جوش باسن - چگونه از جوش‌های MRSA و انواع دیگر جوش خلاص شویم

• تام سیمور، دکتر جودیت مرسین
• ترجمه محمدقاسم رافعی

جوش یک عفونت چرکی پوستی است که معمولاً در نواحی اطراف فولیکول مو ایجاد می‎شود. جوش‌ها در هر جای بدن ممکن است بروز کنند اما بیشتر در ناحیۀ باسن عمومیت دارند.
جوش‌ها زیر عنوان کورک یا دانه نیز شناخته می‎شوند و معمولاً توسط باکتری موسوم به استافیلوکوک اورئوس (اس. اورئوس) ایجاد می‎شوند.

مطالب این مقاله:
• علل
• درمان
• مداوای خانگی
• مدیریت MRSA در خانه
• علایم
• تشخیص
• پیشگیری
• چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
• دورنما

علل و ریسک فاکتورها
جوش‌ها اغلب توسط باکتری اس. اورئوس ایجاد می‎شوند. این وضعیت عموماً عفونت استاف نامیده می‎شود.
تمامی انسان‎ها این باکتری را که در پوست زندگی می‎کنند با خود دارند، که معمولاً حضور آن در این ناحیه از بدن بی‌ضرر است. وقتی فرد در ناحیۀ باسن یا هر جای دیگری از بدن دچار جوش می‎شود اغلب به علت رفتن این باکتری به زیر پوست است.
جوش‌های دارای رشد سریع، شدید یا برگشت پذیر ممکن است توسط باکتری MRSA یا اس. اورئوس مقاوم به متی‎سیلین ایجاد شود. این نوع خاصی از اس. اورئوس است که می‏‌تواند در برابر برخی انواع دارو به بقاء خود ادامه دهد.
MRSA در برابر بیشتر انواع آنتی‎بیوتیک‎ها مقاوم است بنابراین روی پوست باقی می‎ماند و درمان آن می‎تواند دشوار باشد.
عفونت‎های پوستی MRSA می‎توانند به بروز عوارض جدی‎تر شامل عفونت‎های عمقی بالقوه کشنده و پنومونی‎های پیچیده منجر شوند.
دیگر انواع باکتری نیز در صورت ورود به فولیکول ما یا غدۀ روغنی می‎توانند سبب ایجاد جوش شوند.
چندین عامل شامل موارد زیر می‎توانند مردم را در برابر جوش‎ها آسیب‌پذیرتر کنند:
• تماس از نزدیک با دیگر افرادی که مبتلا به جوش هستند. MRSA و دیگر باکتری‎های مقاوم می‎توانند از فردی به فرد دیگر انتقال یابند. این مورد می‎تواند در بیمارستان‌ها، آسایشگاه‎ها، و دیگر تسهیلات مراقبت بهداشتی که در آنها مردم مریض بسیاری نگهداری می‌شوند، مشکل‌ساز گردد.
• سابقۀ ابتلا به جوش. برگشت مجدد جوش پدیدۀ بسیار شایعی است. برگشت پذیری جوش عموماً به عنوان 3 بار یا بیشتر ابتلا به جوش در طول 12 ماه تعریف می‎شود. برگشت پذیری جوش بیشترین شیوع را در مورد MRSA دارد.
• اگزما، پسوریازیس یا تحریک پذیری قابل توجه پوست که به باکتری‎ها امکان دسترسی به بافت‎های عمقی‎تر پوست را می‎دهد.
دیگر اختلالات پزشکی یا عوامل مربوط به سبک زندگی که احتمال ابتلا به جوش را در مردم افزایش می‎دهند شامل موارد زیرند:
• آنمی کمبود آهن
• دیابت
• سابقۀ درمان با آنتی‎بیوتیک
• فقر بهداشت فردی
• چاقی
• HIV و دیگر اختلالات خودایمنی

درمان
بسته به اندازه، محل دقیق بروز روی باسن، و دیگر مسائل مربوط به سلامت؛ کمپرس گرم و مشاهدۀ از نزدیک می‎تواند خط مقدم درمان جوش در نظر گرفته شود.
در مواردی که جوش تغییر اندازه داده و بزرگ‎تر می‎شود، به طور معمول یک اقدام پزشکی به نام برش جراحی و تخلیه توصیه می‎گردد. در بسیاری موارد، این عمل امکان آن را به وجود می‎آورد که جوش بدون استفاده از آنتی‎بیوتیک از بین برود.
به هر جهت، اگر عفونت شدید، و دارای رشد سریع باشد یا به بافت‎های اطراف گسترش یابد، ممکن است استفاده از آنتی‎بیوتیک ضروری گردد.
احتمال آن هست که خلاص کردن بدن از MRSA کار بسیار دشواری باشد. به همین دلیل دیگر افراد خانوار نیز باید برای کاهش میزان بروز باکتری تحت درمان قرار گیرند.
این موضوع به ویژه در مواردی که چند نفر از اعضاء خانواده مبتلا به عفونت‏های پوستی بوده باشند اهمیت زیادی دارد.

مداوای خانگی
"آکادمی درماتولوژی آمریکا" مداواهای خانگی زیر را در مورد تمامی انواع جوش توصیه می‎کند:
• با خیس کردن پارچۀ تمیز در آب گرم کمپرس گرم انجام دهید
• ناحیۀ آسیب دیده توسط جوش را به مدت 10 تا 15 دقیقه، سه تا چهار بار در روز تا زمان دفع چرک مورد کمپرس قرار دهید.
• در صورت دردناک بودن جوش از ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنید.
• ناحیۀ جوش را تمیز نگه دارید. از لمس یا سایش آن پیشگیری کنید.
• در صورت ترکیدن جوش، برای پیشگیری از گسترش باکتری آن را با بانداژ یا گاز بپوشانید.
جوش‎های ایجاد شده توسط MRSA ممکن است به درمان بیشتری نیاز داشته باشند.
مردم در عین حال باید از کندن، فشردن، ترکاندن یا سعی به جدا کردن جوش با سوزن در محیط خانه خودداری کنند زیرا این کار می‎تواند به بروز التهاب و تشدید عفونت منجر شود.

مدیریت عفونت‌های MRSA در خانه
برخی راهکارها برای مدیریت MRSA در محیط خانه شامل موارد زیر است:
• حمام کردن و شستشوی منظم
• شستشوی درست دست‎ها با آب گرم و صابون
• استفاده از مادۀ بهداشتی پاک کنندۀ بر پایۀ الکل برای دست
• استفاده از مواد ضد عفونی کنندۀ مناسب برای سطوح مختلف در خانه
• شستشوی منظم لباس‎ها و ملافه‎ها
• خودداری از استفادۀ مشترک از وسایل شخصی مثل تیغ، حوله، مواد آرایشی بهداشتی، لیف حمام یا دئودورانت
• استفاده از اسپری یا پمپ‌های افشانندۀ لوسیون یا مرطوب کننده به جای انواع بسته بندی شده در قوطی یا بطری

در همین زمینه بیشتر بخوانیم:

مداوای خانگی برای جوش‌های باسن (آکنه، فولیکولیت، کاربونکل)

علایم
جوش‎ها غالباً روی باسن ظاهر می‎شوند اما در عین حال ممکن است روی صورت، گردن، زیر بغل، شانه‎ها یا پلک چشم نیز بروز کنند. وقتی چند جوش به صورت گروهی ایجاد می‌شوند این وضعیت کاربونکل خوانده می‎شود.
جوش روی باسن تودۀ برجسته‌ای است که ممکن است:
• قرمز باشد
• متورم باشد
• حساس باشد
• دردناک باشد
• گرم باشد
• پر از چرک باشد
جوش‎ها معمولاً به صورت توده‎های سفت کوچک در حدود اندازۀ یک دانۀ نخود شروع می‎شوند.
سپس ممکن است جوش‎ها رشد کـرده نرم‎تر شوند و اغلب رنگ آنها در قسمت رویی زرد یا سفید است که چرک یا مایعی شفاف از آنها نشت می‎کند. جوش می‎تواند از نظر اندازه در حد یک توپ گلف رشد کند.

تشخیص
تشخیص جوش روی باسن معمولاً کار آسانی است و پزشک ممکن است صرفاً با معاینۀ بصری آن را تشخیص دهد. اگر جوش تخلیه شود یک نمونه از چرک آن برای بررسی وجود باکتری مشخصاً MRSA به آزمایشگاه فرستاده می‎شود.
دکتر ممکن است در عین حال برای بررسی عوامل زیربنایی مثل دیابت، عفونت سیستمیک یا دیگر اختلالات سلامت انجام تست خون و ادرار را در دستور کار قرار دهد.
احتمال دیگر گرفتن نمونۀ سواب بینی از خود فرد دچار جوش یا اعضاء نزدیک خانواده برای بررسی وجود باکتری MRSA وجود دارد.

پیشگیری
باکتری‎های جوش مسری هستند بنابراین برای کاهش خطر برگشت یا گسترش آنها باید اقدامات لازم انجام شود.
نکات مرتبط به پیشگیری عبارتند از:
• رعایت بهداشت فردی مثل حمام منظم و شستشوی دست با آب و صابون در شکل مناسب
• استفاده از مواد ضد عفونی بر پایۀ الکل برای دست مشخصاً پس از لمس جوش
• خودداری از استفادۀ مشترک از اقلام شخصی مثل حوله، لباس زیر یا ریش‎تراش
• تمیز نگه داشتن سطوحی مثل پیشخان‎ها، دستگیرۀ درها، سطوح حمام یا نشیمن‌گاه توالت
کلنی‎زدایی ممکن است برای خانواده‌های دچار عفونت‌های برگشت کنندۀ MRSA با هدف کمک به پیشگیری از عفونت‌های بعدی توصیه شود. هدف این فرآیند کاهش میزان باکتری MRSA موجود روی پوست است.
دکترها ممکن است یک برنامۀ درمانی 5 روزه را با استفاده از یک پماد آنتی‎بیوتیک (موپیروسین) در بینی و یک صابون طبی (کولوهگزیدان) تجویز کنند.

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
اگر جوش در طول چند روز با استفاده از کمپرس گرم از بین نرود مراجعه به دکتر مفید خواهد بود.
در صورتی که جوش متورم‌تر یا دردناک‌تر شود یا اگر میزان سرخی در آن افزایش یابد، یا اگر فرد دچار تب شود، وی باید زودتر به پزشک مراجعه کند.
در برخی موارد، جوش‎ها می‎توانند به عفونتی عمقی‎تر به نام آبسه منجر شوند. آبسه نیز نیاز به تخلیه شدن دارد و ممکن است درمان آن نیاز به مراجعه به متخصص داشته باشد.
در مورد افراد دچار مشکل سیستم ایمنی، این عفونت‌ها مشخصاً می‎توانند جدی باشند.

دورنما
در اغلب موارد، جوش‎های کوچک روی باسن در طول 1 تا 2 هفته خود به خود از بین می‎روند. مداوای خانگی می‎تواند به سرعت گرفتن روند بهبود کمک کند.
جوش‎هایی که بزرگ می‎شوند، به خودی خود از بین نمی‎روند، سبب بروز علایم دیگر می‎شوند، یا برگشت پذیر هستند نیاز به تخلیه یا درمان‏‌های بیشتری دارند.
برگشت جوش یکی از شایع‎ترین عوارض مرتبط به جوش باسن است.
این جوش‎ها به ندرت به عفونت‎های سیستمیک یا تب منجر می‎شوند مگر اینکه به اختلالات زیربنایی دیگری مرتبط باشند. جوش‎های ایجاد شده توسط MRSA احتمال بیشتری دارد که عوارضی در پی داشته باشند.
جوش‎هایی که بر اثر MRSA ایجاد نشده باشند به ندرت دارای اثرات درازمدت هستند اما ممکن است باعث ایجاد جای زخم شوند./

Source:
How to get rid of boils on the buttocks
Last reviewed Tue 27 February 2018
By Tom Seymour
Reviewed by Judith Marcin, MD