در مورد سندرم پس از ضربه به سر چه می‌دانیم

• سندرم پس از ضربه به سر چیست؟
• علایم سندرم پس از ضربه به سر
• علل و ریسک فاکتورهای سندرم پس از ضربه به سر
• تشخیص سندرم پس از ضربه به سر
• درمان سندرم پس از ضربه به سر
• عوارض سندرم پس از ضربه به سر
• دورنما

سندرم پس از ضربه به سر اختلالی است که در آن علایم ضربه به سر یا آسیب‌دیدگی سر زمان درازی پس از صدمه اولیه ادامه پیدا می‌کند. سندرم پس از ضربه به سر ممکن است برای ماه‌ها یا سال‌ها ادامه یابد اما علایم به مرور زمان بهبود می‌یابند و در بیشتر موارد مردم به طور کامل سلامت خود را به دست می‌آورند.

سندرم پس از ضربه به سر چیست؟
در سندرم پس از ضربه به سر علایم ضربه به سر زمان درازی پس از صدمه اولیه ادامه می‌یابد.
اثرات درازمدت ناشی از ضربه به سر شایع نیستند. پس از دچار شدن به این آسیب بیشتر مردم به فاصله 2 هفته تا یک ماه از علایم اولیه بهبود می‌یابند. در هر حال، تقریباً 20 درصد موارد ضربه به سر به سندرم پس از ضربه به سر منجر می‌شود و علایم بیش از 6 هفته ادامه پیدا می‌کنند.
بر مبنای برخی منابع، علایم ضربه به سر که دچار سه "حیطه" یا بیشتر - شامل تغییرات عاطفی و اختلالات شناختی - به مدت بیش از 2 یا 2 ماه شوند نشان دهنده سندرم پس از ضربه به سر هستند.
سندرم پس از ضربه به سر می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه داشته باشد، اما علایم آن تشدید نمی‌شود. سندرم پس از ضربه به سر به مرور زمان بهبود می‌یابد و در اغلب موارد مردم سلامت کامل خود را به دست می‌آورند.

علایم سندرم پس از ضربه به سر
علایم سندرم پس از ضربه به سر شامل موارد زیر است:
• سردرد
• سرگیجه
• خستگی مفرط
• افزایش حساسیت نسبت به نور
• افزایش حساسیت به صدا
• تحریک‌پذیری
• تغییر وضعیت عاطفی، مثل آسیب‌پذیری بیشتر در برابر استرس
• افسردگی
• اضطراب
• دشواری تمرکز
• مشکلات حافظه
• مشکلات خواب
• افزایش عدم تحمل نسبت به الکل
• تغییرات اشتها
بسیاری از علایم مزبور با علایم ناشی از دیگر اختلالات پزشکی مثل اختلال استرس پس از ضربه (PTSD) و درد مزمن همپوشانی دارند.


علل و ریسک فاکتورهای سندرم پس از ضربه به سر
تحقیق نشان می‌دهد که علت سندرم پس از ضربه به سر آسیب دیدن ماده سفید در مغز است.
ماده سفید، بافت احاطه کننده الیاف عصبی در مغز است. آسیب دیدن این بافت می‌تواند بر مسیرهای بین مغز و مابقی بدن تأثیر بگذارد که این می‌تواند طیفی از علایم تجربه شده از سوی مردم دچار سندرم پس از ضربه به سر را شامل شود.
برخی گروه‌ها شامل زنان، سالمندان و مردم دارای تاریخچه ابتلاء به اختلالات زیر بیشتر در خطر دچار شدن به سندرم پس از ضربه به سر قرار دارند:
• ضربه به سر
• تشنج
• اختلالات یادگیری، خلق، یا اضطراب
• سردردهای ناشی از میگرن
ورزشکاران و مردم شاغل در ارتش نیز در ریسک بالاتری برای ابتلاء به سندرم پس از ضربه به سر قرار دارند زیرا خطرات مربوط به ضربه به سر یا آسیب تروماتیک مغزی در مورد آنان بیشتر است.
بر مبنای یک گزارش از سوی "انستیتو ملی اختلالات نورولوژیک و استروک" (NINDS)، هر ساله بین 1.6 میلیون تا 3.8 میلیون مورد ضربه به سر ناشی از برخوردهای مرتبط به ورزش در ایالات متحد آمریکا بروز می‌کند. ورزشکاران همچنین در خطر تکرار این آسیب قرار دارند.
NINDS همچنین می‌نویسد که 20 درصد پرسنل نظامی ثابت در طول جنگ‌های عراق و افغانستان متحمل آسیب‌دیدگی سر شده‌اند. در میان این عده 83 درصد افراد متحمل ضربه به سر یا آسیب تروماتیک مغزی خفیف و غیر بغرنج بوده‌اند.
ضربه به سر چندگانه می‌تواند خطر علایم درازمدت ضربه به سر را افزایش دهد. این موضوع مهم است که مردم متحمل آسیب‌دیدگی سر پس از تحمل ضربه از استراحت کافی برخوردار باشند تا مغز به طور کامل التیام یابد.

تشخیص سندرم پس از ضربه به سر
پزشک یا تیم مراقبت‌های پزشکی سندرم پس از ضربه به سر را بر مبنای ارزیابی علایم مبتلابه شخص تشخیص می‌دهد. تشخیص سندرم پس از ضربه به سر به دلیل همپوشانی بسیاری از علایم با موارد مرتبط به اختلالات دیگر می‌تواند مشکل باشد.
مجموعه‌ای از معیارهای مربوط به سندرم پس از ضربه به سر وجود دارد که بر مبنای آنها نیاز است تا علایم مرتبط در 3 دسته یا بیشتر به مدت یک ماه یا بیشتر وجود داشته باشند.
پزشک همچنین می‌تواند تست‌های مغز و اعصاب را برای بررسی هر مشکل مرتبط به تعادل یا تغییرات شناختی انجام دهد. پزشکان ممکن است از CT اسکن یا MRI برای بررسی تصویرهای مغز و از تشخیص خارج کردن دیگر علل زیربنایی استفاده کنند.

درمان سندرم پس از ضربه به سر
درمان سندرم پس از ضربه به سر بر تخفیف علایم مبتلابه شخص در راستای کمک به او برای مدیریت وضعیت متمرکز می‌شود. استراحت یکی از اجزاء اصلی درمان سندرم پس از ضربه به سر است زیرا به مغز امکان می‌دهد تا ریکاوری کرده و از ضربه به سر التیام یابد.
در صورت امکان پزشکان اغلب از کاربرد دارو برای درمان علایم سندرم پس از ضربه به سر اجتناب می‌کنند زیرا آسیب‌دیدگی سر می‌تواند مغز را در مورد کاربرد دارو و عوارض جانبی محتمل حساس‌تر کند.
پزشکان ممکن است به مردم توصیه کنند که برای شروع یک برنامه درمانی فعال مثل ورزش یا دیگر انواع مداوا چند هفته صبر نمایند. این تأخیر برای مغز زمان لازم را برای ریکاوری از آسیب اولیه سر فراهم می‌کند بدون اینکه مغز را که ممکن است کماکان در حال التیام باشد تحت فشار بیش از حد قرار دهد.
مردم می‌توانند طیفی از درمان‌های مختلف را که ممکن است برای ریکاوری سندرم پس از ضربه به سر کمک کننده باشند، امتحان کنند. در مورد تمامی این درمان‌ها، شخص با یک متخصص پزشکی کار خواهد کرد که وی سیر پیشرفت درمان را پایش کرده و می‌تواند بر مبنای ضرورت برنامه درمانی را تعدیل یا تنظیم کند.

درمان بینایی
درمان بینایی از طیفی از ورزش‌ها برای کمک به مردم دچار مشکلات بینایی ناشی از سندرم پس از ضربه به سر استفاده می‌کند. ورزش‌ می‌تواند به ترمیم صدمات وارد شده بر سیستم بینایی کمک کرده یا به مغز در انطباق با تغییرات ارتباطی کمک نمایند.

توان‌یابی نورو-اپتومتریک
توان‌یابی نورو-اپتومتریک همچنین در راستای هدف گرفتن هر مشکل بینایی که مردم ممکن است دچار آن باشند کار می‌کند. پلن درمانی کاربرد لنزها، منشورها، و فیلترها را برای کمک به تحریک قسمت‌هایی از مغز که فاقد کارکرد معمول خود هستند مورد استفاده قرار می‌دهد.

درمان تعادل
درمان تعادل یا وستیبولار در صورتی که شخص دچار مقدار زیادی سرگیجه به عنوان یک علامت سندرم پس از ضربه به سر باشد می‌تواند مفید واقع شود. ورزش‌های مخصوص تشویق تعادل و پایداری می‌تواند باعث کاهش این علامت مشوش کننده شوند.

فیزیوتراپی
اگر سندرم پس از ضربه به سر باعث ایجاد درد فیزیکی در بدن شود، فیزیوتراپی می‌تواند در تخفیف علایم مؤثر باشد. این درمان شامل ماساژ، ورزش ملایم، و گرمادرمانی برای ریلکس شدن بدن و کمک به ریکاوری است.

ورزش درمانی
ورزش درمانی از تمرینات ملایم اروبیک برای کمک به ریکاوری بدن استفاده می‌کند. مردم می‌توانند از استخر یا سالن ورزش و وسایلی مثل تردمیل استفاده کنند که حداقل خطر آسیب دیدن سر را به همراه دارند.
یک متخصص مراقبت‌های پزشکی شخص را در طول درمان به دقت پایش می‌کند تا اطمینان یابد که وی ورزش بیش از حد انجام نمی‌دهد که خود عاملی برای کند شدن ریکاوری خواهد بود.

درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری (CBT) می‌تواند به مردم دچار علایم مرتبط به خلق سندرم پس از ضربه به سر مثل افسردگی، اضطراب یا نوسان خلق کمک کند.
CBT به مردم کمک می‌کند تا الگوهای افکار و رفتار منفی آگاه شوند و ابزارهای عملی برای غلبه بر این مشکلات در اختیار آنان قرار می‌دهد.

عوارض سندرم پس از ضربه به سر
سندرم پس از ضربه به سر می‌تواند باعث افزایش خطر افسردگی شود. اگر کسی از پیش دچار مشکلات سلامت مثل افسردگی یا میگرن باشد ضربه به سر و سندرم پس از ضربه به سر می‌توانند این مشکلات را تشدید کنند.
اگر سندرم پس از ضربه به سر باعث ایجاد احساس عدم ثبات در مردم شود آنها ممکن است به میزان بیشتری در خطر تکرار آسیب‌دیدگی قرار گیرند. ضربه به سرهای متعدد می‌تواند به آسیب دیدن مغز بینجامد، که به شکل بالقوه به افسردگی و تغییرات رفتاری یا شخصیتی منجر می‌شود.
برای کمک به پیشگیری از آسیب دیدن سر، مردم باید از فعالیت بدنی یا ورزش منجر به ایجاد ضربه به سر ثانوی و عوارض خودداری کنند. مردم ورزشکار باید پیش از پرداختن مجدد به ورزش صبر کنند تا ریکاوری آنان تکمیل شود.

دورنما
برطرف شدن سندرم پس از ضربه به سر ممکن است زمان‌بر باشد اما به مرور زمان بهتر می‌شود. مردم برای ایجاد زمان بیشتری برای استراحت باید در فعالیت‌های روزانه خود تغییراتی ایجاد کنند.
مردم می‌توانند برای کمک به مدیریت علایم با یک تیم پزشکی کار کنند. برای هر کسی پلن درمانی متفاوت است بنابراین مردم می‌توانند رویکردهای مختلفی را برای یافتن روش دارای بهترین کارآیی برای خود دنبال کنند.
سندرم پس از ضربه به سر یک اختلال انحطاطی نیست، و در اغلب موارد، با گذشت زمان به طور از بین می‌رود./

• بِث سیسونس، دکتر نانسی هاموند
• ترجمه محمدقاسم رافعی

Source:
Medical News Today
What to know about post-concussion syndrome
Last reviewed Mon 2 September 2019
By Beth Sissons
Reviewed by Nancy Hammond, MD

برو به صفحه اصلی