واریکوسیتی والوار

• واریکوسیتی والوار چیست؟
• علایم واریکوسیتی والوار
• علل واریکوسیتی والوار
• درمان واریکوسیتی والوار
• تشخیص واریکوسیتی والوار
• ریسک‌ها و عوارض واریکوسیتی والوار
• آیا واریکوسیتی‌های والوار دایمی هستند؟
• پیام همراه

واریکوسیتی والوار یک ورید واریسی در ناحیه مادگی (فرج) یا اطراف آن است. این نوع وریدها گرایشی به بروز در زنان باردار از خود نشان می‌دهند و بسیاری از زنان مبتلاء به واریکوسیتی والوار در عین حال دچار ورید واریسی در نقاط دیگر بدن هستند.

واریکوسیتی والوار چیست؟
مثل دیگر نقاط بدن مادگی (فرج) زنان خانه طیف گسترده‌ای از رگ‌های خونی کوچک و بزرگ است. در طول بارداری افزایش جریان خون و فشار وارد شده بر ناحیه تناسلی و قسمت پایین تنه می‌تواند باعث ایجاد وریدهای دچار واریس شود.
وریدهای واریسی در قسمت‎های دست و پا شایع‌ترند اما برخی از زنان در ناحیه مادگی دچار آنها می‌شوند. وریدها ممکن است کوچک بوده و فقط تا حدودی متورم شوند یا ممکن است بزرگ، پیچ و تاب خورده و دردناک باشند.
تمامی زنان دچار واریکوسیتی والوار متوجه وجود آنها نمی‌شوند یا علامتی را تجربه نمی‌کنند. حتی زمانی که علایم ظاهر می‌شوند، زنان ممکن است نتوانند وریدها را ببینند. هر زنی که ظن ابتلاء به واریکوسیتی والوار در مورد وی مطرح باشد باید به پزشک مراجعه کند تا نسبت به ماهیت علایم اطمینان ایجاد و تشخیص کامل انجام شود.

علایم واریکوسیتی والوار
در کنار وریدهای متورم یا دچار پیچ‌خوردگی قابل رویت، دیگر علامت اصلی واریکوسیتی والوار درد ناحیه تناسلی یا اطراف آن است.
ناحیه مزبور ممکن است مثل مورد کبودی حساس و ناسور احساس شود. برخی از علایم دیگر عبارتند از:
• احساس فشار یا اشباع در ناحیه تناسلی
• ورم ناحیه تناسلی یا اطراف آن
• دردی که پس از ایستادن، فعالیت جنسی یا فعالیت فیزیکی تشدید می‌شود
وریدها در عین حال ممکن است به پرینیوم، ناحیه بین واژن و مقعد لطمه بزنند. برخی زنان مبتلاء به واریکوسیتی والوار همچنین دچار هموروئید می‌شوند.

علل واریکوسیتی والوار
بارداری شایع‌ترین علت واریکوسیتی والوار است. یک مطالعه مربوط به 2017 تخمین می‌زند که 18 تا 22 درصد تمامی زنان باردار و 22 تا 34 درصد زنانی که در ناحیه نزدیک به لگن دچار وریدهای واریسی هستند به واریکوسیتی والوار مبتلاء می‌شوند.
در حدود 4 درصد زنان دچار واریکوسیتی والوار بوده‌اند. آنها به طور معمول در طول بارداری ایجاد می‌شوند و به طور معمول به فاصله 6 هفته پس از زایمان از بین می‌روند.
واریکوسیتی والوار در زنانی که باردار نشده‌اند غیر معمولند. اگرچه گاهی از اوقات در زنان مسن‌تر به ویژه پس از پریودهای طولانی بروز می‌کنند. زنانی که در نقاط دیگری از بدن دچار وریدهای واریسی هستند نیز ممکن است به واریکوسیتی والوار مبتلاء شوند.
هر وریدی در بدن دارای دریچه‌ای است که مانع از برگشت خون به عقب می‌شود. رگ‌های قسمت تحتانی بدن باید برای برگشت خون به قلب بسیار سخت کار کنند.
در طول بارداری افزایش جریان خون به ناحیه تناسلی و فشار بر روی قسمت پایین بدن می‌تواند جریان یافتن خون در مسیر درست را به مراتب دشوارتر کند. این وضعیت به خون امکان بازگشت به عقب و ایجاد وریدهای واریسی را می‌دهد.
همچنین در طول بارداری وریدها ممکن است تغییرات هورمونی یا فشار جایگیر شده بر روی یک ورید اصلی به نام اینفریور ونا کاوا سبب ایجاد وریدهای واریسی شود.
وریدهای واریسی گرایشی به بروز در نسل‌های مختلف خانواده از خود نشان می‌دهند، بنابراین زنان دارای خویشاوند نزدیک مبتلاء به این بیماری خود نیز ممکن است به آن دچار شوند.
علل نادر شامل تومورهای لگن است که باعث ایجاد محدودیت در تخلیه ورید می‌شوند.

درمان واریکوسیتی والوار
درمان به طور معمول بر مدیریت علایم در خانه متمرکز می‌شود زیرا واریکوسیتی‌های والوار معمولاً به فاصله 1 ماه پس از زایمان برطرف می‌گردند.
راه‌های پیشگیری از بدتر شدن وضعیت وریدها عبارت است از:
• اجتناب از نشستن یا ایستادن برای زمان طولانی
• تغییر وضعیت قرارگیری بدن به شکل مکرر
• اجتناب از پوشیدن کفش پاشنه بلند یا هر نوع کفشی که باعث تحمیل فشار زیاد بر قسمت پایین بدن گردد
• خوابیدن در شرایطی که لگن اندکی در ارتفاع قرار گیرد تا از جمع شدن خون در این قسمت بدن پیشگیری شود
• نوشیدن مقادیر فراوان آب
تکنیک‌هایی برای کاهش درد شامل موارد زیر است:
• استفاده از سرمادرمانی یا گرمادرمانی برای ناحیه مورد بحث
• پوشیدن لباس‌های زیر مخصوص بارداری مثل جوراب‌های فشار و حمایت کننده
• خوابیدن به پهلوی چپ در زمان بارداری برای کاهش فشار بر ونا کاوا
پزشکان خارج کردن واریکوسیتی والوار در طول بارداری را توصیه نمی‌کنند زیرا آنها به طور معمول خود به خود از بین می‌روند. اگر وریدها در طول چند ماه پس از زایمان از بین نروند آنگاه از عمل جراحی استفاده خواهد شد.
دو اقدام در این مورد بیشتر رایج است:
• آمبولیزاسیون ورید. این اقدام از یک کاتتر برای بستن وریدها با یک کویل استفاده می‌کند.
• اسکلروتراپی. این اقدام شامل تزریق یک محلول به داخل ورید است که باعث مهار شدن جریان خون می‌گردد و درد و ورم را از بین می‌برد.
هر دو اقدام به طور معمول در تنظیمات سرپایی و تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شوند، که بدین معنی است که در طول عمل شخص در خواب بوده و هیچ دردی احساس نخواهد کرد.

تشخیص واریکوسیتی والوار
بسیاری از زنان مبتلاء به واریکوسیتی والوار هیچ علامتی غیر از ورم وریدها ندارند. پزشک اغلب اوقات با صرف معاینه بصری می‌تواند مشکل را تشخیص دهد.
واریکوسیتی والوار گاهی از اوقات نشانه‌ای از وجود مشکلی در سیستم گردش خون است. پزشک ممکن است سؤال‌هایی در مورد سیستم گردش خون مطرح کرده و نیز به بررسی این موضوع بپردازد که آیا بیمار در نقطه دیگری از بدن دچار واریس وریدی است یا خیر.

ریسک‌ها و عوارض واریکوسیتی والوار
ضعف در گردش خون می‌تواند به راکد شدن خون در وریدها منجر شده به لخته شدن خطرناک خون به نام ترومبوز ورید عمقی (DVT) ختم گردد.
لخته‌های خون در عمقی‌ترین وریدها ممکن است از محل تشکیل خود جدا شوند و به دیگر نقاط بدن برسند. DVT یک عارضه تهدید کننده زندگی محسوب می‌شود.
DVT در پیوند با واریکوسیتی والوار بسیار نادر است. به هر حال، پزشک برای اطمینان از عدم گسترش لخته شدن شخص را از نزدیک پایش خواهد کرد. نشانه‌های لخته شدن خون شامل دردناک شدن بیش از حد وریدها و سرخ، متورم و سفت شدن آنها است. زنان باید در صورت مواجهه با چنین علایمی بلافاصله به پزشک مراجعه کنند.
برخی از زنان ممکن است در مورد تأثیرات واریکوسیتی والوار بر زایمان نگران باشند. در هر حال، وریدهای مورد بحث گرایشی به خونریزی بسیار زیاد داشته و با هیچ عارضه مرتبط به زایمان مرتبط نیستند.
در برخی از زنان واریکوسیتی والوار به یک اختلال درد مزمن به نام سندرم احتقان لگن منجر می‌شود. صدمه دیدن چندین ورید در مادگی و ناحیه تناسلی سبب ازدیاد واریس وریدی می‌شود که این می‌تواند باعث ایجاد ورم و بلوک شدن جریان خون به این ناحیه از بدن گردد.
مدیریت خانگی مشکل با سرما و گرما ممکن است کمک کننده باشد اما زنان برای درمان مشکل ایجاد شده برای وریدهای مورد بحث نیاز به عمل جراحی خواهند داشت.

آیا واریکوسیتی‌های والوار دایمی هستند؟
واریکوسیتی‌های والوار دایمی نیستد. علایم به طور معمول به فاصله کمی پس از زایمان از بین می‌روند.
به هر حال در صورتی که زنی در کوران بارداری دچار واریکوسیتی والوار شود این امکان هست که در بارداری بعدی نیز چنین مشکلی را تجربه کند. همچنین این احتمال وجود دارد که در هر بارداری وضعیت وریدها بدتر شده میزان درد افزایش یابد.
وقتی وریدها خود به خود از بین نروند، آنگاه مراجعه به پزشک برای تعیین علت زیربنایی مشکل، مثل ضعف گردش خون، اهمیت خواهد داشت.
پزشکان به آسانی می‌توانند در جریان یک جراحی سرپایی وریدهای دچار مشکل را از بدن خارج کنند. به هر حال، زنان دارای تاریخچه ابتلاء به واریس وریدی ممکن است دوباره دچار این مشکل شوند بنابراین اغلب بهتر است که از درمان مزبور خودداری کرده برای برطرف شدن مشکل فرصت قائل شوند.

پیام همراه
واریکوسیتی والوار ممکن است ترسناک به نظر برسد، و برخی از زنان ممکن است برای صحبت از این مشکل با پزشک خجالت بکشند. در هر حال، این مشکل شایع است و هیچ دلیلی برای نگرانی در مورد آن وجود ندارد.
زنان کماکان باید برای تشخیص کامل و اطمینان از برطرف شدن خود به خودی تورم وریدها به دکتر مراجعه کنند./

• دکتر والیندا ریجینز اِن‌وادایک، زاون ویلینز
• ترجمه هستی فراست‌فر

Source:
Healthline
Vulvar varicosities: What to know about varicose veins on the vulva
Medically reviewed by Valinda Riggins Nwadike
On April 30, 2018 —
Written by Zawn Villines