بیماری کبدی / هپاتیت

برخی مکمل‎های گیاهی که به عنوان درمان‎های طب جایگزین مورد استفاده قرار می‎گیرند، می‎توانند برای کبد مضر باشند.

کبد دستگاهی است که درست زیر قفسه دنده‎ای در سمت راست شکم قرار دارد. کبد برای هضم غذا و خارج کردن مواد سمی بدن نقش حیاتی ایفا می‎کند. بیماری کبد ممکن است ارثی (ژنتیک) بوده یا بر اثر طیفی از عوامل آسیب زننده به کبد مثل ویروس‎ها و مصرف مشروب الکلی ایجاد شود. چاقی نیز با بیماری‎های کبد مرتبط شده است. به مرور زمان صدمات وارد شده به کبد باعث ایجاد زخم (سیروز) می‎شود که می‎تواند به نارسایی کبد منجر گردد، که یک اختلال تهدیدگر زندگی محسوب می‏‌شود. بیماری‎هایی که در آنها سیستم ایمنی به برخی بخش‎های بدن حمله می‎کند (بیماری خودایمنی) می‎توانند به کبد آسیب برسانند.

در صورت احساس درد در قسمت بالای سمت چپ شکم مردم باید به پزشک مراجعه کنند به ویژه اگر درد شدید باشد یا در صورتی که درد در هنگام تنفس عمیق شدیدتر شود.

طحال دستگاهی است که درست زیر قفسۀ دنده‎ها قرار دارد. اختلالات متعددی شامل انواع عفونت، بیماری‎های کبد و برخی انواع سرطان می‎توانند باعث بزرگ شدن طحال شوند، که زیر عنوان اسپلنومگالی شناخته می‎شود. اسپلنومگالی به طور معمول سبب بروز علایمی نمی‎‏شود. این معضل اغلب در طول معاینات روتین پزشکی مشخص می‎گردد. پزشک معمولاً قادر به حس طحال دارای اندازۀ نرمال در بزرگسالان نیست اما طحال بزرگ شده در لمس قابل حس است. در این وضعیت پزشک برای تشخیص علت بزرگ شدن طحال انجام تست‎های تصویربرداری را توصیه می‎کند. درمان بزرگ شدن طحال بر مبنای علت بروز این عارضه انجام می‎شود. برداشتن طحال با استفاده از عمل جراحی به طور معمول گزینۀ اول محسوب نمی‎شود، اما درمانی است که برخی از اوقات توصیه می‎گردد.

کودکان نیز ممکن است به هپاتواسپلنومگالی دچار شوند

هپاتواسپلنومگالی اختلالی است که باعث تورم و بزرگ شدن کبد و طحال می‎شود. اختلالات پزشکی مرتبط به کبد اغلب با پیشوند "هپات‍-" (برای مثال هپاتیت) شروع می‎شود و در مورد اختلالات مرتبط به طحال پیشوند "اسپلن" مورد استفاده قرار می‎گیرد. اصطلاح "مگالی" نشان دهندۀ چیزی است که به صورت غیر نرمال بزرگ شده است. از آنجا که هم طحال و هم کبد نقش‌هایی اساسی در بدن ایفا می‎کنند، شناسایی و رفع هر گونه علت زیربنایی مسبب هپاتواسپلنومگالی موضوعی حیاتی محسوب می‎شود. چند اختلال مختلف می‎توانند باعث ایجاد هپاتواسپلنومگالی شوند.

اگر ظن اورودز استامینوفن در مورد کسی مطرح باشد باید با اورژانس تماس گرفته شود. اوردوز استامینوفن می‎تواند کشنده باشد اما در صورت درمان زودهنگام امکان مداوای این اختلال وجود دارد

هپاتیت سمی التهاب کبد در واکنش به قرار گرفتن کبد در معرض برخی مواد است. هپاتیت سمی ممکن است بر اثر مصرف مشروب الکلی، مواد شیمیایی، مواد مخدر یا مکمل‎های غذایی ایجاد شود. در برخی موارد هپاتیت سمی در فاصله چند ساعت تا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض ماده سمی ایجاد می‎شود. در موارد دیگر ممکن است برای بروز نشانه‎ها و علایم به ماه‎ها تماس منظم و مکرر با ماده سمی نیاز باشد. علایم هپاتیت سمی به طور معمول بر اثر رفع تماس با ماده سمی برطرف می‎شود. اما این احتمال مطرح است که هپاتیت سمی باعث آسیب دیدگی دایمی کبد شود و به جراحات غیر قابل برگشت بافت کبد (سیروز) و در برخی موارد به نارسایی کبدی منجر گردد که می‎توانند تهدید کنندۀ زندگی باشند.

اوردوز استامینوفن شایع‎ترین علت نارسایی کبدی حاد در سطح کشور ایالات متحد آمریکا است. در کنار اینکه استامینوفن جزئی از ترکیب داروهای ضد درد غیر نسخه‎ای مثل تاینلول است، این ترکیب در بیش از 600 دارو، شامل داروهای غیر نسخه‎ای و نسخه‎ای وجود دارد.

کبد بزرگ شده به معنی کبدی است که از میزان نرمال بزرگ‎تر باشد. اصطلاح پزشکی مخصوص بزرگ شدن کبد هپاتومگالی است. گذشته از اینکه خود یک بیماری است هپاتومگالی یا بزرگ شدن کبد نشانه‎ای از یک اختلال زیربنایی مثل بیماری کبد، نارسایی احتقانی قلب یا سرطان محسوب می‎شود. درمان در این مورد شامل شناسایی و کنترل عالت این اختلال است. بزرگ شدن کبد ممکن است سبب بروز علامتی نشود. هنگامی که بزرگ شدن کبد نتیجه بیماری کبد باشد، این وضعیت ممکن است با موارد زیر همراه شود: درد شکم، خستگی مفرط، تهوع و استفراغ، زرد شدن پوست و سفیدی چشم‎ها (یرقان)

از آنجا که پس از رسیدن به مراحل خاصی سیروز دیگر قابل برگشت یا ترمیم نیست، پیشگیری در مورد این بیماری اغلب اوقات بهترین گزینۀ درمانی محسوب می‎شود.

سیروز کبدی توصیف‌گر وضعیتی است که در آن بافت‎های مجروح در کبد به تدریج جانشین بافت‎های سالم می‎شوند. سیروز کبدی یک بیماری پیشرونده است و به تدریج طی سالیان متمادی گسترش پیدا می‎کند. اگر این بیماری مهار نشود تجمع بافت مجروح در نهایت باعث توقف عملکرد کبد می‎شود. برای توسعۀ سیروز، نیاز به بروز آسیب درازمدت یا مداوم کبدی وجود دارد. وقتی بافت سالم در کبد تخریب شده و جای آن را بافت مجروح می‎گیرد وضعیت به سمت جدی شدن پیش می‎رود، زیرا می‎تواند باعث بلوک شدن جریان خون در کل کبد گردد.