بیماری کبدی / هپاتیت

هپاتیت D یا هپاتیت دلتا

هپاتیت D، هپاتیت دلتا، التهاب کبد، هپاتیت A، هپاتیت B، هپاتیت C، هپاتیت D و هپاتیت E، اینترفرون آلفای پگیلیتد، سیروز، سرطان کبد، نارسایی کبد

اگرچه هپاتیت D علاج ندارد مردم می‌توانند برای پیشگیری از وخامت صدمه دارو دریافت کنند

هپاتیت، التهاب کبد است که به طور معمول بر اثر یک عفونت ویروسی ایجاد می‌شود. پنج نوع اصلی هپاتیت وجود دارد: هپاتیت A، هپاتیت B، هپاتیت C، هپاتیت D و هپاتیت E. هر نوع هپاتیت علل مختلفی دارد. مردم ممکن است بر اثر تماس مستقیم با مایعات بدن شخص دچار هپاتیت D به آن مبتلاء شوند. به هر جهت، شخص فقط زمانی دچار هپاتیت D می‌شود که پیشتر به عفونت هپاتیت B مبتلا شده باشد. بر مبنای اعلام WHO، 5 درصد مردم جهان دچار که هپاتیت B مزمنند در عین حال به هپاتیت D مبتلاء هستند. این درصد معادل 15 تا 20 میلیون نفر است.

بالا رفتن آنزیم‌های کبدی - آنچه دانستش نیاز است

آنزیم‌های کبدی، سندرم متابولیک، هپاتیت، اختلال مصرف الکل، سیروز کبد، هپاتیت خودایمنی، بیماری سلیاک، ویروس اپشتین - بار، سرطان کبد، هموکروماتوز، مونونوکلئوز، سپسیس، بیماری ویلسون، پلی‌میوزیت

بیماری کبد چرب شایع‌ترین علت افزایش آسیب دیدگی کبد است

افزایش آنزیم‌های کبدی می‌تواند یک نشانه عدم کارکرد درست کبد باشد. سلول‎های آسیب دیده یا ملتهب ریه آنزیم‌هایی را درون جریان خون آزاد می‌کنند، که با یک آزمایش خون می‌توان آنها را کشف کرد. در صورتی که مردم دچار علایم اختلالاتی باشند که به طور معمول سبب آسیب کبد می‌شود، پزشکان آنان را برای بررسی وضعیت آنزیم‌های کبدی مورد آزمایش قرار می‌دهند. بیماری کبد چرب شایع‌ترین علت افزایش آسیب دیدگی کبد است. مردم دچار بیماری مزبور می‌توانند این اختلال را در صورت لزوم با کاهش وزن یا کاهش میزان مصرف الکل مدیریت کنند. دیگر علل التهاب کبد نیز قابل درمان محسوب می‌شوند.

هپاتیت B - عفونت ویروسی مسبب سرطان کبد و سیروز

هپاتیت B، کارسینوم هپاتوسلولار، سیروز کبد، عفونت کبد، خون، منی، مایعات واژن، زردی چشم، زردی پوست، یرقان، تنافاویر، واکسن هپاتیت B، ایمنی‌زایی، سازمان بهداشت جهانی، WHO، انتقال ترازی، HBV-HIV

تقریباً 275 میلیون نفر در سطح جهان در شرایط آلودگی به هپاتیت B به زندگی خود ادامه می‎دهند

ویروس هپاتیت B می‎تواند دستکم به مدت 7 روز در خارج از بدن به زندگی ادامه دهد. در طول این مدت این ویروس کماکان می‎تواند در صورت وارد شدن به بدن فرد واکسینه نشده باعث ایجاد عفونت شود. دوره نهفتگی ویروس هپاتیت B به طور متوسط 75 روز است اما این میزان می‎تواند بین 30 تا 180 روز متغیر باشد. ویروس را می‎توان در فاصله 30 تا 60 روز پس از ایجاد عفونت شناسایی کرد و می‎تواند تداوم یافته و به هپاتیت B مزمن تبدیل شود. در نواحی اندمیک یا همه‎گیری بومی بالا، هپاتیت B بیشترین میزان شیوع را از طریق انتقال از مادر به فرزند در طول زایمان (انتقال پری‎ناتال) یا از خلال انتقال ترازی (تماس با خون آلوده) به ویژه از کودک آلوده به کودک غیر آلوده در طول 5 سال اول زندگی دارد. توسعه عفونت مزمن در نوزادان دچار عفونت از مادران یا پیش از سن 5 سالگی بسیار شایع است.

هپاتیت سمی یا التهاب کبد در واکنش به برخی مواد (مشروب الکلی، مواد شیمیایی، مواد مخدر، داروها، مکمل‎های غذایی و...)

هپاتیت سمی، اکل، مواد مخدر، سیروز، التهاب کبد، مواد شیمیایی، آزاتیوپرین، استامینوفن، استیل‌سیستئین ، اوردوز استامینوفن، پیوند کبد

اگر ظن اورودز استامینوفن در مورد کسی مطرح باشد باید با اورژانس تماس گرفته شود. اوردوز استامینوفن می‎تواند کشنده باشد اما در صورت درمان زودهنگام امکان مداوای این اختلال وجود دارد

هپاتیت سمی التهاب کبد در واکنش به قرار گرفتن کبد در معرض برخی مواد است. هپاتیت سمی ممکن است بر اثر مصرف مشروب الکلی، مواد شیمیایی، مواد مخدر یا مکمل‎های غذایی ایجاد شود. در برخی موارد هپاتیت سمی در فاصله چند ساعت تا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض ماده سمی ایجاد می‎شود. در موارد دیگر ممکن است برای بروز نشانه‎ها و علایم به ماه‎ها تماس منظم و مکرر با ماده سمی نیاز باشد. علایم هپاتیت سمی به طور معمول بر اثر رفع تماس با ماده سمی برطرف می‎شود. اما این احتمال مطرح است که هپاتیت سمی باعث آسیب دیدگی دایمی کبد شود و به جراحات غیر قابل برگشت بافت کبد (سیروز) و در برخی موارد به نارسایی کبدی منجر گردد که می‎توانند تهدید کنندۀ زندگی باشند.

فیبروز کبد

فیبروز کبد می‌تواند به مشکلات جدی‌تر کبد مثل سیروز منجر شود

فیبروز کبد [فیبروز کبدی] هنگامی بروز می‌کند که جراحت یا التهاب مکرر یا درازمدت سبب انباشت مقادیر زیاد بافت مجروح در کبد می‌شود. اغلب انواع بیماری‌های مزمن کبد در نهایت می‌توانند سبب ایجاد فیبروز شوند. خلاف سلول‎های کبد سالم، سلول‌های بافت آسیب‌دیده نمی‌توانند خود را ترمیم کرده یا عملکرد خود را ادامه دهند. در نتیجه فیبروز می‎تواند کارکرد کلی کبد را کاهش داده و توانایی این دستگاه را در بازتولید خود مختل کند. بافت مجروح ناشی از فیبروز در عین حال می‎تواند جریان خون به کبد را محدود یا مسدود کند. این می‌تواند در نهایت به قحط خون در سلول‌های کبد منجر شده و آنها را نابود کند و در کوران این فرآیند به ایجاد بافت مجروح بیشتر منجر شود.

آنچه باید در مورد بیماری کبد بدانیم

کبد، بیماری کبد، اختلال سیستم ایمنی، الکل، بیماری کبد چرب غیر الکلی، سیروز، هپاتیت، جراحات کبد، عفونت، چاقی، بیماری خودایمنی، ژنتیک، هپاتیت خودایمنی، سیروز صفراوی اولیه، کلانژیت اسکلروزینگ (اسکلروزان) اولیه

برخی مکمل‎های گیاهی که به عنوان درمان‎های طب جایگزین مورد استفاده قرار می‎گیرند، می‎توانند برای کبد مضر باشند.

کبد دستگاهی است که درست زیر قفسه دنده‎ای در سمت راست شکم قرار دارد. کبد برای هضم غذا و خارج کردن مواد سمی بدن نقش حیاتی ایفا می‎کند. بیماری کبد ممکن است ارثی (ژنتیک) بوده یا بر اثر طیفی از عوامل آسیب زننده به کبد مثل ویروس‎ها و مصرف مشروب الکلی ایجاد شود. چاقی نیز با بیماری‎های کبد مرتبط شده است. به مرور زمان صدمات وارد شده به کبد باعث ایجاد زخم (سیروز) می‎شود که می‎تواند به نارسایی کبد منجر گردد، که یک اختلال تهدیدگر زندگی محسوب می‏‌شود. بیماری‎هایی که در آنها سیستم ایمنی به برخی بخش‎های بدن حمله می‎کند (بیماری خودایمنی) می‎توانند به کبد آسیب برسانند.

اسپلنومگالی یا بزرگ شدن طحال - علایم، علل، تشخیص، و درمان

بزرگ شدن طحال، اسپلنومگالی، بیماری کبد، پاره شدن طحال، عفونت ویروسی، مونونوکلئوز، عفونت‎های باکتریایی، سیفلیس، عفونت جدار داخلی قلب (اندوکاردیت)، عفونت‎های انگلی، مالاریا، سیروز، آنمی همولیتیک، لوسمی، نئوپلاسم‎های، میلوپرولیفراتیو، لنفوما، بیماری هاجکین، بیماری گوشر (گوشه)، بیماری نایرمان - پیک

در صورت احساس درد در قسمت بالای سمت چپ شکم مردم باید به پزشک مراجعه کنند به ویژه اگر درد شدید باشد یا در صورتی که درد در هنگام تنفس عمیق شدیدتر شود.

طحال دستگاهی است که درست زیر قفسۀ دنده‌ها قرار دارد. اختلالات متعددی شامل انواع عفونت، بیماری‌های کبد و برخی انواع سرطان می‌توانند باعث بزرگ شدن طحال شوند، که زیر عنوان اسپلنومگالی شناخته می‌شود. اسپلنومگالی به طور معمول سبب بروز علایمی نمی‎‏شود. این معضل اغلب در طول معاینات روتین پزشکی مشخص می‌گردد. پزشک معمولاً قادر به حس طحال دارای اندازۀ نرمال در بزرگسالان نیست اما طحال بزرگ شده در لمس قابل حس است. در این وضعیت پزشک برای تشخیص علت بزرگ شدن طحال انجام تست‌های تصویربرداری را توصیه می‌کند. درمان بزرگ شدن طحال بر مبنای علت بروز این عارضه انجام می‌شود. برداشتن طحال با استفاده از عمل جراحی به طور معمول گزینۀ اول محسوب نمی‌شود، اما درمانی است که برخی از اوقات توصیه می‌گردد.