• تفاوت‌های ارتریت و ارترالژیا
• علایم ارتریت و ارترالژیا
• درمان ارتریت و ارترالژیا
• آیا احتمال آن هست که کسی دچار هر دو بیماری شود؟
• خلاصه
ارتریت و ارترالژیا شبیه یکدیگرند. در محدودترین برداشت، ارترالژیا به درد مفصل اشاره دارد. ارتریت التهاب مفصل‌ها است که در عین حال باعث ایجاد علایمی مثل درد و خشکی یا گرفتگی می‌شود.
بسیاری از مردم اکنون دو اصطلاح مزبور را به معنی واحد برای تشریح درد مفصل به کار می‌برند. در هر حال در حالی که دو مشکل مشابهند تفاوت‌هایی کلیدی بین آنها وجود دارد.
تفاوت‌های ارتریت و ارترالژیا
ارتریت و ارترالژیا اصطلاحاتی مشابهند، و به سادگی ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. ارترالژیا به درد یا رنجوری مفصل اشاره دارد. وقتی دردی واحد بیش از یک مفصل را درگیر کند، اصطلاح پزشکی برای آن پلی‌اترالژیا خواهد بود.
نکته مهم این است که درد ارترالژیا بدون التهاب مشخصی در مفصل که وجه مشخصه ارتریت به شمار می‌رود بروز می‌کند.
برخی متخصصان مراقبت‌های پزشکی ارترالژیا را در برخی موقعیت‌ها به عنوان یک پیش‌قراول ارتریت تلقی می‌کنند.
ارتریت زمانی بروز می‌کند که التهاب در یک مفصل باعث ایجاد درد می‌شود. ارتریت ممکن است بر اثر عوامل زمینه‌ای مختلف بروز کند و انواع مختلفی از ارتریت وجود دارد.
در شخص دچار ارتریت، التهاب علت ایجاد درد در مفصل آسیب دیده است.
در شخص دچار ارترالژیا التهاب یا اساساً وجود ندارد یا علت زمینه‌ای ایجاد درد مفصل نیست.
با وجود این برخی از مردم دچار ارترالژیا از دو اصطلاح ارتریت و ارترالژیا به شکل قابل تبدیل برای توصیف علایم درد، خشکی، و التهاب در مفاصل استفاده می‌کند.
علایم ارتریت و ارترالژیا
علامت اصلی ارتریت و نیز ارترالژیا بروز درد در یک مفصل یا تعداد بیشتری مفصل است، و درد ممکن است مشابه باشد.
درد مفصل تنها علامت ارترالژیا محسوب می‌شود، در حالی که شخص دچار ارتریت ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کند:
• التهاب یا سرخی در اطراف مفصل
• خشکی
• کاهش دامنه حرکتی
ارتریت اختلال پیچیده‌ای است. "بنیاد ارتریت" می‌نویسد، بیش از 100 نوع مختلف ارتریت و اختلالات مرتبط به آن وجود دارد.
ارتریت همچنین باعث ایجاد مشکلات دیگری شامل موارد زیر می‌شود:
• از دست دادن غضروف یا استخوان در مفصل
• انباشت بافت استخوانی
• تغییرات در شکل‌گیری مفصل
• مفصل‌هایی که در جا قفل شده یا چفت می‌شوند، به جای آنکه به سهولت حرکت کنند
• فقدان حرکت‌پذیری
• درد ناگهانی و شدید ناشی از انباشته شدن اسید اوریک در مفصل
• دردی شدید در زمان ساییده شدن استخوان‌های دو سوی مفصل به یکدیگر
در مورد ارتریت و ارترالژیا ریسک فاکتورهای مختلفی شامل موارد زیر مطرحند:
• روند سایش و فرسایش کلی
• صدمات قبلی وارد شده به مفصل
• ناهنجاری ژنتیکی
• چاقی
• اختلالات التهابی مثل لوپوس، پسوریازیس (سوریازیس) یا نقرس
• دیگر اختلالات مرتبط به ایمنی مثل ارتریت روماتوئید، که باعث می‌شوند سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم در مفصل‌های خود حمله کند
ریسک فاکتورهای فهرست شده در بالا برای ارترالژیا نیز مطرحند اما مشکلات کوتاه مدت هم می‌توانند باعث آن باشند. دیگر ریسک فاکتورهای ارترالژیا شامل موارد زیرند:
• درد خفیف در مفصل
• دررفتگی مفصل
• کشیدگی شدید عضله در ناحیه دچار بیماری
• صدمات بافت همبند در مفصل
از این گذشته برخی اختلالات سلامت می‌توانند باعث درد مفصل بدون بروز التهاب شوند. در میان این گروه از اختلالات می‌توان هیپوتیروئیدیسم و بعضی انواع سرطان به ویژه سرطان‌های درگیر کننده مغز استخوان را نام برد.
درمان ارتریت و ارترالژیا
درمان هر دو بیماری مورد بحث به علت زمینه‌ای آنها بستگی دارد.
اگر علایم شدید بوده و احتمالاً شامل از دست دادن قوای حرکتی باشد، پزشک ممکن است عمل جراحی را برای بازسازی مفصل و کمک به شخص برای تجدید دامنه حرکتی توصیه کند.
اگر مشکل زیربنایی دیگری علت بروز علایم باشد، دکتر ممکن است داروهای مختلفی را برای درمان مشکلات یا تغییر دوره آن تجویز کند.
حتی اگر علایم ارتریت یا ارترالژیا شدید نباشد، پزشک در صدد خواهد بود تا دیگر مشکلات زمینه‌ای را پیش از توصیه درمان‌های ساده‌تر و مداوای خانگی از تشخیص خارج کند.
مداوای خانگی
پزشکان اغلب برای درمان علایم ارتریت و ارترالژیا مداواهای خانگی مشابهی را توصیه می‌کنند.
فیزیوتراپی و ورزش ممکن است بهترین روش‌های مدیریت درد مفصل ناشی از بیماری‌های مزبور باشند.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها گزارش می‌دهد که فعالیت فیزیکی منظم می‌تواند هم‌اندازه داروهای غیر نسخه‌ای در مدیریت درد کمک کننده باشد.
پرداختن منظم به ورزش‌های کم-برخورد مثل شنا، دوچرخه سواری یا یوگا، می‌تواند به کاهش درد کمک کند و عضلات پیرامون مفصل‌ها را قدرتمند نگه دارد.
دیگر روش‌های خانگی مدیریت علایم عبارتند از:
• استفاده متناوب از کمپرس سرد و گرم برای تسکین درد و خشکی
• استفاده از داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی غیر نسخه‌ای مثل ایبوپروفن (ادویل) یا ناپروکسن (الیو) برای تخفیف درد
• استفاده از تکنیک‌های ریلکسیشن مثل مدیتیشن، تای چی، و ماساژ درمانی
• استراحت برای اجتناب از بیش‌کاربرد عضلات و بافت‌های مفاصل
آیا احتمال آن هست که کسی دچار هر دو بیماری شود؟
امکان آن نیست که شخص در آن واحد دچار علایم ارتریت و ارترالژیا در یک مفصل شود.
ارتریت شامل التهاب است، در حالی که ارترالژیا دردی در مفصل است که هیچ التهابی علت ایجاد آن نیست.
در برخی موارد ارترالژیا ممکن است به ارتریت منجر شود. برای مثال، شخصی که بر اثر یک صدمه قدیمی دچار درد مفصل است ممکن است به شکلی سریع‌تر دچار سایش و فرسایش مفصل شود. این وضعیت می‌تواند باعث برخی انواع ارتریت مثل استئوارتریت التهابی شود.
همچنین، یک مرور مربوط به سال 2018 می‌نویسد که در مورد برخی از مردم ارترالژیای مفاصل در نهایت به ارتریت روماتوئید پیشرفت می‌کند.
در نتیجه، پزشکان گاهی از اوقات ارترالژیا را به چشم پیش‌قراول ابتلاء به ارتریت تلقی می‌کنند، به ویژه اگر دارای ریسک فاکتورهای ابتلاء به این بیماری باشد.
ارزیابی تشخیصی کامل، که شامل برآورد ریسک فاکتورهای بیماری باشد، می‌تواند به پزشک در ایجاد یک برنامه درمانی برای اشکال اولیه بیماری کمک کند.
در هر حال، بر مبنای اعلام نویسندگان مرور مزبور، برای مثال کماکان دشوار است که بتوان به شکل درست تعیین کرد که چه کسی دچار ارتریت روماتوئید خواهد شد.
خلاصه
ارتریت و ارترالژیا هر دو باعث درد مفصل می‌شوند.
ارترالژیا درد مفصل است که بر اثر التهاب ایجاد نمی‌شود. اگر علت بروز درد مفصل التهاب باشد، شخص دچار یکی از اشکال ارتریت است.
پزشک برای از تشخیص خارج کردن دیگر مشکلات محتمل پیش از رسیدن به تشخیص قطعی و توصیه درمان یک ارزیابی تشخیصی کامل انجام خواهد داد.
در برخی موارد، ارترالژیا ممکن است یک پیش‌قراول برخی اشکال ارتریت مثل ارتریت روماتوئید باشد. در حالی که پژوهشگران در حال کار برای شناسایی نشانه‌های اولیه اختلال مورد بحث هستند، در حال حاضر دشوار است که بتوان گفت چه کسی دچار آن خواهد شد./
• دکتر برندا بی. بریگس، جون جانسون
• ترجمه نادر اکبری سراوانی
Source:
Medical News Today
Arthritis vs. arthralgia: What's the difference?
Medically reviewed by Brenda B. Spriggs, MD, MPH, FACP
On January 17, 2020 —
Written by Jon Johnson
