چرا تنها منم که احساس سرما می‎کند؟

سرما، پوست، عادت به سرما، انقباض رگ‌های خونی، گرمای متابولیک، نوسانات هورمونی، زنان و سرما، مردان و سرما، ابعاد بدنی بزرگ‌تر و سرما، سرمازدگی، هیپوترمی، گرمازدگی، تستوسترون، چربی زیر جلدی، چربی زیر پوستی، ادیپوز

تفاوت موجود میان زنان و مردان در پاسخ به سرما بخشاً به علت ابعاد بدنی متفاوت آنان است

• دکتر ییلا هیووینگ - مارتین؛ دکتر جاسمین کالیر
• ترجمه هستی فراست‎فر

دستکش؟ کلاه؟ گرمکن چند لایه؟ همه‌ سر جای خودشان هستند. اما چرا من تنها کسی هستم که آمادۀ هجوم توفان برف است؟ سرما بر هر کسی به شکل متفاوتی تأثیر می‎گذارد.
توانایی ما در حس تغییرات حرارت برای بقاء ما نقش حیاتی دارد. تغییرات اندک در دمای هستۀ بدن ما می‎تواند اثرات تعیین کننده‎ای بر جای بگذارد و ما را تابستان‎ها در معرض خطر گرمازدگی و زمستان‌ها در ریسک هیپوترمی قرار دهد.
برای حفظ دمای هستۀ بدن، بدن ما ساز و کار پیچیده‎ای را برای حس نوسانات حرارت و پاسخ دادن به آن توسعه داده است.
عصب‎های موجود در پوست ما نخستین سد دفاعی محسوب می‎شوند. آنها تغییرات حرارت را ثبت و ضبط کرده و اطلاعات را به مغز ارسال می‎کنند.
با وجود این درک سرما موضوعی بسیار ذهنی است. چرا برخی از مردم به صرف فکر کردن در مورد افت حرارت و نزول سرما دچار لرزش می‎شوند، حال آنکه دیگران فقط از سر ناچاری به گرما تن درمی‎دهند؟

چه اتفاقی می‎افتد که ما دچار سرما می‎شویم؟
وقتی مغز از افت حرارت آگاه می‎شود، پیامی به رگ‌های خونی ارسال می‌کند مبنی بر اینکه جریان خون به پوست را محدود کنند.
خانم دکتر جون کاستلانی / John Castellani، و دکتر اندرو یانگ / Andrew Young - هر دو از بخش پزشکی حرارت و کوهپایه انستیتو تحقیقات پزشکی محیط زیست ارتش ایالات متحد آمریکا در نیتیک - توضیح می‎دهند که این فرآیند انقباض رگ‎های خونی از هدر رفتن گرمای بیشتر پیشگیری کرده و هستۀ بدن ما را محافظت می‎کند.
انقباض رگ‎های خونی در انگشتان دست و پا احساسی است که احتمالاً بسیاری از ما در هنگامی که به سراغ دستکش و جوراب پشمی می‎رویم با آنها آشنا شده‎ایم.
در اوج محدود شدن جریان خون به پوست، ما شروع به لرزیدن می‎کنیم. این انقباضات عضلانی موزون و ناخواسته حرارت را برای گرم نگه داشتن بدن ما ایجاد می‌کند.
این پاسخ‎های فیزیولوژیک در سیستم بدن ما ذخیره شده است اما در عین حال از فردی به فرد دیگر تفاوت‎هایی دارد. با این اوصاف چه چیزی بر پاسخ ما به سرما تأثیر می‎گذارد؟

اندازۀ بدن
اندازۀ بدن وقتی پای سرما در میان باشد واقعاً مطرح است. هر قدر اندازۀ بدن فرد بیشتر باشد میزان گرمایی که از دست خواهد داد بیشتر خواهد بود.
این موضوع با میزان بافت چربی زیر جلدی یا چربی زیر سطح پوست ارتباط نزدیکی دارد. چربی یک مادۀ عایق اساسی است. هر قدر میزان چربی زیر جلدی فرد بیشتر باشد، این عایق‌بندی در مورد وی بهتر خواهد بود.
تفاوت موجود میان زنان و مردان در پاسخ به سرما بخشاً به علت ابعاد بدنی متفاوت آنان است.
بیاییم یک مرد و زن در ابعاد بدنی واحد را در نظر بگیریم و ناحیۀ سطح بدن را مقایسه کنیم. از آنجا که احتمالاً میزان چربی زیر جلدی زن بیشتر است، وی در مقابل سرما از پوشش عایق بهتری برخوردار خواهد بود.
اگر ما این سناریو را با یک مرد و یک زن با مقدار چربی زیر جلدی یکسان مقایسه کنیم، زن احتمالاً دارای ناحیۀ سطحی بزرگ‌تر اما تودۀ بدنی کوچک‎تری خواهد بود و با سرعت بیشتری گرما از دست خواهد داد.

جنس و سن
به هر جهت جنس وقتی صحبت از اندام‎های بدن ما در میان باشد نقشی ایفا می‎کند، که در آن انقباض رگ‎های خونی در زنان نمایان‎تر است. در واقع، شواهدی به دست آمده از یک مطالعه در مقیاس بزرگ در مورد دوقلوها وجود دارد که عنوان می‎کنند که سرمازدگی انگشتان دست و پا تا حدودی توسط ژن‌های ما تعیین می‎شود.
نوسانات هورمونی نیز در چگونگی احساس سرما توسط ما نقش دارند. زنان در طول چرخۀ عادت ماهانه به سرما به شکل متفاوتی پاسخ می‎دهند. در مردان میزان بالاتر سطح تستوسترون می‎تواند حساسیت نسبت به سرما را با حساسیت‌زدایی یکی از گیرنده‎های اصلی سرما در پوست، یعنی TRPM8، کاهش دهد.
از حدود سن 60 سالگی توانایی بدن ما برای حفظ گرما و حس سرما رو به کاهش می‎رود.
همچنین سالمندان در مقایسه با همتایان جوان خود کمتر شروع به لرزیدن می‎کنند مگر اینکه افت زیادی در حرارت ایجاد شده باشد و نیز افراد پیر برای گرم کردن بدن خود دچار مشکل می‌شوند.

چگونه به سرما عادت کنیم
وقتی بدن ما مکرراً در معرض هوای سرد قرار می‎گیرد، در نهایت خود را با آن وفق می‎دهد. اما ما در اینجا در بارۀ حدود 5 دقیقه چرخ زدن در هر روز در هوای بیرون از خانه یا گذراندن بقیۀ زمان خود در آغوش گرما حرف نمی‎زنیم.
خانم دکتر کاستلانی توضیح می‎دهد که بسیار از ساکنان نواحی قطبی پاسخ کمتری در برابر سرما از خود نشان می‎دهند. آنها نیز می‏لرزند و جریان خونشان به پوست محدود می‎شود، اما میزان این واکنش‌ها در آنان کمتر است.
دو راه دیگر برای وفق دادن بدن با سرما وجود دارد: یا افزایش تولید گرمای متابولیک یا نگهداری حرارت.
چگونگی واکنش فرد به سرمای مکرر احتمال دارد تا حدودی به مقدار گرمای از دست داده قابل فروکاستن باشد، اما هنوز چیزهای بسیاری در مورد چگونگی حس دمای پایین و انطباق با آن وجود دارد که محققان در موردش چیزی نمی‎دانند.
بنابراین اگر میل به درک حس لرزیدن دارید، می‎توانید گذراندن زمانی را در هوای بیرون برای بالا بردن میزان تحمل خود امتحان کنید. یا خودتان را به دستکش و لباس گرم خویش برسانید تا سرما را از خود دور نگه دارید.

Source:
Why am I cold when nobody else is?
By Yella Hewings-Martin PhD
Fact checked by Jasmin Collier
Published Tue 7 November 2017