افسردگی در کودکان - نشانه‌ها، علایم، تشخیص، و درمان

• نشانه‌ها و علایم افسردگی کودکان
• ریسک فاکتورهای افسردگی کودکان
• تشخیص افسردگی کودکان
• درمان افسردگی کودکان
• حمایت از کودک دچار افسردگی
• اختلالات مرتبط
• خلاصه

افسردگی چیزی بیشتر از صرف غم یا اندوه است و می‌تواند یک بیماری جدی و به شکل بالقوه تهدیدی برای زندگی باشد. حتی کودکان بسیار خردسال ممکن است دچار افسردگی شوند، بنابراین والدین و پرستاران کودکان باید این اختلال را جدی بگیرند.
بر مبنای اعلام CDC 3.2 درصد کودکان در سنین بین 3 تا 17 سالگی در ایالات متحد آمریکا با تشخیص ابتلاء به افسردگی مواجهند. این رقم شاید میزان شیوع افسردگی در مردم کم سن و سال را زیر میزان واقعی برآورد کرده باشد.
یک مطالعه مربوط به سال 2018 تأکید دارد که افسردگی در کودکان کمتر از میزان واقعی تشخیص داده می‌شود و اینکه فقط 50 درصد نوجوانان دچار افسردگی پیش از دوران بزرگسالی تشخیص داده می‌شوند. میزان خودکشی در طول دو دهه گذشته افزایش یافته است و این افزایش کودکان را نیز شامل می‌شود.
به خاطر سپردن این موضوع حیاتی است که علایم افسردگی نیز بسیار درمان پذیر هستند، به ویژه زمانی که کودک دارای حمایت مناسب از سوی مراقبان خود باشد.

نشانه‌ها و علایم افسردگی کودکان
کودکان دچار افسردگی ممکن است با احساس اندوه و ناامیدی درگیر باشند. به هر حال افسردگی چیزی فراتر از صرف اندوه است. افسردگی می‌تواند بر بسیاری از جنبه‌های رفتاری یا خُلقی کودک تأثیر منفی بگذارد.
کودکان خردسال ممکن است به جای درد و رنج عاطفی از علایم فیزیکی مثل دردهای مکرر معده شکایت کنند. آنان همچنین ممکن است دچار ترس جدا شدن از والدین شوند، به مشکلات رفتاری مبتلاء گردند یا سراسیمه و بی‌قرار به نظر برسند.
برخی از دیگر علایم افسرگی دوران کودکی شامل موارد زیر است:
• از دست دادن علاقه نسبت به فعالیت‌هایی که کودک زمانی از آنها لذت می‌برد
• انزوا‌جویی
• کمبود انگیزش
• تغییر عادات خواب مثل کم‌خوابی شدید یا پرخوابی
• تغییر عادات غذا خوردن مثل پرخوری یا کم‌خوری
• فرار کردن
• داشتن افکاری در مورد خودکشی یا صحبت در مورد آن
• علاقه به مرگ
• دور انداختن چیزها
• احساس ناامیدی
• کمبود عزت نفس
• مشکل تمرکز
• مشکلات تازه یا تشدید مشکلات در محیط مدرسه، با برادران و خواهران یا دوستان
• مصرف الکل یا مواد مخدر به ویژه در میان نوجوانان

ریسک فاکتورهای افسردگی کودکان
افسردگی بیماری پیچیده‌ای با علل بیولوژیک، روان‌شناختی و اجتماعی است. این بدان معنی است که عوامل متعددی شامل موارد زیر باعث تقویت آن می‌شوند:
• ژنتیک
• دگرگون شدن شیمی مغز
• شخصیت
• عوامل محیط زیستی مثل تروما و استرس
شانس ابتلاء به افسردگی در کودکان دچار چندین ریسک فاکتور در بالاترین حد است.
برخی ریسک فاکتورهای افسردگی در کودکان شامل موارد زیر است:
• دختر بودن، در زمانی که نوجوانان مد نظر باشند
• تاریخچه خانوادگی ابتلاء به افسردگی
• تولد از مادر با سن کمتر از 18 سال
• تاریخچه استرس یا تروما، شامل تضاد بین والدین یا پرستاران کودک
• مشکلات خواب
• مشکلات پزشکی به ویژه بیماری‌های مزمن مثل آسم
• اضافه وزن یا چاقی
• فقدان مهارت‌های مقابله‌ای
• عادت به منفی‌بافی
• خودآگاهی
• فقر ارتباطی با دوستان
• مشکلات محیط تحصیل
• فقدان اخیر، مثل تغییر مدرسه یا مرگ یکی از عزیزان
• وزن کم هنگام تولد
هیچ راهی برای پیش‌بینی اینکه کسی دچار افسردگی خواهد شد یا خیر، وجود ندارد. برخی کودکان علی‌رغم ریسک فاکتورهای متعدد هرگز دچار افسردگی نمی‌شوند حال آنکه مابقی با ریسک فاکتورهای اندک یا در شرایط فقدان وجود آنها به افسردگی مبتلاء می‌گردند.

تشخیص افسردگی کودکان
هیچ تست خون یا تصویربرداری نمی‌تواند به تشخیص افسردگی بینجامد. در عوض، یک متخصص سلامت روان، برای مثال روان‌پزشک، درمانگر، یا کارکنان خدمات اجتماعی در مورد علایم و رفتار کودک پرسش خواهد کرد.
با بررسی علایم موجود در کودک، دکتر در مورد ابتلاء وی به افسردگی، اختلالات دیگر سلامت روان، یا هر دو مورد، تصمیم خواهد گرفت.
والدین یا پرستاران کودک با تهیه فهرستی از علایم می‌توانند به تشخیص بیماری توسط پزشک کمک کنند. آنان باید آماده پاسخگویی به پرسش‌های مرتبط به تاریخچه کودک، زمان اولین بروز علایم، و تاریخچه خانوادگی ابتلاء به افسردگی باشند.
پزشک ممکن است بخواهد که تنها با کودک ملاقات کند زیرا برخی کودکان و به ویژه نوجوانان، ممکن است برای بحث در مورد علایم در حضور دیگران راحت نباشند.

درمان افسردگی کودکان
درمان افسردگی در کودکان مداوا، تغییرات شیوه زندگی، و مشاوره خانواده را شامل می‌شود.
بسیاری از مردم نیاز دارد تا پیش از رسیدن به درمان دارای کارآیی در مورد آنان روش‌های مختلفی را امتحان کنند. این موضوع مفید خواهد بود که اطمینان حاصل شود که کودک درمان و حمایت سلامت روان جامعی را در کنار دارو یا دیگر درمان‌ها دریافت می‌کند تا بهترین نتایج حاصل شود.
پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
• مشاوره خانواده اگر مشکلات خانوادگی یا تاریخچه تروما مطرح باشد
• آموزش در مورد افسردگی و چگونگی بهترین کمک برای آن
• داروهای ضد افسردگی
• افزایش فعالیت، زیرا ورزش باعث تخفیف افسردگی می‌شود
• فرددرمانی برای کمک به کودک در راستای مدیریت عواطف و استرس خود
درمان مؤثر باید از خوار کردن کودک یا تنبیه وی در مورد رفتارهای ناشی از افسردگی اجتناب کند.

حمایت از کودک دچار افسردگی
والدین و پرستاران بچه ممکن است خود را بابت افسردگی کودک مقصر بدانند یا باور داشته باشند که می‌توانند با عشق یا انضباط بیماری بیماری کودک را معالجه کنند. افسردگی بیماری پیچیده‌ای است و به ندرت فقط یک علت دارد.
عزیزان بچه نمی‌توانند افسردگی را علاج کنند، درست همان طور که قادر نیستند تا یک اختلال فیزیکی مثل دیابت را علاج کنند. در عوض والدین باید بر ساختن محیطی که در آن کودک می‌تواند بهبود یابد متمرکز شوند.
مردم می‌توانند راهکارهای زیر را امتحان کنند:
• کودک را به یک مشارکت کننده فعال در درمان وی وارد کنید. کودک را تشویق کنید تا در تصمیم‌گیری‌ها در حد امکان مشارکت کند.
• از کودک در مورد هر عارضه جانبی ناشی از دارو سؤال کنید و با وی در مورد یافتن درمان‌های که مؤثر باشند کار کنید.
• کودک را تشویق کنید تا در مورد احساسات خود صحبت کند و بدون داوری کردن به او گوش دهید. به کودک نگویید چگونه باید احساس کند.
• زندگی پایدار خانگی و در حد امکان فضای ایمن ایجاد کنید. تضاد و تعارض بین بزرگسالان و دیگر اعضاء خانواده را به حداقل برسانید، و به بچه کمک کنید تا تروماهای اخیر را مدیریت کند.
• به دیگر اعضاء خانواده در مورد افسردگی آموزش دهید به طوری که آنان بتوانند کمک و حمایت ارائه دهند.

اختلالات مرتبط
والدین گاهی از اوقات به این باور خطا می‌رسند که هر نشانه دیسترس روانی در کودکان به معنی ابتلاء کودک به افسردگی است.
متخصصان بیماری‌های کودکان و دیگر پزشکان حتی ممکن است در مورد نشانه‌های دیگر اختلالات سلامت روانی دچار اشتباه شوند. در برخی موارد، علایم یک اختلال ممکن است با علایم مربوط به افسردگی همپوشانی داشته باشد. برای مثال کودک دچار ADHD که در محیط تحصیل دچار مشکل است ممکن است نشانه‌هایی از احساس ناامیدی و غم بروز دهد.
برخی اختلالات دیگر که ممکن است علایم مشابه افسردگی در کودکان ایجاد کنند عبارتند از:
• ADHD. این تشخیص شایع مبتلابه 9.4 درصد کودکان در ایالات متحد آمریکا است. کودکان مبتلاء به ADHD دچار مشکلاتی در زمینه تمرکز، گوش دادن، به یاد آوردن تکالیف، و کنترل بر رفتار خود هستند. برخی از این کودکان دچار اضطراب یا افسردگی می‌شوند.
• اختلالات اضطرابی. اضطراب بسیار شایع‌تر از افسردگی است و 7.4 درصد کودکان در مورد یک اختلال مرتبط به اضطراب با تشخیص ابتلاء به آن مواجه شده‌اند.
برخی اختلالات سلامت روانی و رفتاری عموماً به همراه افسردگی بروز می‌کنند. بر مبنای اعلام CDC 73.8 درصد کودکان مبتلاء به افسردگی در عین حال دچار اضطراب هستند، در حالی که 47.2 آنان نیز به مشکلات رفتاری مبتلاء می‌شوند.

خلاصه
کودکان افسرده به حمایت و مراقبت نیاز دارند. والدین و پرستاران باید بدانند که این مشکل در سرشت خود مشکلی پزشکی است و نه چیزی که بتوان آن را با انضباط برطرف کرد.
کودکان بسیار خردسال ممکن است فاقد توانایی تشریح احساسات خود باشند. از سوی دیگر، کودکان بزرگ‌تر ممکن است در مورد ورود به مشکل از احساس شرمندگی یا نگرانی رنج ببرند.
بزرگسالان در همان حال که می‌توانند کودکان را از بابت درمان‌پذیر بودن افسردگی و نه خطای شخصی بودن آن مطمئن کنند قادرند تا به کودک در یافتن درمان درست یاری دهند. متخصصان سلامت روانی کودکان می‌توانند منبع ارزشمندی برای تمامی اعضاء خانواد باشند./

• دکتر کارولاین کی، زاون ویلینز
• ترجمۀ فرهنگ راد

Source:
Medical News Today
Depression in children: What to know
Medically reviewed by Carolyn Kay, M.D.
On December 12, 2019
New —
Written by Zawn Villines