کلسیفیکیشن پستان (کلسیفیکاسیون پستان) یا تجمع توده‌های کوچک کلسیم در بافت پستان زنان

کلسیفیکیشن پستان، کلسیفیکاسیون پستان، توده کلسیمی، ماکروکلسیفیکیشن، مایکروکلسیفیکیشن، ماموگرام، بیوپسی پستان، سرطان پستان، بیوپسی سوزن هسته، کلسیفیکیشن‎های "احتمالاً خوش‌خیم"، کلسیفیکیشن‎های "خوش‌خیم"، جراحی، رادیولوژیست

کلسیم مورد استفاده در رژیم غذایی باعث ایجاد کلسیفیکیشن پستان نمی‎شود.

• دکتر لورا جی. مارتین
• ترجمه پریسا شعله‎دوست

کلسیفیکیشن پستان (کلسیفیکاسیون پستان) تجمع توده‎های کوچک کلسیم در بافت پستان زنان است. کلسیفیکیشن‌های پستان بسیار شایع بوده و به طور معمول خوش‎خیم (غیر سرطانی) هستند. در برخی موارد بعضی انواع کلسیفیکیشن ممکن است عنوانگر مراحل اولیه سرطان پستان باشند.
دو نوع کلسیفیکیشن وجود دارد: ماکروکلسیفیکیشن (ماکروکلسیفیکاسیون) و مایکروکلسیفیکیشن (میکروکلسیفیکاسیون).
ماکروکلسیفیکیشن‎ها در ماموگرام (عکسبرداری اشعه X پستان) به صورت نقطه‎های سفید رنگ ظاهر می‎شوند و غالباً درون پستان دچار پراکندگی تصادفی هستند. ماکروکلسیفیکیشن‎ها شایعند - آنها تقریباً در پستان نیمی از زنان سنین بالای 50 سال و یک‎دهم زنان زیر سن 50 سال وجود دارند و غیر سرطانی تلقی می‎شوند.
مایکروکلسیفیکیشن‎ها (میکروکلسیفیکاسیون‌ها) توده‎های کوچک کلسیم هستند که در ماموگرام به شکل لکه‌های سفید رنگ ریز دیده می‎شوند. مایکروکلسیفیکیشن‎ها معمولاً به سرطان منجر نمی‎شوند؛ اما اگر آنها در برخی الگوهای خاص و به صورت خوشه‎های کنار هم ظاهر شوند، می‎توانند نشانه‎ای از سلول‎های سرطانزا یا سلول‎های اولیه سرطان پستان باشند.

مطالب این مقاله:
• چطور بدانم که من دچار کلسیفیکیشن‌ پستان هستم؟
• چه چیز سبب کلسیفیکیشن پستان می‎شود؟
• اگر پزشک در طول ماموگرام به کلسیفیکیشن پستان در من پی ببرد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
• کلسیفیکیشن پستان چگونه درمان می‎شود؟
• در طول بیوپسی پستان چه اتفاقی می‎افتد؟

چطور بدانم که من دچار کلسیفیکیشن‌ پستان هستم؟
کلسیفیکیشن باعث بروز علایمی نمی‎شود زیرا کلسیفیکیشن‎ها بیش از آن ریز هستند که بتوان در معاینۀ روتین پستان آنها را احساس کرد. به طور معمول کلسیفیکیشن برای نخستین بار در هنگام انجام ماموگرام مورد توجه قرار می‎گیرند.

چه چیز سبب کلسیفیکیشن پستان می‎شود؟
تعدادی از عوامل شامل پا به سن گذاشتگی نرمال، التهاب، و سابقۀ بروز تروما در ناحیۀ پستان می‎توانند باعث ایجاد کلسیفیکیشن در پستان زنان شوند. کلسیم مورد استفاده در رژیم غذایی باعث ایجاد کلسیفیکیشن پستان نمی‎شود.

اگر پزشک در طول ماموگرام به کلسیفیکیشن پستان در من پی ببرد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
اگر زنی دچار ماکروکلسیفیکیشن باشد به انجام تست‎های تکمیلی یا درمان نیازی نخواهد بود، زیرا ماکروکلسیفیکشن‌ها بی‌ضرر محسوب می‎شوند. اگر ماموگرام نشان دهندۀ وجود مایکروکلسیفیکیشن باشد، احتمال آن هست که ماموگرام دیگری انجام شود تا تصویر جزءنگرانه‎تری از ناحیۀ سؤال‌برانگیز به دست آید. کلسیفیکیشن‎ها به سه صورت‌ "خوش‎خیم"، "احتمالاً خوش‌خیم" یا "مشکوک" دسته‎بندی می‎شوند.

در این زمینه بیشتر بخوانیم:
آیا من باید نگران کلسیفیکاسیون پستان باشم؟

کلسیفیکیشن پستان چگونه درمان می‎شود؟
کلسیفیکیشن‎های "خوش‎خیم" بی‌ضرر تلقی می‎شوند. در مورد آنها به ارزیابی بیشتر یا درمان نیازی نیست.
کلسیفیکیشن‎های "احتمالاً خوش‌خیم" حامل ریسکی کمتر از 2 درصد برای ایجاد سرطان هستند. به عبارت دیگر، در بیش از 98 درصد موارد کلسیفیکیشن‎های "احتمالاً خوش‎خیم" سرطانی نیستند. به طور معمول، آنها هر 6 ماه یک بار و دستکم به مدت 1 سال مورد پایش قرار می‎گیرند. پس از گذشت یک سال دورۀ پیگیری، و در صورت عدم بروز تغییرات جدید، پزشک به زنان توصیه می‎کند تا هر ساله یک بار تست ماموگرام را به صورت روتین انجام دهد.
کلسیفیکیشن‎های "مظنون" ممکن است خوش‎خیم بوده یا یک نشانۀ اولیه سرطان باشند؛ بنابراین پزشک به زنان توصیه می‎کند تا به انجام یک بیوپسی پستان اقدام کنند. در طول بیوپسی مقدار اندکی از بافت پستان که حامل کلسیفیکیشن‎ها است از پستان خارج شده و برای بررسی مربوط به سلول‎های سرطانی به آزمایشگاه ارسال می‎شود. اگر وجود سرطان محرز شود، درمان شامل عمل جراحی برای خارج کردن پستان سرطانی، اشعه درمانی، و / یا شیمی درمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده خواهد بود.

در طول بیوپسی پستان چه اتفاقی می‎افتد؟
دو نوع بیوپسی برای خارج کردن بافت پستان کلسیفیه شده با هدف بررسی بیشتر انجام می‎شود، که شامل بیوپسی سوزن هسته استریواکتیک و بیوپسی جراحی است.
بیوپسی سوزن هسته: در این روش که زیر بی‎حسی موضعی انجام می‎شود (ناحیۀ مورد بیوپسی بی‌حس شده اما بیمار بیدار است)، رادیولوژیست با استفاده از یک سوزن باریک و توخالی و هدایت یک دستگاه تصویربرداری کامپیوتری تکه کوچکی از بافت پستان حامل کلسیفیکیشن‌های مظنون را از پستان خارج می‎کند.
بیوپسی جراحی: اگر بافت مورد نظر را نتوان با استفاده از بیوپسی سوزن هسته به شکل موفقیت‎آمیز از پستان خارج کرد یا اگر نتایج به دست آمده ناروشن باشد، احتمال آن هست که برای دسترسی به بافت کلسیفیه شده پستان به انجام عمل جراحی نیاز باشد. این نوع عمل در اتاق عمل و زیر بیهوشی عمومی یا بی‎حسی موضعی توسط جراح انجام می‎شود. پیش از اقدام جراحی، رایولوژیست ممکن است برای شناسایی بافت پستان کلسیفیه از اشعه X استفاده کند و سپس با استفاده از یک سیم نازک یا رنگ بافتی را که باید از بدن خارج گردد علامت بگذارد. در مرحلۀ بعد نمونۀ بافت مورد نظر را به طوری که بتوان آن را به آزمایشگاه ارسال کرد برش می‎دهد.
اگر زنی دچار کلسیفیکیشن پستان باشد باید در مورد نگرانی‎های خود با پزشک مشورت کند./

Source:
Breast Calcifications
Reviewed by Laura J. Martin, MD
on November 23, 2017

بیماری‌های زنان