بهداشت جنسی / بیماری‌های واگیردار جنسی

انزال ضعیف به میزان زیادی موضوعی ذهنی است، به این معنی که اغلب خود شخص متوجه آن می‎شود.

انزال ضعیف به میزان زیادی موضوعی ذهنی است، به این معنی که اغلب خود شخص متوجه آن می‎شود. شدت ارگاسم از مردی به مرد دیگر متفاوت است. گرچه انزال ممکن است در نظر فرد ضعیف‌تر از میزان نرمال به نظر برسد، این موضوع مشکلی نخواهد بود مگر اینکه بر لذت جنسی تأثیر منفی بگذارد. ارگاسم ضعیف‌تر ممکن است هم‌اندازه ارگاسم قوی‎تر لذت‎بخش احساس نشود. مشکل بزرگ‌تر انزال مقدار کمی مایع انزالی یا اسپرم است. این موضوع در صورتی که شخص در صدد بچه‌دار شدن باشد می‎تواند مشکل‌ساز شود. دیگر مشکلات شایع مرتبط به سن دشواری تحقق نعوظ (اختلال نعوظ) یا رسیدن به ارگاسم (انورگاسمی، انورگاسمیا) است. بحث در مورد مشکلات جنسی، حتی با پزشک، ممکن است کار دشواری باشد.

هر فرد فعال از نظر جنسی در خطر ابتلاء به شانکروئید قرار دارد

شانکروئید یک عفونت باکتریایی است که سبب بروز زخم‎های باز در اطراف یا روی ناحیه تناسلی مردان و زنان می‎شود. شانکروئید یک نوع بیماری واگیردار جنسی است، که بدان معنی است که این بیماری از طریق تماس جنسی منتقل می‎شود. شانکروئید در ایالات متحد آمریکا نادر است. بیشترین شیوع این عفونت مربوط به کشورهای در حال توسعه است. باکتری هموفیلوس دوکرئی باعث ایجاد عفونت شانکروئید می‎شود. این باکتری به بافت درون ناحیه تناسلی حمله کرده و زخم‌هایی باز ایجاد می‎کند که گاهی از اوقات به آنها زیر عنوان شانکروئید یا اولسر ارجاع داده می‎شود. اولسر مزبور ممکن است خونریزی کرده یا مایعی مسری ایجاد کند که قادر است تا باکتری را در طول مقاربت دهانی، مقعدی یا واژینال از فردی به فرد دیگر انتقال دهد. 

افراد جوانی که برای کسب آگاهی در مورد سلامت جنسی به اینترنت متکی می‎شوند ممکن است با اطلاعات غلط مواجه شوند و به تبع آن به اعمال جنسی ناسالم روی بیاورند.

پدیده واژن کبود مثال خوبی در مورد آموزش دیدن مردم از طریق اینترنت و پذیرش اطلاعات غلط به جای واقعیت است. اینترنت پر از اطلاعات غلط در مورد این بیماری جعلی است و تعریف آن نیز در وبسایت‎های مختلف متفاوت است. اطلاعات غلط در مورد سلامت جنسی می‎تواند خطرناک باشد. مردم در سنین 15 تا 25 سال بیش از دیگر گروه‌های سنی در خطر ابتلاء به بیماری‎های واگیردار جنسی یا STDs قرار دارند. افراد جوانی که برای کسب آگاهی در مورد سلامت جنسی به اینترنت متکی می‎شوند ممکن است با اطلاعات غلط مواجه شوند و به تبع آن به اعمال جنسی ناسالم روی بیاورند. شایعات مورد بحث ادعا می‌کنند که این بیماری صرفاً گریبانگیر زنان می‌شود. به هر حال، اغلب بیماری‌های واگیردار جنسی هم زنان و هم مردان را درگیر می‎کنند، اگرچه عواقب این بیماری‌ها در مورد زنان ممکن است شدیدتر باشد. 

مردان هموسکسوال در معرض ریسک بالاتری برای ابتلاء به گرانولوما اینگوئینال قرار می‎گیرند

گرانیولوما اینگوئینالی (گرانولوما اینگوئینال) یک عفونت واگیردار جنسی است. این بیماری باعث بروز ضایعاتی در ناحیه مقعد و تناسلی می‎شود. ضایعات مورد اشاره می‎توانند حتی پس از درمان برگشت کنند. گرانولوما اینگوئینال برخی از اوقات "دونووانوسیس" نامیده می‎شود. نشانه‌های این بیماری آغازی کند دارند. به طور معمول حداقل یک هفته زمان نیاز است تا علایم توسط فرد مبتلاء تجربه شود. ممکن است برای رسیدن علایم به اوج شدت خود به حدود 12 هفته زمان نیاز باشد. به طور معمول فرد دچار گرانولوما اینگوئینال ابتدا متوجه وجود یک جوش یا برآمدگی روی پوست خود می‎شود. این لکه کوچک بوده و معمولاً فاقد درد است، بنابراین فرد ممکن است در ابتدا متوجه وجود آن نشود. در اغلب موارد عفونت در ناحیه تناسلی آغاز می‎شود. زخم‎های مقعدی یا دهانی فقط در بخش کوچکی از موارد بروز می‎کنند و بروز آنها مستلزم تماس جنسی در این نواحی است.

هرپس مقعدی [تبخال مقعدی] عفونتی است که بر اثر ویروس هرپس به صورت مجموعه‌ای از زخم یا تاول در اطراف سوراخ مقعد بروز می‎کند

HSV مقعدی یک عفونت واگیردار جنسی است. این ویروس از طریق تماس جنسی یا مقاربت جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‎شود. هرپس یک خانواده از ویروس‎ها است که در انسان عفونت ایجاد می‎کنند. هرپس مقعدی [تبخال مقعدی] عفونتی است که بر اثر ویروس هرپس به صورت مجموعه‌ای از زخم یا تاول در اطراف سوراخ مقعد بروز می‎کند. هرپس مقعدی به علت ابتلاء به ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) و مشخصاً انواع HSV موسوم به HSV1 و HSV2 ایجاد می‎شود. سیفلیس، شانکروئید و دوناوانوسیس عفونت‎هایی هستند که می‎توانند سبب ایجاد انواع ضایعات در اطراف مقعد شوند.

در بسیاری از موارد علت بروز خون در منی ناشناخته باقی می‌ماند. در دیگر موارد پزشک می‎تواند علت زیربنایی مسؤول بروز علایم را شناسایی کند.

خون در منی یا هیماتواسپرمیا [هماتواسپرمیا، هماتواسپرمی] به دلایل متعددی امکان بروز دارد. اغلب موارد مربوط به قهوه‌ای رنگ یا خون‌آلود بودن اسپرم مواردی جدی نیستند، و خود به خود بدون درمان بهبود می‌یابند. سن فرد و دیگر علایم همراه مثل درد، حجم خون و برگشت کننده بودن وضعیت سرنخ‎هایی را برای یافتن علت بالقوه و تجویز بهترین درمان در اختیار پزشک قرار می‌دهد. در بسیاری از موارد علت بروز خون در منی ناشناخته باقی می‌ماند. در دیگر موارد پزشک می‎تواند علت زیربنایی مسؤول بروز علایم را شناسایی کند. طیفی از علل بالقوه برای ایجاد خون در منی مطرح است