دندان‌پزشکی

پریودونتیت یا پیوره چیست و چطور درمان می‌شود؟

پریودونتیت، پیوره، پریودونتایتیس، مسواک زدن، پریودونتیت مهاجم، بیماری پریودونتال نکروز دهنده، جینجیویت، آنتی‌بیوتیک‌، جراحی فلاپ، پریودونتیست، اسکلینگ، روت پلانینگ

پریودونتایتیس [پریودونتیت، پیوره] یک عفونت جدی لثه است که به بافت نرم آسیب رسانده و استخوان پشتیبان دندان را از بین می‌برد

پریودونتایتیس [پریودونتیت، پیوره] یک عفونت جدی لثه است که به بافت نرم آسیب رسانده و استخوان پشتیبان دندان را از بین می‌برد. پریودونتیت می‌تواند باعث لق شدن دندان و افتادن آن شود. پریودونتیت شایع اما تا حد زیادی قابل پیشگیری است. این بیماری عموماً نتیجه فقر بهداشت دهان و دندان است. دو بار مسواک زدن در روز و نخ‌کشی روزانه و چکا‌پ‌های روتین می‌تواند شانس درمان موفق پریودونتیت را بهبود ببخشد و امکان ابتلاء به آن را کاهش دهد. درمان را می‌توان توسط پریودونتیست، دندان‌پزشک یا متخصص بهداشت دهان و دندان انجام داد.

بروکسیزم یا دندان قروچه علتی دارد؟

دندان قروچه، دندان قرچه، دندان غرچه بروکسیزم، بریج، ترمیم تاج دندان، روت کانال، ایمپلنت، ترمیم دندان‌پزشکی، TMD/TMJ

اغلب مردم گاه و بیگاه دندان قروچه [دندان قرچه، دندان غرچه] کرده و دندان‌هایشان را به هم می‌سایند. سایش گهگاهی دندان‎ها، که با اصطلاح پزشکی بروکسیزم توصیف می‌شود، به طور معمول ضرری ندارد، اما وقتی دندان قروچه بر یک مبنای منظم بروز کند احتمال آسیب دیدن دندان‌ها و افزایش احتمال دیگر عوارض سلامت دهان و دندان وجود دارد. از آنجا که دندان قروچه اغلب در طول خواب بروز می‌کند، اغلب مردم از ابتلاء خود به آن مطلع نیستند. به هر حال، وجود یک سردرد مبهم و مداوم یا رنجوری فک در هنگام بیدار شدن از خواب یک علایم گویا در مورد بروکسیزم محسوب می‌شود.

چرا سقف دهان (کام) من ورم کرده است؟

ورم سقف دهان، ورم کام، سخت‏کام، کام سخت، نرم‎کام، کام نرم، سوختگی، زروستومیا، خشکی دهان، تاول، زخم، اسپاسم عضلانی، بیماری عفونی، ترومای دهان، موکوسل، دهیدراسیون، پاپیلوماهای سنگفرشی

ورم سقف دهان می‎تواند به شکل بالقوه نتیجه علل مختلفی باشد که بیشتر آنها با حداقل درمان برطرف می‎شوند. با شیوع کمتر ورم مورد بحث ممکن است ناشی از یک اختلال جدی‎تر باشد.

سقف دهان (کام) شامل یک کفه استخوانی (کام سخت یا سخت‎کام) در قسمت جلو و یک بافت نرم غیر استخوانی (کام نرم یا نرم‎کام) در قسمت عقب است. این دو بخش در کنار هم حایلی را میان دهان و حفره‎های بینی ایجاد می‏‌کنند. هر از گاه سقف دهان دچار ورم می‎شود. ورم سقف دهان می‎تواند به شکل بالقوه نتیجه علل مختلفی باشد که بیشتر آنها با حداقل درمان برطرف می‎شوند. با شیوع کمتر ورم مورد بحث ممکن است ناشی از یک اختلال جدی‎تر باشد. دیگر علایمی که ممکن است به همراه ورم سقف دهان بروز نمایند شامل موارد زیر است: تاول‎ها یا دیگر انواع زخم، خشکی دهان (زروستومیا)، اسپاسم‎های عضلانی، درد یا احساس ناراحتی

رنگ پریده یا سفید شدن لثه - چه علتی دارد؟

سفید رنگ شدن لثه، رنگ پریده شدن لثه، رنگ‎پریدگی لثه، یائسگی، آنمی، لیکن پلانوس، لکوپلاکی، چای، کافئین، مشروب الکلی، کورتیکوستروئید، استروئید سیستمیک، دندان‌پزشکی، خونریزی‌های بیش از حد سنگین عادت ماهانه، بارداری، اختلالات کبد، طحال، کلیه، هیپوتیروئیدیسم

مردم باید در مورد رنگ پریدگی لثه بلافاصله به پزشک یا دندان‎پزشک مراجعه کنند. برخورداری از درمان زودرس می‎تواند خطر بروز عوارض را کاهش دهد.

رنگ‎پریده شدن لثه ممکن نشان دهندۀ ابتلاء به آنمی باشد که اغلب اوقات نتیجۀ کمبود آهن است. به هر حال اگر لثه‎ها سفید رنگ یا دردناک باشند علت مورد بحث ممکن است جدی‎تر باشد. لثه‎های سالم باید ظاهری تقریباً صورتی رنگ داشته باشند. این رنگ ممکن است در قسمت‎های اطراف دندان‎ها اندکی روشن‎تر بوده و در اطراف دهان رنگ تیره‎تری به خود بگیرد. لثه‎های مردم دارای رنگ یکسانی نیست و به طور طبیعی ممکن است در افراد مختلف اندکی تیره‎تر یا روشن‎تر باشد. وقتی کسی متوجه بروز تغییر رنگ در لثه‎های خود می‎شود باید به پزشک مراجعه کند به ویژه اگر علایم دیگری وجود داشته باشد که موجب نگرانی باشند.

لثه سیاه - هفت علت سیاه شدن لثه

ملانین، ملانوسیس سیگاری‌ها، ملانوز سیگاری، نیکوتین، مینوسایکلین، جینجیویت اولسراتیو نکروز دهنده حاد، جینجیویت، استرس، غدد ادرنال، غدد فوق کلیوی، دهیدراسیون، سندرم پیوتز - جگرز، بیماری ادیسون، سیاه شدن لثه، اختلالات ژنتیکی، لثه سیاه

تغییر رنگ لثه می‌تواند نشان دهنده یک مشکل زیربنایی سلامت باشد، بنابراین مردم باید برای مشخص شدن علت تغییر رنگ لثه به پزشک مراجعه کنند.

رنگ لثه از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لثه سیاه و دیگر تغییرات رنگ لثه ممکن است بر اثر یک اختلال پزشکی، دارو، سیگار یا دیگر عوامل مرتبط به سبک زندگی ایجاد شود. لثه‌ها بافت‌های مستحکمی هستند که دندان‌ها را سر جای خود محکم نگه می‌دارند. رنگ لثه ممکن است طیفی از قرمز یا صورتی تا قهوه‌ای یا سیاه را شامل شود. سلامت مناسب دندان برای سلامت کلی مردم حیاتی است. تغییر رنگ لثه می‌تواند نشان دهنده یک مشکل زیربنایی سلامت باشد، بنابراین مردم باید برای مشخص شدن علت تغییر رنگ لثه به پزشک مراجعه کنند.

آیا آبریزش بینی بچه‎ها در زمان دندان درآوردن نرمال است؟

دندان درآوردن، نوزادان، سیستم ایمنی طبیعی، پولیپ بینی، انحراف تیغه بینی، کوانال اتریسیا، گریه کردن بیش از حد، تب شدید، فقدان اشتها نسبت به مایعات، اختلال خواب، اسهال یا شل و آبکی شدن مدفوع، استفراغ، سرفه، عفونت ادنوئید، آنفولانزا، سرماخوردگی، استنوزیز روزنه گلابی شکل

"بیمارستان کودکان سیاتل" هشدار می‎دهد که دندان درآوردن باعث ایجاد آبریزش بینی، تب، اسهال یا راش پوشک نمی‎شود

مردم اغلب بر این باورند که دندان درآوردن می‎تواند سبب بروز علایمی مثل آبریزش بینی، تب، درد، تحریک‎پذیری و مشکلات خواب شود. در هر حال، شواهد علمی پشت این باورها سرراست و یکدست نیست. پژوهشگران جمع‎بندی‎های متفاوتی در مورد ارتباط میان این علایم و دندان درآوردن ارائه داده‎اند. در حالی که بسیاری از کارشناسان توافق دارند که دندان درآوردن باعث ایجاد احتقان یا آبریزش بینی نمی‎شود، استرس همراه دندان درآوردن ممکن است اطفال را در برابر بیماری‎های دوران کودکی آسیب‌پذیرتر کند. اولین دندان در نوزادان به طور معمول در شش ماهگی درمی‎آید. نوزادان گرایشی به کامل شدن چیدمان 20 تایی دندان‎ها در 30 ماهگی نشان می‎دهند. دورۀ دندان درآوردن برای هر دندان به طور معمول 8 روز وقت نیاز دارد. این دوره شامل 4 روز اول می‎شود که در آن دندان از درون لثه بالا می‎آیند و سه روز بعدی به رشد دندان از داخل لثه اختصاص دارد. این فرآیند به عنوان فوران دندان شناخته می‎شود.

جینجیویت یا التهاب لثه - انواع، علل، و درمان

جینجیویت، جینجیوایتیس، پریودونتیت، پریودونتال، دهان و دندان، التهاب لثه، جینجیوا، جینجیوال، سرطان، باکتری، پلاک دندان، رسوب پایه دندان، داهنشویه ضد عفونی کننده، نخ دندان، تغییرات هورمونی، عکسبرداری اشعه X

چندین مطالعه بیماری‎های لثه‌ مثل پریودونتیت را با بیماری‎های قلبی عروقی شامل حمله قلبی یا استروک مرتبط دانسته‎اند. مطالعات دیگری از چنین ارتباطی در مورد ریسک بیماری ریوی گزارش داده‌اند

جینجیویت [جینجیوایتیس] به معنی التهاب لثه یا جینجیوا است. جینجیویت عموماً بر اثر انباشت رشته‎های پلاک یا باکتری روی دندان ایجاد می‎شود. جینجیویت نوع غیر ویرانگری از بیماری پریودونتال است، اما در صورت عدم درمان جینجیویت به پریودونتیت [پریودونتایتیس] منتهی می‎شود. بیماری اخیر جدی‎تر بوده و در نهایت به از دست دادن دندان‎ها ختم می‎شود. نشانه‌های جینجیویت شامل سرخ و پف‌دار شدن لثه‎ها است، که در هنگام مسواک زدن به آسانی به خونریزی لثه منجر می‎شود. جینجیویت اغلب با رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان مثل مسواک زدن مکرر و استفاده از نخ دندان رفع می‎شود. به علاوه استفاده از دهانشویه‎های ضد عفونی کننده در این مورد مفید است.