• جینا فلچر، کریستینا کیون
• ترجمۀ هستی فراستفر
تومورهای فیلودس نادرند و تقریباً فقط در پستان زنان بروز میکنند. این تومورها نوعی الگوی سلولی برگ‌مانند دارند. نام "فیلودس" از ریشۀ یونانی به معنی شبه برگ میآید.
تومورهای فیلودس اغلب به سرعت رشد میکنند، اما ندرتاً به خارج از پستان گسترش مییابند. اغلب تومورهای فیلودس خوش‌خیم هستند، برخی در حد مرزی قرار دارند، و تعداد کمتری نیز بدخیم‌اند. تمامی انواع این تومور نیازمند انجام جراحی هستند تا از بازگشت آنها پیشگیری شود.
تومورهای فیلودس در هر سنی امکان بروز دارند، اما گرایشی در بروز در سال‌های چهل زندگی زنان در آنها مشاهده می‌شود. انواع خوش‌خیم تومورهای فیلودس نسبت به انواع بدخیم این تومورها معمولاً در سنین پایینتر تشخیص داده می‌شوند.
مطالب این مقاله:
• علایم و نشانگان
• تشخیص
• درمان
• دورنما
علایم و نشانگان
شایعترین علامت تومور فیلودس بروز تودۀ پستانی است.
حس کردن توده برای زن مبتلاء یا پزشک در کوران معاینه آسان است. این تودهها اغلب در ربع بالایی و بیرونی پستان زنان بروز میکنند.
هم انواع خوش‌خیم و هم انواع بدخیم تومورهای فیلودس گرایشی به رشد سریع دارند. در طول چند هفته یا چند ماه، این نوع تومور قادر است تا به رشدی در حدود 3-2 سانتیمتر یا بیشتر برسد. میانگین اندازۀ این نوع تومور 5 سانتیمتر است، اما می‌تواند تا چندین برابر بیشتر رشد کند.
تودۀ تومور معمولاً دردناک نیست. در برخی موارد، یک برآمدگی قابل رؤیت دیده می‌شود چرا که توده مزبور به پوست پستان فشار میآورد. در مراحل پیشرفتهتر، تومور فیلودس ممکن است سبب بروز زخم در پوست پستان شود. این زخم فارغ از این موضوع که تومور خوش‌خیم، در حد مرزی یا بدخیم است، امکان وقوع دارد.
تومور فیلودس همچنین ممکن است باعث اتساع وریدهای زیر پوست شود و لاجرم باعث گردد که بخشی از پستان به رنگ آبی دربیاید.
تشخیص
تومورهای فیلودس نادرند. دکترها کمتر تمایل دارند آنها را در مقایسه با دیگر تومورها به حساب بیاورند، که این موضوع تشخیص آنها را دشوارتر می‌کند.
همچنین تومور فیلودس می‌تواند شبیه نوعی تومورهای صٌلب پستان به نام فیبروادنوم به نظر برسد. فیبروادنوم یک تودۀ خوش‌خیم است که روی سلول‌های پستان نرمال رشد می‌کند. فیبروادنوم شایعترین نوع تودۀ پستانی است و در زنان جوانتر دیده می‌شود.
دو وجه تمایز میان تومور فیلودس و فیبروادنوم وجود دارد.
اول اینکه رشد تومورهای فیلودس بسیار سریعتر از رشد فیبروادنومها است.
دوم اینکه فیلودس گرایشی به رشد در دورهای ده سال دیرتر دارد، یعنی وقتی که زنان به سال‌های چهل زندگی خود میرسند. در مقابل، زنان اغلب در سال‌های 30 زندگی خود دچار فیبروادنوم می‌شوند.
این دو تفاوت می‌تواند به پزشک در تعیین اینکه تومور مربوط به کدامیک از این دو گروه تومورها است کمک کند.
همانند بسیاری از دیگر تومورها تشخیص تومورهای فیلودس مستلزم طی چند مرحله است:
• نخستین مرحلۀ تشخیص، حس کردن تومور توسط زن یا پزشک وی در کوران معاینه است.
• پس از یافتن توده، دکتر ممکن است انجام ماموگرام یا عکسبرداری اشعۀ ایکس پستان را درخواست کند. این تصاویر همچنین به تعیین محل استقرار تومور کمک میکنند.
• MRI اغلب برای دست یافتن به تصویر بهتری از تومور انجام می‌شود. این تصاویر برای انجام جراحی کمک کننده هستند.
در ماموگرام، تومور فیلودس به صورت تودهای کروی شکل با کنارههای کاملاً مشخص ظاهر می‌شود. در برخی موارد، ممکن است تومور چنین به نظر برسد که لوبهای گردی درون خود دارد. با وجود این برای تعیین هویت دقیق تومور به انجام تستهای بیشتری نیاز است.
تصویربرداری اضافی ممکن است با استفاده از اولتراسوند صورت گیرد که با استفاده از انعکاس امواج صوتی تصویر ایجاد می‌کند. تومورهای فیلودس در تصاویر تهیه شده در اولتراسوند شبیه به تودههای کاملاً مشخص با برخی کیست‌ها درون آنها ظاهر شوند.
همانند تشخیص دیگر تومورها و سرطانها، دکتر ممکن است انجام بیوپسی را درخواست کند. بیوپسی تنها راهی است که دکتر با استفاده از آن به قطعیت می‌تواند تعیین کند که تودۀ ایجاد شده تومور فیلودس است.
دکتر برای بیوپسی از دو نوع بیوپسی با سوزن و بیوپسی اکزیشنال می‌تواند استفاده کند. در بیوپسی با سوزن نوک یک سوزن مجوف نمونه‌ای از بافت تومور را از طریق پوست پوستان برمیدارد. بیوپسی اکزیشنال کل تومور را برمیدارد.
برخی محققان بر این باورند که اگر تومور از نوع فیلودس باشد بهترین برنامۀ عملی استفاده از بیوپسی اکزیشنال است. این بیشتر بدین دلیل است که معاینۀ کل تومور برای رسیدن به تشخیص صحیح در اغلب اوقات ضروری است. نمونۀ تهیه شده با بیوپسی سوزن ممکن است قادر به تهیۀ مقدار کافی نمونه برای تأیید تشخیص تومور فیلودس نباشد.
پس از انجام بیوپسی، پاتولوژیست بافت را زیر میکروسکپ برای تشخیص نهایی مورد بررسی قرار میدهد. در این فرآیند، پاتولوژیست در عین حال مشخص می‌کند که تومور فیلودس از نوع خوش‌خیم، بین مرزی یا بدخیم است.
در مورد تومور خوش‌خیم پاتولوژیست اغلب به موارد زیر توجه می‌کند:
• حاشیه‌های کاملاً مشخص
• سلولهایی که به سرعت تقسیم نمیشوند
• سلول‌های بافت مجاور که هنوز نرمال به نظر میرسند
• عدم وجود رشد بی از حد در سلول‌های بافت متصل
برای تومور بدخیم، پاتولوژیست اغلب موارد زیر را مورد توجه قرار میدهد:
• کنارههای غیر متمایز
• سلولهایی که به سرعت تقسیم می‌شوند
• سلول‌های بافت متصل که دارای ظاهر غیر نرمال هستند
• رشد بیش از حد سلول‌های بافت متصل
برای موارد بین مرزی، پاتولوژیست علایمی را که در میان اشکال خوش‌خیم و بدخیم تومور قرار میگیرند مورد ملاحظه قرار میدهد.
تفاوت اصلی میان انواع تومور این است که تومورهای بدخیم، به ویژه آنهایی که دارای بافت متصل با رشد بیش از حد هستند، ممکن است سریعتر رجعت کنند. تومورهای بدخیم همچنین بیشتر احتمال دارد که در خارج از پستان بروز کنند.
درمان
تنها راه درمان مؤثر تومور فیلودس برداشتن توده به طور کامل است. جراحی به پیشگیری از تومورهای بعدی و عوارض ناشی از تومورهای فعلی کمک می‌کند.
برچسب خوش‌خیم می‌تواند کمک کند تا زن را در مورد غیر سرطانی یا مضر بودن تومور آسوده سازد. در هر حال، تومورهای خوش‌خیم فیلودس نیز نیاز به برداشته شدن دارند زیرا میتوانند بزرگ شوند.
رشد تومور در نهایت می‌تواند یک تودۀ قابل رؤیت در پستان ایجاد کند و می‌تواند از پستان بیرون بزند که اگر بدون درمان به حال خود رها شود، سبب ایجاد درد و ناراحتی میگردد.
دورنما
پس از درمان تومور فیلودس، زنان باید مشکلات معدودی داشته باشند. برداشتن توده معمولاً عارضه‌ای مگر درد خفیف ناشی از عمل و نیاز به آسان گرفتن قضیه ندارد.
تومورهای فیلودس خوش‌خیم کمتر از انواع بدخیم آن امکان بازگشت دارند. دکتر با این زمینه که بیشترین احتمال برای بازگشت تومور در محدودهای یک تا دو ساله خواهد بود مکرراً پستان را برای بازگشت تومور معاینه می‌کند.
در موارد تومورهای بدخیم، دکتر ممکن است برای پیشگیری از بازگشت تومور، انجام درمانهای اضافی را توصیه کند. این درمانهای اضافی ممکن است شامل برداشتن پستان یا اشعه درمانی باشد.
در مورد این نوع سرطان خطر گسترش تومور به ماورای پستان بسیار اندک است.
تأثیر بر روی ریسک سرطان
حتی در موارد تومورهای فیلودس بدخیم، ریسک کمی برای گسترش سرطان وجود دارد و نیز اثر آن بر روی سرطانهای پستان در آینده یا سرطانهای خارج از پستان قابل توجه نیست.
خطر بازگشت تومور در مورد تودههای بدخیم بیش از تومورهای خوش‌خیم است. در هر حال، تومور فیلودس توموری است که درمان و برداشتن آن آسانتر از انواع دیگر تومور است.
در همین زمینه مطالعه لینک زیر در وبسایت مهرین - اخبار سلامت توصیه می‌شود:
سرطان پستان - علایم، ریسک فاکتورها، تشخیص، و درمان
Source:
Phyllodes tumors: Symptoms, diagnosis, and treatment
Written by Jenna Fletcher Reviewed by Christina Chun, MPH
Last reviewed: Sun 28 May 2017
