• علایم زگیل‌های معمولی
• چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم
• علل زگیل‌های معمولی
• ریسک فاکتورهای زگیل‌های معمولی
• پیشگیری از زگیل‌های معمولی
• تشخیص زگیل‌های معمولی
• درمان زگیل‌های معمولی
• سبک زندگی و مداوای خانگی
زگیل معمولی توده‌های کوچک پوست زبر و خش‌دار است که بیشترین شیوع آن در ناحیه دست و انگشتان دیده می‌شود. زگیل معمولی که در لمس زبر احساس می‌شود اغلب نمای ظاهری نقاط سیاه رنگ کوچکی دارد که رگ‌های خونی کوچک دچار لخته هستند.
زگیل‌های معمولی بر اثر یک ویروس ایجاد می‌شوند که از طریق لمس منتقل می‌گردد. ممکن است برای ایجاد زگیل روی پوست قرار گرفته در معرض ویروس به دو تا شش ماه زمان نیاز باشد. زگیل‌های معمولی معمولاً بی‌ضررند و در نهایت خود به خود از بین می‌روند. اما اغلب مردم بر اثر آزار دیدن از آنها یا احساس ناخشنودی نسبت به برداشتن این زگیل‌ها اقدام می‌کنند.
علایم زگیل‌های معمولی
زگیل‌های معمولی معمولاً روی انگشتان یا کف دست ظاهر می‌شوند و ممکن است:
• به صورت برآمدگی‌های گوشتی و دندانه‌دار کوچک باشند
• به رنگ گوشت یا سفید یا صورتی یا برنزی ظاهر شوند
• در لمس زبر باشند
• دارای نقطه‌های سیاه‌رنگی باشند که در واقع رگ‌های خونی کوچک لخته شده هستند
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
به دکتر مراجعه کنید اگر:
• توده‌ها دردناک باشند یا از نظر ظاهری تغییر کنند
• نسبت به درمان زگیل‌ها اقدام کرده‌اید اما آنها دوام آورده، گسترش پیدا کرده یا برگشت کرده باشند
• توده‌ها آزار دهنده بوده و در فعالیت‌های روزمره اختلال ایجاد کنند
• مطمئن نیستند که توده‌های مورد بحث زگیل هستند
• بزرگسال هستید و به تعداد زیادی زگیل دچار شده‌اید، که این می‌تواند نشان دهنده سوء کارکرد سیستم ایمنی بدن باشد
علل زگیل‌های معمولی
زگیل‌های معمولی توسط پاپیلوماویروس انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. این ویروس بسیار شایع است و بیش از 150 نوع دارد اما تعداد کمی از انواع آن در دست‌های انسان زگیل ایجاد می‌کنند. برخی گونه‌های HPV از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. به هر حال بیشتر انواع این ویروس از طریق تماس پوست به پوست یا از راه استفاده مشترک از اشیاء، مثل حوله یا وسایل شستشو انتقال می‌یابند. گاز گرفتن یا جویدن ناخن باعث می‌شود تا زگیل به نوک انگشتان و اطراف ناخن منتقل شود.
سیستم ایمنی هر کسی به شکلی متفاوت به ویروس HPV جواب می‌دهد، بنابراین تمامی افرادی که در معرض تماس با HPV قرار می‌گیرند دچار زگیل نمی‌شوند.
ریسک فاکتورهای زگیل‌های معمولی
مردمی که در ریسک بالاتری برای ابتلاء به زگیل‌های معمولی قرار دارند عبارتند از:
• کودکان و سالمندان، زیرا بدن آنان ممکن است نتواند در برابر ویروس ایمنی ایجاد کند
• مردم دچار ضعف سیستم ایمنی مثل اشخاص دچار HIV/AIDS یا مردمی که پیوند عضو انجام داده باشند
پیشگیری از زگیل‌های معمولی
برای کاهش خطر ابتلاء به زگیل‌های معمولی:
• از تماس مستقیم با زگیل اجتناب کنید. این موضوع شامل زگیل‌های مبتلابه خود شما نیز می‌شود.
• زگیل‌ها را نکنید. این کار می‌تواند به گسترش ویروس منجر شود.
• از همان سوهان ناخن، سنگ پا، و ناخن‌گیری که برای پوست و ناخن سالم استفاده می‌کنید برای پوست آسیب دیده توسط زگیل استفاده نکنید. از سوهان یک بار مصرف استفاده نمایید.
• ناخن خود را نجوید. زگیل‌ها در پوست‌های پاره شده بیشتر ظاهر می‌شوند. جویدن پوست دور ناخن انگشت راه را برای ورود ویروس باز می‌کند.
• ناحیه دچار زگیل را با احتیاط تیمار کنید. و از براشینگ، چیدن یا اصلاح ناحیه دچار زگیل خودداری کنید. اگر باید ناحیه مورد بحث را اصلاح کنید از تراش برقی استفاده نمایید.
تشخیص زگیل‌های معمولی
در اغلب موارد پزشک می‌تواند زگیل‌های معمولی را با استفاده از یکی از تکنیک‌های زیر یا تعداد بیشتری از آنها تشخیص دهد:
• معاینه زگیل
• خراشیدن لایه رویی زگیل برای بررسی نشانه‌های لخته‌های تیره سرسوزنی رگ‌های خونی که در زگیل‌ها عمومیت دارند
• برداشتن یک قسمت کوچک زگیل (بیوپسی اصلاح) و ارسال آن به آزمایشگاه برای آنالیز برای از تشخیص خارج کردن دیگر انواع توده‌های پوستی
درمان زگیل‌های معمولی
اغلب زگیل‌های معمولی بدون درمان از بین می‌روند اگرچه این اتفاق ممکن است به یک یا دو سال زمان نیاز داشته باشد و زگیل‌های تازه ممکن است در مجاورت زگیل‌های قبلی بروز کنند.
هدف درمان تخریب زگیل، تحریک پاسخ سیستم ایمنی در راستای مقابله با ویروس یا هر دو است. درمان به هفته‌ها تا ماه‌ها زمان نیاز دارد. حتی در صورت درمان زگیل‌ها گرایشی به بازگشت یا گسترش نشان می‌دهند. دکترها معمولاً کار را با روش‌های دارای حداقل درد شروع می‌کنند به ویژه زمانی که درمان کودکان مطرح باشد.
پزشک ممکن است بر مبنای محدوده شکل‌گیری زگیل‌ها، علایم مبتلابه فرد و ترجیحات وی یکی از رویکردهای زیر را پیشنهاد کند. این روش‌ها گاهی از اوقات در تلفیق با درمان‌های خانگی مثل اسید سالیسیلیک مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• داروی لایه‌بردار قوی‌تر (سالیسیلیک اسید). داروهای نسخه‌ای قوی‌تر دارای اسید سالیسیلیک از طریق برداشتن لایه زگیل به مقدار کم در هر بار کار می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهند که اسید سالیسیلیک در ترکیب با انجماد کارآیی بیشتری دارد.
• کرایوتراپی (فریز کردن). درمان منجمد کردن که در مطب پزشک انجام می‌شود با استفاده از نیتروژن مایع بر روی زگیل صورت می‌گیرد. فریز کردن باعث می‌شود تا یک تاول زیر زگیل و در اطراف آن ایجاد شود. سپس بافت مرده در طول یک هفته یا بیشتر از پوست جدا می‌گردد. این روش همچنین سیستم ایمنی را برای مقابله با زگیل‌های ویروسی تحریک می‌کند. این درمان احتمالاً نیاز به تکرار خواهد داشت.
عوارض جانبی کرایوتراپی شامل درد، تاول و تغییر رنگ پوست در ناحیه مورد درمان است. از آنجا که این روش می‌تواند دردناک باشد، معمولاً برای درمان زگیل در مورد کودکان خردسال به کار نمی‌رود.
• اسیدهای دیگر. اگر اسید سالیسیلیک یا منجمد کردن کارآیی نداشته باشد، دکتر ممکن است اسید تریکلورواستیک را امتحان کند. در این روش پزشک ابتدا سطح زگیل را می‌تراشد و سپس اسید را روی آن می‌مالد. این روش نیاز به تکرار درمان در هر هفته یا بیشتر دارد. عوارض جانبی شامل سوزش و حالت نیش خوردن است.
• جراحی. پزشک می‌تواند بافت آزار دهنده را ببرد و بردارد. این روش می‌تواند در قسمت مورد درمان جای زخم ایجاد کند.
• لیزر درمانی. پرتوهای درمان لیزری رنگ پالس‌دار (کوتریزه) رگ‌های خونی کوچک را می‌سوزانند. بافت عفونی شده در نهایت از بین می‌رود و زگیل از پوست جدا می‌شود. شواهد در مورد اثربخشی این روش محدود است و روش مزبور می‌تواند با درد و جای زخم همراه باشد.
سبک زندگی و مداوای خانگی
درمان خانگی اغلب در مورد برداشتن زگیل‌های معمولی مؤثر است. مگر در شرایط ابتلاء به مشکلات سیستم ایمنی یا دیابت، مردم می‌توانند روش‌های زیر را امتحان کنند:
• داروی لایه‌بردار (اسید سالیسیلیک). محصولات زگیل‌بردار مثل سالیسیلیک اسید به صورت پچ، پماد، پد یا مایع در دسترس است. در مورد زگیل‌های معمولی، مردم باید در جستجوی محلول اسید سالیسیلیک 17 درصد باشند. این فرآورده‌ها معمولاً به صورت روزانه و اغلب به مدت چند هفته استفاده می‌شوند. برای رسیدن به نتیجه بهتر، مردم باید زگیل را در آب گرم برای چند دقیقه‌ای پیش از استفاده از دارو خیس بدهند. در فواصل میان استفاده از دارو پوست مرده را باید با سوهان ناخن یک بار مصرف یا سنگ پا جدا کرده دور ریخت.
• اگر پوست بیش از حد تحریک شده باشد، باید فواصل زمانی استفاده از دارو را افزایش داد. اگر زن باردار در صدد استفاده از این محصول باشد باید پیش از مصرف دارو با پزشک مشورت کند.
• انجماد. برخی محصولات نیتروژن مایع به صورت غیر نسخه‌ای در اشکال مایع یا اسپری در دسترس هستند.
• نوار چسب مجرا. زگیل با استفاده از نوار مجرا برای شش روز پوشانده می‌شود. سپس در آب خیس داده شده و بافت مرده به ملایمت و با استفاده از سوهان ناخن یا سنگ پا جدا می‌شود. این روش باید با وقفه‌های دوازده ساعته تا هنگام برطرف شدن زگیل تکرار شود.
نتایج مطالعات در مورد اثربخشی نوار مجرا در رفع زگیل، چه به صورت منفرد و چه با دیگر روش‌ها یکدست نیست./
• مایو کلینیک
• ترجمه هستی فراست‌فر
نظرات (0)