MRI پستان - آنچه به دانستنش نیاز دارید

• جنیفر هوآیزن، کریستینا کیون
• ترجمه هستی فراست‎فر

تصویربرداری تشدید (طنین) مغناطیسی از میدان مغناطیسی و رادیویی برای خلق تصاویر مقطعی بافت‎های نرم پستان استفاده می‎کند.
تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) پستان برای ارزیابی تومورهای پستان پس از تشخیص سرطان یا به عنوان یک ابزار غربالگری زنان دارای ریسک بالای ابتلا به سرطان پستان بسیار رایج است.
مطالب این مقاله:
• MRI پستان چه کاربردی دارد؟
• ملاحظات قبل از انجام MRI
• چگونگی آماده شدن برای MRI
• در طول MRI چه در انتظار فرد است
• ریسک‎ها

MRI پستان چه کاربردی دارد؟
MRI پستان عمدتاً برای تعیین مرحلۀ سرطان از طریق اندازه‎گیری بزرگی و گسترۀ بافت سرطانی پس از تشخیص ابتلا به سرطان مورد استفاده قرار می‎گیرد.
از آنجا که اسکن‎های MRI از اشعۀ یونیزه استفاده نمی‎کنند، همچنین برای ارزیابی بافت‌های پستان در زنانی که نباید در معرض اشعه قرار گیرند به صورت شایع کاربرد دارند.
کاربردهای شایع اسکن MRI شامل موارد زیر است:
• جستجو برای تومورهای اضافی یا بافت‎های مشکوک در پستان‎ها پس از تشخیص سرطان پستان
• ارزیابی بافت‎های پستان در زنان زیر سن 25 سال یا زنانی که دارای بافت متراکم پستانی هستند
• تأیید نتایج دیگر تست‎های تصویربرداری که ماموگرام یا اولتراسوند رایج‎ترین این تست‎ها به شمار می‎روند
• ارزیابی بافت‎های پستان در زنان باردار یا شیرده
• پایش اثربخشی شیمی درمانی
• پایش بافت‎های اطراف ناحیه‎ای که در آنجا تومورها یا بافت‎های سرطانی از طریق جراحی برداشته شده‎اند
• ارزیابی ایمپلنت‎های پستان برای بررسی صدمه دیدگی یا نشت احتمالی
• پایش میزان التیام در زنانی که جراحی ترمیمی پستان انجام داده‎اند
MRI پستان شامل برنامه‎های غربالگری‎ روتین سرطان پستان در اکثر زنان نیست.
در مورد زنانی که در معرض ریسک بالای ابتلا به سرطان پستان قلمداد می‎شوند، MRI را می‎توان در ترکیب با ماموگرام و به عنوان یک ابزار غربالگری اولیه مورد استفاده قرار داد.
دلایل بسیاری در مورد نفع زنان از انجام روتین MRI وجود دارد. این دلایل موارد زیر را شامل می‎شوند:
• داشتن 20 درصد یا بیشتر ریسک تمام عمر برای ابتلا به سرطان پستان به شکل علمی با استفاده از تاریخچۀ خانوادگی محاسبه می‎شود.
• داشتن جهش ژن BRCA1 یا BRCA2
• داشتن یک عضو بلافصل خانواده مثل والدین، خواهر یا کودک دارای جهش ژن BRCA1 یا BRCA2
• داشتن سندرم لی – فراؤمنتی یا یک عضو نزدیک خانواده که مبتلا به این سندرم باشد
• داشتن سندرم بانایان - رایلی - رووالکابا یا عضوی بلافصل در خانواده که مبتلا به این سندرم باشد
• داشتن سندرم کودین یا یک عضو نزدیک خانواده که مبتلا به این سندرم باشد
• داشتن سابقۀ مجاورت اشعه با قفسۀ سینه

ملاحظات پیش از انجام MRI
اسکن‎های MRI پستان معمولاً در کلینیک‎ها یا بخش‌های خاص بیمارستانی انجام می‎شود.
یک ماشین ‎MRI دارای کوئل‎های اختصاصی پستان برای تهیۀ اسکن از پستان ارجحیت دارد. تمامی دستگاه‎های MRI این تسهیلات را ندارند، بنابراین جستجو برای پیدا کردن دستگاه‎های دارای این مزیت به طرق مختلف ایدۀ مناسبی است.
ماشین‎های MRI معمولی بیشتر احتمال دارد که جزئیات دقیق مربوط به بافت پستان را از دست بدهند. در صورت نیاز به انجام بیوپسی، نیاز به تکرار تست با استفاده از ماشین تخصصی برای سرطان پستان وجود دارد.
برای زنان دچار کلاستروفوبیا یا ترس از مکان‎های محصور، شاید بهتر آن باشد که پیش از انجام اسکن بروند و دستگاه را از نزدیک ببینند.
گهگاه ماشین MRI باز در دسترس است. داروهای ضد اضطراب یا آرام‌بخش‎ها را می‎توان درست پیش از انجام اسکن به زنانی که قادر به حفظ آرامش خود نیستند تجویز کرد.
یک متخصص مراقبت‌های پزشکی اغلب اوقات برای کمک به تعیین وضعیت قرارگیری فرد بر روی میز MRI کمک می‎کند و فرد می‎تواند آنچه را که در خلال اسکن می‎گذرد ببیند و بشنود. به هر جهت، افراد انجام دهندۀ تست به محض شروع اسکن اتاق تصویربرداری را ترک می‎کنند.
برای زنان در سنین دارای عادت ماهانه بهترین زمان انجام اسکن MRI روزهای 7 تا 10 چرخۀ عادت ماهانه است.

چگونگی آماده شدن برای MRI
هیچ دستورالعمل پزشکی خاصی برای چگونگی آماده شدن جهت انجام MRI پستان وجود ندارد.
اشیاء فلزی می‎توانند بر مگنت‎های MRI آسیب بزنند، تصویر گرفته شده را خراب کنند، و به صورت بالقوه قادرند به ماشین MRI آسیب زده و به آن صدمه برسانند. بنابراین، به جا گذاشتن جواهرات، ساعت، کمربند دارای سگگ فلزی و لباس‎های زیپ‌دار در خانه فکر خوبی است.
افراد دچار اشیاء فلزی در داخل بدن مثل پیس‎میکرها، دندان مصنوعی دارای قطعات فلزی، یا ایمپلنت حلزون یا باید این اجزاء فلزی را پیش از انجام MRI از خود دور کنند یا که باید به انواع دیگر تکنیک‎های تصویربرداری روی بیاورند.
ماشین MRI ماشین پر سر و صدایی است. اغلب مردم صدای چرخش، کلیک و نویز آن را به یک ماشین لباسشویی پر سر و صدا تشبیه می‎کنند. برخی کلینیک‎ها برای کاهش تأثیر این سر و صدا از گوشی‌های صداگیر یا موسیقی استفاده می‎کنند.

در طول MRI چه در انتظار فرد است
تصویرهای MRI با استفاده از کمک یک رنگ دارای کنتراست به نام گادولینیوم ایجاد می‎شود. این رنگ کمی پیش از انجام MRI به داخل ورید فرد مورد اسکن تزریق می‎گردد.
برخی از مردم در مورد این رنگ دچار عوارض جانبی یا واکنشی می‎شوند، بنابراین باید به دکتر امکان داده شود تا در مورد هر گونه واکنش آلرژیک قبلی نسبت به رنگ‎های کنتراست مطلع شود.
مردم دچار مشکلات کلیوی یا کبدی برای اینکه اسکن آنها به صورت ایمن انجام گیرد باید پیش از انجام تصویربرداری مورد تست‎های بیشتری قرار گیرند.
اغلب اسکن‎های MRI به این صورت انجام می‎شود که زنان برهنه شده و گان بیمارستانی می‎پوشند و سپس به صورت بر روی میز MRI دراز می‎کشند. دو حفره در میز وجود دارد که پستان‎های زن داخل آنها قرار می‌گیرد و این وضعیت این امکان را به وجود می‎آورد که با آویخته ماندن پستان از فشرده شدن آنها پیشگیری شود.
یک تکنیسین یا پرستار در مرحلۀ بعد کمک می‎کند تا بدن و پستان‎ها در وضعیت صحیح قرار گیرند و در این موارد اغلب از یک بالشتک یا پشتی برای ایجاد حمایت استفاده می‎شود. این وسایل همچنین به پیشگیری از حرکت فرد در طول انجام اسکن کمک می‎کنند.
وقتی بدن فرد به طور کامل در وضعیت صحیح قرار گیرد، تکنیسین یا پرستار مورد اشاره اتاق تصویربرداری را ترک می‎کند. آنگاه ماشین MRI به آرامی شروع به حرکت به سمت عقب به سمت تونلی باریک در وسط دستگاه MRI می‎کند تا اینکه فرد به طور کامل درون دستگاه محصور می‎شود.
به طور کلی انجام MRI پستان به حدود 30 تا 60 دقیقه زمان نیاز دارد.
بی‎حرکت ماندن کامل در زمانی که تصویر گرفته می‌شود اهمیت زیادی دارد. تکنیسین مسؤول انجام تصویربرداری به طور معمول جلسات تصویربرداری را به چند پارۀ زمانی تقسیم می‎کند تا در خلال آنها فرصتی برای حرکت دادن بدن فرد وجود داشته باشد.
این موضوع اهمیت دارد که نیاز به تنفس و حرکت پیش از اینکه حرکت یا بی‎قراری باعث خراب شدن تصویر شود به تکنیسین اطلاع داده شود.
معمولاً تکنیسین پس از انجام اسکن چند دقیقه‎ای را صرف بررسی تصاویر می‎کند، تا مطمئن شود که به تصویربرداری بیشتری نیاز نیست.
آنگاه تصاویر آماده شده در قالب یک گزارش از نتایج برای دکتر درخواست کنندۀ MRI ارسال می‎شود.
در تصاویر MRIمعمولاً بافت‎های سرطانی به صورت نواحی سفید غیر نرمال با زمینۀ تیره یا سیاه رنگ دیده می‎شوند.

ریسک‎ها
شایع‎ترین ریسک مربوط به تست MRI ایجاد نتایج مثبت کاذب است، که باعث می‌شود تا بافت‎های نرمال به صورت بافت‎های نگران کننده یا مشکوک شناسایی شوند.
نتایج مثبت کاذب باعث ایجاد اضطراب غیر ضروری و محرک نیاز به انجام تست‎های بیشتر و تهاجمی‎تر مثل بیوپسی می‎شوند. تست‎های تهاجمی به عنوان عاملی برای افزایش ریسک صدمه دیدن بافت، عصب یا رگ‎های خونی شناخته می‎شوند.
به دلیل وجود این ریسک‎ها، اسکن‎های MRI پستان برای زنانی که سابقۀ تشخیص سرطان پستان نداشته‎اند یا آنانی که در معرض ریسک بالای ابتلا به سرطان پستان قرار ندارند توصیه نمی‎شود.

در همین زمینه مطالعه لینک زیر در وبسایت مهرین - اخبار سلامت توصیه می‎شود:
ماموگرام: چه انتظاری از آن داریم و چطور درد را به حداقل برسانیم

Source:
Breast MRI: What you need to know
Last reviewed Sun 27 August 2017
By Jennifer Huizen
Reviewed by Christina Chun, MPH