آنچه زنان باید در مورد علایم پریود بدانند

عادت ماهانه، پریود، سیکل قاعدگی، خونریزی تشکیل نطفه، لکه‎بینی، سندرم پیش از قاعدگی، سندرم دیسفوریک، دیس‎منوره، آمنوره، کرامپ، خونریزی پریود، اینسومنیا، سرگیجه، نفخ، فلوکستین، سرترالین، ایبوپروفن

برخی از زنان ممکن است علایم عادت ماهانه را با علایم اولیه بارداری اشتباه بگیرند زیرا بین این دو مورد مشابهت‎هایی وجود دارد.

مقالات زنان، زایمان و نازایی

• لوری اسمیت، هالی ارنست
• ترجمه پریسا شعله‎دوست

زنان هر ماهه چرخه عادت ماهانه یا پریود را تجربه می‎کنند. سلول‎های دیواره داخلی رحم ریزش می‎کند و از طریق واژن از بدن خارج می‎شود. ابن فرآیند طیفی ار تأثیرات را بر روی سیستم تولید مثل و دیگر دستگاه‌های بدن دارد.
دختران جوان در فاصلۀ سنین 8 تا 15 سالگی نخستین پریود را در زندگی خود تجربه می‎کنند. چرخه‎های نخستین در عادت ماهانه ممکن است کاملاً فاقد نظم باشند. سن متوسط تجربۀ اولین عادت ماهانه در ایالات متحد آمریکا 12 سال است.
اغلب زنان هر 28 روز یک بار با بازگشت پریود مواجه می‎شوند. در هر حال، در مورد زنان بزرگسال دامنۀ زمانی 21 تا 35 روز برای آغاز هر دور تازه پریود نرمال محسوب می‎شود.
دختران بالای 13 ساله ممکن است با بی‎نظمی بیشتری در پریود مواجه شوند که دامنۀ زمانی 21 تا 45 روز را شامل می‎شود. این چرخه‎ها توسط هورمون‌ها تنظیم می‎شوند.
پریودها به طور معمول بین 3 تا 7 روز ادامه دارند و مقدار خونی که در این دوره دفع می‎شود در زنان متفاوت است. این دفع خون ممکن است طیفی از خفیف، متوسط تا سنگین را شامل شود.

مطالب این مقاله:
علایم عادت ماهانه
مشکلات چرخه عادت ماهانه
درمان سندرم پیش از قاعدگی

علایم عادت ماهانه
تمامی زنان در زمان عادت ماهانه علایمی یکسان را تجربه نمی‎کنند. علایم شایع شامل موارد زیر است:
• ورم و حساس شدن پستان
• تنش
• نفخ
• عود‎های آکنه
• کرامپ پا، پشت یا معده
• سندرم پیش از قاعدگی
برخی از زنان ممکن است علایم عادت ماهانه را با علایم اولیه بارداری اشتباه بگیرند زیرا بین این دو مورد مشابهت‎هایی وجود دارد. این شباهت‌ها شامل قطع پریود، حساس شدن یا ورم پستان، تهوع، تکرر ادرار و احساس خستگی است.

سندرم پیش از قاعدگی
برخی از زنان خبر از دچار شدن به علایم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) می‎دهند. این وضعیت بسیار شایع می‎تواند شامل علایم فهرست زیر باشد:
• تغییرات سریع در خلق و خو
• اینسومنیا
• سرگیجه
• نفخ
• کناره‎جویی از اجتماع
• دشواری تمرکز
• حساس شدن پستان
• خستگی
این علایم ممکن است از نظر شدت متفاوت باشند. علایم دیگر در این مورد درد عضله یا مفصل، سردرد، احتباس مایع، یبوست و اسهال را شامل می‎شود.
PMS ممکن است نتیجۀ بروز تغییراتی در هورمون یا سطح سروتونین باشد.

اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی
برخی از زنان دچار یک شکل شدید OMS می‎شوند که زیر عنوان اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی (PMDD) شناخته می‎شود. PMDD می‎تواند به علایم زیر منجر گردد:
• افسردگی
• نوسانات خلقی
• خشم
• اضطراب
• احساس منکوب شدن
• مشکلات تمرکز
• تحریک‎پذیری
• تنش
زنان در صورت ظن ابتلاء به PMDD برای ارزیابی پزشکی باید به دکتر مراجعه کنند. در این مورد افسردگی می‎تواند یک علت زیربنایی باشد.

مشکلات چرخه عادت ماهانه
زنان ممکن است در مواقعی با بی‎نظمی‎ها یا مشکلاتی در چرخه عادت ماهانه خود مواجه شوند. مشکلات شایع در این مورد عبارتند از:
امنوریا (امنوره). این اصطلاح به قطع عادت ماهانه برای دستکم 90 روز اشاره دارد. عوامل تقویت کننده پریود امنوره شامل بارداری، شیردهی، اختلالات خوردن، ورزش بیش از حد و استرس است.
دیس‎منوریا (دیس‎منوره). دیس‎منوریا درد عادت ماهانه گاه شدید است. علل محتمل در این مورد فیبروئیدهای رحم، اندومتریوز، و بالا بودن میزان هورمون موسوم به پروستاگلاندین را شامل می‎شود.
خونریزی غیر نرمال رحم. این اصطلاح شامل هر نوع خونریزی واژن است که برای پریود عادت ماهانه غیر نرمال تلقی می‎شود. این می‎تواند شامل خونریزی در فاصله میان پریودها یا خونریزی پس از سکس، هر نوع لکه‎بینی واژینال، خونریزی سنگین یا طولانی مدت عادت ماهانه و خونریزی پس از یائسگی باشد.
در اوایل بارداری برخی زنان در عین حال دچار نوعی خونریزی می‎شوند که به خونریزی کاشت نطفه معروف است و نتیجۀ اتصال نطفه به دیوارۀ رحم محسوب می‎شود. خونریزی کاشت نطفه را می‎توان در فاصله 10 تا 14 رو پس از تشکیل نطفه انتظار داشت.
خونریزی ناشی از تشکیل نطفه به صورت لکه‎های قهوه‎ای روشن بروز می‏کند و نه به شکل جریان خون پریود عادت ماهانه که به طور معمول رنگ قرمز روشن دارد. خونریزی تشکیل نطفه کوتاه مدت است و اغلب زنان در مورد آن نیازی به درمان ندارند.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
برخی اختلالات پزشکی شامل بیماری تخمدان پلی‎کیستیک، فیبروئید رحم و اندومتریوز می‎توانند بر چرخۀ عادت ماهانه تأثیر منفی داشته باشند.
این موضوع مهم است که زنان در صورت نگران کننده بودن علایم به پزشک مراجعه کنند. نشانه‎هایی در مورد پریود که باید در مورد آنها با پزشک مشورت کرد شامل موارد زیر است:
• خونریزی غیر نرمال رحم
• خونریزی پس از دوره یائسگی
• عدم تجربه خونریزی ناشی از پریود تا سن 15 سالگی یا تا سه سال از زمان رشد پستان
• عدم خونریزی عادت ماهانه به مدت بیش از 90 روز
• بروز خونریزی نامنظم در فاصله بین پریودها
• خونریزی عادت ماهانه که بیش از 7 روز ادامه پیدا می‎کند
• پریودهایی که در فاصله کمتر از 21 روز رخ می‌دهند
• خونریزی سنگین واژینال که کنترل آنها نیاز به تعویض تامپون در هر 1 تا 2 ساعت دارد.
• درد شدید عادت ماهانه
• نشانه‎های سندرم شوک سمی، عفونتی باکتریایی که بیشتر به استفاده از تامپون مرتبط است
این نوع شوک می‎تواند بسیار خطرناک بوده و در برخی موارد مهلک است. علایم شوک سمی عبارتند از:
• تب بالای 38 درجه سانتی‎گراد
• درد عضلات
• اسهال
• استفراغ
• سرگیجه
• غش کردن
• بروز راش مشابه راش آفتاب‎سوختگی
• گلودرد
• برافروختگی چشم
شوک سمی یک موقعیت اورژانسی پزشکی است و نیاز به توجه فوری دارد.

درمان علایم پیش از قاعدگی
علایم پیش از قاعدگی در زنان به اشکال متفاوتی بروز می‎کند. درمان این علایم به شدت آنها بستگی دارد. ورزش منظم، کاهش استرس، و تنظیمات غذایی به کاهش علایم مورد اشاره کمک می‎کند.
تغییرات رژیم غذایی شامل موارد زیر است:
• خوردن غذا به میزان کمتر در هر وعده غذایی و افزایش موارد خوردن غذا
• محدود کردن مصرف نمک، کافئین و مشروب الکلی
• خوردن میوه، سبزیجات، غلات کامل و غذاهای پرکلسیم بیشتر
استفاده از کمپرس گرم در ناحیه زیر شکم نیز ممکن است باعث تخفیف کرامپ‎ها شود. زنان می‎توانند دیگر علایم عادت ماهانه مثل اثرات روان‎شناختی PMS، درد، یا ورم را با استفاده از طیفی از داروها شامل فهرست زیر بهبود ببخشند:
• مهار کننده‎های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مثل فلوکستین، پاروکستین، و سرترالین
• داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs) شامل ایبوپروفن و ناپروکسن
• دیورتیک‏هایی مثل اسپیرونولاکتون
• داروهای پیشگیری از بارداری هورمونی
پزشک می‎تواند دستورالعمل مربوط به نحوه درست استفاده از این داروها را در اختیار زنان قرار دهد.
درمان‎های جایگزین که می‎توانند تا حدودی تخفیف در علایم ایجاد کنند شامل طب سوزنی و استفاده از برخی مکمل‎ها است. مطالعات در زمینه نشان دادن قابلیت درمان با مکمل‎های غذایی مجاب کننده نیستند. مکمل‎هایی که می‎توانند در کاهش علایم پریود مؤثر باشند عبارتند از:
• کلسیم
• منیزیم
• ویتامین E
• جینگکو
• پنجه مریم
• روغن گل مغربی
• مخمر سنت جان
برخی از مکمل‎ها ممکن است با داروهای دیگر وارد فعل و انفعال شوند. مخمر سنت جان در صورت استفاده با داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی باعث کاهش کارآیی آنها می‎شود. این موضوع ضروری است که پیش از استفاده از هر گونه مکمل یا داروی گیاهی فرد با پزشک مشورت کند.
محصولات مورد اشاره در عین حال تحت تنظیمات FDA قرار ندارند بنابراین باید از انطباق محتوی آنها با تبلیغاتی که در مورد این اقلام می‎شود مطمئن شد.
هر زنی که در مورد پریود خود یا هر گونه علایم مرتبط به آنها پرسشی دارد باید با پزشک مشورت کند./