ریزش موی ناحیه شرمگاهی - علل، و درمان

• علل ریزش موی ناحیه شرمگاهی
• درمان ریزش موی ناحیه شرمگاهی
• چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم
• خلاصه

ریزش موی ناحیه شرمگاهی [یا ناحیه زهاری] برای سلامت شخص خطری ندارد اما می‌تواند باعث پریشان‌حالی روان‌شناختی شود. بعضی از مردم ممکن است در مورد علت زیربنایی ریزش موی ناحیه شرمگاهی نگران باشند.

علل ریزش موی ناحیه شرمگاهی
در ادامه این مقاله در مورد علل بالقوه ریزش موی ناحیه شرمگاهی بحث خواهد شد.

1. موزدایی بیش از حد
موزدایی یا تراشیدن مکرر می‌تواند باعث ایجاد صدمات دایمی در فولیکول‌های مو شود.
روش‌های موزدایی که می‌توانند به ریزش کلی موی ناحیه زهاری منجر شوند عبارتند از:
• موم‌مالی
• پاک‌تراش کردن
• الکترولیز
در نتیجه کسی که مکرراً در مورد موی ناحیه شرمگاهی اقدام به موزدایی می‌کند ممکن است با کاهش مو در این ناحیه یا تأخیر رشد مو در آنجا مواجه شود.

2. تغییرات هورمونی
هورمون‌ها پیام‌رسان‌های شیمیایی هستند که عملکردهای متعددی شامل رشد مو را در بدن کنترل می‌کنند.
در طول دوره بلوغ، افزایش هورمون‌های موسوم به اندروژن‌ها محرک رشد موی ناحیه زهاری می‌شود.
همچنان که سن مردم بالا می‌رود بدن آنان مقدار کمتری اندروژن تولید می‌کند. این وضعیت می‌تواند به ریزش موی ناحیه شرمگاهی منجر شود.

3. آلوپسی فیبروز دهنده فرونتال
آلوپسی اصطلاحی عام برای اختلالات مسبب ریزش مو است. یک نوع آلوپسی به نام آلوپسی فیبروز دهنده فرونتال [ریزش موی فیبروز دهنده ناحیه پیشانی] می‌تواند بر موهای روییده در قسمت‌های مختلف بدن تأثیر منفی بگذارد.
دانشمندان هنوز علت آلوپسی را نمی‌دانند. به هر حال برخی پژوهشگران عنوان می‌کنند که آلوپسی ممکن است به علت حمله اشتباهی سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو رخ دهد. هورمون‌ها نیز ممکن است در این مورد نقش داشته باشند زیرا آلوپسی فیبروز دهنده فرونتال عمدتاً مردم سنین بالای 50 را درگیر می‌کند که در دوره پسایائسگی زندگی خود بسر می‌برند.

علایم آلوپسی فیبروز دهنده فرونتال
بیشتر زنان دچار آلوپسی فیبروز دهنده فرونتال در ناحیه جمجمه نیز دچار ریزش مو می‌شوند. ریزش مو در این ناحیه به طور معمول در امتداد خط فرق مو ظاهر می‌شود.
برخی زنان نیز ممکن است دچار ریزش مو در دیگر قسمت‌های بدن شامل ناحیه شرمگاهی شوند.

4. واژینیت اتروفیک
واژینیت اتروفیک به تغییرات ایجاد شده در بافت‌های مادگی و واژن اشاره دارد که بر اثر کاهش میزان استروژن بروز می‌کنند. این اختلال در بین زنان در حال پشت سر گذاشتن دوره یائسگی که در آن سطح استروژن شروع به کاهش می‌کند، عمومیت دارد.

علایم واژینیت اتروفیک
وقتی زنی دچار واژینیت اتروفیک باشد، بافت‌های مادگی و جدار بیرونی واژن نازک، خشک یا نامنعطف می‌شوند. زنان دچار اختلال مزبور در عین حال ممکن است به کم‌پشتی و تُنک شدن موی ناحیه شرمگاهی مبتلاء شوند.
دیگر علل محتمل عبارتند از:
• لکه‌های سرخ رنگ پوست
• کوچک شدن بافت‌های واژن
• بروز پارگی‌های کوچک در مادگی
• فیوژن لابیال، که در آن پوست هر سمت دهانه واژن به هم متصل می‌شوند

5. شیمی درمانی
داروهای شیمی درمانی عموماً توسط پزشکان برای درمان سرطان استفاده می‌شوند. این داروها از طریق هدف گرفتن و نابود کردن سلول‌های دارای تکثیر سریع مثل سلول‌های سرطانی عمل می‌کنند.

عوارض جانبی شیمی درمانی
سلول‌های مو به سرعت تکثیر می‌شوند. در نتیجه داروهای شیمی درمانی می‌توانند باعث ریزش مو شوند. این ریزش مو ممکن است در هر قسمت بدن شامل ناحیه شرمگاهی بروز کند.
برخی عوارض جانبی دیگر داروهای شیمی درمانی شامل موارد زیر است:
• تهوع و استفراغ
• اسهال
• یبوست
• خستگی مفرط
• تغییرات خلق
• تغییرات اشتها
• تغییرات وزن
• آنمی
• به سهولت کبود شدن و خونریزی
• عفونت
مردم دچار عوارض جانبی شیمی درمانی باید وضعیت را به اطلاع تیم درمانی خود برسانند. دکتر ممکن است بتواند داروهایی را برای تخفیف برخی عوارض جانبی شیمی درمانی تجویز کند.

6. اشعه درمانی
اشعه درمانی نوع دیگری از درمان برای سرطان است که می‌تواند باعث ریزش مو شود. قابل توجه‌ترین ریزش مو معمولاً در جایی اتفاق می‌افتد که در معرض درمان قرار دارد. مردمی که برای ناحیه لگن در معرض اشعه قرار می‌گیرند ممکن ریزش مو در ناحیه شرمگاهی را تجربه کنند.

عوارض جانبی اشعه درمانی
دوزهای پایین اشعه معمولاً باعث ریزش موقتی مو می‌شود حال آنکه اشعه درمانی با دوز بالا می‌تواند سبب ریزش دایمی مو گردد. مردم می‌توانند در مورد نوع ریزش موی ناشی از اشعه درمانی با تیم درمان سرطان مشورت کنند.
گذشته از ریزش موی ناحیه‌ای دیگر عوارض جانبی درمان با اشعه شامل تغییرات پوست و خستگی مفرط است.

درمان ریزش موی ناحیه شرمگاهی
درمان ریزش موی ناحیه شرمگاهی به علت زیربنایی آن بستگی دارد.

آلوپسی فیبروز دهنده فرونتال
هیچ علاجی برای این بیماری وجود ندارد. به هر حال، داروهای ضد التهابی می‌تواند به سرکوب سیستم ایمنی و کاهش التهاب فولیکول‌های مو کمک کنند. این داروها عبارتند از:
• کورتیکوستروئیدها
• تتراسایکلین‌ها
• هیدروکسی‌کلراکوئین
برخی داروها شامل موارد زیر نیز می‌توانند باعث تقویت رشد مو شوند:
• فیناسترید (پروسکار، پروپسیا)
• مینوکسیدیل موضعی (روگین)
• مهار کننده‌های کلسینورین موضعی مثل تاکرولیموس (پروتوپیک) یا پیمکرولیموس (الیدل)

واژینیت اتروفیک
درمان جایگزینی استروژن خط مقدم درمان این اختلال محسوب می‌شود اما برای مردمی که مایل به اجتناب از هورمون درمانی هستند برخی مرطوب کننده‌ها، لوسیون‌ها و لیز کننده‌های واژن می‌توانند به اداره کردن بعضی علایم بیماری مزبور کمک کنند. در هر حال، زنان باید در مورد درمان‌های مخصوص مرتبط به ریزش موی ناحیه شرمگاهی با پزشک مشورت نمایند.

شیمی درمانی و اشعه درمانی
مردم گیرنده دوزهای پایین شیمی درمانی یا اشعه درمانی ممکن است پس از توقف درمان دوباره رویش مو داشته باشند. مردم دریافت کننده دوزهای بالای اشعه درمانی ممکن است با ریزش دایمی مو مواجه شوند.
مردم دریافت کننده درمان برای سرطان ممکن است از مشاوره یا جلسات گروه درمانی سود ببرند. اگرچه این رویکردها باعث علاج ریزش مو نمی‌شوند ممکن است به مردم در مورد مدیریت اثرات عاطفی مرتبط به ریزش مو کمک کنند.

درمان‌های عمومی
شخص دچار ریزش موی ناحیه شرمگاهی می‌تواند قدم‌هایی را برای مراقبت از موهایی که دارد به پیش بردارد. این می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• خودداری از موزدایی بیش از حد
• اجتناب از مالش موها، برای مثال در زمان استفاده از حوله برای خشک کردن ناحیه
• استفاده از حالت دهنده برای موی زهاری با هدف کاهش ریسک شکستگی مو در موهای تازه رشد کرده

چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
اگر کسی در مورد علت ریزش موی ناحیه شرمگاهی نامطمئن باشد باید به پزشک مراجعه کند. دکتر می‌تواند پوست و باقی مانده مو را در جستجوی نشانه‌های آسیب بررسی کند. پزشک در عین حال این امکان را دارد که برای موهای دچار ریزش بر اثر اختلالات زیربنایی پزشکی از تست‌هایی استفاده نماید.
در صورتی که شخص بر اثر ریزش مو دچار دیسترس روان‌شناختی شده باشد باید به دکتر مراجعه کند. این احتمال هست که شخص به روان‌پزشک ارجاع داده شود. درمانگر می‌تواند راه‌هایی را برای مقابله بهتر با اثرات عاطفی ریزش مو به شخص آموزش دهد.

خلاصه
ریزش موی ناحیه شرمگاهی علل مختلفی می‌تواند داشته باشد. مثال‌هایی در این مورد موزدایی بیش از حد، تغییرات هورمونی، آلوپسی، و اثرات جانبی برخی درمان‌های پزشکی را شامل می‌شود.
درمان مورد استفاده برای شخص به علت زیربنایی ریزش مو بستگی دارد.
مردم در صورتی که نگران علت زیربنایی ریزش موی ناحیه شرمگاهی خود باشند و نیز برای بحث در مورد پریشان‌حالی روان‌شناختی ناشی از ریزش مو می‌توانند به پزشک مراجعه کنند./

• دکتر سینتیا کاب، ریچل نل
• ترجمه نادر اکبری سراوانی

Source:
Medical News Today
What to know about pubic hair loss
Medically reviewed by Cynthia Cobb, APRN
On December 2, 2019
New —
Written by Rachel Nall, MSN, CRNA