آیا خودارضایی به تن‌ورزی یا فعالیت ورزشی شما ضربه می‌زند؟

• چگونه خودارضایی و اجتناب از آن بر تستوسترون تأثیر می‌گذارند
• مطالعات چه می‌گویند؟
• فواید خودارضایی
• عوارض جانبی خودارضایی
• مردان و زنان
• خلاصه

خودارضایی یک فعالیت جنسی سالم و ایمن است که با فواید متعدد برای سلامت مثل تخفیف درد و کاهش استرس مرتبط شده است. عقاید در مورد چگونگی تأثیرگذاری خودارضایی بر ورزش متفاوت است اما شواهد کافی برای حمایت از یک عقیده در برابر دیگری وجود ندارد.
برخی اعضاء جامعه سلامت و تندرستی در مورد خطرات بالقوه و فواید خودارضایی پیش از اقدام به تن‌ورزی* یا تمرینات سخت جسمانی با یکدیگر بحث و جدل دارند.
برخی از مردم معتقدند که خودارضایی می‌تواند سطح تستوسترون را که نقشی حیاتی در تقویت تندرستی ایفاء می‌کند تحت تأثیر قرار دهد. اینان همچنین فکر می‌کنند که خودارضایی و دیگر فعالیت‌های جنسی به بهبود خلق و کاهش استرس منجر می‌شوند، که به طور غیر مستقیم سبب بهبود فعالیت فیزیکی می‌گردند.
به هر حال، دیگر مردم فکر می‌کنند که خودارضایی بر عملکرد فیزیکی تأثیر منفی دارد، و علت آن را مصرف بیش از حد انرژی می‌دانند.

چگونه خودارضایی و اجتناب از آن بر تستوسترون تأثیر می‌گذارند
به نظر می‌رسد مناقشه در مورد مفید بودن خودارضایی پیش از ورزش بر چگونگی تأثیر خودارضایی بر تستوسترون متمرکز می‌شود.
تستوسترون هورمون تولید مثل مردانه غالب است، اما زنان نیز آن را تولید می‌کنند. تستوسترون نقشی در تقویت تناسب اندام در میان مردان و زنان بازی می‌کند. بر مبنای یک مطالعه بر روی مدل‎های حیوانی تستوسترون در سنتز پروتئین عضلانی نقش حیاتی دارد.
مرور دیگری که به جمع‌بندی مطالعات انجام شده روی انسان پرداخته است عنوان می‌کند که تستوسترون نقشی را نیز در شکل‌گیری استخوان بازی می‌کند.
بر این مبنا این سؤال به قوت خود باقی است که آیا خودارضایی نقش قابل ملاحظه‌ای بر سطح تستوسترون دارد.

مطالعات چه می‌گویند؟
سطح تستوسترون به شکل طبیعی در طول انگیزش جنسی افزایش یافته و پس از ارگاسم کاهش می‌یابد، اما چنین به نظر می‌رسد که خودارضایی تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر سطح تستوسترون در شخص ندارد.
یافته‌های یک مطالعه در سال 2001 نشان داد که ارگاسم ناشی از خودارضایی بر سطح تستوسترون پلاسما تأثیر نمی‌گذارد. به هر حال، نویسندگان مطالعه شاهد غلظت بیشتر تستوسترون در مردانی بودند که به مدت 3 هفته از فعالیت جنسی امتناع کرده بودند. این یک مطالعه در مقیاس کوچک بود و تنها 10 نمونه در آن حضور داشتند.
در یک مطالعه قدیمی دیگر مربوط به سال 2003، محققان مشاهده کردند که سطح تستوسترون در طول 5 روز اول پس از اجتناب از فعالیت جنسی حداقل نوسان را داشته، در روز هفتم به اوج خود رسیده و سپس حالت پایدار پیدا کرده است. یافته‌های این مطالعه عنوان می‌کند که دوره‌های کوتاه خودداری یا ریاضت جنسی می‌تواند به نوسانات موقتی در سطح تستوسترون منجر شود.

فواید خودارضایی
اگرچه خودارضایی تأثیر اندکی بر سطح تستوسترون دارد یا اساساً تأثیری ندارد، می‌تواند بر عملکرد ورزشی فرد تأثیر مثبت داشته باشد.
به هر جهت هیچ تحقیق علمی کافی در حمایت از ارتباط مستقیم بین خودارضایی و بهبود عملکرد فیزیکی وجود ندارد.
در هر حال، تحقیقات علمی در حال حاضر از این ایده پشتیبانی نمی‌کنند که فعالیت جنسی باعث تقویت سلامت عمومی مردم می‌شود.
یک مطالعه اخیر که بر روی مردانی انجام شده بود که پیشتر دچار حمله قلبی شده بودند عنوان کرده است افرادی که مکرراً به فعالیت جنسی پرداخته بودند دارای نرخ بقاء درازمدت بهتری بودند.
هورمون‌هایی مثل دوپامین، نوراپی‌نفرین و اکسی‌توسین در طول اوج جنسی و پس از آن افزایش پیدا می‌کنند. این هورمون‌ها تأثیر مثبتی بر خلق دارند و می‌توانند بر جنبه ذهنی ورزش از طریق بهبود چهارچوب ذهنی شخص و انگیزش در طول ورزش تأثیر بگذارند.

عوارض جانبی خودارضایی
خودارضایی یک فعالیت جنسی ایمن بوده و دارای عوارض جانبی درازمدت کمی است.
یک مرور در سال 2016 به فعالیت جنسی و ورزش‌های رقابتی پرداخته و جمع‌بندی کرده است که هیچ شواهدی که عنوانگر اثرات جانبی مستقیم خودارضایی بر تناسب فیزیکی کلی یا عملکرد ورزشی در مردان یا زنان باشد، وجود ندارد. شواهد روایی نیز نشان می‌دهند که داشتن مقاربت جنسی در حدود 10 ساعت پیش از حضور در رقابت‌های ورزشی ممکن است اثر مثبتی بر عملکرد ورزشی داشته باشد.
خودارضایی با تکرار زیاد می‌تواند به عوارض جانبی موقتی مثل موارد زیر منتهی شود:
• حساسیت بیش از حد یا حساس شدن پوست ناحیه تناسلی
• ورم یا ادم آلت تناسلی مردان
• کاهش حساسیت
• خستگی مفرط

خودارضایی در مردان و زنان
چنین به نظر می‌رسد که خودارضایی در هر دو جنس مرد و زن اثرات مشابهی ایجاد می‌کند. انجام فعالیت جنسی سطح تستوسترون را افزایش داده و استرس و درد را کاهش می‌دهد.
بدن مردان و زنان به شکل متفاوتی به تستوسترون جواب می‌دهد. مردان به طور طبیعی بیش از زنان تستوسترون دارند، که این به توسعه برخی مشخصات نوعی در مردان مثل موی صورت و بدن منجر می‌شود.
این مشخصات به طور معمول در زنانی که بدن آنان سطح نرمالی از تستوسترون تولید می‌کند بروز نمی‌کنند. تستوسترون همچنین نقشی اساسی در تولید اسپرم و توسعه تخمک ایفاء می‌کند.
در حال حاضر، تحقیق علمی وجود ارتباط مستقیم بین خودارضایی و عملکرد ورزشی در زنان یا مردان را آشکار نکرده است.
به هر حال، یافته‌های یک مطالعه اخیراً انجام شده عنوان می‌کند که فعالیت جنسی منظم سطح خشنودی از زندگی و لذت را در سالمندان بهبود می‌بخشد.

خلاصه
خودارضایی تأثیر مستقیم ناچیزی بر عملکرد ورزشی مردم دارد. اگرچه سطح تسوسترون بلافاصله پس از ارگاسم دچار نوسان می‎شود تغییر مزبور موقتی بوده و نامحتمل است که بر توانایی فیزیکی شخص تأثیرگذاری منفی داشته باشد.
خودارضایی می‌تواند رهش اندورفین‌ها و دیگر هورمون‌های مولد احساس خوب را تحریک کند. این تغییرات هورمونی می‌توانند سطح استرس را کاهش داده و خلق را بهبود ببخشند.
مردم باید روال روتین زندگی خود را ساختارمند کنند. اگر خودارضایی در کسی باعث ایجاد خستگی بیش از حد می‌شود، وی باید از انجام این کار پیش از ورزش خودداری نماید. خودارضایی اثرات جانبی اندکی دارد، اگر اساساً داشته باشد./

*توضیح: ما در این مقاله کلمه تن‌ورزی را به عنوان معادلی برای Workout در نظر گرفته‌ایم

• جِیمی اسکه، دکتر جانت بریتو
• ترجمه فرهنگ راد

Source:
Medical News Today
Can masturbation impact your workout?
Last reviewed Fri 26 July 2019
By Jamie Eske
Reviewed by Janet Brito, PhD, LCSW, CST