سرطان پوست و راش - ضایعات پیش‌سرطانی و سرطانی

• جون جانسون، دکتر یمینی رنکاد
• ترجمه نادر اکبری سراوانی

بروز راش بر روی پوست اغلب اوقات نتیجۀ یک واکنش آلرژیک نسبت به محرک و منبعی خارجی است.
راش پوستی مرتبط به سرطان به علت یک اختلال سرطانی یا پیش‎سرطانی ایجاد می‎شود که تغییرات غیر نرمال در پوست ایجاد می‎کند.
برخی توده‎ها می‎توانند نشانگر مشکلات مرتبط به سرطان یا خود سرطان باشند. در بعضی موارد علایم روی پوست نشانه‎ای از یک اختلال زیربنایی هستند که باید شناسایی و درمان شود.
درک این علل بالقوه می‎تواند به مردم در جستجو برای تشخیص و مراقبت پزشکی کمک کننده باشد.

مطالب این مقاله:
• چه هنگامی راش‌ها نشانۀ سرطان هستند؟
• انواع راش‎های سرطانی و غیر سرطانی
• راش‎هایی که نشان دهندۀ دیگر مشکلات مرتبط به سرطان هستند
• پیام همراه

چه هنگامی راش‌ها نشانۀ سرطان هستند؟
برخی راش‎های غیر سرطانی ممکن است خیلی آسان با انواع سرطانی اشتباه گرفته شوند.
پسوریازیس نمونه‎ای از این موارد است. مردم مبتلا به پسوریازیس اغلب دچار لکه‎های پایدار قرمز رنگ پوستی می‎شوند که ممکن است دچار خارش یا سوزش باشد. پوست ممکن است لایه برداشته خشک و ترک‎دار شود. در برخی موارد پوست ترک خورده دچار خونریزی می‎شود.
راش‌های سرطان پوست ممکن است نمای ظاهری مشابهی داشته باشند و پوست نیز ممکن است ترک خورده یا خونریزی کند. احتمال اینکه راش‎های سرطان پوست دارای لکه‌های پوستی با رنگ‎های عجیب و نه فقط قرمز باشند، بیشتر است. توده‎های آبی یا زرد رنگ ممکن است روی پوست ظاهر شوند، و پوست ممکن است نمایی مومی و صیقلی به خود بگیرد. علامت‎های سرطان پوست در عین حال بیشتر احتمال دارد که نامتقارن باشند.
راش‌های ناشی از سرطان پوست به طور معمول بسیار بیشتر از دیگر انواع راش روی پوست دوام می‎آورند. وقتی سرطان پیشرفت می‎کند، اندازه و شکل این توده‎های روی پوست دچار تغییر می‎شود. راش‎ها ممکن است به درون لایه‎های عمقی‎تر پوست نفوذ کنند یا تغییر اندازه بدهند.
سرطان پوست معمولاً در بخش‌های قابل رویت پوست بروز می‎کند بنابراین مشخص کردن سرطان‎های پوست در مراحل اولیه اغلب اوقات آسان‎تر از انواع دیگر سرطان است.
هر فردی که در مورد علت علامات بروز کرده بر روی پوست خود دچار نگرانی است باید به پزشک مراجعه کند.

در زمینه مشکلات پوست بیشتر بخوانیم:

ملازما یا لک و پیس پوستی

انواع راش‌های سرطانی و پیش‌سرطانی
تمامی انواع سرطان راش‌های پوستی ایجاد نمی‎کنند. برای مثال، ملانوما (ملانوم) که از سلول‎های حاوی رنگدانۀ در پوست موسوم به ملانوسیت‎ها توسعه پیدا می‎کند، اغلب به صورت خال‎های بدشکل به نظر می‎رسد و دشوار است که فرد آنها را با راش اشتباه بگیرد.
راش‌های سرطانی یا پیش‎سرطانی باید با همان مراقبت معمول برای درمان موارد مظنون به ملانوما مورد درمان قرار گیرد.
طیفی از راش‌های سرطانی و پیش‌سرطانی هست که می‎توان در جستجوی آنها بود. راش‌های پیش‌سرطانی ممکن است به مرور زمان تبدیل به راش‌های سرطانی شوند و تشخص و درمان زودرس در هر مورد خاصی حیاتی است.

کراتوزیس (کراتوز) اکتینیک
کراتوزیس اکتونیک که به نام کراتوزیس خورشیدی نیز نامیده می‎شود، وقتی بروز می‎کند که ناحیۀ خاصی از بدن بیش از حد در معرض تابش آفتاب قرار گرفته باشد. مردم دچار کراتوزیس اکتینیک ممکن است به لکه‎های لایه‎داری روی پوست دچار شوند که محتمل است دارای حاشیه‎های قرمز رنگ بوده و دچار خارش یا سوزش باشند.
کراتوزیس اکتینیک بیشترین شیوع را در آن نواحی از بدن مثل دست، سر و گردن دارد که بیشترین تماس را با نور آفتاب دارند اما امکان بروز آن در دیگر نقاط بدن نیز وجود دارد.
این لکه‎ها را می‎توان به عنوان راش‎های پیش‎سرطانی تلقی کرد، زیرا ممکن است به سرطان تبدیل شوند اما به طور معمول در مراحل اولیه سرطانی نیستند. برای دکترها تعیین اینکه این لکه‌های پوستی ممکن است به سرطان پیشرفت کنند دشوار است.
اگرچه اغلب موارد کراتوزیس اکتینیک به سرطان تبدیل نمی‎شود، دکترها کماکان درمان زودرس و بررسی مداوم آنها را برای پیشگیری از تبدیل شدن به سرطان توصیه می‌کنند.

کارسینومای سلول بازال
کارسینومای (کارسینوم) سلول بازال نوعی سرطان است که عموماً به صورت یک راش ظاهر می‎شود.
در نواحی قرار گرفته در معرض نور آفتاب بدن مثل گردن و سر، یک لکۀ رنگ پریدۀ پوست یا یک لکۀ پوستی مومی رنگ ممکن است در وهلۀ نخست ظاهر شود. لکه ممکن است به صورت توده‎ای مضرس یا دندانه‎دار در وسط دربیاید.
در دیگر نواحی بدن، کارسینوم ممکن است بیشتر به شکل یک لکۀ پوستی زخم‌های نامنظم ظاهر شود. وقتی سرطان پیشرفت می‎کند، ناحیۀ آسیب دیده ممکن است زیر شده، خونریزی کند یا در برخی نواحی دچار ترشحات چرکی شود.

چیلیت اکتینیک
چیلیت (شیلیت) اکتینیک که به‌نام لب کشاورز نیز شناخته می‎شود، یک راش پیش‌سرطانی است که معمولاً روی لب‎ها ظاهر می‎شود. این اختلال لکه‎های پوسته داده و لب‎های زمخت ایجاد می‎کند و ممکن است با علایم دیگری نیز همراه باشد.
در صورت عدم رسیدگی چیلیت اکتینیک ممکن است به کارسینوم سلول سنگفرشی تبدیل شود.

کارسینوم‎ (کارسینومای) سلول سنگفرشی
کارسینوم سلول سنگفرشی بسیار محتمل است که به صورت یک تودۀ سفت و زبر بر روی پوست بروز کند. اگرچه یک لکۀ زبر قرمز رنگ پوسته‎ دادۀ پوست ممکن است گاهی از اوقات در این نواحی ظاهر شود. این ناحیه در اغلب موارد شبیه به دیگر راش‎های غیر سرطانی پوست به نظر می‎رسد.
خلاف راش‌های پوستی که به مرور زمان از بین می‎روند راش‌های ایجاد شده بر اثر کارسینوم سلول سنگفرشی به کندی توسعه یافته و شکل آنها تغییر می‎کند.
کارسینوم سلول سنگفرشی به طور معمول در نواحی قرار گرفته در معرض آفتاب مثل دست، بازو، گردن و سر بروز می‎کند اما امکان ایجاد آن در دیگر نقاط بدن نیز وجود دارد.

شاخ پوستی
شاخ پوستی از سلول‎های کراتین تشکیل می‎شود، که پروتئینی است که ناخن‎ها را می‎سازد. این سلول‎ها با همدیگر کپه شده توده‎ای را ایجاد می‎کنند که از داخل پوست بیرون می‎زند.
شاخ پوستی اغلب اوقات دارای یک پایۀ قرمز رنگ است، که می‎تواند محل تشکیل کارسینوم سلول سنگفرشی باشد. شیوع این توده‌ها در مردم سالمند دارای پوست‌های روشن با سابقۀ حضور طولانی مدت زیر نور آفتاب شیوع بیشتری دارد.

راش‌هایی که نشان دهندۀ دیگر مشکلات مرتبط به سرطان هستند
راش در عین حال ممکن است نشانه‎ای از وجود انواع دیگر سرطان مثل انواع مختلف لنفوما (لنفوم) باشد. لنفوم بیماری خطرناکی است زیرا باعث به گردش درآوردن سلول‎های سرطانی در سراسر بدن می‎شود. این سلول‎های سرطانی ممکن است در ادامه و همزمان در بسیاری از دستگاه‌های بدن رشد کنند.

مایکوزیس فونگوئیدس
مایکوزیس فونگوئیدس که گاهی از اوقات لنفوم پوستی سلول T نامیده می‎شود نوعی از لنفوم است. وقتی کسی دچار این بیماری باشد سلول‎های سرطانی موجود در خون به لایه‎های بالایی پوست وارد می‎شوند. این وضعیت می‎تواند سبب ایجاد راش خارش‌داری شود که اغلب اوقات با اگزما اشتباه گرفته می‎شود.
این راش ممکن است به مرور زمان گسترش یافته و تشدید یابد. راش مزبور ممکن است به تومورهای روی پوست تبدیل گردد یا وارد دیگر دستگاه‌های بدن شود.

سندرم سزاری
در برخی موارد احتمال توسعۀ مایکوزیس فونگوئیدس به سندرم سزاری وجود دارد، که نوع بسیار مهاجمی از لنفوم محسوب می‎شود. درمان این سندرم اغلب با روش‌های تهاجمی صورت می‌گیرد که برای کنترل رشد آن انجام می‎شود.

لوسمی
لوسمی نوعی از سرطان خون است که در مغز استخوان توسعه می‎یابد، و سبب تولید بیش از حد سلول‎های سفید خون می‎شود.
فرد دچار لوسمی ممکن است دچار نقطه‎های کوچک قرمز رنگی روی پوست شود که پتشی نامیده می‎شود. رگ‌های خونی آسیب دیدۀ زیر پوست معمولاً سبب ایجاد این نقطه‎های خونی می‎شوند، اما اختلالات کمتر جدی نیز می‎توانند باعث ایجاد پتشی شوند.
کودکان نیز ممکن است یک راش لوسمی میلوژنوس حاد (AML) را تجربه کنند که احتمال دارد سبب بروز یک سری نقطه‌های تیره رنگ روی پوست شوند که شبیه به راش معمولی به نظر می‎رسند.
به خاطر سپردن این موضوع مهم است که علت بروز این راش‌ها قرار گرفتن بیش از حد زیر نور آفتاب نیست.

سارکومای (سارکوم) کاپوسی
سارکوم کاپوسی یک تومور سرطانی است که از سلول‎های جدار لنف یا رگ‎های خونی نشأت می‎گیرد.
سارکوم کاپوسی می‎تواند خال‎های قرمز، بنقش یا قهوه‎ای روی پوست ایجاد کند که در اطراف یک ناحیه از بدن در حالتی شبیه به راش گسترش پیدا می‎کنند. این ضایعات بیشترین شیوع را در ناحیۀ پا یا صورت دارند و معمولاً سبب ایجاد علایم دیگری نمی‎شوند.
اگر فردی دچار راش پایداری از هر نوع باشد، حتی در صورتی که آنها را بشناسد و منشأ راش را نیز بداند، کماکان باید به پزشک مراجعه کند.

پیام همراه
بسیاری از راش‎های مرتبط به سرطان ممکن است از لحاظ ظاهری شبیه به راش‎های ناشی از اختلالات کمتر جدی باشند. مراجعه منظم به متخصص پوست برای بررسی مداوم هر گونه تغییرات بروز یافته در پوست و اجتناب از تشخیص غلط راش‎ها توصیه می‎شود.
محافظت در برابر نور آفتاب برای پیشگیری از راش‌های سرطانی مرتبط به نور آفتاب ضرورت حیاتی دارد. استفاده از کلاه، لباس و کرم‌های ضد آفتاب برای محافظت فرد در برابر اشعۀ غیر ضروری آفتاب و دفاع در برابر سرطان پوست باید همیشه در مد نظر قرار گیرد./

برای مطالعۀ بیشتر در مورد اشکال مختلف راش و تصاویر آنها مطالعۀ لینک زیر در وبسایت مهرین - اخبار سلامت توصیه می‌شود:
34 علت راش - تصویر و تعریف

Source:
Skin cancer and rashes: Cancerous and precancerous lesions
Last reviewed Tue 22 August 2017
By Jon Johnson
Reviewed by Yamini Ranchod, PhD, MS