علایم، تشخیص و درمان تومورهای فیلودس

• جینا فلچر، کریستینا کیون
• ترجمۀ هستی فراست‎فر

تومورهای فیلودس نادرند و تقریباً فقط در پستان زنان بروز می‎کنند. این تومورها نوعی الگوی سلولی برگ‌مانند دارند. نام "فیلودس" از ریشۀ یونانی به معنی شبه برگ می‎آید.
تومورهای فیلودس اغلب به سرعت رشد می‎کنند، اما ندرتاً به خارج از پستان گسترش می‎یابند. اغلب تومورهای فیلودس خوش‌خیم هستند، برخی در حد مرزی قرار دارند، و تعداد کمتری نیز بدخیم‌اند. تمامی انواع این تومور نیازمند انجام جراحی هستند تا از بازگشت آنها پیشگیری شود.
تومورهای فیلودس در هر سنی امکان بروز دارند، اما گرایشی در بروز در سال‎های چهل زندگی زنان در آنها مشاهده می‎شود. انواع خوش‌خیم تومورهای فیلودس نسبت به انواع بدخیم این تومورها معمولاً در سنین پایین‎تر تشخیص داده می‎شوند.

مطالب این مقاله:
• علایم و نشانگان
• تشخیص
• درمان
• دورنما

علایم و نشانگان
شایع‎ترین علامت تومور فیلودس بروز تودۀ پستانی است.
حس کردن توده برای زن مبتلاء یا پزشک در کوران معاینه آسان است. این توده‎ها اغلب در ربع بالایی و بیرونی پستان زنان بروز می‎کنند.
هم انواع خوش‎خیم و هم انواع بدخیم تومورهای فیلودس گرایشی به رشد سریع دارند. در طول چند هفته یا چند ماه، این نوع تومور قادر است تا به رشدی در حدود 3-2 سانتی‎متر یا بیشتر برسد. میانگین اندازۀ این نوع تومور 5 سانتی‎متر است، اما می‎تواند تا چندین برابر بیشتر رشد کند.
تودۀ تومور معمولاً دردناک نیست. در برخی موارد، یک برآمدگی قابل رؤیت دیده می‎شود چرا که توده مزبور به پوست پستان فشار می‎آورد. در مراحل پیشرفته‎تر، تومور فیلودس ممکن است سبب بروز زخم در پوست پستان شود. این زخم فارغ از این موضوع که تومور خوش‌خیم، در حد مرزی یا بدخیم است، امکان وقوع دارد.
تومور فیلودس همچنین ممکن است باعث اتساع وریدهای زیر پوست شود و لاجرم باعث گردد که بخشی از پستان به رنگ آبی دربیاید.

تشخیص
تومورهای فیلودس نادرند. دکترها کمتر تمایل دارند آنها را در مقایسه با دیگر تومورها به حساب بیاورند، که این موضوع تشخیص آنها را دشوارتر می‎کند.
همچنین تومور فیلودس می‎تواند شبیه نوعی تومورهای صٌلب پستان به نام فیبروادنوم به نظر برسد. فیبروادنوم یک تودۀ خوش‌خیم است که روی سلول‌های پستان نرمال رشد می‎کند. فیبروادنوم شایع‎ترین نوع تودۀ پستانی است و در زنان جوان‎تر دیده می‎شود.
دو وجه تمایز میان تومور فیلودس و فیبروادنوم وجود دارد.
اول اینکه رشد تومورهای فیلودس بسیار سریع‎تر از رشد فیبروادنوم‎ها است.
دوم اینکه فیلودس گرایشی به رشد در دوره‎ای ده سال دیرتر دارد، یعنی وقتی که زنان به سال‎های چهل زندگی خود می‎رسند. در مقابل، زنان اغلب در سال‎های 30 زندگی خود دچار فیبروادنوم می‌شوند.
این دو تفاوت می‎تواند به پزشک در تعیین اینکه تومور مربوط به کدام‎یک از این دو گروه تومورها است کمک کند.
همانند بسیاری از دیگر تومورها تشخیص تومورهای فیلودس مستلزم طی چند مرحله است:
• نخستین مرحلۀ تشخیص، حس کردن تومور توسط زن یا پزشک وی در کوران معاینه است.
• پس از یافتن توده، دکتر ممکن است انجام ماموگرام یا عکسبرداری اشعۀ ایکس پستان را درخواست کند. این تصاویر همچنین به تعیین محل استقرار تومور کمک می‎کنند.
• MRI اغلب برای دست یافتن به تصویر بهتری از تومور انجام می‎شود. این تصاویر برای انجام جراحی کمک کننده هستند.
در ماموگرام، تومور فیلودس به صورت توده‎ای کروی شکل با کناره‎های کاملاً مشخص ظاهر می‎شود. در برخی موارد، ممکن است تومور چنین به نظر برسد که لوب‎های گردی درون خود دارد. با وجود این برای تعیین هویت دقیق تومور به انجام تست‎های بیشتری نیاز است.
تصویربرداری اضافی ممکن است با استفاده از اولتراسوند صورت گیرد که با استفاده از انعکاس امواج صوتی تصویر ایجاد می‎کند. تومورهای فیلودس در تصاویر تهیه شده در اولتراسوند شبیه به توده‎های کاملاً مشخص با برخی کیست‌ها درون آنها ظاهر شوند.
همانند تشخیص دیگر تومورها و سرطان‎ها، دکتر ممکن است انجام بیوپسی را درخواست کند. بیوپسی تنها راهی است که دکتر با استفاده از آن به قطعیت می‎تواند تعیین کند که تودۀ ایجاد شده تومور فیلودس است.
دکتر برای بیوپسی از دو نوع بیوپسی با سوزن و بیوپسی اکزیشنال می‎تواند استفاده کند. در بیوپسی با سوزن نوک یک سوزن مجوف نمونه‌ای از بافت تومور را از طریق پوست پوستان برمی‎دارد. بیوپسی اکزیشنال کل تومور را برمی‎دارد.
برخی محققان بر این باورند که اگر تومور از نوع فیلودس باشد بهترین برنامۀ عملی استفاده از بیوپسی اکزیشنال است. این بیشتر بدین دلیل است که معاینۀ کل تومور برای رسیدن به تشخیص صحیح در اغلب اوقات ضروری است. نمونۀ تهیه شده با بیوپسی سوزن ممکن است قادر به تهیۀ مقدار کافی نمونه برای تأیید تشخیص تومور فیلودس نباشد.
پس از انجام بیوپسی، پاتولوژیست بافت را زیر میکروسکپ برای تشخیص نهایی مورد بررسی قرار می‎دهد. در این فرآیند، پاتولوژیست در عین حال مشخص می‎کند که تومور فیلودس از نوع خوش‌خیم، بین مرزی یا بدخیم است.
در مورد تومور خوش‌خیم پاتولوژیست اغلب به موارد زیر توجه می‎کند:
• حاشیه‌های کاملاً مشخص
• سلول‎هایی که به سرعت تقسیم نمی‎شوند
• سلول‎های بافت مجاور که هنوز نرمال به نظر می‎رسند
• عدم وجود رشد بی از حد در سلول‎های بافت متصل
برای تومور بدخیم، پاتولوژیست اغلب موارد زیر را مورد توجه قرار می‎دهد:
• کناره‎های غیر متمایز
• سلول‎هایی که به سرعت تقسیم می‎شوند
• سلول‎های بافت متصل که دارای ظاهر غیر نرمال هستند
• رشد بیش از حد سلول‎های بافت متصل
برای موارد بین مرزی، پاتولوژیست علایمی را که در میان اشکال خوش‎خیم و بدخیم تومور قرار می‎گیرند مورد ملاحظه قرار می‎دهد.
تفاوت اصلی میان انواع تومور این است که تومورهای بدخیم، به ویژه آنهایی که دارای بافت متصل با رشد بیش از حد هستند، ممکن است سریع‎تر رجعت کنند. تومورهای بدخیم همچنین بیشتر احتمال دارد که در خارج از پستان بروز کنند.

درمان
تنها راه درمان مؤثر تومور فیلودس برداشتن توده به طور کامل است. جراحی به پیشگیری از تومورهای بعدی و عوارض ناشی از تومورهای فعلی کمک می‎کند.
برچسب خوش‌خیم می‎تواند کمک کند تا زن را در مورد غیر سرطانی یا مضر بودن تومور آسوده سازد. در هر حال، تومورهای خوش‌خیم فیلودس نیز نیاز به برداشته شدن دارند زیرا می‎توانند بزرگ شوند.
رشد تومور در نهایت می‎تواند یک تودۀ قابل رؤیت در پستان ایجاد کند و می‎تواند از پستان بیرون بزند که اگر بدون درمان به حال خود رها شود، سبب ایجاد درد و ناراحتی می‎گردد.

دورنما
پس از درمان تومور فیلودس، زنان باید مشکلات معدودی داشته باشند. برداشتن توده معمولاً عارضه‌ای مگر درد خفیف ناشی از عمل و نیاز به آسان گرفتن قضیه ندارد.
تومورهای فیلودس خوش‎خیم کمتر از انواع بدخیم آن امکان بازگشت دارند. دکتر با این زمینه که بیشترین احتمال برای بازگشت تومور در محدوده‎ای یک تا دو ساله خواهد بود مکرراً پستان را برای بازگشت تومور معاینه می‎کند.
در موارد تومورهای بدخیم، دکتر ممکن است برای پیشگیری از بازگشت تومور، انجام درمان‎های اضافی را توصیه کند. این درمان‎های اضافی ممکن است شامل برداشتن پستان یا اشعه درمانی باشد.
در مورد این نوع سرطان خطر گسترش تومور به ماورای پستان بسیار اندک است.

تأثیر بر روی ریسک سرطان
حتی در موارد تومورهای فیلودس بدخیم، ریسک کمی برای گسترش سرطان وجود دارد و نیز اثر آن بر روی سرطان‎های پستان در آینده یا سرطان‎های خارج از پستان قابل توجه نیست.
خطر بازگشت تومور در مورد توده‎های بدخیم بیش از تومورهای خوش‎خیم است. در هر حال، تومور فیلودس توموری است که درمان و برداشتن آن آسان‎تر از انواع دیگر تومور است.

در همین زمینه مطالعه لینک زیر در وبسایت مهرین - اخبار سلامت توصیه می‌شود:
سرطان پستان - علایم، ریسک فاکتورها، تشخیص، و درمان

Source:
Phyllodes tumors: Symptoms, diagnosis, and treatment
Written by Jenna Fletcher Reviewed by Christina Chun, MPH
Last reviewed: Sun 28 May 2017