد.
هر کسی که مایل به صحبت با پزشک در مورد افسردگی خود نیست می‎تواند انجام تست آنلاین PHQ-9 را برای خویش مفید بیابد.
افسردگی خفیف اغلب اوقات با ایجاد تغییراتی ساده در سبک زندگی درمان می‎شود. این ممکن است شامل ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی و الگوهای خواب فرد یا بهبود توازن و تعادل کاری وی باشد. در عین حال ممکن است گذراندن دوره‌های برنامه‎ریزی شده برای دوری از تلویزیون و رسانه‎های اجتماعی در این مورد مفید باشد.

تغییرات کمک کنندۀ سبک زندگی
بسیاری از مردم پی می‎برند که عادات می‎توانند باعث تقویت افسردگی خفیف شوند. یک مطالعۀ اخیر عنوان می‎کند مردمی که گذرانی خلاقه در زندگی دارند "دارای خلق مثبت بیشتر و خلق منفی کمتر، علاقمندی بیشتر، استرس کمتر، و ضربان قلب کمتر در زمان اوقات فراغت به نسبت زمان‎های غیر آن هستند."
سبک زندگی شلوغ فرد را به سمت استفاده از راه‌های میان‌بر سوق می‎دهد که شامل استفاده از دستگاه‎های صرفه‎جویی در وقت، به معنی حمل و نقل یا وعده‎های غذایی، است. این کارها ممکن است مفید باشند اما در عین حال مردم را از فعالیت‎های مفید دور می‎کنند.
توصیه‎های روزانه برای کمک به افسردگی اغلب شامل موارد زیر است:
• استفادۀ بیشتر از هوای تازه
• اندکی صرف وقت بیشتر برای ورزش
• خوردن غذاهای تازه
• مراقبۀ ذهنی یا صرفاً پناه بردن به سکوت برای ده دقیقه
• محدود کردن زمان صرف شده پشت کامپیوتر یا برای تماشای تلویزیون به ویژه در اوقات شب
• کسی را دوست داشتن
• صحبت با دیگران
ممکن است بر اثر مسائل مرتبط به سن یا سایر عوامل امتحان برخی از موارد مزبور غیر ممکن باشد. دیگر گزینه‎های درمانی در زیر فهرست شده‎اند.

گزینه‎های درمانی
حوادث تروماتیک زندگی می‎توانند به افسردگی خفیف منجر شوند. اگر موضوع این بوده و اگر افسردگی خفیف در حال تبدیل به افسردگی متوسط باشد، دکتر ممکن است گزینۀ گفتاردرمانی را پیشنهاد دهد.
برخی انواع گفتار درمانی شامل موارد زیر است:

مشاوره
برگزاری یک سری جلسات با مشاور کارآزموده می‎تواند به شناسایی علل افسردگی کمک کند. مشاوران برای مردم دستورالعمل صادر نمی‌کنند، در عوض پیشنهاد می‎دهند که برخی از جنبه‎های زندگی را می‎توان و باید تغییر داد.

درمان درون‎فردی (IPT)
برخی‎ها به مشکل در پیوند با دیگران دچار می‎شوند و این می‎تواند به جداافتادگی و افسردگی منجر می‎شود. درمان درون‎فردی برای آسان‎تر کردن ایجاد ارتباط با دیگران طراحی شده است.

درمان سایکودینامیک
در این مورد، درمانگر از فرد می‎خواهد تا آنچه را که در ذهن دارد بر زبان بیاورد، و در این اثناء درمانگر راه‌هایی را برای شناسایی الگوهای مسأله‎ساز افکار یا رفتار جستجو می‎کند. فرد ممکن است از این موضوع بی‌خبر باشد که این الگوها مسبب ناراحتی و تقویت کنندۀ افسردگی هستند.

درمان شناختی رفتاری (CBT)
بیش از متمرکز شدن بر روی علل افسردگی، درمان شناختی رفتاری راه‎هایی برای مدارا با نتایج ارائه می‎دهد. این ممکن است شامل انحراف حواس از افکار مشوش کننده یا شناسایی زودهنگام نشانه‎های هشدار دهندۀ تغییرات خلقی باشد.
CBT یک گزینۀ عامه‎پسند است زیرا اغلب مردم در طول چند هفته استفاده از آن بهبودی را در وضعیت خود مشاهده می‎کنند، و این درمان گرایشی به نیاز به جلسات کوتاه مدت از خود نشان می‎دهد.

چه کسی دچار افسردگی می‎شود؟
بنا به گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال 2017، افسردگی علت پیشتاز بیماری و ناتوانی در سطح جهان بود. ممکن است علت این گسترش عظیم افسردگی آن باشد که این بیماری یک علت واحد ندارد.
زنان بیش از مردان در معرض خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند. عقاید در مورد چرایی این تفاوت، مختلف است. بلوغ، بارداری، و عادت ماهانه همگی دوره‎های زمانی برای بروز علایم افسردگی محسوب می‎شوند.
آمارها از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، اما افسردگی در گروه‎های فهرست شده در زیر شیوع بیشتری دارد:
• مردم گروه‎های نابرخوردار از امکانات و مزایای اقتصادی
• مردم دچار اختلالات مزمن سلامت مثل بیماری کرونری قلب یا سرطان
• کودکان دارای والدین افسرده
• مردم دچار دیگر اختلالات سلامت روانی مثل اضطراب
همچنین بسیاری از داروها می‎توانند محرک بروز افسردگی شوند. اگر فردی در این مورد مطمئن نیست که تغییرات عاطفی ایجاد شده در وی مرتبط به دارو است، وی باید با پزشک مشورت کند.

دورنما
شناسایی افسردگی در مراحل اولیه می‎تواند سودمند باشد. اگر فردی در مورد ابتلاء خود به افسردگی دچار نگرانی است، ایدۀ خوبی خواهد بود که با پزشک مشورت نماید.
در شرایطی که افسردگی هنوز خفیف است، این احتمال وجود دارد که تغییرات ساده در سبک زندگی دارای فواید قابل ملاحظه و پایدار باشند. این فواید ممکن است در مورد برخی از مردم بیش از دیگران مشهود به نظر برسند.
هر فرد دچار افسردگی خفیف یا متوسط باید در تماس با دکتر قرار داشته باشد و هر گونه افکار نامناسب مثل خودآزاردهی، خودکشی یا دگرآزاری را گزارش دهد./

*تست مورد اشاره به فارسی برگردانده شده و در فضای مجازی در دسترس است.

Source:
What are the signs of mild depression?
Last reviewed Tue 3 April 2018
By Jamie Crawford
Reviewed by Timothy J. Legg, PhD, CRNP