زخم پسوریازیس: درمان و پیشگیری

• جینا فلچر، دکتر دبرا سولیوان
• ترجمة هستی فراست‌فر

پسوریازیس یک بیماری پوستی است که می‌تواند سبب ایجاد لکه‌های فلس‌مانند قرمز و نقره‌ای رنگ در بسیاری از نواحی بدن شود. این نواحی شامل اطراف مفاصل، تنه و جمجمه است.
بروز پسوریازیس می‌تواند با خارش و درد همراه باشد. مشخصاً نواحی خارش‌دار و دردناک پسوریازیس می‌تواند به ایجاد زخم‌های پسوریازیس منجر شود. در هر حال، با اتخاذ روش‌های درست می‌توان مانع از بروز زخم پسوریازیس شد.
مطالب این مقاله:
• زخم‌های پسوریازیس چطور شکل می‌گیرند؟
• درمان‌ها
• چطور مانع زخم شویم

زخم‌های پسوریازیس چطور شکل می‌گیرند؟
مهم نیست که فرد دچار چه نوعی از پسوریازیس است، همیشه پس از عود پسوریازیس در همة انواع آن امکان بروز زخم وجود دارد.
اغلب افراد دچار پسوریازیس باید منتظر تغییر رنگ پوست باشند، حداقل در مدت زمان کوتاهی از آغاز عود بیماری. در هر حال، برخی از مردم پس از عود پسوریازیس دچار زخم‌های پسوریازیس می‌شوند.
زخم اغلب در افرادی بروز می‌کند که دچار پسوریازیس پیشرفته هستند و نیز در کسانی که سطح آسیب دیدة پوست را به میزان زیادی می‌خارانند.
زخم همچنین می‌تواند دچار افرادی شود که کارهایی با وصله‌های پوستی ایجاد شده در طول عود بیماری انجام داده‌اند. ممکن است بیمار برای خلاص شدن از خارش و ناراحتی سطح آسیب دیدة پوست را مالش یا خارش داده یا خراشیده باشد. این اعمال احتمالاً سبب صدماتی می‌شوند که به ایجاد زخم منتهی می‌گردد.
به هر حال، با درمان و مراقبت کامل، اغلب مردم دچار پسوریازیس می‌بینند که پوست آنها در نهایت به وضعیت نرمال خود برمی‌گردد.

آیا انواع مختلف پسوریازیس به انواع مختلف زخم منجر می‌شود؟
اغلب افراد آشنا با پسوریازیس می‌دادند که انواع مختلفی از این بیماری وجود دارد. اگرچه نوع درمان هر کدام از انواع پسوریازیس در افراد متفاوت مختلف است، زخم‌های ناشی از بیماری در نهایت مشابه یکدیگرند.
درمان و پیشگیری از زخم‌ها واقعاً در میان انواع مختلف پسوریازیس تفاوتی ندارد. در نهایت پزشک تصمیم می‌گیرد که کدام نوع درمان برای فرد بیمار مناسب است.
زخم‌های پسوریازیس معمولاً گرایشی به ایجاد دیگر اختلالات پزشکی ندارند. به هر حال، وقتی زخم پسوریازیس در جمجمه یا خط جدا کنندة موی سر بروز کند می‌تواند سبب آلوپسی یا کچلی شود.
آلوپسی وقتی بروز می‌کند که بدن به فولیکول‌های مو حمله‌ور می‌شود، که باعث رشد موی سر می‌شوند. آلوپسی می‌تواند به صورت لکه یا طاسی کامل بروز کند.

درمان‌ها
اگر زخم در حال حاضر وجود داشته باشد، گزینه‌هایی برای درمان بافت زخمی شده وجود دارد. این گزینه‌ها استفاده از داروهای موضعی و جراحی را شامل می‌شوند.
درمان موضعی شامل استفاده از کرم یا ژلی است که به طور مستقیم روی ناحیة آسیب دیدة پوست مالیده می‌شود.
دکتر روش درمان را بر اساس دامنة زخمی که پسوریازیس ایجاد کرده است، انتخاب می‌کند. دکتر در عین حال به این موضوع دقیق می‌شود که فرد بیمار در مورد پسوریازیس تا چه حد از مراقبت مناسب برخوردار بوده است.
درمان‌های پزشکی شامل تعدادی از کرم‌ها، پمادها، شامپوها، و درمان‌هایی است که می‌توانند هم در پیشگیری و هم در کاهش زخم به فرد دچار پسوریازیس کمک کنند. این درمان‌ها ممکن است تلفیقی از موارد زیر باشند:
• کرم‌های ضد آفتاب هم‌اندازة پیشگیری نقش درمانی هم دارند. در هر حال، اگر فرد دچار پسوریازیس به ناحیة آسیب دیدة پوست که در حال التیام است کرم ضد آفتاب بمالد، تأثیر بلوک کنندة اشعه‌های مضر آفتاب کمک می‌کند تا از تغییرات رنگ پوست پیشگیری شود.
• کرم ترتینوئین مخصوصاً برای کمک به درمان جوش‌ها و عرق‌دانه‌ها طراحی شده است. این کرم اغلب به صورت غیر نسخه‌ای به شکل کرم و پماد برای درمان آکنه در بازار موجود است. در هر حال، احتمال دارد که دکتر این دارو را برای کمک به آغاز التیام ناحیة دچار زخم تجویز کند.
• اسید سالیسیلیک کمک می‌کند تا سلول‌های مردة پوست از آن جدا شوند و میزان زخم را کاهش می‌دهد. این دارو هم به صورت نسخه‌ای و هم به صورت غیر نسخه‌ای وجود است. افراد ممکن است اسید سالیسیلیک را در کنار کورتیکوستروئیدها یا قطران زغال برای افزایش تأثیر آن مورد استفاده قرار دهند. سالیسیلیک اسید در اشکال محلول، کرم، شوینده و شامپو در بازار موجود است.
• قطران زغال سنگ یکی از قدیمی‌ترین اشکال مداوای پسوریازیس محسوب می‌شود. این ماده سبب کاهش خارش، تورم، و زخم‌هایی که ناشی از خارش دادن پوست هستند، می‌شود. این ماده در داروخانه‌ها و نیز با تجویز پزشک در دسترس است. استفاده از آن برای زنان باردار ممنوع است.
• کرم کلوبوتازول قوی‌ترین کورتیکوستروئید مورد استفاده برای شماری از مشکلات پوستی شامل پسوریازیس است. این دارو از نوع نسخه‌ای است و معمولاً در زمان عود بیماری تجویز می‌شود.
کلوبوتازول باعث پیشگیری از ایجاد تورم و سرخی پوست و خارش در سطوح آسیب دیده توسط پسوریازیس می‌شود. این کرم اغلب اوقات برای موارد خفیف پسوریازیس تجویز می‌شود. کلوبوتازول همچنین یک شکل اسپری نیز دارد که استفاده از آن برای پوست را آسان می‌کند.
درمان جراحی و لیزردرمانی معمولاً نخستین گزینه برای پزشک محسوب نمی‌شوند. مردم اغلب اوقات مایلند زمانی از این درمان‌های پیشرفته‌تر استفاده کنند که کرم‌های موضعی و پمادها کارآیی ندارند یا پسوریازیس آنها دچار پیشرفت بیشتر شده است.
برخی از این گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر هستند:

لیزر درمانی اگزایمر
لیزر درمانی لایه‌های پوست را با متمرکز کردن نور ماوراء بنفش لیزر بر نواحی خاص پوست به آهستگی برمی‌دارد.
خلاف نوردرمانی‌های مرسوم، دیدن نتیجة درمان با استفاده از لیزر اگزایمر بر روی زخم خفیف یا متوسط ناشی از پسوریازیس فقط چند جلسه طول می‌کشد. دلیل این موضوع این است که قدرت لیزر آن را بیش از دیگر انواع نوردرمانی در عمق پوست وارد می‌کند.

درمابریژن
درمابریژن فرآیندی است که در آن لایة رویی پوست برداشته می‌شود. این درمان احتمال دارد برای افرادی که دچار زخم‌های پیشرفتة ناشی از پسوریازیس هستند، توصیه شود.
این روش از طریق برداشتن لکه‌های فلس مانند از سطوح آسیب دیده توسط پسوریازیس عمل می‌کند که اجازه می‌دهد تا پوست تازه بر سر جای پوست آسیب دیده شکل بگیرد. درمابریژن به صورت بالقوه می‌تواند بافت زخم‌دار شده از پیش را نیز جدا کند.
مطالعات نشان داده‌اند که افراد درمان شده با این روش نتایج خوبی داشته‌اند و بازگشت پسوریازیس و زخم‌های آن در این افراد محدود بوده است.

جراحی پانچ – گرافت (MPG)
جراحی پانچ گرافت را می‌توان برای برداشتن زخم‌های عمیق سطوحی که بیشترین حد آسیب ناشی از پسوریازیس را متحمل شده‌اند مورد استفاده قرار داد.
به هر حال، این شکل جراحی به عنوان یک گزینة درمانی برای اغلب موارد زخم‌های پسوریازیس مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. درمان مزبور برای ترمیم سطوح بسیار آسیب دیده مورد استفاده قرار می‌گیرد، که معمولاً بیماران دچار پسوریازیس با آنها مواجه نمی‌شوند.

چطور مانع زخم شویم
برای اغلب افراد دچار پسوریازیس راه‌های متعددی برای پیشگیری از بروز زخم وجود دارد. بهترین روش‌های جلوگیری از زخم پسوریازیس شامل موارد زیر است:
• درمان عود پسوریازیس. یکی از بهترین راه‌های پیشگیری از بروز زخم پسوریازیس تحت کنترل نگه داشتن بیماری است. این موضوع شامل پیروی از دستورات دکتر و عدم گریز از انجام درمان است.
• اجتناب از خراشیدن لکه‌های پسوریازیس. خراش دادن لکه‌های ایجاد شده توسط پسوریازیس منجر به آسیب دیدگی‌هایی می‌شود که به ایجاد زخم در بافت می‌انجامند. بهترین کار استفاده از کرم‌ها و پمادهای موجود برای کمک به کاهش احساس ناراحتی ناشی از پسوریازیس است.
• حفاظت از پوست در برابر آفتاب. همیشه در هنگام حضور در فضای خارج از خانه باید از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کرد. همچنین بسیاری از درمان‌های مربوط به پسوریازیس از فرد در مقابل صدمات نور آفتاب حفاظت می‌کند.
• مرطوب‌ نگه داشتن پوست. مرطوب کننده‌ها می‌توانند به کاهش خشکی پوست در ناحیة لکه‌های ایجاد شده توسط پسوریازیس کمک کنند. مرطوب کننده‌ها در عین حال از خارش ناشی از خشکی پوست پیشگیری می‌کنند و کاهش نیاز به خاراندن پوست می‌تواند به پیشگیری از زخم کمک کند.

دورنما
خوشبختانه، بیماران پسوریازیسی معمولاً از طریق درمان و مراقبت کامل می‌توانند از بروز زخم‌های درازمدت در خود جلوگیری کنند. مراقبت کامل از پوست هم در طول عود بیماری و هم پس از آن می‌تواند به شکل قابل ملاحظه‌ای از بروز زخم پیشگیری کند.
در صورت نیاز به کار بیشتر، درمان‌هایی از کرم‌هایی ساده گرفته تا درمان‌های مبتنی بر اقدامات جراحی در دسترس هستند.

Source:
Psoriasis scars: Treatment and prevention
Written by Jenna Fletcher Reviewed by Debra Sullivan, PhD, MSN, CNE, COI
Last reviewed: Fri 14 April 2017