سرطان مثانه - آنچه دانستنش نیاز است

مثانه کیسه‎ای مجوف و منعطف است که در ناحیه لگن قرار دارد. کار اصلی مثانه ذخیره ادرار پیش از خروج آن از بدن است. ادرار در کلیه‌ها تولید می‎شود. لوله‎های موسوم به حالب ادرار را از کلیه‌ها به مثانه منتقل می‎کنند. وقتی فرد ادرار می‎کند، عضلات مثانه ادرار را از طریق لوله موسوم به مجرای ادرار به خارج بدن انتقال می‎دهند.
مردم وقتی دچار سرطان مثانه می‎شوند که سلول‎های مثانه غیر نرمال شده و رشد آنها از کنترل خارج می‎شود. به مرور زمان تومور شکل می‎گیرد. این تومور می‎تواند به گره‌های لنفاوی مجاور و دیگر دستگاه‌های بدن گسترش یابد. در موارد شدید، امکان گسترش سرطان به قسمت‌های دورتر بدن شامل استخوان‌ها، ریه‌ها یا کبد وجود دارد (متاستاز سرطان).
سرطان مثانه نادر است. در سطح ایالات متحد آمریکا این نوع سرطان فقط 5% کل موارد سرطان‌های تازه را تشکیل می‌دهد.

[در این مقاله:]
• چه چیز باعث سرطان مثانه می‎شود؟
• چگونه بدانم که دچار سرطان مثانه شده‌ام؟
• مراحل سرطان مثانه کدامند؟
• درمان سرطان مثانه
• چگونه می‎توان از سرطان مثانه پیشگیری کرد؟

چه چیز باعث سرطان مثانه می‎شود؟
پزشکان در این مورد مطمئن نیستند، اما می‎دانند که چند عامل خطر بروز این بیماری را افزایش می‌دهد:
نقشه ژنتیکی، نژاد، و تاریخچه خانوادگی. بیشترین شیوع سرطان مثانه مربوط به مردان سفیدپوست سنین بالای 55 سال است. اگر کسی در میان اعضاء نزدیک خانواده (والدین یا خواهران و برادران) فرد دچار سرطان مثانه یا دستگاه ادراری بوده باشد ریسک ابتلاء به این سرطان در چنین شخصی افزایش خواهد یافت.
التهاب مزمن مثانه. اگر کسی دچار عفونت‎های برگشت کننده مثانه یا اختلالاتی دیگری باشد که باعث آزردگی و تحریک درازمدت مثانه می‎شوند، شانس فرد برای ابتلاء به سرطان مثانه افزایش می‎یابد.
مصرف دخانیات. هر بار که دود تنباکو استنشاق می‎شود فرد انبوهی از مواد شیمیایی مضر را وارد بدن خود می‌کند. تحقیق نشان داده‌اند که مصرف دخانیات علت 50 درصد موارد سرطان مثانه است.
کار با مواد شیمیایی مضر. مردم شاغل در برخی صنایع (رنگرزی، ماشین آلات، نقاشی، آرایشگری، و رانندگان کامیون در میان سایر مشاغل) ممکن است به شکل درازمدت در معرض تماس با مواد شیمیایی مضر قرار داشته باشد که این موضوع خطر ابتلاء به سرطان مثانه را در آنان افزایش می‌دهد.
مصرف برخی داروهای دیابت. اگر کسی به مدت بیش از یک سال داروی پیوگلیتازون (اکتوس) مصرف کند شانس وی برای ابتلاء به سرطان مثانه افزایش خواهد یافت. دیگر داروهای دیابت که حاوی پیوگلیتازون هستند (اکتوپلوس مت و دوتاکت) نیز خطر مزبور را افزایش می‌دهند.
سابقه شیمی درمانی یا اشعه درمانی. اگر کسی سابقه اشعه درمانی در ناحیه لگن را داشته باشد در ریسک بالاتری برای ابتلاء به سرطان مثانه قرار می‎گیرد. همین مورد برای مصرف درازمدت داروی شیمی درمانی سیکلوفسفامید (سیتوکسان) صادق است.

دورنما
نرخ بقاء 5 ساله برای سرطان مثانه در حدود 77 درصد است. این بدان معنی است که از هر 10 نفر دچار این بیماری در حدود 7 نفر کماکان تا 5 سال بعد از تشخیص زنده می‌مانند. اما این صرفاً یک تخمین است. فرجام هر بیمار به شرایط منحصر به فرد وی بستگی دارد. این شرایط شامل سن، سلامت عمومی، میزان تشخیص زودهنگام سرطان و پاسخ بیمار به درمان می‎شود.

• دکتر لوئیز چانگ
• ترجمه فرهنگ راد

Source:
What Are the Symptoms of Bladder Cancer?
WebMD Medical Reference
Reviewed by Louise Chang, MD
on November 18, 2018

چگونه بدانم که دچار سرطان مثانه شده‌ام؟
برای تشخیص ابتلاء فرد به سرطان مثانه نخستین کاری که احتمالاً پزشک انجام می‎دهد گرفتن شرح حال پزشکی کامل است. دکتر در مورد سلامت عمومی شخص و همچنین هر عامل افزایش دهنده ریسک این بیماری مثل داشتن اعضاء خانواده مبتلاء به سرطان مثانه پرسش خواهد کرد.
در مرحله بعدی پزشک احتمالاً معاینه بالینی انجام می‌دهند. این معاینه شامل آزمون لگن (برای زنان) و معاینه انگشتی رکتال (DRE) است. در این عمل دکتر انگشت دست پوشیده با دستکش را وارد مقعد و راست روده فرد می‌کند. این کار به پزشک امکان می‎هد تا تومور احتمالاً موجود در مثانه را لمس کند. این کار در عین حال به پزشک دیدی در مورد میزان بزرگی یا گسترش احتمالی تومور می‎دهد.
اگر در این معاینه پزشک به موردی غیر نرمال برخورد کند، وی انجام تست‌های آزمایشگاهی را در دستور کار قرار می‌دهد. در عین حال احتمال ارجاع دادن شخص به یک ارولوژیست مطرح است. ارولوژیست ممکن است برای تشخیص کامل وضعیت تست‎های زیر را درخواست کند:

آزمایش ادرار
بر روی نمونه ادرار گرفته شده آزمایش‌های زیر صورت می‌گیرد:
• آنالیز ادرار. پزشک به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا خون یا ماده غیر نرمال دیگری در ادرار وجود دارد یا خیر.
• سیتولوژی ادرار. پزشک از میکروسکپ برای بررسی ادرار با هدف یافتن سلول‎های سرطانی استفاده می‎کند.
• کشت ادرار. برای انجام این تست نمونه ادرار به آزمایشگاه ارسال می‎شود. پس از چند روز، کارکنان آزمایشگاه ادرار را برای بررسی این موضوع که آیا اجرامی در ادرار رشد کرده‎اند، بررسی می‎کنند. نتایج به پزشک می‌گویند که آیا شخص دچار عفونت مثانه است یا خیر.
• تست‎های تومور مارکر ادرار. این آزمایـش‌ها مواد منتشر شده توسط سلول‎های سرطان مثانه را جستجو می‎کنند. پزشک ممکن است یکی از این تست‎ها یا تعداد بیشتری از آنها را همراه یک سیتولوژی ادرار برای تشخیص ابتلاء فرد به بیماری مورد استفاده قرار دهد.

سیستوسکپی
دکتر یک سیستوسکپ را در ورودی مجرای ادرار وارد کرده و از این طریق آن را به مثانه هدایت می‎کند.
سیستوسکپ یک لوله باریک مجهز به دوربین ویدیویی و چراغ در انتهای خود است. پزشک از طریق لوله آب نمک را به داخل مثانه تزریق می‌کند. این کار به پزشک امکان می‎دهد تا جدار داخلی مثانه را از طریق دوربین مشاهده نماید.
پزشک دارویی برای بی‌حس کردن مجرای ادرار و مثانه به بیمار می‎دهد. اگر فرآیند مزبور در اتاق عمل انجام شود، بیمار بیهوشی خواهد شد و بنابراین بیدار نخواهد بود.

رزکسیون ترانس‌یورترال تومور مثانه (TURB)
اگر پزشک در طول سیستوسکپی به موردی غیر نرمال برخورد کند بیوپسی انجام خواهد داد.
در طول عمل TURBT جراح تومور و بخشی از عضله مثانه در اطراف تومور را از بدن خارج می‌کند. این مجموعه برای بررسی سرطان به آزمایشگاه ارسال می‎شود.

تست‌های تصویربرداری
این تست‌ها شامل اشعه X، میدان مغناطیسی، سونوگرافی یا مواد رادیواکتیو برای ایجاد تصاویری در مورد اتفاقات درون بدن است. در اینجا فهرست برخی از این تست‌ها که پزشک ممکن است برای بررسی سرطان مثانه استفاده کند آمده است:
• پیلوگرام داخل وریدی (IVP). این عکسبرداری اشعه X سیستم ادراری است. دکتر به درون ورید رنگی تزریق می‎کند. این رنگ باعث مشخص شدن تومورهای احتمالاً موجود در سیستم ادراری می‎شود.
• پیلوگرام رتروگراد. دکتر یک لوله باریک (کاتتر) را به داخل مجرای ادرار و مثانه داخل می‌کند. پزشک رنگ را از طریق کاتتر تزریق می‌کند به طوری که بتواند جدار داخلی مثانه را مشاهده کند. اگر توموری در مجرای ادراری وجود داشته باشد روش مزبور آن را نشان خواهد داد.
• CT اسکن. این روش به پزشک تصویری از کلیه، مثانه و حالب می‎دهد. روش مزبور قادر است تا تومورهای سیستم ادراری را قابل رویت سازد. در عین حال گره‌های لنفاوی سرطانی شده با این روش قابل مشاهده است.
• MRI. این تست از امواج رادیویی مگنت‌های صوتی برای ایجاد تصاویری از دستگاه ادراری استفاده می‌کند.
• اولتراسوند (سونوگرافی). این تست تصاویری از دستگاه ادراری خلق می‌کند. تست مزبور این امکان را به پزشک می‌دهد که میزان بزرگ شدن تومور درون مثانه را ببیند.
• اشعه X قفسه سینه. اگر سرطان به ریه‌ها گسترش یافته باشد، پزشک امکان رویت آن را توسط این تست خواهد یافت.
• اسکن استخوان. سرطان گسترش یافته از مثانه به استخوان توسط این تست قالا مشاهده خواهد بود.

• دکتر لورا جی. مارتین
• ترجمۀ فرهنگ راد

Source:
How Do I Know If I Have Bladder Cancer?
WebMD Medical Reference
Reviewed by Laura J. Martin, MD
on November 28, 2016

مراحل سرطان مثانه کدامند؟
سرطان مثانه همانند دیگر انواع سرطان بر مبنای مرحله سرطان اندازه‌گیری می‎شود. مراحل سرطان میزان پیشرفت آن را مشخص می‌کنند. این بخش کلیدی اطلاعات مرتبط به بیماری به بیمار و پزشک در مورد انتخاب بهترین گزینه درمان کمک می‎کند.
دو نوع مرحله‌بندی برای سرطان مثانه وجود دارد - مرحله بالینی و مرحله پاتولوژیک.
مرحله بالینی نظر آگاهانه پزشک در مورد میزان گسترش سرطان است. این نظر بر مبنای نتایج به دست آمده از تست‌ها شامل معاینه بالینی، تست‌های تصویربرداری مثل MRI یا CT اسکن و بیوپسی شکل می‌گیرد.
پزشک این اطلاعات را برای پلن درمانی بیمار مورد استفاده قرار می‎دهد.
مرحله پاتولوژیک چیزی است که پزشک پس از عمل جراحی برای خارج کردن تومور تعیین می‎کند. پزشک در این مورد به نتایج تست‌های پیشین نگاه می‎کند. وی همچنین به آنچه در طول جراحی یافته شده است می‌پردازد تا ایده‌ای در مورد میزان پیشرفت سرطان ارائه دهد.

مراحل مختلف سرطان مثانه به چه معنی هستند؟
"کمیته آمریکایی مشترک سرطان" یک روش مرحله‌بندی سرطان به نام سیستم TNM ایجاد کرده است. TNM برای تشریح میزان پیشرفت بیماری استفاده می‎شود. این سیستم بر مبنای سه پاره کلیدی اطلاعات قرار دارد:
• T (تومور) - این میزان پیشرفت تومور اصلی را درون مثانه اندازه‎گیری می‎کند و اینکه تومور به داخل بافت‎های مجاور سرایت کرده است یا خیر.
• N (گره‌های لنفاوی) - گJره‎های لنفاوی گروهی از سلول‎ها هستند که با بیماری مقابله می‎کنند. “N” برای توصیف این مورد به کار می‌رود که آیا سرطان به درون گره‎های لنفاوی مجاور مثانه گسترش یافته است.
• M (متاستاز) - دکترها از M برای توصیف این نکته استفاده می‎کنند که آیا سرطان به درون دستگاه‎ها یا گره‌های لنفاوی دور از مثانه گسترش یافته است یا خیر.
پزشکان از یک سری ارقام یا حروف به دنبال T، N و M استفاده می‌کنند. هر قدر عدد مورد اشاره بزرگ‌تر باشد، نشان دهنده بیشتر بودن گسترش سرطان است.
وقتی پزشک مراحل T، N و M را تعیین کند، این اطلاعات را برای تعیین مرحله کلی سرطان مورد استفاده قرار می‌دهد. این طیفی از حروف صفر تا چهار را شامل می‎شود. در زیر معنی هر مرحله تشریح شده است:
مرحله صفر. سرطان هنوز به مرکز مثانه محدود است. سرطان به داخل بافت‌ها یا عضلات دیواره خود مثانه گسترش نیافته است. سرطان هنوز به گره‎های لنفاوی یا دیگر دستگاه‌ها نرسیده است.
مرحله یک. سرطان به داخل جدار مثانه گسترش یافته اما به عضله دیوار مثانه نرسیده است. سرطان هنوز به گره‎های لنفاوی یا دستگاه‌های دورتر گسترش پیدا نکرده است.
مرحله دو. سرطان از طریق بافت متصل در مثانه و به داخل لایه عضلانی مثانه گسترش یافته است.
مرحله سه. سرطان اکنون در لایه بافت چربی اطراف مثانه قرار دارد. در عین حال ممکن است سرطان به پروستات، رحم یا واژن رسیده باشد. اما هنوز سرطان به گره‎های لنفاوی مجاور یا به دستگاه‌های دور از مثانه نرسیده است.
مرحله چهار. این مرحله می‎تواند شامل هر یک از موارد زیر باشد:
• سرطان از مثانه به داخل لگن یا دیواره شکم گسترش یافته است؛ اما هنوز به گره‌های لنفاوی یا دستگاه‎های دور از مثانه نرسیده است.
• سرطان به گره‎های لنفاوی مجاور سرایت کرده است؛ اما هنوز به دستگاه‎های دور از مثانه نرسیده است.
• سرطان اکنون به گره‎های لنفاوی یا نقاط دور از مثانه مثل استخوان‌ها، کبد یا ریه‌ها رسیده است.
هر قدر میزان اطلاعات در مورد مرحله سرطان مثانه بیشتر باشد، انتخاب گزینه درمانی بهتر برای بیمار امکان‌پذیرتر خواهد بود.

• دکتر لوئیز چانگ
• ترجمۀ فرهنگ راد

Source:
What Are the Stages of Bladder Cancer?
WebMD Medical Reference
Reviewed by Louise Chang, MD
on November 18, 2018

درمان سرطان مثانه

عمل جراحی
ریسکشن تومور مثانه ترانس‎یورترال (TURBT) رایج‌ترین عمل جراحی برای سرطان مثانه است که در مراحل اولیه خود قرار دارد. این عمل در بیمارستان انجام می‎شود اما بیمار می‎تواند روز عمل یا روز بعد از آن از بیمارستان مرخص شود.
پزشک وسیله‌ای به نام ریسکتوسکپ را از طریق مجرای ادار وارد مثانه می‎کند. ریسکتوسکپ در انتهای خود یک حلقه سیمی دارد. پزشک به کمک این ابزار بافت‎های غیر نرمال یا تومور را از مثانه خارج می‌کند. اگر پس از خارج کردن تومور هنوز بقایای سرطان وجود داشته باشد پزشک با استفاده از لیزر و ابزار دیگری به نام سیستوسکپ این باقی مانده سلول‎های سرطانی را از بین می‎برد.

سیستکتومی
در این نوع عمل جراحی، پزشک بخشی از مثانه بیمار (سیستکتومی موضعی) یا کل آن (سیستکتومی رادیکال) را از بدن خارج می‌کند.
اگر سرطان به لایه عضلانی مثانه سرایت کرده و کماکان کوچک باشد، پزشک می‎تواند از سیستکتومی موضعی استفاده کند. اما اکثر مردم دچار سرطان رشد کرده به داخل عضله مثانه در عوض این عمل نیاز به جراحی پرهزینه‌تری پیدا می‌کنند.
اگر سرطان بزرگ بوده یا به بیش از یک قسمت مثانه گسترش یافته باشد پزشک احتمالاً کل مثانه و گره‎های لنفی مجاور آن را از بدن خارج خواهد کرد. این عمل سیستکتومی رادیکال نام دارد.
برای این هر دو عمل، برای بیمار داروهایی تجویز می‎شود تا وی در طول جراحی بیدار نباشد. امکان آن وجود دارد که بیمار بعد از عمل تا یک هفته در بیمارستان باقی بماند. به طور معمول بیمار خواهد توانست تا در طول چند هفته روال معمول زندگی خود را از سر بگیرد.

درمان اینتراوزیکال
این درمان نیز برای سرطان‎های مراحل اولیه استفاده می‌شود. پزشک از یک کاتتر برای تزریق دارویی مایع به داخل مثانه استفاده می‌کند. پزشک در این مورد از یکی از دو گزینه دارویی ایمنی درمانی یا شیمی درمانی استفاده می‎کند.
• ایمنی درمانی. دز این روش سیسJتم ایمنی خود بدن به سلول‎های سرطانی هجوم می‎برد. پزشک جرمی به نام باسیلوس کالمت - گوئرین (BCG) را با استفاده از کاتتر به داخل مثانه تزریق می‎کند. این جرم مرتبط به همان باسیل مسبب سل است. جرم مزبور سیستم ایمنی بدن را به مثانه می‎کشاند. در آنجا سلول‌های سیستم ایمنی توسط BCG فعال می‎شوند و مقابله با سلول‎های سرطانی را آغاز می‌کنند. پزشک ممکن است این درمان را به فاصله چند روز پس از TURBT آغاز کند.
• شیمی درمانی اینتراوزیکال. اگر بیمار و پزشک در مورد این درمان به توافق برسند، پزشک داروهای مقابله با سرطان را از طریق کاتتر به مثانه تزریق می‌کند. شیمی درمانی برای کشتن سلول‎های مضر وارد عمل می‎شود.

شیمی درمانی
شیمی درمانی سیستمیک. پزشک داروی شیمی درمانی را از طریق داخل وریدی به بدن تزریق می‌کند. این بدان معنی است که دارو از طریق جریان خون وارد دیگر بخش‌های بدن می‎شود. این دارو می‎تواند سلول‎های سرطانی گسترش یافته به نقاطی غیر از مثانه را از بین ببرد.

اشعه درمانی
این درمان شامل استفاده از اشعه با انرژی بالا برای کشتن سلول‎های سرطانی است. درمان مزبور شبیه به استفاده از اشعه X اما به مراتب قوی‌تر است. درمان مزبور آسیب زننده نیست. بیمار نیاز به آن دارد که برای چند هفته هر هفته 5 بار اشعه درمانی شود.
دکتر به یکی از دلایل زیر ممکن است چنین درمانی را توصیه کند:
• سرطان مثانه بیمار در مراحل اولیه قرار دارد
• سرطان در مراحل اولیه است اما بیمار قادر به تحمل جراحی نیست
• به عنوان درمان پیگیری TURBT یا جراحی خارج کردن بخشی از مثانه

• دکتر جنیفر رابینسون
• ترجمۀ فرهنگ راد

Source:
Bladder Cancer Treatments: What to Know
WebMD Medical Reference
Reviewed by Jennifer Robinson, MD
on July 25, 2018

چگونه می‎توان از سرطان مثانه پیشگیری کرد؟
پیشگیری در عمل ممکن نیست. دلیلش آن است که برخی از چیزهایی که نقشی در ابتلاء یا عدم ابتلاء فرد به این سرطان دارند - مثل نژاد، قومیت، و جنسیت - خارج از اراده انسان عمل می‎کنند.
اما سه تغییر ساده در سبک زندگی که در کنترل فرد است می‎تواند خطر مرتبط به این سرطان را کاهش دهد:
• ترک مصرف دخانیات
• نوشیدن مایعات به میزان کافی
• خوردن مقادیر بیشتری میوه و سبزیجات
خطر ابتلاء به سرطان مثانه همچنین توسط برخی مواد شیمیایی موجود در محیط کار، ارسنیک، برخی داروهای دیابت و بعضی مکمل‌های گیاهی افزایش پیدا می‌کند. مردم باید مقررات ایمنی مربوط به محیط کار را مراعات کنند و از پزشک در مورد ریسک فاکتورهای مشخصی که آنها را تهدید می‌کند پرسش نمایند./

• دکتر ملیندا رتینی
• ترجمۀ فرهنگ راد

Source:
Can You Prevent Bladder Cancer?
WebMD Medical Reference
Reviewed by Melinda Ratini, DO, MS
on November 15, 2016