• مایو کلینیک
• ترجمه هامیک رادیان
زگیل کف پا توده کوچکی است که به طور معمول روی پاشنه پا یا دیگر نواحی متحمل وزن در پا بروز میکند. این فشار در عین حال باعث می‌شود تا زگیل کف پا به طرف داخل پوست رشد کرده و تودهای سفت و ضخیم ایجاد کند (پینه).
زگیلهای کف پا بر اثر HPV (پاپیلوماویروس انسانی) ایجاد میشوند. این ویروس از طریق بریدگیهای کوچک، پارگیها یا دیگر نقاط ریز روی کف پا وارد بدن می‌شود.
اغلب اوقات زگیلهای کف پا نگرانیهای جدی برای سلامت انسان محسوب نمیشوند و به طور معمول در نهایت بینیاز از درمان خود به خود از بین میروند. در عین حال برای برطرف کردن آنها امکان مراجعه به پزشک یا امتحان مقیاسهای خوددرمانی در دسترس است.
[مطالب این مقاله:]
• علایم زگیلهای کف پا
• علل زگیلهای کف پا
• تشخیص زگیلهای کف پا
• درمان زگیلهای کف پا
علایم زگیلهای کف پا
نشانه‌ها و علایم زگیلهای کف پا عبارتند از:
• یک توده گوشتی، کوچک و دانهای شکل روی کف پا که معمولاً در پایۀ انگشتان پا یا قسمت جلوی پاشنه پا بروز میکند
• پوست سفت و زمخت (کالوس) بر یک سطح مشخص روی پوست که در آن زگیل به سمت داخل رشد کرده است
• نقاط تیره رنگ که به طور معمول دانههای زگیل نامیده میشوند اما در واقع رگهای خونی کوچک مسدود شده هستند
• ضایعهای که خطوط نرمال و رگههای داخل پوست را دچار اختلال میکند
• احساس درد یا حساسیت در هنگام راه رفتن یا ایستادن
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
در صورت بروز موارد زیر در ضایعه ایجاد شده بر روی پا مردم باید به پزشک مراجعه کنندک
• ضایعه دچار خونریزی بوده، دردناک باشد یا تغییر رنگ پیدا کند
• فرد برای درمان زگیل تلاش کرده اما مشکل ادامه یافته، تکثیر شده یا برگشت کرده باشد
• ناراحتی ناشی از زگیل باعث ایجاد اختلال در فعالیتهای روزمره زندگی شده باشد
• فرد دچار زگیل در عین حال مبتلا به دیابت بوده یا در ناحیه پا ار نظر حسی دچار ضعف باشد
• فرد در عین حال به علت مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، HIV/AIDS یا دیگر اختلالات سیستم ایمنی به ضعف سیستم ایمنی دچار باشد
• فرد در مورد زگیل یا میخچه بودن ضایعه ایجاد شده مطمئن نباشد
علل زگیلهای کف پا
زگیلهای کف پا بر اثر عفونت ایجاد شده توسط HPV در لایه خارجی پوست کف پا بروز میکند.
HPV بسیار شایع است و بیش از 100 نوع از این ویروس وجود دارد. اما فقط تعداد قلیلی از این ویروسها باعث ایجاد زگیلهای کف پا میشوند. دیگر انواع HPV بیشتر محتمل است که سبب ایجاد زگیل‌هایی در دیگر نواحی پوست یا غشاهای مخاطی شوند.
انتقال ویروس
سیستم ایمنی بدن هر کس به شکل متفاوتی به HPV واکنش نشان میدهد. تمامی افرادی که در معرض تماس با ویروس مزبور قرار میگیرند دچار زگیل نمیشوند. حتی اعضاء یک خانواده واحد نیز در برابر این ویروس واکنش‌های مختلفی دارند.
گونههای مسبب ایجاد زگیلهای کف پا چندان واگیردار نیستند. بنابراین ویروس مزبور به سادگی از کسی به دیگری منتقل نمیشود. اما این ویروس در محیط گرم و مرطوب رشد میکند. در نهایت فرد ممکن است به واسطه راه رفتن با پای برهنه در محدوده استخرهای شنا یا اتاقهای دربسته دچار ویروس مزبور شود. در صورت گسترش ویروس از محل اولیه بروز آن احتمال ایجاد زگیلها بیشتر خواهد بود.
ریسک فاکتورهای زگیلهای کف پا
هر کسی ممکن است دچار زگیلهای کف پا شود اما احتمال بروز این نوع زگیل در گروههای زیر بیشتر است:
• کودکان و نوجوانان
• مردم دچار ضعف سیستم ایمنی
• مردمی که پیشتر دچار زگیلهای کف پا بودهاند
• مردمی که با پای برهنه در محیطی راه میروند که در آن احتمال تماس با ویروس مزبور بیشتر است
عوارض زگیلهای کف پا
وقتی زگیلهای کف پا درد ایجاد کنند احتمال بروز تغییر در حالت قرارگیری بدن یا راه رفتن فرد وجود دارد، و این در شرایطی است که فرد ممکن است خود متوجه این تغییرات نشود. در نهایت این تغییر در حالت ایستادن، راه رفتن یا دویدن می‌تواند باعث ایجاد ناراحتی در عضله یا مفصل شود.
پیشگیری از زگیلهای کف پا
برای کاهش ریسک ابتلاء به زگیلهای کف پا:
• از تماس مستقیم با زگیلها اجتناب کنید. این موضوع زگیلهای مبتلابه خود فرد را نیز شامل می‌شود. مردم باید پس از لمس زگیل دستهایشان را به دقت شستشو دهند.
• پای خود را تمیز و خشک نگه دارید. مردم باید هر روزه کفش و جوراب مورد استفاده خود را عوض کنند.
• از راه رفتن با پای برهنه در محیط استخر یا اتاقهای فاقد تهویه خودداری کنید.
• از خراشیدن یا کندن زگیل خودداری کنید.
• از همان سوهان یا سنگ پا یا ناخن‌گیری که برای پوست و ناخن سالم استفاده میکنید در مورد قسمتهای دچار زگیلهای کف پا استفاده نکنید.
تشخیص زگیلهای کف پا
در اغلب موارد پزشک با اتکاء به یکی از تکنیکهای زیر می‌تواند زگیلهای کف پا را تشخیص دهد:
• معاینه ضایعه
• تراش ضایعه با چاقوی جراحی و بررسی نشانههای تیره روی ضایعه که رگهای خونی کوچک مسدود شده هستند
• برداشتن بخش کوچکی از ضایعه (بیوپسی) و ارسال آن برای بررسی آزمایشگاهی
درمان زگیل کف پا
اغلب زگیلهای کف پا بی‌ضرر بوده و بدون درمان خود به خود از بین میروند، اگرچه این موضوع ممکن است به یک تا دو سال زمان نیاز داشته باشد. اگر زگیلها دردناک بوده یا گسترش پیدا کرده باشند، مردم میتوانند آنها را با استفاده از داروهای غیر نسخهای یا مداوای خانگی درمان کنند. درمان زگیلهای کف پا نیاز به تکرار مداوم دارد و امکان برگشت زگیلها نیز مطرح است.
اگر تلاشهای مزبور جواب ندهد فرد باید به پزشک مراجعه کند که آنگاه درمانهای فهرست زیر در دستور کار قرار خواهد گرفت:
• داروهای لایهبردار قویتر (سالیسیلیک اسید). داروهای نسخهای قوی برای زگیل حاوی اسید سالیسیلیک از طریق برداشتن جزء به جزء لایههای زگیل در هر بار استفاده از دارو کار میکنند. این داروها در عین حال توانایی سیستم ایمنی را برای مقابله با زگیل تحریک میکنند.
پزشک در عین حال ممکن است پیشنهاد استفاده منظم از دارو در خانه را به دنبال مراجعه گهگاهی به مطب دکتر مطرح کند.
• کرایوتراپی (درمان با فریز کردن). کرایوتراپی که در مطب پزشک انجام می‌شود شامل استفاده از نیتروژن مایع برای زگیل است که یا با استفاده از یک اسپری یا به کمک سواب نخی انجام می‌شود. استفاده از این روش می‌تواند با درد توأم باشد بنابراین پزشک ابتدا نسبت به بیحس کردن ناحیه مورد درمان اقدام میکند.
ماده شیمیایی مورد استفاده سبب شگل گرفتن یک تاول در اطراف زگیل می‌شود، و بافت مرده پوست در طول یک هفته یا بیشتر ریزش میکند. کرایوتراپی در عین حال سیستم ایمنی را برای مقابله با زگیلهای ویروسی تحریک میکند. فرد ممکن است تا زمان برطرف شدن زگیل نیاز به آن داشته باشد که برای تکرار درمان هر دو تا چهار هفته یک بار مجدداً به مطب پزشک مراجعه کند.
برخی مطالعات عنوانگر این موضوع هستند که استفاده ترکیبی از کرایوتراپی همراه سالیسیلیک اسید مؤثرتر از صرف انجام کرایوتراپی است، اما در این مورد مطالعات بیشتری نیاز است.
جراحی یا اقدامات دیگر
اگر سالیسیلیک اسید و درمان فریز کردن در برطرف ساختن زگیل مؤثر نباشند آنگاه احتمال توصیه به انجام یکی از درمانهای زیر توسط پزشک وجود دارد:
• استفاده از دیگر اسیدها. دکتر ممکن است سطح زگیل را بتراشد و با استفاده از یک خلال دندان چوبی اسید تریکلوراستیک روی ضایعه بمالد. در این درمان نیاز به مراجعه مجدد به صورت هفتگی یا بیشتر برای تکرار درمان وجود دارد. عوارض جانبی این درمان شامل سوختگی پوست و تیر کشیدن آن است. این احتمال وجود دارد که پزشک استفاده از سالیسیلیک اسید را در فاصلۀ بین مراجعات به فرد توصیه کند.
• ایمنی درمانی. این روش با استفاده از برخـــی داروها تلاش میکند تا سیستم ایمنی را برای مقابله با زگیلهای ویروسی تحریک نماید. دکتر ممکن است یک ماده خارجی (آنتیژن) را به درون زگیل تزریق کرده یا محلول یا کرمی را روی زگیلها بمالد.
• جراحی کوچک. در این روش دکتر زگیل را از طریق برش جراحی خارج کرده یا از یک سوزن الکتریکی برای از بین بردن زگیل استفاده میکند (الکتریسیته ساکن و کورتاژ). این روش می‌تواند دردناک باشد بنابراین پزشک در ابتدا ناحیه مورد عمل را بیحس میکند. از آنجا که عمل جراحی با ریسک بروز جای زخم همراه است روش مزبور به طور معمول برای درمان زگیلهای کف پا استفاده نمیشود مگر اینکه استفاده از روشهای دیگر کارآیی نداشته باشند.
• درمان با لیزر. درمان لیزری به سوزاندن رگهای خونی کوچک مسدود شده اقدام میکند. بافت عفونی در نهایت از بین میرود و زگیل میافتد. این روش درمانی نیاز به تکرار در فاصله هر سه تا چهار هفته یک بار دارد. شواهد مربوط به اثربخشی این روش محدود است و استفاده از آن می‌تواند با درد و بروز جای زخم همراه باشد.
• واکسن. واکسن HPV با موفقیت در مقابله با زگیلها مورد استفاده قرار گرفته است اگرچه این واکسن به طور مشخص برای مقابله با ویروسهای مسبب اکثر زگیلهای کف پا طراحی نشدهاند.
سبک زندگی و مداوای خانگی
بسیاری از مردم با استفاده از روشهای خودمراقبتی زیر نسبت به برداشتن زگیلها اقدام میکنند:
• داروی لایهبردار پوست (سالیسیلیک اسید). محصولات لایهبردار پوست به صورت غیر نسخهای و در اشکال پچ یا مایع در دسترسند. به طور معمول توصیه می‌شود که مردم محل بروز زگیل را بشویند، آن را در آب گرم خیس دهند، و به آرامی لایه رویی پوست ناحیه را با استفاده از سنگ پا یا ناخنگیر بردارند. آنگاه پس از خشک شدن پوست، نسبت به استفاده از محلول یا پچ لایهبردار اقدام می‌شود. پچها به طور معمول هر 24 تا 48 ساعت یک بار تعویض میشوند. اپلیکیشنهای مایع به صورت روزانه مورد استفاده قرار میگیرند. برای رسیدن به نتیجه ادامه درمان به صورت روزمره به مدت چند هفته تا چند ماه نیاز است.
• درمان فریز کردن (کرایوتراپی). این داروها به صورت غیر نسخهای در دسترسند. FDA در مورد قابل اشتعال بودن برخی از این داروها هشدار داده و توصیه میکند که استفاده از آنها در اطراف منابع آتشزا و شعله و گرما انجام نشود.
• نوار مجرا. استفاده از چسب میخچه برای برداشتن زگیل روشی بی‌ضرر اما در عین حال رویکردی اثبات نشده است. در فاصله میان استفاده از چسب، مردم باید زگیل را در آب بخیسانند و بافت پوست مرده را به ملایمت از پوست جدا کنند. آنگاه باید اجازه داد تا زگیل در هوای آزاد خشک شود و ساعاتی بعد میتوان از چسب دیگری به جای قبلی استفاده کرد./
Source:
Plantar warts
Mayo Clinic
March 06, 2018
نظرات (0)