لرزش پا

• رعشه
• سندرم پای بی‌قرار (RLS)
• دیسکنزی تأخیری
• اضطراب
• داروهای محرک
• الکل
• نوروپاتی
• زوال عقل
• هیپرتیروئیدیسم
• بیماری پارکینسون
• چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم
• خلاصه

لرزش پا ممکن است یک مشکل آزار دهنده کوچک یا تجربه‌ای سخت باشد که باعث تنش عضلانی و مشکلات راه رفتن شود. مشکلات متعددی، از سندرم پای بی‌قرار (RLS) گرفته تا اختلالات جدی مثل زوال عقل می‌توانند باعث ایجاد لرزش پا شوند.
تشخیص علت لرزش پا بر مبنای صرف علایم ناممکن است. به همین دلیل، مردم دچار لرزش پا باید به پزشک مراجعه کنند.
در ادامه مقاله به علل لرزش پا پرداخته خواهد شد.

1. رعشه
رعشه انقباض غیر ارادی عضلات است. این انقباض حالت موزون (ریتمیک) دارد، بنابراین شخص می‌تواند ارزیدن یا حرکت عضله را به فواصل قابل پیش‌بینی احساس کند.
شخص دچار رعشه پا ممکن است متوجه این نکته شود که لرزش پای وی زمانی بروز می‌کند که یک عضله یا گروهی از عضلات دچار ضربان یا گرفتگی خارج از کنترل می‌شود. رعشه ممکن است به مدت چند دقیقه ادامه یابد یا ممکن است به مشکلی ادامه‌دار تبدیل گردد.
اختلالات پزشکی متعددی می‌توانند باعث ایجاد رعشه شوند. این اختلالات اغلب از گروهی شامل موارد زیر هستند که باعث آسیب دیدگی سیستم مغز و اعصاب می‌شوند:
• مالتیپل اسکلروزیس
• استروک
• آسیب تروماتیک مغز
• صدمات مغزی ناشی از تومورها
نارسایی کبد و نارسایی کلیه نیز می‌توانند باعث رعشه شوند.
نوع نادری از رعشه به نام رعشه ارتواستاتیک اولیه، به ویژه پاها را درگیر می‌کند. مردم دچار این اختلال در زمان ایستادن دچار رعشه ناگهانی می‌شوند.
این ممکن است نوعی رعشه ذاتی باشد، که یک نوع رعشه ژنتیکی است، اما پزشکان علت بروز آن را نمی‌دانند. برخی داروها می‌توانند به مداوای علایم رعشه مزبور کمک کنند.

2. سندرم پای بی‌قرار (RLS)
RLS احساسی مشابه رعشه پا در فرد ایجاد می‌کند زیرا مردم مبتلاء به این اختلال دچار حس غیر قابل کنترل نیاز عاجل به حرکت دادن پاهای خود می‌شوند.
به هر حال، رعشه زمانی بروز می‌کند که یک عضله در حالتی خارج از کنترل دچار اسپاسم می‌شود. RLS سبب حرکت خودخواسته پا می‌گردد. این حرکات ارادی پا برای ایجاد احساس آرامش صورت می‌گیرد. در مورد مردم دچار سندرم پای بی‌قرار در صورت عدم حرکت دادن پا ممکن است حالت مور مور، سوزش یا ناراحتی در پاها ایجاد شود.
مردم دچار RLS اغلب شب‌ها دچار آن می‌شوند اگرچه احتمال بروز آن در هر زمانی وجود دارد.
سندرم پای بی‌قرار در میان زنان باردار، مردم دچار فقر غذایی، و افراد دچار آسیب دیدگی عصب بر اثر بیماری‌هایی مثل دیابت بیشتر عمومیت دارد؛ با وجود این هر کسی ممکن است دچار این سندرم شود.
پزشکان به طور دقیق علت RLS را نمی‌دانند، با وجود این ظن آنها بر آن است که اختلالات درمان نشده سلامت ممکن است با آن مرتبط باشند. درمان علت زیربنایی می‌تواند به فروکش سندرم پای بی‌قرار کمک کند.
در هر حال، اگر پزشک قادر به یافتن علت نباشد، ممکن است برای کاستن از میزان ناراحتی بیمار دارو تجویز کند.

3. دیسکنزی تأخیری
برخی داروها که به درمان اختلالات دستگاه گوارش و مشکلات ذهنی کمک می‌کنند ممکن است باعث ایجاد سندرمی به نام دیسکنزی تأخیری شوند. این اختلال حرکت غیر ارادی سبب ایجاد حرکات غیر قابل کنترل در سراسر بدن شامل اندام‌ها، صورت و تورسو (تاب‌گشت) می‎شود. به ویژه داروهای تغییر دهنده روش پاسخ بدن به دوپامین می‌توانند باعث ایجاد دیسکنزی تأخیری شوند.
داروهای ضد روان‌پریشی، که پزشکان اغلب برای درمان اسکیزوفرنی تجویز می‌کنند، و داروهای دستگاه گوارش مثل متوکلوپرامید و پروکلوپرازین در این مورد دخالت دارند.
مردم مبتلاء به دیسکنزی تأخیری به طور معمول اشکال دیگر لرزش و حرکات غیر معمول را تجربه می‌کنند، نه فقط مواردی را که به پاها محدود می‌شود.
درمان دیسکنزی تأخیری معمولاً نیاز به توقف مصرف داروی مسبب مشکل و در صورت امکان چرخش به سوی داروی جایگزین دارد.

4. اضطراب
اضطراب می‌تواند به شکل موقتی لرزش ایجاد کند زیرا بدن در شرایط اضطراب وارد وضعیت بجنگ-یا-دررو می‌شود. این لرزش به طور معمول با برطرف شدن اضطراب از بین می‌رود. در هر حال، برخی از مردم دچار اضطراب مزمن ممکن است به رعشه‌هایی دچار شوند که حالت مزمن دارند.
درمان باید بر فروکش اضطراب و نه خود رعشه متمرکز گردد زیرا علت بروز رعشه اضطراب است.
تکنیک‌های ریلکسیشن مثل مدیتیشن، مداوا و ورزش می‌توانند در این مورد کمک کننده باشند.

5. داروهای محرک
داروهای محرک می‌توانند فعالیت سیستم عصبی را سرعت ببخشند. این شامل داروهای نسخه‌ای مثل ادرال و ریتالین و همچنین مواد مخدر غیر قانونی شامل کوکائین و مت‌آمفتامین‌ها می‌شود.
استفاده از این داروها یا مواد مخدر می‌تواند باعث ایجاد لرزش پا و دست شود. در بیشتر موارد علایم پس از توقف مصرف مواد مزبور برطرف می‌شوند.
در هر حال یک مطالعه مربوط به سال 2012 می‌گوید که مت‌آمفتامین‌، کوکائین و اکستازی به ویژه در صورت مصرف درازمدت می‌توانند باعث ایجاد لرزش و رعشه دایمی شوند.
درمان با توقف مصرف موارد مزبور شروع می‌شود. اگر رعشه کماکان ادامه داشته باشد پزشک ممکن است دارودرمانی یا فیزیوتراپی توصیه کند.

6. الکل
سوءمصرف الکل و ترک الکل می‌تواند نوع رفتار مغز و سیستم عصبی را تغییر داده سبب ایجاد رعشه شود.
برخی از اوقات، مثل موردی که در آن الکل به عصب‌ها صدمه می‌زند، این آسیب دایمی است. در موارد دیگر، به ویژه زمانی که شخص در روند ترک الکل قرار دارد، علایم مورد بحث موقتی خواهند بود.
مردمی که زمانی طولانی دچار سوء مصرف الکل بوده‌اند ممکن است با ترک آن از رعشه رهایی یابند.

7. نوروپاتی
نوروپاتی نوعی آسیب دیدگی عصب است که می‌تواند حس نامعمول مور مور یا درد در ناحیه دست و پا ایجاد کند. گاهی از اوقات، نوروپاتی به دست‌ها و پاها سرایت کرده و می‌تواند باعث ایجاد لرزش یا دیگر حرکات غیر معمول شود.
دیابت یکی از شایع‌ترین علل نوروپاتی به ویژه در افراد فاقد کنترل قند خون محسوب می‌شود. برخی داروها در این مورد مفیدند و بعضی ازمردم نیز با ماساژ درمانی و دیگر درمان‌های طب مکمل تسکین پیدا می‌کنند.
مهم‌ترین درمان نوروپاتی تشخیص و درمان علت زیربنایی آن است. در مورد مردم دچار دیابت نوروپاتی ممکن است یک نشانه عدم کارآیی درمان‌ فعلی آنان باشد.

8. زوال عقل
زوال عقل چیزی بیش از کاهش حافظه است. زوال عقل نوعی آسیب پیشرونده مغز است که می‌تواند در عمل به تمامی جنبه‌های عملکرد مغز شامل حرکت تأثیر منفی بگذارد.
برخی از مردم مبتلاء به زوال عقل دچار رعشه یا لرزش غیر معمول در دست و پا می‌شوند. در بعضی موارد این حرکات ممکن است در عمل یک علامت زودرس زوال عقل باشند.
در حال حاضر زوال عقل علاج ندارد، اما راهکارهای مدیریت بیماری مثل دارودرمانی و کاردرمانی می‌توانند به تخفیف علایم شامل رعشه کمک کنند. در اغلب موارد پزشک برای بهبود قوای حرکتی دارو تجویز می‌کند.

9. هیپرتیروئیدیسم
تیروئید غده‌ای است که نقشی در متابولیسم، سطح فعالیت، و دیگر عملکردهای کلیدی بدن ایفاء می‌کند. هیپرتیروئیدیسم در زمانی ایجاد می‌گردد که تیروئید دچار پرکاری می‌شود.
تیروئید بیش‌فعال باعث می‌گردد تا برخی فرآیندها در بدن بیش از حد سرعت بگیرند. در بسیاری موارد یک علت زیربنایی پزشکی مثل بیماری گریوز مسبب این بیماری است.
مردم مبتلاء به هیپرتیروئیدیسم ممکن است دچار گرفتگی عضلانی، لرزش دست یا پا، اضطراب، بی‌قراری و کاهش وزن غیر قابل توضیح شوند.
برخی داروها مثل بتا بلوکرها و داروهای ضد تیروئید می‌توانند در تخفیف علایم مفید باشند.

10. بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون یک اختلال سیستم عصبی است که به مغز و اعصاب آسیب می‌زند. بیماری مزبور باعث لرزش و دیگر حرکات غیر قابل کنترل می‌شود و به طور معمول در گذر زمان رو به وخامت می‌رود.
بسیاری از پزشکان اعتقاد دارند که بیماری پارکینسون به علت فقدان پیام‌رسان‌ها در سیستم نورولوژیک سبب ایجاد رعشه می‌گردد.
در مورد بسیاری از مبتلایان به این بیماری رعشه اولین علامت است. در دیگر موارد، مردم مبتلاء به بیماری پارکینسون ممکن است دچار الگوهای خاصی از لرزش شامل مواردی شوند که به پاها آسیب زده و سبب کاهش قوای حرکتی می‌شود.
بیماری پارکینسون در حال حاضر قابل علاج نیست، و این بیماری گرایشی به وخامت بیشتر در گذر زمان از خود نشان می‌دهد. در هر حال، داروها می‌توانند روند پیشرفت این بیمار را کُند کرده و تا حدودی باعث برگشت توان حرکتی بیمار شوند.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
در اغلب موارد لرزش پا نتیجه یک بیماری جدی نیست. این لرزش در عوض ممکن است بر اثر چیزی مثل ترک مصرف کافئین ایجاد شده باشد.
به هر حال، اگر علت روشن نباشد، اگر راهکارهای خودمراقبتی کارآیی نداشته باشند، یا اگر لرزش بیشتر گردد، مردم باید به پزشک مراجعه کنند.
در این مورد به ویژه اگر لرزش با علایم دیگری مثل موارد فهرست شده در زیر همراه باشد مردم باید به پزشک مراجعه کنند:
• تغییراتی در حافظه یا خُلق
• حرکات خارج از کنترل
• مشکلات حرکتی
• اضطراب یا بی‌قراری
• مشکلات خواب
• زخم‌های دست یا پا یا دیگر علایم دیابت کنترل نشده

خلاصه
دچار شدن به لرزش پا می‌تواند ناخوشایند بوده و باعث نگرانی شخص از بابت احتمال وجود مشکلی جدی شود.
در بسیاری موارد علت زیربنایی لرزش پا موردی جدی نیست. در هر حال لرزش پا در صورت همراه بودن با علایم دیگر می‌تواند یک علامت برخی اختلالات جدی شامل بیماری پارکینسون، نوروپاتی و اضطراب باشد.
تأخیر در درمان به مشکل امکان وخامت بیشتر می‌دهد. اگرچه لرزش پا یک فوریت یا اورژانس پزشکی نیست، اقدام به درمان کامل می‌تواند به تخفیف این علامت کمک کند./

• دکتر دِبرا رُز ویلسون، زاون ویلینز
• ترجمه نادر اکبری سراوانی

Source:
Medical News Today
Why is my leg shaking?
Medically reviewed by Debra Rose Wilson, Ph.D., MSN, R.N., IBCLC, AHN-BC, CHT
On November 13, 2019
New —
Written by Zawn Villines