طب فوریت ها

کدها احتمالاً به دلیل سهولت کاربرد خود بخشی از فرهنگ بیمارستانی باقی می‌مانند

کدهای بیمارستانی یک راه ساده برای هشدار به کارکنان در مورد یک موقعیت واقعی یا بالقوه اورژانسی است. این کدها به کارکنان بیمارستان کمک می‌کنند تا به شکل مؤثر به نیازهای بیماران خود پاسخ دهند. بیماران ممکن است کدها را گیج کننده بیابند، اما آنان باید مطمئن باشند که هر یک از کارکنان بیمارستان می‌داند که در هر موقعیتی چه کاری باید انجام دهد. یادآوری این نکته مهم است که برخی بیمارستان‌ها کدهایی متفاوت از دیگران را مورد استفاده قرار می‌دهند. کدها احتمالاً به دلیل سهولت کاربرد خود بخشی از فرهنگ بیمارستانی باقی می‌مانند. بیماران و کارکنان بیمارستان که مایلند درک بهتری از این کدها داشته باشند باید به راهنمای مرتبط مراجعه کرده یا در مورد پلن مدیریت اورژانس بیمارستان پرسش کنند

مشخص کردن نشانه‌ها و علایم رابدومیولیز ممکن است کار دشواری باشد

رابدومایالیسیس [رابدومیولیز] یک سندرم جدی است که به شکل مستقیم یا غیر مستقیم بر اثر آسیب‌ دیدگی عضلانی ایجاد می‌شود. رابدومیولیز در نتیجه مرگ الیاف عضله و رها شدن محتویات آن به داخل جریان خون ایجاد می‎شود. این اختلال می‌تواند به عوارض جدی مثل نارسایی رنال (نارسایی کلیه) منجر شود. این به آن معنی است که کلیه‌ها نمی‌توانند مواد زائد و ادرار غلیظ شده را دفع کنند. در موارد نادر، رابدومیولیز حتی می‌تواند سبب مرگ شود. به هر جهت، درمان کامل رابدومیولیز اغلب با فرجام خوب همراه است. در این مقاله آنچه باید در مورد رابدومیولیز بدانیم عنوان خواهد شد.

کما به ندرت بیش از چند هفته ادامه پیدا می‎کند. مردمی که برای زمانی طولانی‎تر در وضعیت ناهشیاری قرار می‎گیرند ممکن است وارد شرایطی شوند که زیر عنوان وضعیت نباتی دایمی شناخته می‎شود.

کما (کوما) وضعیتی از ناخودآگاهی یا عدم هشیاری درازمدت است که بر اثر طیفی از علل شامل صدمات تروماتیک سر، سکته مغزی، تومور مغزی، مسمومیت الکل یا مسمومیت ناشی از مواد مخدر یا حتی برخی بیماری‎های زیربنایی مثل دیابت یا بعضی عفونت‎ها ممکن است رخ دهد. کُما یکی از فوریت‎های پزشکی محسوب می‎شود. کُنش سریع برای حفظ زندگی و کارکرد مغز نیاز است. پزشکان در اغلب موارد برای تعیین علت کما در راستای تعیین بهترین درمان ممکن به طیفی از تست‎های خون و CT اسکن مغز روی می‎آورند. کما به ندرت بیش از چند هفته ادامه پیدا می‎کند. مردمی که برای زمانی طولانی‎تر در وضعیت ناهشیاری قرار می‎گیرند ممکن است وارد شرایطی شوند که زیر عنوان وضعیت نباتی دایمی شناخته می‎شود. بسته به علت بروز کما، مردمی که به مدت بیش از یک سال در وضعیت نباتی دایمی قرار می‎گیرند بسیار نامحتمل است که از وضعیت مزبور خارج گردند.

علی‌رغم سمیت بالا کلر دارای طیف گسترده‌ای از کاربرد در صنایع و مصارف خانگی است

طیف گسترده‌ای از محصولات خانگی و صنعتی حاوی کلر هستند. اگرچه استفاده از این محصولات در صورت کاربرد صحیح ایمن است، کلر ماده‌ای سمی بوده و بلعیدن یا استنشاق آن مضر است. مسمومیت کلر یک مورد اورژانسی در پزشکی است. اگر کسی یکی از محصولات حاوی کلر را خورده یا استنشاق کند و دچار علایم مسمومیت کلر شود، باید با سرویس اورژانس تماس گرفته یا شخص بدون دفع وقت به بیمارستان منتقل شود. کلر در حالت طبیعی گازی به رنگ زرد مایل به سبز است. علی‌رغم سمیت بالا کلر دارای طیف گسترده‌ای از کاربرد در صنایع و مصارف خانگی است.

مردم فاقد آموزش کمک‌های اولیه نیز می‌توانند زندگی دیگری را با انجام CPR [احیاء قلبی ریوی] نجات دهند

 مردم فاقد آموزش کمک‌های اولیه نیز می‌توانند زندگی دیگری را با انجام CPR [احیاء قلبی ریوی] نجات دهند. انجام CPR بر روی شخص دچار وضعیت اورژانسی قلب یا تنفس می‌تواند به زنده ماندن وی تا زمان رسیدن سرویس خدمات اورژانس کمک کند. اگر CPR بلافاصله پس از توقف ضربان قلب صورت گیرد، آنگاه شانس زنده ماندن بیمار دو یا حتی سه بار افزایش خواهد یافت. CPR از طریق حفظ برقراری جریان خون تا زمان رسیدن نیروهای متخصص مراقبت‌های پزشکی عمل می‌کند. CPR را باید در هنگام قطع تنفس مردم یا در صورتی که عمل فرو بردن هوا به صورت گهگاهی انجام می‌شود مورد استفاده قرار داد و نیز در هنگامی که بیمار به سؤالات یا حتی تکان دادن شانه خود پاسخی نمی‌دهد.

اطفال دمای بدن خود را سریع‎تر از بزرگسالان از دست می‎دهند، و در عین حال برای گرم شدن امکان لرزیدن برای آنها وجود ندارد.

هیپوترمی وضعیتی کُشنده است و وقتی بروز می‎کند که دمای بدن تا سطوحی ناایمن کاهش می‎یابد. نوزادان و مردمان مسن به ویژه در ریسک هیپوترمی قرار دارند. در شرایط نرمال و سالم، بدن دمای خود را در حدود 37 درجۀ سلسیوس حفظ می‎کند. اگر دمای محیط بیش از حد پایین بیاید یا اگر تولید گرما در بدن کاهش پیدا کند، دمای هستۀ بدن افت می‎کند و شرایط برای ایجاد هیپوترمی مهیا می‎شود. بنا به گزارش CDC در فاصلۀ سال‎های 2003 تا 2013 در حدود 13400 نفر در سطح ایالات متحد آمریکا جان خود را بر اثر هیپوترمی از دست دادند.