• کارملا وینت، متیو سالِن، براین وو، دکتر میشل کو - دورادو
• ترجمه محمدقاسم رافعی
آبسه مقعد یا آبسه راست روده هنگامی ایجاد میگردد که حفرهای در مقعد با چرک پر میشود. این آبسه باعث ایجاد درد شدید، خستگی مفرط، ترشحات راست روده و تب میگردد. در برخی موارد آبسه مقعد میتواند به ایجاد فیستولهای دردناک در مقعد منجر شود. این وضعیت هنگامی ایجاد میشود که آبسهها التیام پیدا نمیکنند و روی سطح پوست باز میشوند. اگر آبسه مقعد التیام نیابد میتواند درد زیادی ایجاد کند و ممکن است به عمل جراحی نیاز باشد.
[مطالب این مقاله:]
• علل و خطرات
• علایم
• تشخیص
• درمان
• پیشگیری
چه چیز سبب آبسه مقعد میشود؟ و چه کسی در معرض خطر است؟
انسداد غدهای در مقعد، عفونتهای واگیردار جنسی، یا وجود یک درز یا شکاف عفونی در مقعد میتواند سبب ایجاد آبسه مقعد شود. برخی از دیگر ریسک فاکتورها در این مورد عبارتند از:
• بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو، که اشکال مختلف بیماری التهابی روده هستند که باعث میشوند تا بدن به بافتهای سالم خود حمله کند
• دیابت
• مختل شدن سیستم ایمنی بدن بر اثر بیماریهایی مثل HIV یا AIDS
• سکس مقعدی که باعث افزایش خطر آبسه مقعد هم در زنان و هم در مردان میشود
• استفاده از داروی پردنیزون یا دیگر داروهای استروئیدی
• شیمی درمانی در حال انجام یا داشتن سابقه انجام شیمی درمانی
• یبوست
• اسهال
نوباوگان یا کودکان دارای سابقه ترک مقعد (پارگی اسفنکتر مقعد) نیز در ریسک بالایی برای دچار شدن به آبسه مقعد در دورههای بعدی زندگی قرار دارند. این ترکها ممکن است در کودکان دارای سابقۀ یبوست بروز کند.
علایم آبسه مقعد
درد ستوهآور و مداوم در ناحیه مقعد احتمالاً یکی از اولین و شایعترین و ملموسترین علایم آبسه مقعدی است. این درد عموماً با ورم ناحیه مقعد و تشدید درد در هنگام درد مدفوع همراه میشود.
دیگر نشانههای شایع آبسه مقعد شامل موارد زیر است:
• یبوست
• ترشحات راست روده یا خونریزی
• ورم یا فروافتادگی پوست اطراف سوراخ مقعد
• خستگی مفرط
برخی از مردم ممکن است دچار یک ندول یا برجستگی قرمز رنگ و متورم و حساس در لبه مقعد شوند. تب و لرز ناشی از عفونت امکان بروز دارد. فرد در عین حال ممکن است دچار خونریزی یا علایم ادراری مثل دشواری ادرار کردن شود.
آبسه مقعد همچنین ممکن است در ناحیۀ عمقیتری در راست روده بروز کند، که بیشترین شیوع این مورد در افراد مبتلاء به بیماریهای التهابی روده دیده میشود. این وضعیت میتواند به بروز درد و ناراحتی در ناحیه شکم منجر گردد.
در کودکان نوپا، به طور معمول علایمی بیش از نشانههای درد یا ناراحتی دیده نمیشود که ممکن است باعث ایجاد حالت تحریک پذیری در کودک شود. در عین حال امکان مشاهده یا لمس یک ندول یا برجستگی در اطراف ناحیه مقعد وجود دارد.
در همین زمینه بیشتر بخوانیم:
زگیل مقعد یا کاندیلوما اکیومیناتا
آبسه مقعد چگونه تشخیص داده میشود؟
آبسه مقعد اغلب اوقات از طریق یک معاینه فیزیکی توسط دکتر که در آن وی ناحیه مقعد را در مورد وجود ندولها بررسی میکند، تشخیص داده میشود. پزشک در عین حال این ناحیه را در مورد وجود درد، سرخی و ورم مورد بررسی قرار میدهد.
در مورد برخی از مردم ممکن است هیچ نشانه قابل مشاهدهای از آبسه در سطح پوست اطراف ناحیه مقعد وجود نداشته باشد. در این مورد پزشک از ابزاری به نام اندوسکپ برای مشاهده داخل کانال مقعد و قسمت زیرین راست روده استفاده میکند. برخی از مواقع این امکان هست که آبسهها در قسمتی عمقیتر از آن قرار داشته باشند که بتوان در معاینه بالینی مقعد آنها را یافت. در این موارد پزشک برای رسیدن به تصویری بهتر از وضعیت انجام MRI یا اولتراسوند را توصیه میکند
احتمال آن هست که برای از تشخیص خارج کردن بیماری کرون به عنوان یک عامل تقویت کننده به تستهای بیشتری نیاز باشد. در این موارد آزمایش خون، تستهای تصویربرداری و کولونوسکپی ممکن است صورت گیرد. در طول کولونوسکپی دکتر از یک اسکپ انعطافپذیر مجهز به چراغ برای بررسی کولون استفاده میکند.
گزینههای درمانی برای آبسه مقعد
آبسه مقعد به ندرت بدون درمان از بین میرود. رایجترین و سادهترین درمان در این مورد برای پزشک تخلیه چرک جمع شده در ناحیه دچار عفونت است. این کار به طور معمول در مطب پزشک قابل انجام است. پزشک برای انجام عمل مزبور از بیحسی موضعی استفاد میکند. هر گونه فشار ناراحت کننده باید پس از انجام عمل تخفیف یابد که این به بافت مقعد امکان التیام را میدهد.
اگر آبسه مقعد بدون درمان به حال خود رها شود، به ایجاد فیستولهای مقعدی دردناک منجر خواهد شد که برای برطرف کردن آنها به عمل جراحی گستردهتری نیاز است. بر مبنای اعلام "انجمن آمریکایی جراحان کولون و راست روده" (ASCRS)، در حدود 50 درصد مردم مبتلاء به آبسه مقعد در نهایت دچار فیستول مقعد میشوند. فیستول نوعی سوراخ غیر نرمال در پوست ناحیه مجاور سوراخ مقعد است. فیستول به طور معمول برای برطرف شدن مشکل ناشی از آن نیاز به عمل جراحی دارد.
اگر آبسههای مقعدی بیش از حد بزرگ در کار باشد، جراحی نیاز خواهد بود. در برخی از موارد از کاتتر استفاده میشود تا این اطمینان حاصل گردد که آبسه به طور کامل تخلیه شده است. آبسههای تخلیه شده معمولاً به صورت باز رها میشوند و نیازی به استفاده از بخیه در مورد آنها نیست. اگر کسی در کنار آبسه مقعد دچار دیابت یا اختلال سیستم ایمنی بدن باشد، پزشک ممکن است از بیمار بخواهد برای بررسی بیشتر وضعیت عفونت چند روزی را در محیط بیمارستان بماند.
پس از جراحی به افراد توصیه میشود که از حمام آب گرم (و نه داغ) استفاده کنند. نشستن درون آب گرم به کاهش ورم کمک میکند و به تخلیه بیشتر آبسه میانجامد.
پزشک در عین حال ممکن است در صورت وجود ضعف در سیستم ایمنی یا بروز عفونت برای بیمار آنتیبیوتیک تجویز کند.
راههای پیشگیری از آبسه مقعد
دانش زیادی در مورد پیشگیری از آبسه مقعد وجود ندارد. اما قدمهایی شامل موارد زیر را میتوان در این مورد برداشت:
• محافظت در برابر عفونتهای واگیردار جنسی (STIs) و درمان کامل هر مورد عفونت اهمیت دارد.
• استفاده از کاندوم به ویژه در طول سکس مقعدی کلید پیشگیری از بیماریهای واگیردار جنسی است که میتوانند باعث ایجاد آبسه مقعد شوند.
• رعایت بهداشت مناسب و نظافت ناحیه مقعد یک حفاظ ایمنی مناسب هم در مورد بزرگسالان و هم در کودکان است.
آبسه مقعد میتواند باعث ایجاد عوارضی شود اما این عوارض قابل درمانند. مردم باید ریسک فاکتورهای مطرح در این مورد را بشناسند و آنها را برای مدیریت هر نوع اختلال سلامت افزایش دهنده ریسک پایش کنند. اگر کسی متوجه وجود مشکلاتی در مقعد خود شود باید برای درمان مشکل و پیشگیری از وخامت وضعیت به پزشک مراجعه کند./
Source:
Healthline
Anal/Rectal Abscess
Medically reviewed by Michele Cho-Dorado, MD
on December 11, 2017 —
Written by Carmella Wint, Matthew Solan, and Brian Wu
نظرات (0)