• گروه سردبیری اخبار پزشکی امروز
• ترجمۀ فرهنگ راد
درمان‌های ارتریت روماتوئید هدف‌های زیر را دنبال می‌کنند: کاهش التهاب مفاصل، تسکین درد، به حداقل رساندن ناتوانی ناشی از درد، صدمه دیدگی و دگرشکلی (دفورمیتی) مفصل، و نیز کند کردن یا پیشگیری از صدمه دیدن مفاصل. در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای ارتریت روماتوئید وجود ندارد.
با کمک کاردرمانگر و درمانگر فیزیکی (در بریتانیا: فیزیوتراپیست) بیماران می‌توانند روش‌های محافظت از مفاصل خود را بیاموزند. بسته به میزان صدمۀ وارد شده به مفاصل گاهی از اوقات انجام جراحی مورد نیاز است.
اگر بیمار برای مدت بیش از 6 هفته دچار التهاب مفاصل بوده باشد پزشک عمومی، پزشک مراقبت‌های اولیه به اغلب احتمال بیمار را به یک روماتولوژیست ارجاع می‌دهد تا تشخیص تأیید شود و درمان در اولین فرصت ممکن آغاز گردد.
تیم درمانی روماتولوژی
درمان ارتریت روماتوئید یک کار تیمی است که هستۀ آن از عوامل زیر تشکیل می‌شود:
• بیمار
• متخصص (روماتولوژیست)
• پرستار آموزش دیده
دیگر اعضاء تیم روماتولوژی شامل عوامل زیر است:
• کایروپودیست
• پزشک عمومی (پزشک مراقبت‌های اولیه)
• کاردرمانگر
• جراح ارتوپد
• ارتوتیست
• داروشناس یا داروساز
• فیزیوتراپیست
• پودیاتریست
• پرستار مراقبت‌های اولیه
اگرچه به صورت خودکار جزئی از هر تیم روماتولوژی محسوب نمیشود، بیماران ممکن است از سرویسهاس مشاوره نیز سود ببرند.
داروهای ارتریت روماتوئید
در مراحل اولیۀ بیماری دکتر معمولاً داروهایی را برای بیمار تجویز می‌کنند که دارای کمترین عوارض جانبی شناخته می‌شوند. وقتی بیماری پیشرفت می‌کند نیاز به داروهای قویتر پدید می‌آید. بسیاری از داروهای ارتریت روماتوئید به صورت بالقوه دارای عوارض جانبی جدی هستند.
1) داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs)
این داروها برای تخفیف درد و نیز کاهش التهاب استفاده می‌شوند. مثال‌هایی در مورد داروهای مزبور شامل ادویل یا مورتین است که هر دو جزء داروهای غیر نسخه‌ای محسوب می‌شوند و برای تهیۀ آنها به نسخۀ پزشک نیاز نیست. NSAIDs روند پیشرفت بیماری را کند نمیکنند. وقتی این داروها در دوز بالا یا در طولانی مدت مصرف شوند می‌توانند عامل بروز پیامدهای منفی باشند. عوارض جانبی NSAIDs شامل موارد زیر است:
• بالا رفتن خطر بروز کبودی
• اولسرهای گاستریک
• هیپرتانسیون - بالا رفتن فشار خون
• آسیب کلیوی
• آسیب کبدی
• برخی مشکلات قلبی
• خونریزی معده
• تونیتوس - صدای پیچیدن زنگ در گوش
مهار کنندههای انتخابی Cox-2 نوع دیگر NSAIDs به شکلی طراحی شده‌اند که برای معده عوارض کمتری به دنبال داشته باشند. به هر جهت برخی تحقیقات این داروها را با افزایش خطر سکتۀ مغزی، بیماری قلبی و حملات قلبی مرتبط دانسته‌اند. اگر بیمار دارای سابقۀ هیپرتانسیون، کلسترول بالا یا سیگاری باشد نیاز است تا موضوع به دکتر اطلاع داده شود.
2) کورتیکوستروئیدها
کورتیکوستروئیدها در کاهش التهاب، درد و همچنین کند کردن صدمات مفصل مؤثرند. این داروها معمولاً هنگامی تجویز می‌شوند که NSAIDs کارآیی نداشته باشند. اگر بیمار دچار التهاب در یک مفصل منفرد باشد دکتر ممکن است استروئید را مستقیماً داخل مفصل ترزیق کند. تسکین مؤثر معمولاً به سرعت حاصل می‌شود و اثرات دارو بسته به شدت علایم بیماری ممکن است از هفتهها تا ماهها ادامه داشته باشد.
مثال‌هایی در مورد این داروها شامل پردنیزون (لودوترا) و متیل‌پردنیزولون (مدرول) است. کورتیکوستروئیدها معمولاً برای علایم شدید (عودهای کوتاه مدت) بیماری به کار می‌روند - دوز دارو سپس به تدریج کاهش پیدا می‌کند. مصرف درازمدت این داروها می‌تواند عوارض جنابی جدی به دنبال داشته باشد. عوارض جانبی کورتیکوستروئیدها شامل موارد زیر است:
• افزایش خطر بروز کبودی
• آب مروارید
• دیابت
• صورت گرد
• افزایش وزن
• پوکی استخوان (استئوپوروز)
• آب سیاه (کوری تدریجی)
• تضعیف عضلانی
• لاغر شدن صورت
3) داروهای تعدیل بیماری ضد روماتیسم (DMARDs)
این دارو می‌تواند روند پیشرفت بیماری را کُند کند و همچنین از صدمه دیدن مفاصل و دیگر بافتها پیشگیری نماید. هر قدر بیمار مصرف این دارو را زودتر آغاز کند اثربخشی آن بیشتر خواهد بود.
ممکن است مشاهدۀ اثرات مثبت استفاده از این دارو برای بیمار نیازمند گذشت 4 تا 6 ماه زمان باشد. این موضوع مهم است که مصرف دارو به شکل منظم ادامه یابد حتی اگر در آغاز هیچ نوع کارآیی در آن مشاهده نشود. برخی از بیماران ممکن است پیش از رو آوردن به مصرف مناسبترین نوع این دارو انواع مختلفی از DMARD را امتحان کنند. مصرف این دارو دارای محدودۀ زمانی مشخصی نیست و به صورت نامحدود ادامه مییابد.
مثال‌هایی در این مورد شامل لفلونوماید (اراوا)، متوتریکسات (روماترکس، تریگزال)، سولفاسالازین (ازولفیدین)، ماینوسایکلین (دیناسین، ماینوسین)، و هیدروکسیکلوراکوئین (پلاکنیل) است.
عوارض جانبی این داروها شامل موارد زیر است:
• صدمۀ کبدی
• سرکوب مغز استخوان
• عفونتهای ریه (شدید)
4) داروهای سرکوب کنندۀ ایمنی
از آنجا که ارتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است داروهای سرکوب کنندۀ سیستم ایمنی به کاهش صدمه دیدن بافتهای سالم کمک می‌کنند. مثال‌هایی در این مورد شامل سیکلوسپورین (نئورال، ساندایمیون، جینگراف)، ازاتیوپرین (ایموران، ازاسان)، و سیکلوفسفامید (سیتوکسان) است.
مهار کنندههای عامل آلفای نکروز تومور (مهار کنندههای TNF - آلفا) - بدن انسان عامل آلفای نکروز تومور را ایجاد می‌کند. TNF - آلفا یک مادۀ التهابی است. مهار کنندههای TNF - آلفا برای کاهش درد، خشکی صبحگاهی و ورم یا افتادگی مفاصل به کار می‌روند. مثال‌هایی در این مورد شامل اینبریل، اینفلیکسیمب (رمیکاد) و ادالیمومب (هیومیرا) است. عوارض جانبی محتمل این داروها عبارت است از:
• افزایش خطر ابتلا به عفونت
• اختلالات خونی
• نارسایی احتقانی قلب
• بیماری‌های تخریب کنندۀ میلین - تخریب ورقۀ میلین که به طور طبیعی از فیبرهای عصبی محافظت می‌کند باعث بروز مشکلاتی در ساختار ایمپالس عصب می‌شود. این وضعیت ممکن است باعث آسیب دیدگی چندین سیستم در بدن گردد.
• بروز تحریک در نقطۀ انجام تزریق
• لنفوم
کاردرمانی
کاردرمانگر می‌تواند به بیمار کمک کند تا راه‌های مؤثر و تازه‌ای را برای انجام تکالیف روزانۀ زندگی خود بیابد به طوری که استرس وارد بر مفاصل دردناک به حداقل برسد. برای مثال، اگر بیمار دچار زخم بازو بوده و قصد دارد تا با هل دادن دری را باز کند، بهتر آن است که به جای استفاده از بازوها از لای در عبور کند.
اگر بیمار دارای انگشتان دردناک است استفاده از دستگاه‌های خاص گرفتن و نگه داشتن اشیاء می‌تواند مفید باشد.
جراحی
اگر درمان‌های برشمرده در بالا برای بیمار به اندازۀ کافی مفید فایده نبوده باشند، پزشک ممکن است برای ترمیم مفاصل آسیب دیده جراحی را در دستور کار قرار دهد، که به بیمار امکان می‌دهد که در ادامۀ زندگی مفاصل مزبور را دوباره مورد استفاده قرار دهد. مداخلۀ جراحی همچنین ممکن است به تصحیح دگرشکلی اعضاء یا کاهش درد کمک کند. اقدامات جراحی زیر را می‌توان در مد نظر قرار داد:
• ارتروپلاستی - جایگزینی کل مفصل. بخشهای آسیب دیده با عمل جراحی برداشته شده و پروتزها (مفصل مصنوعی) ساخته شده از فلز و پلاستیک جایگزین آنها می‌شود.
• ترمیم تاندون - اگر تاندونهای اطراف مفاصل دچار کشیدگی یا پارگی شده باشند، جراحی می‌تواند به تجدید عملکرد آنها کمک کند.
• سینووکتومی - این عمل شامل برداشتن جدار مفصل است، در صورتی که سینوویوم (جدار اطراف مفصل) ملتهب و سبب درد شده باشد.
• ارترودزیس - اگر تعویض مفصل جزء گزینهها نباشد، مفصل ممکن است با جراحی برای تقویت همجوشی استخوان تثبیت شود. مفصل سر جای خود تنظیم یا برقرار می‌شود. این عمل همچنین انکیلوز مصنوعی یا سیندزیس نامیده می‌شود.
سبک زندگی
وقتی عود بیماری در فرد بروز می‌کند وی باید تا حد امکان به استراحت بپردازد. استفادۀ مکرر از مفاصل متورم و دردناک باعث تشدید علایم بیماری خواهد شد.
در کل زمانی که بیماری در دورۀ عود خود قرار ندارد بیمار باید به طور منظم ورزش کند. ورزش به سلامت کلی بیمار و توانایی حرکتی وی کمک می‌کند. اگر ارتریت روماتوئید سبب تضعیف عضلات اطراف مفاصل شده باشد، ورزش به تقویت این عضلات کمک خواهد کرد. ورزش‌هایی مثل شنا که باعث ایجاد فشار بر مفصل‌ها نمیشوند بهترین گزینه محسوب میگردند. یک فیزیوتراپیست کاربلد می‌تواند به بیمار ورزش‌هایی را برای بهبود توان حرکتی بیاموزد.
استفاده از گرما و سرما
عضلات دچار تنش و دردناک ممکن است از کاربرد گرما سود ببرند. گرفتن دوش یا حمام کردن در آب گرم می‌تواند کمک کننده باشد. برخی از مردم استفاده از پشتی یا پد گرماساز الکتریکی را مفید مییابند.
درد ممکن است با استفاده از سرمادرمانی کاهش یابد. اثرات بیحس کنندۀ سرما ممکن است باعث کاهش اسپاسم عضلانی شود. بیماران دچار ضعف گردش خون یا بی‌حسی نباید از سرمادرمانی استفاده کنند. مثال‌هایی در مورد این نوع درمان شامل استفاده از پکهای سرد، خیس دادن مفاصل آسیب دیده در آب سرد و ماساژ یخ است.
برخی از مردم با گذاشتن مفصل آسیب دیده در معرض آب گرم به مدت چند دقیقه و در ادامه تکرار همین روند با آب سرد احساس تسکین می‌کنند. این روند باید به مدت 30 دقیقه ادامه یافته و در انتهاس با خیس دادن پا در آب گرم خاتمه یابد.
ریلکسیشن
یافتن راههایی برای تخفیف استرس روانی می‌تواند در کنترل درد کمک کننده باشد. مثال‌هایی در این مورد شامل هیپنوتیزم، تصورات جهت یافته، تنفس عمیق و ریلکسیشن عضلات است.
درمان‌های مکمل
این درمان‌ها عموماً از سوی مردم مبتلا به ارتریت روماتوئید مورد استفاده قرار میگیرند. مطالعات اندکی در مورد چگونگی کارآیی این درمان‌ها انجام شده است. مثال‌هایی در این مورد عبارتند از:
• طب سوزنی
• کایروپراکتیک
• الکتروتراپی
• هیدروتراپی
• ماساژ
• مکمل‌های غذایی - برای مثال روغن ماهی، گلوکوزامین سولفات و کوندروتین
• استئوپاتی
برای مطالعۀ صفحۀ بعدی مقاله روی همین سطر کلیک کنید
برای بازگشت به صفحۀ قبلی مقاله روی همین سطر کلیک کنید
Source:
Treatments for Rheumatoid Arthritis
By The MNT Editorial Team
Last updated Tue 5 January 2016
مطالب پیشنهادی ما برای مطالعه
مروری بر انواع شایع آلرژی
آلرژی‌ها از مشکلات شایع پزشکی هستند و نشانگان آنها طیف گسترده‌ای از آزارنده تا تهدیدگر حیات را شامل می‌شود. خبر خوب این است که برای درمان آلرژی راه‌های مؤثر بسیاری وجود دارد. آلرژی از واکنش حاد سیستم
کرم بی‌حسی مؤثرترین کاهش دهندة درد برای واکسیناسیون اطفال است
واکسیناسیون اطفال بهترین راه برای محافظت کودک در برابر 14 بیماری جدی دوران کودکی تلقی می‌شود. برخی اوقات درد ناشی از تزریق واکسن می‌تواند بچه را دچار پریشانی و اضطراب کند که این موضوع به تردید والدین
