تریاک - آنچه دانستنش نیاز است

تریاک، مسمومیت سرب، پاپاویر سومنیفروم، مورفین (مرفین)، کدیین، عمه جون، عمه اِما، اُ گنده، اُ، حب سیاهه، چاندو، ملاس چینی، دوپیوم، ششلول رویا، فی-دو-نی، جی، گوما، روغن نیمه شب، تتانوس (کزاز)، عفونت، هپاتیت B، هپاتیت C، HIV و ایدز، اوردوز تریاک

اگر کسی اخیراً، مشخصاً از سال 2016 به بعد، تریاک مصرف کرده باشد باید برای تست خون به پزشک مراجعه کند.

• بنیاد الکل و مواد مخدر
• ترجمه هامیک رادیان

تریاک یک ماده مخدر دپـرس کننده است، به این معنی که باعث کند شدن پیام‎های رد و بدل شده بین مغز و بدن می‎شود. تریاک که از گیاه خشخاش (پاپاویر سومنیفروم) به دست می‎آید، به شکل سنتی در منطقه مدیترانه و نقاط مختلف آسیا کشت می‌شده است. خشخاش تریاک یکی از قدیمی‎ترین گیاهانی است که در تاریخ ثبت شده‎اند، و اطلاعات مربوط به آن به 5000 سال پیش از میلاد مسیح برمی‎گردد. شیره‌ای به نام لاتکس از خشخاش به دست می‌آید، در معرض هوا خشک می‎شود و فرآوری بعدی آن را به شکل پودر یا صمغی قهوه‎ای شکل درمی‎آورد. این صمغ حاوی ترکیبی از مواد شیمیایی فعال مثل مورفین (مرفین) و کدیین است.

[در این مقاله:]
• تریاک شبیه به چیست؟
• نام‎های عامیانه تریاک
• تریاک چطور مصرف می‎شود؟
• اثرات تریاک
• تریاک و مسمومیت سرب
• اوردوز تریاک
• پیامدهای مصرف تریاک
• اثرات درازمدت تریاک
• مخلوط کردن تریاک و سایر مواد مخدر
• ترک تریاک
• تریاک و قانون
• آمار مصرف تریاک

تریاک شبیه به چیست؟
تریاک یک صمغ یا انگم به رنگ قهوه‎ای تیره و دارای بویی تند و قوی است. تریاک را در عین حال می‎توان به شکل مایع، پودر یا صمغی صلب تولید کرد.

نام‎های عامیانه تریاک
تریاک نام‎های عامیانه متعددی دارد: عمه جون، عمه اِما، اُ گنده، اُ، حب سیاهه، چاندو، ملاس چینی، دوپیوم، ششلول رویا، فی-دو-نی، جی، گوما، روغن نیمه شب، صفر

تریاک چطور مصرف می‎شود؟
تریاک را عموماً دود می‎کنند، اما در عین حال قابل تزریق، بلعیدن یا نوشیدن است. تریاک خام به دلیل میزان بالا قلیایی بودن دارای مزه تلخی است.
خوردن و تزریق تریاک می‎تواند شانس اوردوز تریاک را افزایش دهد. برخی از رایج‌ترین روش‎های مصرف تریاک استفاده از آن به صورت دود کردن توسط وسیله‎ای به نام وافور یا خوردن قرص تریاک است.
در صورت استفاده از شکل تزریقی افزایش ریسک بروز موارد زیر مطرح است:
• تتانوس (کزاز)
• عفونت
• آسیب دیدن وریدها
استفاده مشترک از سرنگ خطر موارد زیر را افزایش می‌دهد:
• هپاتیت B
• هپاتیت C
• HIV و ایدز

اثرات تریاک
هیچ سطحی از ایمنی در برابر مصرف این ماده مخدر وجود ندارد. مصرف هر ماده مخدری حامل مقداری ریسک است. این موضوع مهم است که مردم در مورد مصرف هر نوع ماده مخدر دقت به خرج دهند.
اثرات اصلی تریاک از طریق تجمع آلکالوئیدهایی که در جمع "مخدرها" نامیده می‎شوند، اعمال می‎گردد. مخدرها متقدماً بر عملکرد مغز و طناب نخاعی تأثیر می‎گذارند. اندازه‎گیری میزان آلکالوئیدهای موجود در تریاک ممکن است دشوار باشد، زیرا این میزان در مقادیر مختلف تریاک، نواحی رشد خشخاش و تکنیک‎های مورد استفاده برای رشد این ماده مخدر متفاوت است.
اثر تریاک بین 2 تا 3 ساعت ادامه دارد، اگرچه این میزان به مشخصات فرد مصرف کننده یا بسته مورد استفاده نیز مرتبط است. تحمل نسبت به تریاک به سرعت افزایش پیدا می‎کند.
تریاک بر هر کس به شکلی متفاوت تأثیر می‎گذارد و مبنای این تأثیرگذاری به عوامل زیر وابسته است:
• ابعاد بدن، وزن و سلامت فرد مصرف کننده
• زمان‎بندی مصرف تریاک
• آیا مواد مخدر دیگری نیز همزمان توسط فرد مصرف می‎شود یا خیر
• مقدار تریاک مصرف شده
• میزان قدرت ماده مخدر مصرفی (قدرت انواع مختلف تریاک یکسان نیست)
علایم مصرف تریاک شامل موارد زیر است:
• خلسه یا نشئه
• آرام‎بخشی
• اثرات ضد درد

تریاک و مسمومیت سرب
این موضوع مشخص شده است که برخی تریاک‎ها به شدت آلوده به سرب هستند. منبع سرب موجود در تریاک هنوز روشن نیست، اگرچه شاید ساده‎تر آن باشد که فکر کنیم سرب به صورت یک فرآورده ضمنی در فرآیند پرداخت آن مورد استفاده قرار می‎گیرد یا برای افزایش وزن تریاک مورد فروش از آن استفاده می‎شود.
مسمومیت سرب می‎تواند تأثیراتی جدی بر سلامت فرد داشته باشد، و سبب آسیب دیدگی دستگاه‎های بدن یا مرگ شخص شود.
اگر کسی اخیراً، مشخصاً از سال 2016 به بعد، تریاک مصرف کرده باشد باید برای تست خون به پزشک مراجعه کند.

اوردوز تریاک
مشخص شده است که مواد شبه قلیایی موجود در تریاک سبب ایجاد مشکلاتی در سیستم تنفسی و سرکوب کاردیاک یا قلبی می‎شود. گزارش شده است که مصرف مقادیر زیاد تریاک به شکل خوراکی سبب سرکوب شدید عملکرد قلبی، کما (کوما) و مرگ می‎شود.
علایم اوردوز تریاک عبارتند از:
• کُند شدن تنفس
• تشنج
• گیجی
• ضعف
• از دست دادن هشیاری
• کما
• مرگ

پیامدهای مصرف تریاک
در روزهای پس از مصرف تریاک احتمال تجربه موارد زیر مطرح است:
• تحریک‎پذیری
• افسردگی

اثرات درازمدت تریاک
مصرف درازمدت تریاک باعث مهار حرکات نرم در روده شده به بروز یبوست منجر می‎گردد. تریاک در عین حال می‎تواند غشاهای مخاطی را خشک کرده به زروستومیا (خشکی دهان) و خشکی بینی منجر شود. تولرنس یا تحمل نسبت به تریاک به سرعت ایجاد می‎شود و در نتیجه وابستگی جسمانی نسبت به این ماده مخدر شانس بروز اوردوز را در مصرف کننده افزایش می‌دهد.
مصرف منظم تریاک به موارد زیر منجر می‎شود:
• اندوه شدید
• بی‌نظمی پریود در زنان و مشکل برای بچه‎دار شدن
• کاهش میل جنسی
• یبوست
• آسیب دیدن قلب، ریه‎ها، کبد و مغز
• آسیب دیدگی وریدها، پوست، قلب، و عفونت‎های ریه در نتیجه تزریق
• نیاز به مصرف مقدار بیشتر تریاک برای رسیدن به اثرات قبلی
• وابسته شدن به مخدرهای دیگر
• بروز مشکلات کاری یا اجتماعی

مخلوط کردن تریاک و سایر مواد مخدر
اثرات مصرف توأمان تریاک و دیگر مواد مخدر - شامل داروهای مخدر غیر نسخه‎ای و نسخه‌ای - می‎تواند غیر قابل پیش‌بینی و خطرناک باشد.
تریاک عموماً با سایر مواد مخدر مثـــل کانابیس و / یا مت‎آمفتامین (کریستال، شیشه) مصرف می‌شود. بلاک مخلوط ماری‎جوانا، مت‎آمفتامین و تریاک است، و بودا مخلوط ماری‎جوانای قوی همراه تریاک محسوب می‎شود.
مصرف چند ماده مخدر دپرس کننده می‎تواند به شکل قابل ملاحظه‌ای شانس بروز اختلالات سیستم تنفسی و دپرس قلبی و اوردوز مواد مخدر را افزایش دهد. به همین شکل، مصرف دپرس کننده‎ها و مواد محرک می‏‌تواند اثرات ماسکه کننده بر یکدیگر داشته باشد که این نیز خود بر میزان خطر اوردوز اضافه می‎کند.

ترک تریاک
کنار گذاشتن مصرف تریاک پس از دوره‌های طولانی مصرف این ماده مخدر موضوعی چالش‌برانگیز است زیرا بدن باید به عملکرد خود در شرایط عدم وجود این مواد عادت کند. علایم ترک به طور معمول در فاصله 6 تا 24 ساعت پس از آخرین دوز مصرف بروز کرده و ممکن است تا حدود یک هفته ادامه یابد - در روزهای اول تا سوم پس از قطع مصرف تریاک شدیدترین علایم مربوط به ترک خود را نشان می‎دهند. این علایم شامل موارد زیر می‎شوند:
• ولع تریاک
• بی‎قراری و حالت تحریک‎پذیری
• افسردگی و گریه کردن
• اسهال
• آشفتگی خواب و خمیازه کشیدن
• کرامپ‌ پا و کرامپ معده
• اسهال و فقدان اشتها
• ایجاد توده‌های ریز برجسته بر سطح پوست
• آبریزش بینی
• تند شدن ضربان قلب