زگیل تناسلی یا زگیل آمیزشی در زنان و مردان - آنچه دانستنش نیاز است

• کریستین نوردکویست، دکتر دانیل میورل
• ترجمه هامیک رادیان

زگیل تناسلی توده‌ای گوشتی و واگیردار است که در ناحیۀ تناسلی یا مقعدی رشد می‎کند. زگیل‎های تناسلی یکی از شایع‌ترین انواع عفونت‎های مُسری جنسی محسوب می‌گردند. آنها همچنین زیر عنوان زگیل‌‌های آمیزشی یا کاندیلوماتا آکومیناتا شناخته می‌شوند. این زگیل‌ها توسط پاپیلوماویروس انسانی (HPV) ایجاد شده و یکی از علایم HPV به حساب می‌آیند.
زگیل‎های تناسلی شامل رشد بیش از حد بافت فیبروزی پوشیده با یک لایۀ خارجی متراکم یا ضخیم هستند. این زگیل‎ها ممکن است در اطراف کیسۀ بیضه، مقعد و آلت تناسلی در مردان یا در ناحیۀ ولوا، گردن رحم، واژن یا مقعد زنان ایجاد شوند.
این زگیل‎ها معمولاً خوش‌خیم یا غیر سرطانی هستند؛ اما برخی از انواع آنها در عین حال ممکن است سرطانی یا بدخیم باشند.
از نظر ظاهری زگیل‎های تناسلی اغلب اوقات به رنگ گوشت یا به صورت تودۀ متورمی به رنگ خاکستری هستند. اگر چند خوشه از آنها با هم ظاهر شوند، ممکن است حالت گل کلم به خود بگیرند. برخی از این زگیل‎ها ممکن است کوچک‎تر از آن باشند که با چشم غیر مسلح دیده شوند.
در حدود 1 نفر از هر 100 نفر مردم فعال از نظر جنسی در سطح ایالات متحد آمریکا دچار زگیل تناسلی هستند. در فاصلۀ سال‎های 2011 تا 2014، میزان شیوع HPV در میان جمعیت بزرگسالان 18 تا 69 ساله 7.3 درصد بود.
این احتمال وجود دارد ک فرد دچار HPV بدون علامت باشد. زگیل‎های تناسلی اغلب در فاصلۀ 3 ماه پس از ایجاد عفونت بروز می‎کنند. به هر جهت، در برخی موارد این احتمال وجود دارد که آنها برای سال‌ها بدون علامت باقی بمانند.

مطالب این مقاله:
• درمان
• علل
• عوارض
• ریسک فاکتورها
• تشخیص
• دورنما

درمان
یک کرم موضعی می‎تواند اغلب زگیل‎های تناسلی را از بین ببرد. کرم موضعی به معنی دارویی است که مستقیماً روی پوست استعمال می‌شود.
دکترها فقط بیماران دارای زگیل‎های تناسلی قابل رویت را درمان می‎کنند. نوع درمان بستگی دارد به:
• محل بروز زگیل
• تعداد زگیل‎ها
• نمای ظاهری زگیل‎ها
درمان‎های فهرست شده در زیر برای رفع زگیل‏ها مؤثر هستند:
• داروهای موضعی: یک کرم یا مایع به طور مستقیم روی زگیل‌ها مالیده می‎شود که این کار در طول چند روز در هر هفته انجام می‌گردد. این کار را می‎توان هم در محیط خانه و هم در مطب پزشک انجام داد. درمان ممکن است به مدت چندین هفته ادامه پیدا کند.
• کرایوتراپی: زگیل‎ها منجمد می‎شــوند، که این کار اغلب با استفاده از نیتروژن مایع انجام می‎گردد. وقتی پوست التیام پیدا کرد، ضایعات از بین می‎روند که این به رشد پوست تازه مجال بروز می‎دهد. گاهی از اوقات به تکرار درمان نیاز است.
• الکتروکوتری: از یک جریـــان الکتریکی برای انهدام زگیل استفاده می‎شود، و این کار معمولاً تحت بی‎حسی موضعی انجام می‌گردد.
• جراحی: زگیل قطع شده یا بریده می‎شود. برای انجام عمل بی‎حسی موضعی قابل استفاده است.
• لیزردرمانی: یک پرتو نور متمرکز و شدید زگیل را از بین می‎برد.
این امکان وجود دارد که پزشکان برای درمان زگیل‎های تناسلی در آن واحد از رویکردهای درمانی متفاوتی استفاده کنند.
هیچ‎یک از درمان‎های مزبور دردناک نیست اما گاهی از اوقات امکان بروز درد و حالت تحریک‎پذیری وجود دارد که برای یک تا دو روز ادامه دارند. مردمی که پس از درمان احساس ناراحتی می‎کنند می‎تواند برای تسکین درد از داروهای ضد درد غیر نسخه‎ای استفاده کنند.
مردمی که دچـار جراحت می‎شوند می‎توانند از حمام آب گرم برای کمک به تسکین ناراحتی خود استفاده کنند. پس از حمام ناحیۀ آسیب دیده باید به صورت کامل خشک شود. بیماران در طول مدت انجام درمان باید از حمام کردن با روغن‎ها، صابون‎ها یا کرم‎های شستشو خودداری کنند.
داروهای غیر نسخه‎ای مخصوص زگیل‎های غیر تناسلی برای درمان زگیل‎های تناسلی مناسب نیستند.
زگیل‎های تناسلی عموماً بدون درمان از بین می‎روند. به هر جهت، در برخی موارد زگیل‎های تناسلی رشد می‎کنند و در صورت رها شدن به حال خود تکثیر می‎شوند.
درمان زگیل‎های تناسلی به میزان زیادی خطر انتقال آنها به دیگران را کاهش می‎دهد.
برای اجتناب از ابتلا به زگیل‎های تناسلی یا انتقال آنها به دیگران، این موضوع اهمیت دارد که مردم دارای فعالیت جنسی ملاحظات پیشگیرانه را مراعات کنند. این ملاحظات موارد زیر را شامل می‎شود:
• اجتناب از برقراری ارتباط جنسی
• استفاده از محافظ سکس مثل کاندوم یا محافظ دندان
• زنان باید از واکسن HPV استفاده کنند
• باید در مورد اطلاع‎رسانی به شریک جنسی خود در مورد زگیل‎های تناسلی شفاف و صادق بود
• ترک سیگار
رعایت ملاحظات مربوط به سکس سالم و ایمن برای مردم فعال از نظر جنسی اهمیت حیاتی دارد. ناحیۀ تناسلی هر یک از شریکان جنسی ممکن است فاقد HPV به نظر برسد زیرا ممکن است زگیلی در آن مشاهده نشود. به هر جهت باید به خاطر داشت که زگیل حتی در شرایط فاقد علامت همچنان قابل گسترش و انتقال است.

در همین زمینه بیشتر بخوانیم:

علایم، علل، تشخیص، و درمان زگیل‎های معمولی

تست‎های پاپ و زگیل‎های تناسلی
تست پاپ که به نام پاپ اسمیر نیز شناخته می‎شود عملی است که برای بررسی وضعیت گردن رحم در زنان صورت می‎گیرد. این تست شامل گردآوری نمونه از گردن رحم زنان است. سرطان گردن رحم یک پیامد محتمل عفونت HPV محسوب می‎شود.
زنان باید واکسیناسیون HPV و معاینات منظم ناحیۀ لگن و انجام تست پاپ را در دستور کار قرار دهند. این موارد در عین حال می‎توانند تغییرات بروز یافته در ناحیۀ گردن رحم و واژن را که ممکن است محرک آغاز زگیل‎های تناسلی شوند، کشف ‎کنند.
واکسیناسیون HPV باعث محافظت در برابر تمامی انواع HPV نمی‎شود. به زنان توصیه می‎شود که پس از انجام واکسیناسیون نیز تست‎های غربالگری را انجام دهند.

علل
زگیل‎های تناسلی همانند دیگر انواع زگیل در نتیجۀ ابتلا به یکی از صد و چند نوع HPV بروز می‎کند که لایه‌های رویی پوست را عفونی می‎کنند. تنها شمار اندکی از گونه‌های این ویروس مزبور می‎توانند باعث ایجاد زگیل‎های تناسلی شوند.
این انواع به میزان بسیار زیادی مسری هستند و در طول مقاربت جنسی از فرد دچار HPV به شریک جنسی وی منتقل می‎شوند. دیگر انواع HPV حامل چنین خطری نیستند.
بر مبنای تخمین‎های موجود 65 درصد مردمی که با فرد دچار زگیل‎های تناسلی ارتباط جنسی دارند خود نیز به این ویروس آلوده می‎شوند.

عوارض
HPV می‎تواند ساختار سلول‎های عفونی شده را تغییر دهد و به عوارض بیشتری منجر شود.
سرطان: عفونت HPV با بروز سرطان گردن رحم و همچنین سرطان ولوا، مقعد، دهان، و گلو مرتبط است. تمامی موارد عفونت HPV به سرطان گردن رحم منجر نمی‎شوند اما برای حفظ سلامت زنان در درازمدت این موضوع حیاتی است که آنان تست غربالگری پاپ را به صورت منظم انجام دهند.
مشکلات بارداری: ریسک اندکی در این مورد وجود دارد که در طول وضع حمل زگیل‎های تناسلی از مادر به بچه منتقل شود. امکان بروز پاپیلوماتوزیس لارنژیال وجود دارد.
نوزاد دچار پاپیلوماویروس لارنژیال ممکن است در ناحیۀ دهان دچار زگیل‎های تناسلی شود. تغییرات هورمونی در طول بارداری در عین حال ممکن است سبب رشد، خونریزی یا تکثیر زگیل‎های تناسلی شوند.

ریسک فاکتورها
موارد مندرج در فهرست زیر ریسک ابتلا به زگیل‎های تناسلی را افزایش می‏دهند:
• اقدام به سکس بی‎پروا و ناایمن
• داشتن ارتباط جنسی ناایمن با افراد مختلف
• داشتن رابطۀ جنسی با فردی که تاریخچۀ جنسی نامشخصی دارد
• سکس دهانی
• آغاز روابط جنسی در سنین کم
• داشتن استرس و یا عفونت‎های ویروسی به صورت همزمان مثل موارد HIV و هرپس

تشخیص
دکتر به طور معمول با دیدن زگیل تناسلی می‏تواند آن را تشخیص دهد.
معاینۀ بالینی ممکن است شامل بررسی داخل واژن و مقعد باشد. در موارد نادر دکتر ممکن است برای تشخیص زگیل بیوپسی انجام دهد.
مردم باید در صورت مطرح بودن موارد زیر تحت بررسی پزشکی قرار گیرند:
• ابتلا به زگیل‎های تناسلی
• فردی با علایم اخیراً بروز یافته که با یک شریک جنسی جدید رابطۀ جنسی محافظت نشده داشته است
• فرد دچار علایم یا شریک جنسی وی با فردی ثانوی رابطۀ جنسی محافظت نشده داشته است
• شریک جنسی فرد دارای علایم اعلام می‎کند که دچار یک عفونت واگیردار جنسی است
• علایم عفونت واگیردار جنسی مطرح است
• بیمار باردار بوده یا در صدد باردار شدن باشد
دکتر ممکن است از بیمار بخواهد حتی در صورت عدم کشف آثار زگیل دوباره به پزشک مراجعه کند. احتمال دارد که زگیل‏‌ها بلافاصله پس از بروز عفونت ظاهر نشوند.
برخی از زگیل‎های تناسلی به قدری کوچکند که آنها را صرفاً می‎توان با استفاده از یک معاینۀ کولپوسکپی گردن رحم یا تست پاپ اسمیر مشاهده کرد. کولپوسکپ دستگاهی بصری است که برای بررسی مشروح گردن رحم به کار می‎رود.

دورنما
زگیل‎های تناسلی خطرناک نیستند اما می‎توانند نشانگر وجود HPV باشند. برخی از انواع HPV می‏‌توانند به سرطان منجر شوند. برداشتن زگیل‌ها می‎تواند به پیشگیری از انتقال آنها به دیگران کمک کند اما حتی اگر زگیل‎های قابل رویت برداشته شوند ویروس می‎تواند به زندگی خود ادامه دهد./

Source:
What you need to know about genital warts
Last updated Thu 21 December 2017
By Christian Nordqvist
Reviewed by Daniel Murrell, MD