ظروف تفلون و دیگر ظروف آشپزی و ارتباط آنها با سرطان

در این مقاله:
• تفلون دقیقاً چیست؟
• آیا تفلون خطر ابتلاء به سرطان را افزایش می‌دهد؟
• آیا این ماده می‌تواند ریسک ابتلاء به دیگر مشکلات سلامت را افزایش دهد؟
• در مورد دیگر انواع ظروف پخت و پز چه می‌توان گفت؟
• آیا کارهایی هست که بتوان برای کاهش ریسک‌های مربوط به سلامت انجام داد؟
• خلاصه

تفلون به قدری شناخته شده است که بسیاری از مردم به تمام قابلمه‌ها و ظروف نچسب زیر عنوان تفلون اشاره می‌کنند. واقعیت این است که تمامی ظروف پخت و پز نچسب تفلون نیستند.
تفلون از مدت‌ها قبل بوده است و نگرانی‌های بسیاری در مورد ارتباط آن با سرطان وجود دارد. یک سؤال مطرح در این مورد این است که آیا تفلون باعث افزایش خطر ابتلاء به سرطان می‌شود؟
جواب مختصر به این سؤال این است که احتمالاً خیر. اما برای بررسی دقیق موضوع ناچاریم تا تاریخچه تفلون، چگونگی مطرح شدن پرسش در مورد سرطان و جواب تحقیقات را کاوش کنیم.
در حالی که انواع دیگری از ظروف نچسب وجود دارند، این مقاله اختصاصاً به تفلون خواهد پرداخت.

تفلون دقیقاً چیست؟
تفلون نام تجاری برای یک ماده شیمیایی صناعی به نام پلی‌تترافلورواتیلن (PTEE) است. تفلون به علت خاصیت ضد آب بودن، کاهش میزان سایش، و ایجاد یک سطح نچسب برای روکش گرفتن طیفی از محصولات، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تفلون از سال‌های 1940 میلادی مورد استفاده قرار گرفته و در چیزهای متعددی از حباب لامپ‌های گرما تا محافظ پارچه به کار می‌رود. تفلون در صنایع، خودروسازی و تولیدات دارویی کاربرد دارد. این احتمال هست که شما هم‌اکنون در محیط زندگی خود محصولات متعددی را که دارای تفلون باشند در اختیار داشته باشید.
با وجود این آشناترین مورد کاربرد تفلون احتمالاً استفاده از آن به عنوان روکش در ظروف پخت و پز است که باعث می‌شود تا کار آشپزی و نظافت به مراتب آسان‌تر گردد.

آیا تفلون خطر ابتلاء به سرطان را افزایش می‌دهد؟
نگرانی مرتبط به ظروف تفلون و خطر سرطان ناشی از خود تفلون نیست. این موضوع به اسید پرفلوروتانوئیک (PFOA) مرتبط است - یک ماده شیمیایی صناعی که در فرآیند تولید تفلون مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هیچ ارتباط اثبات شده در مورد سرطان وجود ندارد
اسید پرفلوروتانوئیک زمانی برای تولید تفلون مورد استفاده قرار می‌گرفت. از سال 2013 به این سو تمامی محصولات با نام تجاری تفلون فاقد اسید مزبور هستند. اگرچه برخی تحقیقات در مورد ارتباط بین PFOA و سرطان وجود دارد هیچ ارتباط اثبات شده در مورد تلفون و سرطان در دست نیست.
با وجود این مفید خواهد بود که بدانیم چرا PFOA باعث نگرانی بود و چرا دیگر برای ساخت تفلون از آن استفاده نمی‌شود.
در طول تولید خود PFOA می‌تواند وارد خاک، آب و هوا شود. این اسید همچنین می‌تواند در محیط و نیز در بدن ما برای زمانی طولانی باقی بماند.
مطالعات انجام شده عموماً شامل مقادیر بالای قرار گرفتن در معرض PFOA بوده و نتایج متناقضی به دست آمده است. برخی پژوهش‌ها عنوان می‌کنند که مقادیر بالای برخی مواد پلی‌فلوروالکیل (PFAS) می‌توانند به افزایش خطر ابتلاء به سرطان‌های زیر منجر شوند:
• سرطان مثانه
• سرطان کلیه
• سرطان تخمدان
• سرطان پروستات
• سرطان بیضه

آیا این ماده می‌تواند ریسک ابتلاء به دیگر مشکلات سلامت را افزایش دهد؟
این امکان نیز وجود دارد که تماس طولانی مدت با روایح ناشی از ظروف دارای روکش تفلون در معرض حرارت بالا به ایجاد علایم شبه آنفولانزا مثل سردرد، لرز، و تب منجر شود. این مورد عموماً به ظروفی مرتبط است که در طول چند ساعت در معرض حرارت شدید قرار گرفته باشند.
مورد مزبور اختلالی خوش‌خیم تلقی می‌شود و معمولاً در طول 12 تا 48 ساعت پس از تماس مورد اشاره برطرف می‌گردد. به هر حال، احتمال بروز مشکلات جدی در کسانی که از قبل دچار بیماری قلبی-تنفسی بوده‌اند وجود دارد.
برخی تحقیقات در دست است که عنوان می‌کنند PFAS که از سال 2013 به بعد دیگر در تولید تفلون استفاده نمی‌شوند ممکن است است با ایجاد موارد زیر مرتبط باشند:
• بالا رفتن میزان کلسترول
• کاهش میزان پاسخ واکسن در کودکان
• تغییرات آنزیم‌های کبد
• افزایش ریسک فشار خون بالا یا پره‌اکلامپسی در زنان باردار
• کاهش اندکی در وزن نوزاد در زمان تولد
بر مبنای اعلام "انجمن آمریکایی سرطان"، ریسک‌های اثبات شده دیگری برای انسان بر اثر استفاده از ظروف آشپزخانه تفلون وجود ندارد.

در مورد تفلون و ریسک‌های آن برای پرندگان چه می‌دانیم
اگرچه ظروف تفلون معمولاً برای انسان ایمن محسوب می‌شوند همین موضوع را نمی‌توان در مورد پرندگان گفت.
سطوح دارای روکش PTFE در حرارت 280 درجه سانتی‌گراد (536 درجه فارنهایت) شروع به انتشار فرآورده‌های ضمنی شیمیایی می‌کنند که می‌توانند در پرندگان به توکسیکوزیس PTFE منجر شوند. پرندگانی که روایج ایجاد شده مزبور را استنشاق می‌کنند ممکن است دچار مشکلات تنفسی، تشنج و مرگ شوند.

در مورد دیگر انواع ظروف پخت و پز چه می‌توان گفت؟

آلومینیم
غذا منبع اولیه تماس با آلومینیم است. این ماده همچنین در هوا، آب و طیفی از محصولات مصرف کنندگان وجود دارد. برخی اشکال آلومینیم در ظروف آشپرخانه وارد غذا نمی‌شوند اما آلومینیم انودایز شده ورود آلومینیم به داخل غذا از طریق شستشو را کاهش می‌دهد.
ظروف آشپزی آلومینیمی ایمن تلقی می‌شوند و ارتباطی با ایجاد سرطان در مورد آنها به دست نیامده است. نقش آلومینیم در ایجاد بیماری آلزایمر مشخص نشده است.

چدن
وقتی ظروف چدنی برای پخت و پز استفاده می‌شود مقداری آهن وارد غذا می‌شود. البته هر کسی به مقداری آهن در رژیم غذایی خود نیاز دارد.
یک مطالعه مربوط به سال 2014 پی برده است که میزان بالای آهن سرمی ممکن است یک ریسک فاکتور تمامی انواع سرطان و مخصوصاً سرطان کبد و سرطان پستان باشد.
یک متا آنالیز مربوط به سال 2014 نیز از وجود ارتباط بین سطوح بالای آهن و سرطان خبر داده است، با وجود این برای تأیید این یافته‌ها به تحقیق بیشتری نیاز است. مردم می‌توانند در مورد استفاده از ظروف چدنی برای پخت و پز در صورت بالا بودن میزان آهن بدن خود تجدید نظر کنند.
نتایج یک مرور سیستمیک در سال 2003 خاطرنشان می‌کند که ظروف چدنی می‌توانند یک مداخله مفید در مورد مردم دچار کمبود آهن باشند.

مس
مقدار کم مس برای سلامت ما مفید است اما مقادیر زیاد این فلز برای بدن سمی است. مردم نباید از ظروف مسی فاقد روکش برای پخت و پز استفاده کنند اما ظروف روکش‌دار از ورود مس به غذا پیشگیری می‌کنند.

فولاد ضد زنگ
به نظر نمی‌رسد که استفاده از ظروف استیل برای آشپزی ضرری برای سلامت ما داشته باشد. اما یک مطالعه منتشر شده در سال 2013 نوشه است که نیکل و کرومیوم می‌توانند به داخل سس گوجه فرنگی نشت کنند. مقدار این نشت بستگی به درجه ضد زنگ بودن ظرف استیل، زمان پخت، و کاربرد قبلی و موسمی ظرف دارد.
اگر کسی دچار حساسیت به نیکل یا کرومیوم باشد باید استفاده از انواع دیگر ظروف را در برنامه خود قرار دهد.

آیا کارهایی هست که بتوان برای کاهش ریسک‌های مربوط به سلامت انجام داد؟
اگر کسی در مورد ظروف تفلون تولید شده پیش از سال 2013 نگران باشد می‌تواند این ظروف را جایگزین کند. در این مورد می‌تواند از تفلون جدیدتر، فولاد ضد زنگ، آلومینیم یا دیگر انواع ظروف استفاده کرد.
در اینجا راهنمایی‌های دیگری برای استفاده در مورد اغلب ظروف تفلون عنوان شده است:
• ظروف تفلون آسیب دیده یا فرسوده را تعویض کنید.
• گرمای اولیه را کم یا متوسط انتخاب نمایید.
• ظروف خالی را روی اجاق داغ نگذارید.
• اگرچه تفلون تا استفاده در دمای 260 درجه سانتی‌گراد (500 درجه فارنهایت) ایمن تلقی می‌شود پخت و پز خود را در حد امکان در دمای پایین‌تر انجام دهید.
• در صورت استفاده از دمای بالا، هواکش را روشن یا پنجره را باز کنید.
• از کاربرد قاشق و چنگال که می‌توانند باعث خراش سطح ظروف شوند خودداری نمایید.
• از مواد شیمیایی نظافت ساینده خودداری کنید.
در صورت استفاده از هر گونه ظروف مردم باید دسترالعمل‌های تولید کننده را در هنگام استفاده از ظروف در مد نظر داشته باشند.

خلاصه
تفلون یک نام تجاری برای یک ماده شیمیایی صنعتی است که برای روکش ظروف به کار می‌رود. نگرانی‌هایی در مورد استفاده از تفلون و ارتباط آن با افزایش خطر سرطان مطرح است. مواد شیمیایی مرتبط به سرطان از سال 2013 به بعد دیگر در تولید تفلون به کار نمی‌روند.
امروزه تفلون برای استفاده در پخت و پز ایمن تلقی می‎شود. هیچ شواهدی در مورد افزایش خطر ابتلاء به سرطان بر اثر استفاده از تفلون وجود ندارد.
در صورت استفاده از ظروف تفلون تولید شده پیش از سال 2013 مردم باید این ظروف را با انواع جدید یا ظروفی از جنس مواد دیگر مثل استیل ضد زنگ جایگزین کنند./

ظروف تفلون و دیگر ظروف آشپزی و ارتباط آنها با سرطان
دکتر یمینی رانکاد، آن پیترانجلو
ترجمه پریسا شعله‌دوست

Source:
Healthline
Can Teflon Cookware Increase Your Risk of Cancer?
Medically reviewed by Yamini Ranchod, Ph.D., M.S. —
Written by Ann Pietrangelo
On November 13, 2020