• کریستین نوردکویست
• مرور از: دانشکدۀ پزشکی دانشگاه ایلینویز - شیکاگو
• ترجمۀ فرهنگ راد
خشکی چشم بر اثر تبخیر بیش از حد سریع اشک چشم یا به دلیل کمبود بیش از حد تولید اشک ایجاد می‌شود. خشکی چشم اختلالی شایع در انسان و بسیاری از حیوانات است. خشکی چشم می‌تواند یکی از چشم‌ها یا هر دو چشم را مبتلا کند و نیز می‌تواند باعث بروز التهاب شود.
یک مطالعه پی برده است که 17 درصد از 2127 بیمار مراجعه کننده به بیمارستانی در ژاپن با تشخیص ابتلا به خشکی چشم مواجه شده‌اند، در حالی که 14.6 درصد گروهی متشکل از 2520 فرد مسن‌تر خر از ابتلاء به علایم خشکی چشم داده‌اند.
سندرم خشکی چشم می‌تواند در هر سنی و نیز در افراد سالم از لحاظ دیگر ایجاد شود. این سندرم با بالا رفتن سن، که در آن انسان اشک کمتری تولید می‌کند شایع‌تر است. در عین حال شیوع سندرم خشکی چشم در میان زنان بیش از مردان است.
خشکی چشم در جاهایی که سوء تغذیه به کمبود ویتامین A منجر می‌شود شیوع بیشتری دارد.
[مطالب این مقاله:]
• علل
• درمان
• علایم
• مداوای خانگی
علل خشکی چشم
چشم‌ها به طور مداوم، و نه فقط در هنگام خمیازه کشیدن یا احساساتی شدن ما، اشک تولید می‌کنند. چشم سالم به طور مداوم با روکشی از مایع به نام غشاء اشک پوشیده می‌شود. این غشاء برای آن طراحی شده است که در فاصلۀ بین پلک زدن پایدار بماند. این وضعیت مانع خشک شدن چشم شده و امکان برخورداری از بینایی شفاف را به وجود می‌آورد.
اگر غدد اشکی میزان کمی اشک تولید کنند، غشاء اشکی ممکن است دچار مشکل عدم پایداری شود. این غشاء احتمال دارد که در هم شکسته، باعث ایجاد نقطه‌های خشکی بر روی سطح چشم‌ها گردد.
اشک ترکیبی از آب، روغنهای چربی، الکترولیتها، مواد دارای قابلیت تقابل با باکتریها و عوامل رشد است. این ترکیب به حفظ حالت صیقلی و شفاف سطح چشم کمک می‌کند و بنابراین امکان دید کامل را برای ما فراهم می‌آورد.
خشکی چشم ممکن است بر اثر موارد زیر ایجاد شود:
• عدم تعادل میان اجزاء تشکیل دهندۀ اشک، به شکلی که باعث تبخیر سریع اشک شود
• تولید ناکافی اشک برای حفظ سلامت مناسب چشم
دیگر عوامل در این مورد مشکلات پلک چشم، برخی داروها و عوامل زیست‌محیطی را شامل می‌شود.
عدم تعادل در ترکیب اشک
غشاء یا حائل اشک شامل سه لایۀ روغن، آب و مخاط است. بروز مشکل در هر یک از این سه لایه می‌تواند به ایجاد علایم خشکی چشم منجر گردد.
لایۀ بالایی یا روغن، از کنارۀ پلک چشم می‌آید، که در آنجا غده‌های میبومیان چربی‌ها یا روغنهای چرب را تولید می‌کنند. این روغن باعث لیز و صیقلی شدن سطح اشک شده و میزان تبخیر اشک را کاهش می‌دهد. سطوح ناکافی روغن مزبور سبب می‌شود تا اشک به سرعت زیاد تبخیر شود.
التهاب مسیر کنارۀ پلک چشم که به نام بلفاریت شناخته می‌شود و همچنین روزاسه (روساسه) و برخی دیگر از اختلالات پوستی می‌توانند باعث مسدود شدن غدد میبومیان شوند که این به نوبۀ خود احتمال بروز خشکی چشم را افزایش می‌دهد.
لایۀ میانی، ضخیم‌ترین لایه و حاوی آب و نمک است. غدد لاکریمال یا غدد اشکی این لایه را ایجاد می‌کنند. آنها چشم‌ها را پاکسازی کرده و ذرات زائذ و تحریک کننده را می‌شویند و از چشم خارج می‌کنند.
مشکلات مبتلابۀ لایۀ مزبور می‌تواند باعث ناپایداری غشاء یا حائل اشک شود. اگر لایۀ آب بیش از حد نازک باشد لایه‌های مخاط و روغن ممکن است با یکدیگر در تماس قرار گیرند که نتیجۀ آن ترشح رشته‌ای است که وجه مشخصۀ خشکی چشم است.
لایۀ داخلی یا مخاط برای اشکها امکان توزیع یکنواخت بر روی چشم را فراهم می‌کند. سوء عملکرد در این لایه می‌تواند باعث بروز لکه‌های خشک روی قرنیه شود.
در این زمینه بیشتر بخوانیم:
سندرم خشکی چشم یا کراتیت سیکا
میدریازیس یا گشاد شدن مردمک چشم
کاهش تولید اشک
پس از سن چهل سالگی میزان تولید اشک در انسان رو به کاهش میگذارد. وقتی این کاهش به حد معینی برسد احتمال خشکی چشم و نیز تحریک و ملتهب شدن سریع آن ایجاد می‌شود.
کاهش تولید اشک مرتبط به موارد زیر است:
• بیماریهای خودایمنی مثل سندرم سیوگرن، لوپوس، اسکلرودرما یا ارتریت روماتوئید
• اشعه درمانی
• دیابت
• کمبود ویتامین A
• جراحیهای انکساری چشم مثل لیزیک شانس بروز خشکی چشم را افزایش می‌دهند اما علایم ناشی از این نوع جراحی به طور معمول موقتی است.
مشکلات پلک چشم، داروها و عوامل زیست‌محیطی
هر بار که انسان پلک میزند پلکهای چشم حائل نازکی از اشک را در امتداد سطح چشم گسترش می‌دهد.
اغلب مردم در هر دقیقه حدود 5 بار پلک میزنند. مشکلات پلک چشم می‌تواند باعث آسیب دیدن حرکت پلک زدن شود که گسترش متوازن غشاء اشک را بر روی سطح چشم بر عهده دارد.
مشکلات پلک چشم شامل اکتوپین (که در آن پلک‌ها برگشتی رو به بیرون دارند)، یا انتروپین، (که در آن پلک‌ها به سمت داخل برگشته‌اند)، است. التهاب در امتداد حاشیۀ پلک چشم که به نام بلفاریت شناخته می‌شود نیز می‌تواند سبب بروز خشکی چشم شود و همین مشکل ممکن است بر اثر استفاده از لنزهای تماسی ایجاد گردد.
داروهایی که می‌توانند سبب ایجاد خشکی چشم گردند شامل موارد زیرند:
• برخی دیورتیک‌ها
• مهار کنندههای آنزیم تبدیل آنژیوتنسین (ACE)
• آنتیهیستامین
• دکونژستانت
• برخی قرص‌های خواب‌آور
• قرص‌های کنترل بارداری
• برخی داروهای ضد افسردگی
• برخی داروهای آکنه به ویژه داروهای نوع ایزوتریتینوئین
• مرفین و دیگر داروهای ضد درد بر پایۀ مخدر
عوامل اقلیمی شامل خشکی آب و هوا، آفتاب، باد، و دیگر انواع وزش گرما یا هوای خشک مثل کابین هواپیما
مناطق مرتفع، دود سیگار و استفاده از لنزهای تماسی نیز از جملۀ ریسک فاکتورهای خشکی چشم محسوب میشوند.
کار با صفحۀ مونیتور، مطالعه یا راندن وسایل نقلیه از آنجا که باعث تمرکز بینایی میشوند، می‌توانند میزان پلک زدن را کاهش دهند، به شکلی که به خشکی چشم منجر گردد.
بیماریهایی که به خشکی چشم منجر میشوند شامل زونا، فلج بل، و عفونت HIV است.
علایم خشکی چشم
فرد دچار سندرم خشکی چشم می‌تواند به طیفی از علایم شامل موارد زیر دچار گردد:
• حس نیش خوردن یا سوزش و احساس خشکی، حالت شن‌پرشدگی و ناسور شدن چشم‌ها
• احساس وجود چیزی مثل شن ریزه در چشم
• بروز رشتۀ مخاطی درون چشم یا پیرامون آن
• حساسیت چشم به دود مواد دخانی (سیگار و...) یا باد
• سرخی چشم
• دشواری در باز نگه داشتن چشم
• خستگی مفرط چشم پس از مطالعه حتی در زمانهای کوتاه
• تاری دید به ویژه در اوقات منتهی به انتهای روز
• حساسیت به نور
• احساس ناراحتی در هنگام جاگذاری لنزهای تماسی
• اشک‌ریزی
• دوبینی
• چسبیدن پلک چشم‌ها به یکدیگر در هنگام برخاستن از خواب
برخی از مردم ممکن است دچار درد شدید شوند و این می‌تواند به حالت یأس، اضطراب، و دشواری در انجام امور مربوط به زندگی روزمره منجر شود.
عوارض می‌تواند شامل وخامت خشکی چشم و حساسیت به نور، افزایش میزان درد چشم و تخریب وضعیت بینایی باشد.
درمان خشکی چشم
دکتر معاینۀ بالینی انجام می‌دهد و از بیمار در مورد علایم، تاریخچۀ پزشکی وی، داروهایی که در حال مصرف آنها است و نیز در مورد پیشه و مشغولیات شخصی او پرسش می‌کند.
تستها می‌توانند کمیت اشک پشت پلک چشم، چگونگی کارکرد غشاء اشکی و میزان تبخیر اشک را نشان دهند.
درمان با هدف برقراری میزان مناسب نمدار و لیز بودن چشم انجام می‌شود اما نوع رویکرد پزشکی به علت زیربنایی بروز خشکی چشم بستگی دارد.
راه‌های چرب نگه داشتن چشم عبارتند از:
• ایجاد بیشترین میزان اشک طبیعی
• استفاده از اشک مصنوعی یا قطره‌های چشمی
• کاهش میزان تخلیۀ اشک
اگر مشکل از وضعیتی مربوط به چشم یا مشکلی سیستمیک مثل عفونت چشم یا پسوریازیس نشأت گرفته باشد، نخست باید نسبت به درمان مشکل زیربنایی اقدام شود.
داروهای مورد استفاده برای بیماران دچار خشکی چشم مزمن شامل قطره‌های چشمی سیکلوسپورین یا رستازیس است. سیکلوسپورین التهاب سطح چشم را کاهش می‌دهد و محرک افزایش تولید اشک است. بیماران در صورتی که دچار عفونت چشم یا تاریخچۀ ابتلا به یک عفونت ویروسی هرپسی در چشم باشند نباید از سیکلوسپورین استفاده کنند.
اگر بیمار دچار بلفاریت باشد، نیاز به آن دارد که ناحیۀ آسیب دیده را مداوماً با استفاده از یک محلول رقیق شدۀ شامپوی بچه تمیز کند. دکتر ممکن است قطره یا پماد آنتی‌بیوتیک را برای مصرف در طول شب تجویز نماید. گاهی از اوقات، یک آنتی‌بیوتیک خوراکی مثل تتراسایکلین یا دُکسی‌سایکلین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قطره‌های استروئیدی ممکن است در صورت شدید بودن علایم حتی پس از مصرف قطره‌های چشمی، به کاهش میزان التهاب چشم کمک کنند.
جراحی
مشکلات مربوط به پلک چشم مثل ناکامل بودن پلک زدن، ممکن است با استفاده از جراح اُکولوپلاستیک، که متخصص مشکلات مربوط به پلک چشم محسوب می‌شود، مورد درمان قرار گیرد.
در موارد شدیدتر، ممکن است مجراهای اشکی، که اشک از آنها خارج می‌شود، به شکل نسبی یا کامل با هدف محافظت از اشکها عامدانه مسدود شوند. احتمال استفاده از توپی سیلیکون در مجاری اشکی برای مسدود کردن آنها وجود دارد. این کار کمک می‌کند تا هم اشک طبیعی و هم اشک مصنوعی مدت زمان بیشتری در چشم باقی بمانند.
جراح ممکن است با استفاده از وایرهای گرمایی در طول یک جراحی سرپایی به نام کاتری گرمایشی بافتهای ناحیۀ تخلیه اشک را کوچک کند.
لنزهای بوستن اسکلرال نوعی لنز تماسی است که روی اسکلرا یا ناحیۀ سفید چشم قرار می‌گیرد. این لنز یک لایۀ پر از مایع بر روی قرنیه ایجاد می‌کند که باعث پیشگیری از خشکی آن می‌شود.
پیوند غدۀ بزاقی یک اقدام جراحی است که هر از گاه در موارد پایدار و شدید که به دیگر انواع درمان جواب نمیدهند مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برخی از غده‌های بزاقی از لب پایینی برداشته شده و پیوند میشوند یا در داخل چشم همان سمت برداشته شده از لب جایگذاری میشوند. بزاقی که این غدد ایجاد می‌کنند نقش جایگزین را برای اشک ایفا می‌کند.
مداوای خانگی
انواع مختلف مداوای خانگی می‌توانند به تخفیف خشکی چشم بینجامند:
استفاده از اشک طبیعی
راه‌هایی برای ایجاد بیشترین میزان اشک طبیعی عبارتند از:
• استفاده از عینک‌های مخصوص برای محافظت از چشم در برابر باد و هوای گرم
• چشمک یا پلک زدن بیشتر در هنگام کار با صفحۀ مونیتور یا تماشای تلویزیون
• اجتناب از مصرف دخانیات و حضور در محلهای پر دود و دم
• معتدل نگه داشتن دمای محیط
• استفاده از دستگاه رطوبت‌ساز برای کمک به مرطوب نگه داشتن هوا. استفاده از اسپری آب در مورد پردهها و پاراوانها می‌تواند به مرطوب کردن هوا کمک کند
استفاده از عینک‌های محبوس کنندۀ رطوبت مثل عینک‌های آفتابی برای چشم‌ها مفید است. آنها به حفظ آب در چشم‌ها کمک کرده و آنها را در برابر باد و مواد محرک محافظت می‌کنند.
اشک مصنوعی و قطره‌های چشمی
اشک مصنوعی یا قطره‌های چشمی به صورت غیر نسخهای در بازار موجود است و آنها می‌توانند در مورد چشمهایی که دچار خشکی خفیف هستند مفید باشند. دکتر می‌تواند نوع مناسب برای استفاده را مشخص کند.
قطره‌های چشمی بدون مواد نگهدارنده را می‌توان در صورت ضرورت به کار برد، اما انواع دارای مواد نگهدارنده معمولاً دارای یک دوز مصرف ایمن به تعداد چهار بار در روز هستند. از قطره‌های چشمی مخصوص رفع سرخی چشم نباید استفاده کرد.
استفاده از قطره‌های چشمی پیش از انجام کارهایی که احتمال افزایش علایم خشکی چشم در مورد آنها مطرح است می‌تواند مفید باشد. پمادها برای استفاده در طول شب بهترند زیرا آنها می‌توانند تاری دید ایجاد کنند.
نظافت و ماساژ پلک چشم
دیگر نکات مطرح در این مورد عبارتند از:
• تمیز کردن پلک چشم با کشیدن توأم با ملایمت پارچۀ نخی تمیز خیس داده شده در آب گرم، برای کاهش احتمال ملتهب شدن چشم
• ماساژ ملایم پلک‌ها با حرکت دورانی با استفاده از انگشت تمیز برای کمک به زدودن مخاط از غده‌های پلک چشم
نکاتی در مود رژیم غذایی
برخی مطالعات خاطرنشان کرده‌اند که اسیدهای چرب امگا - 3 و امگا - 6 می‌توانند به کاهش ریسک وقوع خشکی چشم کمک کنند.
منابع این دو اسید چرب شامل ماهیهای روغنی، روغن کانولا، روغن گردو، روغن کتان، بذر کتان زمینی، روغن شاهدانه، دانۀ کنف، روغن زیتون، دانۀ کدو تنبل و سویا است.
در هر حال مطالعات گستردۀ کافی در مورد انسان برای حمایت از کاربرد این اسیدهای چرب به عنوان درمان اولیه در بارۀ خشکی چشم وجود ندارد.
عوارض خشکی چشم
اغلب مردم دچار سندرم خشکی چشم خفیف هیچ مشکل درازمدت یا عوارضی را تجربه نمی‌کنند، اما علایم شدید می‌توانند به التهاب چشم، عفونت، و صدمه دیدن سطح قرنیه منجر شوند.
این صدمه می‌تواند به ایجاد زخمهای طولانی مدت یا جای زخم منجر شود که می‌توانند دردناک نیز باشند و بر بینایی بیمار تأثیر منفی بگذارند.
ورم ملتحمه ناشی از خشکی چشم به طور معمول نیازی به درمان ندارد اما اگر شدید، درازمدت یا برگشت کننده باشد، بیمار باید تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد.
برخی از مردم دچار سندرم خشکی چشم گاهی از اوقات مداوماً دارای چشمهای همیشه نمناک هستند زیرا میزان تولید اشک در چشم آنها بسیار افزایش می‌یابد.
دو نوع اشک وجود دارد که یکی از آنها باعث حفظ غشاء اشک می‌شود و دیگری اشکی است که کثافات و ذرات خارجی را شسته و از چشم دور می‌کند.
به عنوان نوعی واکنش این احتمال وجود دارد که مردم دچار خشکی چشم مقدار بیشتری از اشک نوع دو را تولید کنند. این وضعیت می‌تواند به نمناک شدن چشم منجر گردد./
Source:
Medical News Today
What is dry eye and how can I get rid of it?
Last updated Thu 11 January 2018
By Christian Nordqvist
Reviewed by University of Illinois-Chicago, School of Medicine
