گوش به زنگ بودن یا حالت فوق دلواپسی - علایم و درمان

• لِنا بورگس، تیموتی جی. لیگ
• ترجمه نادر اکبری سراوانی

گوش به‎زنگ بودن یا حالت فوق دلواپسی وضعیتی هشدار دهنده است که با رفتارهایی همراه می‎شود که به پیشگیری از خطر کمک می‎کنند. اما علایم اصلی گوش به زنگ بودن کدامند و چگونه می‎توان آن را درمان کرد؟
مردم ممکن است گوش به زنگ بودن را با پارانویا اشتباه بگیرند، زیرا فرد دچار گوش به زنگ بودن ممکن است برخی رفتارها را از خود بروز دهد که شبیه رفتارهای پارانوئید به نظر می‎رسند. به هر جهت، بین این دو وضعیت تفاوت‎هایی هست.
درک گوش به زنگ بودن می‎تواند به مردم در دستیابی به نوع درست کمک و مدیریت بهتر علایم اختلال کمک کند.

مطالب این مقاله:
• گوش به زنگ بودن چیست؟
• علایم گوش به زنگ بودن
• علل
• درمان

گوش به زنگ بودن چیست؟
مردم دچار فوق دلواپسی یا گوش به زنگ بودن به شکل غیر معمول نسبت به محیط و مردم دور و بر خود حساس هستند.
گوش به زنگ بودن به خودی خود یک بیماری نیست، اما روشی رفتاری است که ممکن است بر اثر تروما یا یک مشکل سلامت روانی اصلی یا نهفته ایجاد شده باشد.
وقتی فردی دچار  گوش به زنگ بودن می‎شود، حس خودآگاه وی مدام در انتظار وقوع خطر است. در نتیجه، حس‎های وی در وضعیت هشدار بالا بسر می‎برند، و آمادۀ پاسخگویی به هر نوع خطر احتمالی هستند.
موقعیت‎هایی که افراد ممکن است تلاش در تأکید بر آنها داشته باشند عبارتند از:
• خطرات فیزیکی
• تکرار اتفاقات آسیب زننده
• وجود چیز اشتباه در روابط
این حالت فوق هشدار مردم دچار گوش به زنگی را وادار می‎کند که طوری احساس و عمل کنند که گویی مدام خطری که متوجه آنان است در گوشه‎ای کمین کرده است.
به طور معمول آنها در حال واکنش نشان دادن نسبت به خطری واقعی نیستند. بیشتر، این مغز آنان است که به تحریک حس، وضعیت را بیش از حد برآورده کرده و بیش از حد واکنش نشان می‎دهد.
حالت گوش به زنگ بودن می‎تواند علامتی از موارد زیر باشد:
• اختلال استرس پس از ضربه (PTSD)
• اضطراب
• دیگر اختلالات سلامت روانی

گوش به زنگ بودن در برابر پارانویا
روشی که مردم دچار گوش به زنگ بودن رفتار می‎کنند ممکن است شبیه به پارانویا به نظر برسد. به هر جهت، در بین این دو وضعیت روانی تفاوت‎های مهمی وجود دارد:
• توهم در برابر حالت دفاعی داشتن: در پارانویا، مردم دچار باورهای خاص و غیر واقعی در این مورد هستند که مردم یا چیزهای واقعی در کمین آنها نشسته‎اند. به هر جهت افراد دچار حالت گوش به زنگ بودن هیچ باور صلبی در مورد اتفاقی خاص که در شرف وقوع است ندارند. آنها دچار توهم نیستند و با وجود این در حالت هشدار بالا بسر می‎برند.
• حال در برابر آینده: در پارانویا، مردم دچار این باور توهمی هستند که فردی یا چیزی سعی دارد تا هم‎اکنون یا در زمان حال به آنها آسیب برساند. در حالت گوش به زنگ بودن، مردم برای واقعه‎ای که در آینده انتظارشان را می‎کشد در حالت هشدار و دفاعی قرار دارند.
• فقدان اطلاع در برابر بینش درونی: در پارانویا، مردم از این موضوع آگاه نیستند که از نوعی بیماری رنج می‎برند و ممکن است باور داشته باشند که توهمات آنها نه توهم بلکه واقعیت است. در گوش به زنگ بودن، مردم اغلب از این موضوع آگاهند که هیچ دلیل عینی برای نگرانی وجود ندارد، اما با وجود این آرام گرفتن برای آنها دشوار است.

علایم گوش به زنگ بودن
گوش به زنگ بودن چند علامت فیزیکی دارد، اما اغلب علایم مربوط به آن جنبۀ رفتاری دارند. نشانه‎های فیزیکی و رفتاری که ممکن است در مردم دچار حالت گوش به زنگ بودن مشاهده شود در زیر مورد بررسی قرار گرفته است:

نشانه‎های فیزیکی
همۀ افراد دچار حالت گوش به زنگ بودن نشانه‎های فیزیکی ندارند بلکه برخی از آنان علایم فیزیکی از خود نشان می‎دهند.
وقتی مردم علایم فیزیکی از خود نشان می‎دهند ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• اتساع مردمک چشم
• بالا رفتن سرعت تنفس
• بی‎قرار به نظر رسیدن
• تعریق
• سرعت گرفتن ضربان قلب

علایم رفتاری
روش رفتار افراد دچار حالت گوش به زنگ بودن ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. به هر جهت، برخی انواع رفتار شایع وجود دارد که اغلب در این افراد بروز می‎کنند.
مردم دچار حالت گوش به زنگی ممکن است:
• مدام در حالت بررسی وضعیت دور و بر خود باشند و تمرکز بر روی مکالمات را دشوار بیابند
• به سادگی دچار بهت‌زدگی شوند یا از جا بپرند و در واکنش به چیزهایی که می‎بینند یا می‎شوند جیغ بکشند
• در برابر چیزهایی که دور و بر آنها اتفاق می‎افتد به روشی که ممکن است خصومت‎آمیز به نظر برسد واکنش بیش از حد نشان دهند
• شلوغی یا صدای محیط دور و بر خود را مقهور کننده ارزیابی کنند
• به دقت در مردم خیره شوند تا ببینند که اسلحه‎ای همراه دارند یا خیر
• موقعیت‎ها را بیش از آنچه هستند ارزیابی کنند و باور داشته باشند که اوضاع بدتر از آن چیزی است که در واقعیت به نظر می‎رسد
• شانس بروز اتفاقات بدی را که به صورت فیزیکی یا در ارتباطات آنها رخ خواهد داد بیش از حد تخمین بزنند
• حساسیت بیش از حد نسبت به تون صدا یا حالات اشخاص و شخصی تلقی کردن آنها
• دشواری در به خواب رفتن یا در خواب ماندن

عوارض
به علت بازتاب‎هایی که گوش به زنگ بودن در رفتار فرد پیدا می‏کند ممکن است عوارض درازمدتی در آنان ایجاد شود. این عوارض موارد زیر را شامل می‎شوند:
• الگوهای رفتاری وسواس
• کسالت روانی و فیزیکی
• دشواری در ارتباط‎‌‌گیری با دیگران
• دشواری در محل کار
• اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی

علل
گوش به زنگ بودن یک راه مورد استفادۀ مغز برای محافظت از بدن در برابر خطر است. بر این مبنا مردم در حال نبرد در جنگ یا دچار خشونت در محیط خانه ممکن است بر اساس دلایل موجه نشانه‎های گوش به زنگ بودن از خود نشان دهند.
در هر حال گوش به زنگ بودن ممکن است زمانی نیز بروز کند که پای هیچ‎گونه خطر واقعی در میان نیست. اگر این اتفاق بیفتد نتیجۀ اختلالی در سلامت روانی خواهد بود.
اختلالات سلامت روانی که می‎توانند سبب بروز حالت گوش به زنگ بودن شوند عبارتند از:

PTSD
PTSD یک اختلال اضطرابی است که ممکن است فرد پس از تجربه کردن یا دیدن یک حادثۀ تهدیدگر زندگی یا صدمه زننده دچار آن شود. اتفاقاتی که می‏توانند منجر به PTSD شوند عبارتند از:
• نبردهای نظامی
• مرگ افراد مورد علاقه یا نزدیکان فرد
• آزار جنسی
• تصادمات جدی
• قرار داشتن تحت آزار و اذیت طولانی مدت
گوش به زنگ بودن یک ویژگی کلیدی PTSD است، زیرا مردم در هراس تجربۀ مجدد تروما بسر می‎برند. این می‎‎تواند باعث شود که آنها مدام در حالت هشدار باشند، در انتظار اینکه تروما دوباره از سر نو شروع می‎شود.

اضطراب
مردم دارای تشخیص اختلال اضطراب منتشر (GAD) یا اضطراب اجتماعی ممکن است دچار حالت گوش به زنگ بودن شوند. این حالت بییشتر زمانی رخ می‎دهد که فرد دچار این اختلال با موقعیت یا افراد ناشناس مواجه می‎شود. 
به هر جهت این موضوع محل مناقشه است که آیا اضطراب سبب حالت گوش به زنگ بودن می‎شود، یا اینکه اختلالات اضطرابی نتیجۀ رفتار گوش به زنگ بودن هستند. یک مطالعۀ مربوط به سال 2009 که روی موش‎ها انجام شده بود پی برد که وجود وضعیت گوش به زنگ بودن باعث آسیب‌پذیری بیشتر موش‎ها در برابر اضطراب می‎شود.
برای تعیین اینکه حالت گوش به زنگ بودن نتیجۀ اختلال اضطراب است یا علت بروز آن، به مطالعات بیشتری نیاز است.

دیگر اختلالات سلامت روانی
حالت گوش به زنگ بودن ممکن است در مردم دچار اختلالات سلامت روان دیگری نیز بروز کند. این اختلالات شامل موارد زیر است:
• اسکیزوفرنی
• اختلال وسواس فکری
• اختلال دوقطبی

محرک‎ها
محرک‎های شایعی وجود دارد که می‎توانند در افراد دارای رفتار گوش به زنگ بودن بروز کنند. این محرک‎ها شامل موارد زیرند:
• احساس محصور بودن در فضاهای بسته
• محیط‎های شلوغ
• موقعیت‎های نامطمئن
• یادآورهای صدمات گذشته
• اصرار و صدای بلند
• انتقاد یا خجلت
• جو رقابتی یا انتظاری
• رفتار آشفته از سوی دیگران
• احساس اینکه دیگران آنها را به حال خود رها کرده‎اند
• احساس درد یا انتظار درد
• دچار شدن به اختلال عاطفی

درمان
نخستین قدم در درمان فرد دچار تجربۀ حالت گوش به زنگ بودن به علت خشونت خانگی یا نبردهای نظامی دور کردن وی از محیط‎های خطرناک است.
وقتی کسی بر اثر اختلالات سلامت روانی دچار حالت گوش به زنگ بودن باشد، دیگر درمان‎هایی که می‎توانند کمک کننده باشند شامل موارد زیر است:
• درمان: دکتر ممکن است برای کمک به فرد در مسیر درمان وی را برای مداوای اختلالات سلامت روانی موجب حالت گوش به زنگ بودن به یک درمانگر ارجاع دهد. درمان‎های کمک کننده دراین مورد شامل درمان شناختی رفتاری برای اضطراب و تماس‎درمانی برای PTSD است.
• دارو: اضطراب و PTSD را می‎توان با بتا بلوکرها، داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد اضطراب درمان کرد. اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی با استفاده از داروهای ضد روان‌پریشی مداوا می‎شود.

تکنیک‌های مدیریت
در کنار گرفتن دارو در صورت تجویز و پذیرش درمان اگر فرد آن را انجام دهد، مردم ممکن است در جستجوی راه‎هایی برای مدیریت حالت گوش به زنگ بودن باشند.
تکنیک‎های مندرج در زیر از جمله روش‎های مفید برای مدیریت این وضعیت هستند:
• ریلکسیشن: تمرینات تنفس عمیق یا یوگا ممکن است به آرام‎بخشی و کاهش اضطراب در فرد کمک کنند به شکلی که افراد بتوانند علایم موجود در خود را بهتر مدیریت نمایند.
• ورزش: ورزش منظم باعث ترشح اندورفین می‎شود، که می‎تواند به کاهش اضطراب کمک کند.
• مراقبۀ ذهنی: ذهن‎آگاهی نسبت به آنچه فرد احساس می‎کند و تمرکز بر لحظه می‎تواند به مردم در پایش و کاهش رفتار گوش به زنگ بودن کمک کند.
• ارتباط: بیان نوع احساس فرد نسبت به دیگران و پذیرش بازخورد در مورد اوقاتی که فرد دچار واکنش بیش از حد بوده است می‎تواند مفید باشد.
• عین‎گرایی: جستجو برای شواهد عینی، همانند اینکه نیازی به اتخاذ حالت دفاعی وجود ندارد ممکن است به پایش رفتار گوش به زنگ بودن کمک کند.

Source:
MedicalNewsToday
medicalnewsatoday.com
Hypervigilance: Symptoms and treatment
Last reviewed Thu 7 September 2017
By Lana Burgess
Reviewed by Timothy J. Legg, PMHNP-BC, GNP-BC, CARN-AP, MCHES