چشم‌پزشکی

تاری دید ممکن است یک علامت مشکلات جدی‌تر شامل بیماری‌های چشمی بالقوه تهدید کننده بینایی یا اختلالات مغز و اعصاب باشد

تاری دید از دست رفتن وضوح و شفافیت بینایی است، که باعث می‌شود تا اشیاء فاقد تمرکز و مبهم به نظر برسند. علل اولیه تاری دید و خطاهای انکساری نزدیک‌بینی، دوربینی و آستیگماتیسم یا پرسبیوپیا (پیرچشمی) است. اما تاری دید همچنین ممکن است یک علامت مشکلات جدی‌تر شامل بیماری‌های چشمی بالقوه تهدید کننده بینایی یا اختلالات مغز و اعصاب باشد. تاری دید می‌تواند به هر دو چشم آسیب برساند اما برخی از مردم آن را فقط در مورد یک چشم تجربه می‌کنند. دید ابرآلود (دید ابری) که در آن اشیاء نمای مبهم داشته و "شیری" به نظر می‌رسند اغلب با تاری دید اشتباه گرفته می‌شود.

هیچ‌کس علت دقیق بروز تباهی لکه زرد چشم، نوع تر را نمی‌داند

تباهی لکه زرد چشم، نوع تر یک اختلال مزمن چشم است که باعث ایجاد تاری دید یا نقطه کور در میدان بینایی می‌شود. این بیماری معمولاً بر اثر وجود عروق خونی غیر نرمال ایجاد می‌شود که مایع یا خون را به درون ماکولا (لکه زرد چشم) نشت می‌دهند. ماکولا قسمتی از شبکیه چشم و مسؤول بینایی مرکزی است. تباهی لکه زرد چشم، نوع تر یکی از انواع انحطاط لکه زرد چشم مرتبط به سن است. نوع دیگر این بیماری یا انحطاط لکه زرد، نوع خشک، بیشتر شایع بوده و شدت کمتری دارد. نوع تر همیشه به صورت نوع خشک شروع می‌شود. کشف و درمان زودهنگام تباهی لکه زرد چشم، نوع تر می‌تواند به کاهش مشکلات بینایی کمک کرده و در برخی موارد به بهبود بینایی منجر گردد.

پژوهشگران تخمین می‌زنند که تقریباً 2 میلیارد نفر از جمعیت کره زمین با پیرچشمی مواجه هستند

پژوهشگران تخمین می‌زنند که تقریباً 2 میلیارد نفر از جمعیت کره زمین با پیرچشمی مواجه هستند. با وجودی که پیرچشمی یک تغییر نرمال در چشم‌ها بر اثر بالا رفتن سن است، این رویداد اغلب واقعه‌ای مهم و عاطفی محسوب می‌شود زیرا نشانه‌ای از پیری است که نادیده گرفتن آن غیر ممکن و پنهان کردنش دشوار است. در بخش‌هایی از جهان که در آنها هیچ امکانی برای مراقبت از بینایی نیست، پیرچشمی چیزی بسیار بیشتر از یک کمبود یا ناراحتی است، پیرچشمی در این مناطق باعث اختلالی در بینایی می‌شود که کیفیت زندگی و میزان بهره‌وری آنان را کاهش می‌دهد. در بخش‌هایی از جهان که در آنها هیچ امکانی برای مراقبت از بینایی نیست، پیرچشمی چیزی بسیار بیشتر از یک کمبود یا ناراحتی است.

عموماً نخستین نشانه‌های کراتوکونوس در سنین 10 تا 25 سالگی بروز می‌کند

کراتوکونوس زمانی ایجاد می‌شود که قرنیه نازک شده و تدریجاً به سمت بیرون قوز کرده حالتی مخروطی به خود می‌گیرد. ایجاد این شکل در قرنیه باعث تاری دید می‌شود و ممکن است حساسیت به نور و روشنایی ایجاد گردد. کراتوکونوس به طور معمول مبتلابه هر دو چشم می‌شود و عموماً نخستین نشانه‌های آن در سنین 10 تا 25 سالگی بروز می‌کند. این اختلال می‌تواند به کُندی در مدت 10 تا سال یا بیشتر به پیشرفت خود ادامه دهد. در مراحل اولیه کراتوکونوس، مبتلایان می‌توانند تاری دید خود را با استفاده از عینک یا لنزهای تماسی نرم تصحیح کنند. بعدتر برای تصحیح بینایی به استفاده از لنزهای تماسی سخت یا دیگر انواع لنز نیاز است. اگر بیماری به مراحل پیشرفته برسد، آنگاه شخص ممکن است به پیوند قرنیه نیاز داشته باشد.

تباهی لکه زرد چشم، نوع خشک ممکن است ابتدا در یک چشم ایجاد شود و سپس هر دو چشم را درگیر کند

تباهی لکه زرد چشم، نوع خشک یک اختلال شایع چشم در مردم سنین بالای 50 سال است. این بیماری به علت نازک شدن ماکولا [لکه زرد چشم] باعث کاهش دید کانونی یا تاری آن می‌شود. ماکولا قسمتی از شبکیه چشم و مسؤول شفافیت بینایی در خط دید مستقیم است. تباهی لکه زرد چشم، نوع خشک ممکن است ابتدا در یک چشم ایجاد شود و سپس هر دو چشم را درگیر کند. به مرور زمان کیفیت بینایی کاهش می‌یابد و بر توانایی فرد در اموری مثل خواندن، رانندگی و شناسایی چهره‌ها تأثیر منفی می‌گذارد؛ اما این به مفهوم کوری کامل نیست. تشخیص زودهنگام و رعایت معیارهای مراقبت از خود می‌تواند کاهش بینایی بر اثر تباهی لکه زرد چشم، نوع خشک را به تعویق بیندازد.

نارسایی همگرایی به طور معمول در سنین مدرسه و نوجوانی تشخیص داده می‌شود.

نارسایی همگرایی اختلالی است که در آن چشم‌های شخص در هنگام نگاه کردن به اشیاء نزدیک قادر به کار با یکدیگر نیستند. این اختلال باعث می‌شود تا یک چشم به جای چرخش با چشم دیگر به سمت داخل به سمت خارج چرخش کند که این باعث دوبینی یا تاری دید می‌شود. نارسایی همگرایی به طور معمول در سنین مدرسه و نوجوانی تشخیص داده می‌شود. نارسایی همگرایی می‌تواند عمل خواندن را با مشکل مواجه کند، که به همین دلیل والدین یا آموزگاران ممکن است بیشتر به جای ظن به مشکلی در چشم به این عقیده برسند که بچه ممکن است به مشکلات یادگیری دچار باشد. درمان‌های موجود معمولاً برای نارسایی همگرایی مؤثر هستند.