ام آر آی / پت اسکن / اولتراسوند

اشعه‎های X می‎توانند باعث ایجاد جهش‎هایی در DNA شوند و بنابراین قادرند در ادامۀ زندگی بیمار به بروز سرطان منجر شوند. اشعه X هم از سوی WHO و هم توسط دولت ایالات متحد آمریکا به عنوان یک عامل بیماری‎زا طبقه‎بندی می‌شود.

اشعه X یک ابزار حیاتی تصویربرداری است که در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‎گیرد. از زمان نخستین کاربرد آن در سال 1896 میلادی، اشعه X زندگی‎های بسیاری را نجات داده و در طیف گسترده‎ای از کشفیات مهم نقش داشته است. اشعه‌های X یک شکل طبیعی بروز اشعه الکترومغناطیسی است. آنها وقتی ذرات شارژ شده با انرژی کافی به فلز برخورد می‎کنند ایجاد می‎شوند. در طول سال‎ها، دانشمندان نگرانی‎هایی در مورد عوارض سلامت مرتبط به استفاده از اشعه X داشته‌اند. با همۀ اینها، اشعه X شامل شلیک اشعه به بیمار است. اما آیا فواید این کار بر ریسک‎های آن چربش دارد؟

برخلاف CT اسکن و عکسبرداری اشعۀ ایکس، سونوگرافی از اشعۀ یونیزه شده استفاده نمی‎کند. به همین دلیل اغلب اوقات اولتراسوند برای افرادی که نامزد مناسبی برای انجام تکنیک‎های تصویربرداری بر مبنای اشعه نیستند توصیه می‎شود.

سونوگرافی سینه (اولتراسوند پستان) با استفاده از امواج فرکانس بالای صوتی یک تصویر سیاه و سفید از بافت و ساختار پستان به دست می‎دهد. اولتراسوند اغلب برای ارزیابی اندازه و شکل توده‎های پستانی و تعیین اینکه آنها به طور بالقوه توده‎های سرطانی یا کیست‎های پر از مایع هستند، به کار می‎رود. اولتراسوند اغلب به عنوان یک ابزار تشخیصی اولیه برای ارزیابی توده‎های سرطانی مورد استفاده قرار می‎گیرد. برخلاف CT اسکن و عکسبرداری اشعۀ ایکس، سونوگرافی از اشعۀ یونیزه شده استفاده نمی‎کند. 

MRI پستان عمدتاً برای تعیین مرحلۀ سرطان از طریق اندازه‎گیری بزرگی و گسترۀ بافت سرطانی پس از تشخیص ابتلا به سرطان مورد استفاده قرار می‎گیرد.

MRI پستان عمدتاً برای تعیین مرحلۀ سرطان از طریق اندازه‎گیری بزرگی و گسترۀ بافت سرطانی پس از تشخیص ابتلا به سرطان مورد استفاده قرار می‎گیرد. از آنجا که اسکن‎های MRI از اشعۀ یونیزه استفاده نمی‎کنند، همچنین برای ارزیابی بافت‌های پستان در زنانی که نباید در معرض اشعه قرار گیرند به صورت شایع کاربرد دارند. در مورد زنانی که در معرض ریسک بالای ابتلا به سرطان پستان قلمداد می‎شوند، MRI را می‎توان در ترکیب با ماموگرام و به عنوان یک ابزار غربالگری اولیه مورد استفاده قرار داد.

اسکن MRI با CT اسکن و اشعه X تفاوت دارد زیرا از اشعه‎های یونیزه بالقوه مضر استفاده نمی‎کند.

اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یک اقدام پزشکی رایج در سطح جهان است. MRI از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دارای جزئیات از دستگاه‎ها و بافت‌های بدن استفاده می‎کند. از زمان اختراع آن، پزشکان و محققان اصلاح تکنیک‎های MRI را برای کمک به اقدامات پزشکی و تحقیقی ادامه داده‎اند. توسعه MRI باعث ایجاد انقلابی در پزشکی شد. اسکن MRI از یک آهن‎ربای یزرگ، امواج رادیویی و کامپیوتر برای ایجاد تصاویر مشروح و مقطعی از دستگاه‎ها و ساختارهای بدن استفاده می‎کند. اسکنر خود به طور معمول شبیه به یک لوله بزرگ با میزی است که در میانۀ آن قرار دارد و اجازه می‎دهد تا بیمار روی آن دراز بکشد. اسکن MRI با CT اسکن و اشعه X تفاوت دارد زیرا از اشعه‎های یونیزه بالقوه مضر استفاده نمی‎کند.